De meest hoopvolle, diverse, fotogenieke, energieke en vaak hilarische mars waaraan ik heb deelgenomen in 52 jaar activisme – en een van de grootste, met 310,000 man sterk – heeft een eenvoudige boodschap opgeleverd: we kunnen en zullen de planeet ontdoen van fossiele brandstoffen. brandstoffen en kernenergie, we zullen het aan de basis doen, het zal veeleisend en op zijn zachtst gezegd moeilijk zijn, maar het zal momenten van groot plezier hebben.

Nu ons leven en onze planeet op het spel staan, heeft onze soort gereageerd.

Ogenschijnlijk was deze mars gedeeltelijk bedoeld om beleidsmakers te beïnvloeden. Dat hoort gewoon bij het territorium.

Maar wat het in feite liet zien was een verbazingwekkend brede, diverse, slimme, fantasierijke en vaak ongebruikelijke beweging met een diepe toewijding aan doorzettingsvermogen en goede doelen, en een groot gevoel voor plezier.

Want als het erop aankomt – en dat is ook gebeurd – zal onze Solartopische toekomst overwinning voor overwinning worden behaald.

Oh….ja, ja, ja….we zullen proberen de beleidsmakers te beïnvloeden. De VN, de regering-Obama, het gekochte en gehuurde Congres, de gebruikelijke verdachten.

Maar we zullen niet bedelen. Het moet andersom zijn.

Want wat er vooral moet gebeuren, is het organiseren van onderuit tegen elke vervuilende elektriciteitscentrale, ongewenste vergunning, foutieve financieringsregeling, omkoperij, planeet-dodende frackwell, binnenkort smeltende reactor en nog veel meer.

Het winnen van deze strijd om het mondiale voortbestaan ​​zal niet plaatsvinden met één grote overwinning op de hypocrisie en hebzucht van het bedrijfsleven.

In plaats daarvan zal er een miljoen bezuinigingen nodig zijn, waarbij dagelijks talloze kleine overwinningen worden behaald aan de onzichtbare basis. Zoals de man zei: deze revolutie zal niet op televisie worden uitgezonden.

De vlaggenschipmars van Manhattan werd vergezeld door demonstraties van broers en zussen over de hele wereld. In alle opzichten kwamen miljoenen bezorgde burgers luid en duidelijk naar buiten om te zeggen dat het debat voorbij is:

Klimaatchaos is een duidelijk en aanwezig gevaar.

Het wordt veroorzaakt door “King CONG” – Kolen, Olie, Nukes en Gas.

De bedrijven die ons allemaal bedreigen moeten worden gereorganiseerd en ter verantwoording worden geroepen. Hebzucht van bedrijven is geen manier om een ​​economie aan te drijven. Bedrijfspersoonlijkheid is een onhoudbare mythe. Het winstmotief van bedrijven is in oorlog met ons voortbestaan.

Maar hernieuwbare energie, eigendom van en beheerd door de gemeenschap, kan en zal onze aarde op een schone en goedkope manier groene energie geven, waardoor banen, welvaart, ecologisch evenwicht en, in samenhang, vrede en sociale rechtvaardigheid worden gebracht, zonder welke geen enkele groene transitie duurzaam is.

En het zal naar ons toekomen via de vleugels van gerichte lokale campagnes tegen elk vervuilend project, één voor één, door het slopende, eindeloze harde werk van een opgewonden en gefocuste burgerij.

De magie van de hedendaagse New Yorkse minuut was de vrolijke diversiteit, pure schittering en meedogenloze charme. Een kruising tussen een politieke bijeenkomst en een maand Mardi Gras. Er waren praalwagens, gesynchroniseerde dansen, schandalige slogans, gezangen, liedjes, kostuums, fanfares, knuffels, ouders met hun kinderen en een zeer bezwete man in een gorillapak.

Bovenal was er vreugde... wat optimisme betekent... wat betekent dat we geloven dat we kunnen winnen... wat de beste indicator is die we kunnen behalen.

Dit was een mars van de gewone burgerij; velen komen van heel ver, tegen veel ongemak en kosten, diep in het proces van gemeenschapsorganisator, interveniënt, aanklager, burgerlijke ongehoorzaamheid, fondsenwerver, geïmproviseerde sprekers, briefschrijvers en wat we nog meer kunnen doen. Het kan nodig zijn dat we deze vreselijke bedrijfsziekte doorstaan.

De mensen die ik zag, interviewde en waarmee ik in de bus reed (uit centraal Ohio; ik kreeg de laatste stoel) werken lokaal en denken globaal. Zij vormen het planetaire immuunsysteem van onze soort.

Deze mars zei dat we nu een volwassen beweging zijn met een groot gevoel voor missie, diversiteit en eigenwaarde.

Wij weten wat het probleem is.

We weten wie de daders zijn.

Wij weten wat de oplossingen zijn en dat ze werken.

Zal het genoeg zijn?

De tijd zal het leren. We moeten, zoals altijd, vechten als een hel. Het zal op zijn zachtst gezegd moeilijk zijn.

Maar laten we onderweg alsjeblieft nog veel meer marsen zoals deze houden.

Harvey Wasserman bewerkingen www.nukefree.org en schreef SOLARTOPIA! Onze groene aarde, waar koning C.O.N.G. maakte zijn literaire debuut, eindelijk tot leven gebracht door Gail Payne.