Politieke insiders en voorspellers op nationaal niveau twijfelden nog maar nauwelijks een jaar geleden aan de vraag of het voorstellen van een zeer grote verhoging van het federale minimumloon slimme politiek was. Terwijl president Obama een loon van $9 per uur had voorgesteld, doorbraken senator Tom Harkin, D-Iowa, en congreslid George Miller, D-California, de grens met dubbele cijfers met een voorstel van $ 10.10 per uur. Maar er bestond nog steeds scepsis over de vraag of het verhogen van de lonen voor de zwaarst getroffen Amerikaanse arbeiders een winnende kwestie was.

Opiniepeilingen hebben sindsdien bevestigd dat de Amerikanen uit het hele politieke en ideologische spectrum Zij zijn overwegend voorstander van een substantiële verhoging van het minimumloon. En de verkiezingsresultaten bevestigen nu het sentiment.

Zelfs toen ze afgelopen herfst gouverneur Chris Christie herkozen, gaven de kiezers in New Jersey verpletterende steun aan een maatregel die niet alleen het staatsminimumloon verhoogde tot 8.25 dollar per uur, maar ook toekomstige verhogingen indexeerde om gelijke tred te houden met de inflatie. Op dezelfde dag keurden de kiezers in Sea-Tac, Washington een uurloon van $15 goed, terwijl de kiezers in Seattle de socialist Kshama Sawant kozen op een “Vecht voor $15”-platform.

Nu komt er een krachtig signaal uit Chicago.

Toen kiezers in de stad dinsdag naar de stembus gingen om hun stem uit te brengen voor de voorverkiezingen voor de gehele staat en lokaal, stonden duizenden van hen voor een economische vraag: zouden zij een minimumloon van 15 dollar per uur voor grote werkgevers in de stad steunen?

De resultaten waren overweldigend. Met 100 van de 103 districten waar de kwestie betrekking had op de verslaglegging van de stembiljetten, 87 procent van de kiezers steunden het loon van $ 15 per uur. Slechts 13 procent stemde tegen het raadgevend referendum. Dat enorme steunniveau zal de hand versterken van activisten die de gemeenteraad aanmoedigen om een ​​grote loonsverhoging te overwegen.

De stemming in Chicago illustreert een fenomeen dat zich in veel van de grootste en duurste stedelijke gebieden van het land voordoet.

"Met ongelijkheid op recordniveau, meer werknemers afhankelijk van overheidssteun alleen maar om de basisbehoeften te bekostigen, en het federale minimumloon bleef steken op slechts 7.25 dollar, steeds meer steden reageren met hogere minimumlonen op lokaal niveau”, zegt Paul Sonn, algemeen adviseur van het Nationaal Project Arbeidsrecht. “We zien dit vooral in regio’s met hoge kosten, waar het landelijke minimumloon gewoon niet genoeg is.”

Think NELP:

Een groeiend aantal plaatsen in het hele land heeft al minimumlonen ingevoerd die aanzienlijk boven het federale en staatsniveau liggen, in een poging de impact van de banengroei bij lage lonen en de groeiende ongelijkheid tijdens het herstel na de recessie aan te pakken. Steden en provincies die de afgelopen jaren hogere minimumlonen hebben ingevoerd, zijn onder meer San Francisco ($10.74 per uur), Santa Fe ($10.66 per uur), San Jose ($10.15 per uur), Washington, DC ($11.50 in 2016), Montgomery County, MD ($ 11.50 in 2017), Prince George's County, MD ($ 11.50 in 2017) en SeaTac, WA ($ 15 voor bepaalde beroepen).

Naast Chicago zijn er momenteel nog andere steden die hogere minimumlonen nastreven: Seattle ($15 per uur), San Francisco ($15 per uur), New York City; San Diego; Oakland; Portland, Maine; en onder meer Las Cruces, New Mexico.

De stemming in Chicago biedt ook inzicht in het waarom De gouverneur van Illinois, Pat Quinn heeft de kwestie van het minimumloon aan de orde gesteld centraal aan zijn herverkiezingsronde. Quinn is een democraat met een lange geschiedenis van werken aan kwesties die van belang zijn voor laagbetaalde werknemers en de gemeenschappen waarin zij leven. Maar hij kent ook een winnend probleem.

Quinn vertelde de menigte tijdens zijn overwinningsbijeenkomst op dinsdagavond: “Er is een principe zo oud als de Bijbel: als je hard werkt. Als je 40 uur per week werkt en je werk doet, zou je niet in armoede hoeven leven. Je moet een fatsoenlijk loon krijgen. Wij geloven erin en gaan ervoor zorgen dat dit gebeurt.”

Tegelijkertijd werd Quinns campagne uitgezonden een nieuwe televisiereclame Republikeinse kandidaat Bruce Rauner over deze kwestie. Rauner, een rijke durfkapitalist, die onlangs grapte dat hij niet alleen tot de 1 procent behoorde, maar tot ‘waarschijnlijk [de] 0.1 procent’, financierde een groot deel van zijn eigen primaire campagne. met bijdragen geschat op $ 6 miljoen. Toch zie je in de nieuwe Quinn-advertentie verkondigen: “Ik ben onvermurwbaar, absoluut tegen het verhogen van het minimumloon.”

Rauner, wiens primaire overwinning voor de GOP was een smalle, is overal geweest over de loonkwestie. Hij zei al vroeg in de campagne dat hij het staatsminimumloon zou verlagen van 8.25 dollar per uur naar het nationale tarief van 7.25 dollar per uur. Berichten dat een van de rijkste mannen in de staat beloofde de lonen voor werkende Illinoisanen te verlagen, vielen niet in goede aarde, en Rauner suggereerde toen dat hij een verhoging van de staatsrente zou kunnen steunen als de economische omstandigheden gunstig waren.

Quinn is veel duidelijker geweest als het gaat om het bespreken van de lonen – hij zegt dat hij voorstander is van een verhoging tot minstens tien dollar per uur dit jaar – en de bredere kwestie van economische ongelijkheid.

“Ik geloof in gewone mensen. Ik denk dat een gouverneur een hart moet hebben”, verklaarde de gouverneur op de voorverkiezingen. ‘Misschien heb ik geen negen herenhuizen. Ik heb één huis. Ik ben geen miljardair. Zal nooit zijn. Ik hoor niet bij de 1 procent en zal er ook nooit zijn. Ik hoor niet eens bij de 0.1 procent. Maar ik zal je dit vertellen. Zolang ik gouverneur ben, ga ik hard vechten voor de 99.9 procent.”

---