Rechter Michael Mukasey geeft toe dat waterboarding weerzinwekkend is, maar weigert te zeggen of het neerkomt op marteling. Toch stemden de Democratische senatoren Charles Schumer en Dianne Feinstein toch voor zijn bevestiging als Amerikaanse procureur-generaal. Mukasey, Schumer en Feinstein zouden met de Franse journalist Henri Alleg moeten praten. Als redacteur van een krant in Algerije werd hij in 1957 door het Franse leger onder water gezet, toen de Fransen probeerden de Algerijnse onafhankelijkheidsbeweging neer te slaan. De 86-jarige journalist sprak mij toe vanuit zijn huis in Parijs:
“Ik werd op een plank gezet, op een plank, eraan vastgemaakt en naar een kraan [waterkraan] gebracht. En mijn gezicht was bedekt met een doek. Al snel zat de doek helemaal vol met water. Je hebt de indruk verdronken te zijn. En het water stroomde over mijn hele gezicht. Ik kon niet ademen. Het is een vreselijke, vreselijke indruk van marteling en van de dood, bijna dood zijn.
Journalist Stephen Gray, wiens documentaire ‘Extraordinary Rendition’ deze week op PBS-stations wordt uitgezonden, vertelde me: ‘Ik zou, net als veel journalisten, een correctie moeten uitbrengen, eigenlijk een verontschuldiging, omdat we allemaal melding maakten van waterboarding als een gesimuleerde verdrinking. Het is duidelijk voor degenen die het hebben gedaan: dit is daadwerkelijke verdrinking… dit is iets dat het geweten schokt en daarom een marteling is.”
Volgens ABC News onderging voormalig waarnemend adjunct-procureur-generaal Daniel Levin, een opmerkelijke demonstratie van zijn toewijding aan zijn werk, waterboarding toen hij in 2004 door het Witte Huis de opdracht kreeg om zijn officiële standpunt over marteling te herzien. Omdat hij concludeerde dat waterboarding marteling is, werd hij gedwongen uit zijn baan.
Op maandag 5 november namen anti-folteractivisten deel aan een daadwerkelijke demonstratie van waterboarding buiten het ministerie van Justitie. De zesentwintigjarige acteur Maboud Ebrahimzadeh bood zich vrijwillig aan als slachtoffer. Na de sessie was hij bijna in tranen: “Het is de meest angstaanjagende ervaring die ik ooit heb gehad. En ook al is dit een gecontroleerde omgeving, als er water in je longen komt en je wilt schreeuwen en dat lukt niet, zul je stikken zodra je dat doet.”
Vier gepensioneerde advocaten-generaal van militaire rechters schreven een brief aan Patrick Leahy, voorzitter van de rechterlijke commissie van de Senaat, waarin ze stelden: “Waterboarding is inhumaan, het is marteling en het is illegaal.” Vierentwintig voormalige inlichtingenagenten en analisten waren het met de JAG’s eens en voegden eraan toe: “Of de praktijk momenteel wel of niet door de Amerikaanse inlichtingendiensten wordt toegepast, het zou voor hem in feite gemakkelijk moeten zijn om te reageren.”
Toch zei Mukasey tegen de Senaatscommissie voor Justitie: “Ik weet niet wat er bij deze techniek betrokken is, als waterboarding marteling is.”
Tijdens de hoorzitting van de rechterlijke macht, toen de stemmen werden uitgebracht, zei Leahy: 'Geen enkele senator mag de legalistische verduisteringen van deze regering door mensen als Alberto Gonzales, John Yoo en David Addington steunen door het ermee eens te zijn dat de wetten die in de boeken staan waterboarding niet al illegaal maken. We vervolgen al meer dan 100 jaar watermarteling.”
Amerikaanse soldaten zijn vervolgd wegens deelname aan waterboarding in de Filippijnen in 1901 en Vietnam in 1968. De VS hebben in 1947 een Japanse officier gevangengezet wegens het gebruik van waterboarding tegen Amerikaanse troepen in de Tweede Wereldoorlog.
Senator Edward Kennedy voegde hieraan toe: “Vergis u niet: waterboarding is volgens de Amerikaanse wet al illegaal. Het is illegaal volgens de Conventies van Genève, die 'aantasting van de persoonlijke waardigheid' verbieden, inclusief wrede, vernederende en onterende behandeling. Het is illegaal op grond van de Torture Act, die handelingen verbiedt 'die specifiek bedoeld zijn om ernstige fysieke of mentale pijn of lijden toe te brengen'. Het is illegaal op grond van de Wet op de behandeling van gedetineerden, die 'wrede, onmenselijke of vernederende behandeling' verbiedt. En het is in strijd met de Grondwet.” Hij vervolgde: ‘Waterboarding is verstikking in slow motion met voldoende tijd om na te denken over de onvermijdelijkheid van een black-out en het verstrijken van de tijd. Meestal wordt de persoon hysterisch op het bord. Voor niet-ingewijden is het gruwelijk om te zien, en als het fout gaat, kan het rechtstreeks leiden tot terminale hypoxie. Als het goed wordt gedaan, is het een gecontroleerde dood.”
De Republikeinse senator Arlen Spectre, die voor de bevestiging van Mukasey stemde, zei dat het Congres een wet zou moeten aannemen die waterboarding verbiedt, nadat hij van Mukasey de verzekering had gekregen dat hij een dergelijke wet zou handhaven. Wat als president Bush zijn veto zou uitspreken over de wet, of als hij een van zijn ondertekeningsverklaringen zou uitgeven om wetsvoorstellen die hij ondertekent tot wet te omzeilen?
Ondanks dit alles betekenen de stemmen van Schumer en Feinstein voor Mukasey dat de rechterlijke commissie met 11 stemmen tegen 8 heeft gestemd om zijn benoeming tot procureur-generaal aan te bevelen aan de voltallige Senaat. Van oorlogsfinanciering tot marteling, je moet je afvragen: als de Republikeinen in de meerderheid zouden zijn, zou er dan enig verschil zijn?
Nu kan alleen de voltallige Senaat de benoeming van Mukasey tegenhouden. Misschien zal op z'n minst één senator het initiatief nemen om de bevestiging te filibusteren, net lang genoeg zodat Mukasey onderzoek kan doen en zijn mening kan geven over de vraag of waterboarding neerkomt op marteling. Als een Amerikaans staatsburger, soldaat of functionaris ergens in het buitenland aan waterboarding zou worden onderworpen, zouden de Amerikanen dan even aarzelen om het marteling te noemen? Een filibuster zou de Mukasey-aanhangers als Schumer en Feinstein de kans kunnen geven om hun standpunt te heroverwegen. Om te beginnen moeten ze met Henri Alleg praten.
Amy Goodman is presentatrice van ‘Democracy Now!’, een dagelijks internationaal nieuwsuur op tv en radio dat wordt uitgezonden op 500 stations in Noord-Amerika.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren