Bron: Counterpunch
Er gebeurt in 2020 iets opmerkelijks in de VS als het gaat om het publieke bewustzijn van ras.
De George Floyd-opstand, die tot nu toe twee maanden heeft geduurd, heeft voorheen marginale ideeën mainstream gemaakt, waardoor het hele discours naar links is verschoven. De doorbraken die we deze zomer meemaken kunnen misschien plotseling aanvoelen, maar ze volgen op tientallen jaren van activisme, met al zijn inspanningen, kennis en toewijding. Mensen zijn al een tijdje aan het pushen. De moord op George Floyd was een “laatste druppel” gebeurtenis.
Een opmerkelijke verandering is dat de straatacties in Minneapolis en andere steden bestaan uit diverse menigten die geleid worden door mensen van kleur, waarbij de blanken op de achterbank komen. Deze verandering in centrering is zeer welkom geweest.
De afgelopen weken werd er een nieuw element aan de mix toegevoegd toen Trump federale wetshandhavers naar Portland, Oregon stuurde om demonstranten aan te vallen. De nachtelijke demonstraties in die stad, die – hoewel ze sinds mei onafgebroken aanhielden – waren geslonken tot een honderdtal deelnemers, explodeerden vervolgens in de duizenden toen deze agenten mensen van de straat begonnen te pakken en in ongemarkeerde voertuigen te stoppen. Dit is het spul waar de fascistische regimes van gemaakt zijn, en de mensen zijn terecht gealarmeerd.
De Feds hebben hun handen vol gehad nu nieuwe golven demonstranten de strijd met hen aangaan ter verdediging van de George Floyd/Black Lives Matter-demonstranten. De ‘Wall of Moms’ kreeg nationale aandacht, evenals de ‘Dad-archisten’ met hun bladblazers voor het afweren van traangas. A Wall of Vets is de nieuwste toevoeging. Al deze inspanningen waren expliciet ter ondersteuning van door zwarten geleide acties. Blanke Wall of Moms-leden aarzelen bijvoorbeeld om met de pers te praten, zoals ik ontdekte toen ik op zoek was naar een interview voor mijn podcast. Ze spreken allemaal over het “centreren” van POC.
Ik heb het woord ‘centreren’ tussen aanhalingstekens gezet, niet om het in diskrediet te brengen, maar om de aandacht te vestigen op het concept dat het aangeeft. Voor zover ik weet was de term tien jaar geleden niet in omloop, maar nu is het de gemeenschappelijke munt. Gedeeltelijk omdat het visueel is, geeft het effectief de essentie weer van het bewust kiezen voor het stellen van prioriteiten. Gegeven het feit dat een groot deel van onze kolonistencultuur draait om onwetendheid, is de nadruk op het cultiveren van aandacht dringend nodig. Je 'centreert' door een daad van bewuste wil, waarbij je doelbewust je perspectief verschuift, als een manier om op een betekenisvolle en effectieve manier ondersteuning te bieden.
“Centreren” – en nog veel meer van wat we zien dat positief is – wordt voor een groot deel door jonge mensen op de voorgrond gebracht, en ook dit is zeer welkom. De leiderschapsklasse van de VS op federaal niveau is op dit moment een bonafide gerontocratie, net als de laatste dagen van de Sovjet-Unie. Een grote schoonmaakbeurt is nodig. (Of een nieuw huis. Of helemaal geen huis.) De jonge mensen weten dit zeker, en als we mensen op leeftijd willen centreren, zouden we ze ook moeten centreren. Helaas, dat we in de VS meer ‘ouderen’ dan ‘ouderen’ hebben, om een leraar te citeren die ik ooit had.
Hoe dan ook, er vinden verschuivingen plaats, met of zonder de instemming van degenen die de leiding hebben. Ik ben persoonlijk bemoedigd omdat het voelt alsof er voor het eerst sinds lange tijd wat energie de goede kant op gaat.
Als we in deze richting doorgaan, zullen er verdere lessen worden geleerd en zal er meer oude bagage worden gedropt. Wat wij centreren zal zich ook ontwikkelen; we zullen dieper gaan, en de cirkel van bevrijding zal groeien. Hoe zal het eruit zien als de Native Americans zich in de VS vestigen? Hoe zit het als de 'ontwikkelde' landen van de wereld de resterende inheemse culturen van de planeet zullen centreren?
Die laatste stap leidt tot het centreren van de aarde. Het centreren van de mens, zoals velen van ons te lang hebben gedaan (althans sinds de landbouwrevolutie), heeft overal tot regelrechte rampen geleid. De oceanen zitten vol plastic en worden overbevist. Het land wordt ontbost, drooggelegd, bebouwd, bewerkt en gedolven. De veranderde chemie van de lucht verandert het klimaat. Over het geheel genomen is domesticatie een echte moordenaar geweest en wij behoren tot de slachtoffers.
De opstand van George Floyd werd ons gebracht door de mobiele telefooncultuur. De oorspronkelijke misdaad werd opgenomen op een mobiele telefoon en vervolgens verspreid via sociale media, die voor het apparaat zijn ontworpen. Miljoenen mensen keken ernaar en gingen de straat op. Dankzij de mobiele telefoon en het jarenlange werk van activisten is politiegeweld een mainstream probleem geworden en is de POC een centrale rol gaan spelen als de leiders die moeten volgen.
De mobiele telefoon is een uitvinding van een cultuur waarin de mens centraal staat, dus de gevolgen voor de aarde worden door vrijwel iedereen afgeschreven als de kosten van zakendoen. De mijnbouw van zeldzame aardmetalen schaadt mensen van kleur in andere landen, waardoor de ene klasse mensen boven de andere wordt gecentreerd. De mijnen vernietigen het leefgebied van levende wezens, zowel ter plaatse als daarbuiten, waardoor de mens boven de natuur staat. Als we de aarde zouden centreren, zouden we geen mobiele telefoons, politie of klas hebben, en zouden we ongetwijfeld beter af zijn.
Landarbeiders hebben te lijden gehad onder bijzonder slechte leef- en werkomstandigheden tijdens de COVID-pandemie, waarbij opnieuw de ene klasse mensen boven de andere wordt gecentreerd. Landbouw is wereldwijd de belangrijkste oorzaak van de vernietiging van habitats. Tussen het verbouwen van gewassen en het weiden van dieren wordt de helft van het bewoonbare land van de planeet gebruikt voor landbouw. Dat is allemaal leefgebied dat wordt aangetast of weggevaagd, waarbij de mens boven de natuur staat. Als we de aarde zouden centreren, zouden we geen landbouw bedrijven en zouden we ongetwijfeld beter af zijn.
Er zijn geen banen op een dode planeet. En ook geen gerechtigheid of vrede. Toch gaat onze collectieve doodscultus door.
Het feit dat de dominante cultuur de mens centraal stelt lijkt misschien onmogelijk te veranderen, maar die schijn is zelf een kenmerk van de cultuur, en wat als onvermijdelijk wordt gepresenteerd is in feite aberrationeel. Dit is een van de lessen van 2020.
Verandering vindt plaats als er een kritische massa is. Eén persoon die de politie in Minneapolis filmde, bracht uiteindelijk de grond onder onze voeten als natie in beweging. Maar dergelijke vonken zijn onvoorspelbaar en waarschijnlijk onmogelijk om met opzet te activeren. Het gaat er dus allemaal om dat we klaar zijn als de golf toeslaat, en dat we vooral bereid zijn onszelf te veranderen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren