Het reddingsplan van de regering-Bush zal waarschijnlijk niet werken
NEW YORK: De wereld houdt zijn adem in.
Velen weten het, en de rest van ons komt er nu pas achter dat de VS in deze turbulente maand september een financiële 9/11 meemaakt, waarschijnlijk erger dan die in 2001, nu een reeks catastrofale ontwikkelingen ons economisch systeem op zijn kop zet. op hun beurt verstrikt met anderen over de hele wereld. Termen als ‘Armageddon’ worden nu in beleefd gezelschap gebruikt.
Stel je voor dat je afgelopen donderdagavond een vlieg aan de muur was toen het hoofd van de Federal Reserve Bank, Ben Bernanke, en minister van Financiën Henry Paulson elkaar achter gesloten deuren ontmoetten in het kantoor van voorzitter Nancy Pelosi van het Huis van Afgevaardigden. De vergadering werd urgent genoemd; het was ook ongekend.
Het was een moment waarop de waarheid werd verteld, zoals Michael Shedlock het beschrijft op de Seeking Alpha Financial-website:
"Toen je hem het hoorde beschrijven, slikte je", zei senator Charles E. Schumer, Democraat van New York.
Zoals senator Christopher J. Dodd, Democraat van Connecticut en voorzitter van de Commissie Banken, Huisvesting en Stedelijke Zaken, het vrijdagochtend in het ABC-programma ‘Good Morning America’ verwoordde, kregen de congresleiders te horen ‘dat we letterlijk misschien nog wel dagen verwijderd zijn van een volledige ineenstorting van ons financiële systeem, met alle gevolgen van dien, zowel hier in eigen land als wereldwijd.”
De heer Schumer voegde eraan toe: "De geschiedenis hing er min of meer bovenuit, alsof dit een moment was."
Toen de heer Schumer de bijeenkomst als “somber” omschreef, kwam de heer Dodd tussenbeide. “Somber rechtvaardigt de woorden niet,” zei hij. "Zo'n taal hebben we nog nooit gehoord."
Tot dat moment was de volledige omvang van deze ramp voor het Congres en het Amerikaanse volk verborgen gehouden met allerlei vrolijke praatjes en regelrechte leugens over hoe de ‘fundamenten van de economie’ gezond waren.
Opeens klonk er niets meer. De regering kondigde toen een reddingsplan aan. Zaterdag zei de regering-Bush dat ze 700 miljard dollar nodig had om dit te financieren, maar dat zou nog maar het begin kunnen zijn.
Het plan omvat de oprichting van een nieuwe entiteit, zoals de RTC, die een einde maakte aan de S&L-crisis in de jaren tachtig, om slechte hypotheken en andere ‘illiquide activa’ op te kopen en te verkopen, miljarden ter ondersteuning van geldmarktfondsen, en nieuwe SEC-edicten om shortsellers tegen te houden. van het ondermijnen van de aandelenkoersen – een maatregel die gesteund wordt door John McCain die van ‘de shorts’ zijn boogie man heeft gemaakt over de felle redactionele bezwaren van de redactionele pagina van de Wall Street Journal en vrijwel iedereen die ook maar iets weet over de manier waarop de markt werkt.
Barack Obama heeft tot nu toe deze grote interventie gesteund om de markten te redden, wat de belastingbetaler een biljoen dollar of meer kan kosten, hoewel hij met andere landen wil overleggen over wat hij moet doen.
Een groot deel van onze media heeft de internationale angsten genegeerd terwijl deze crisis zich wereldwijd verspreidt. China heeft de crisis al een ‘financiële tsunami’ genoemd en opgeroepen tot een nieuw, niet op de VS gebaseerd valutasysteem.
De aandelenmarkten waren vrijdag euforisch en schoten omhoog alsof de crisis was opgelost. Het was meer 'marktpsychologie', wat niet hetzelfde is als gezond verstand. Joe Nocera in de New York Times was minder positief en vergeleek deze maatregelen met een ‘hail mary pass’ in het voetbal, waarbij een quarterback de bal gewoon in de laatste minuten van de wedstrijd gooit en hoopt dat iemand hem vangt, waarbij hij opmerkte dat ‘meestal ze falen."
Blogger Shedlock zegt dat deze stappen Armageddon op zijn best hebben uitgesteld, maar het gevaar niet hebben beëindigd:
“Overheidsmanipulatie kan het financiële Armageddon nooit voorkomen. In feite garanderen overheidsingrijpen en manipulatie op de vrije markten uiteindelijk het financiële Armageddon. Armageddon werd niet voorkomen, alleen uitgesteld, en op kosten van de belastingbetaler.”
Nocera is het daarmee eens en sluit af met het soort understatement dat je van de bekende krant verwacht: "Hoezeer we ook mogen hopen dat de regering eindelijk het antwoord heeft, waarschijnlijk niet."
Tot zover al dat ‘probleem opgeloste’ optimisme dat je op tv hebt gezien.
Ook verontrustend is de tendens in de media om de crisis te wijten aan ‘fouten’ van onverantwoordelijke kredietverstrekkers en onverantwoordelijke kredietnemers, alsof hun bijdragen aan deze crisis elkaar in evenwicht hielden. Omdat dus iedereen schuldig was, heeft niemand schuld.
Deze ‘logica’ vergelijkt de familie Jones die een subprime-lening heeft afgesloten nadat ze het doelwit waren van frauduleuze makelaars die hen verzekerden dat het een goede deal was en dat ze niet konden verliezen, met een machtige industrie die wist dat ze hun huis niet konden betalen, maar ging toch door met het securitiseren van de hypotheek, het in financiële instrumenten opdelen en vervolgens de waarde ervan verkeerd voorstellen aan kopers en investeerders over de hele wereld.
Sinds wanneer vergelijk je individuen met instellingen?
De koper werd gedupeerd; de kredietverstrekker en de Wall Street-marktmachine van meerdere miljoenen dollars achter deze gewetenloze makelaars exploiteerden bewust mensen die geen idee hadden dat ze het slachtoffer waren van een goed berekend en crimineel ponzi-systeem. De FBI onderzoekt een aantal van deze misdaden en heeft tot nu toe vierhonderd oplichters aangeklaagd, maar onze media blijven de criminele kliek achter deze crisis buiten beschouwing laten. Ze steunen de reddingsoperaties, maar hebben nog niet opgeroepen tot een gevangenisstraf, alsof ze zich er niet van bewust zijn dat Wall Street niet alleen een financieel centrum is, maar ook een plaats delict.
Geen wonder dat een lezer van de New York Times deze maatregel een ‘No Banker Left Behind Scheme’ noemde.
Deze crisis is nog nauwelijks voorbij.
Luister naar econoom Nouriel Roubini, die in de meeste van zijn voorspellingen op koers ligt:
Hij voorspelt, volgens financieel schrijver Felix Salmon, "Kredietverliezen van 2 biljoen dollar, de helft van het Amerikaanse banksysteem genationaliseerd, gemeentelijke faillissementen, versnelde dalingen van de huizenprijzen, een plotselinge stop in de consumentenbestedingen, mondiale besmetting, stagflatie, noem maar op."
Roubini concludeert:
"Op dit punt kan de perfecte financiële storm van de eeuw niet worden bedwongen. Het enige licht aan het einde van de tunnel is dat van het komende financiële en economische treinwrak."
Als u denkt dat u erop kunt vertrouwen dat deze regering deze crisis zal oplossen, terwijl er nog zoveel andere zijn ontstaan, denk dan nog eens goed na. Helaas lijkt geen van beide politieke partijen een duidelijk beeld te hebben van wat er gebeurt, of enig plan te hebben om dit op te lossen.
Dus zet je schrap, we staan klaar voor een vluchtige achtbaanrit.
Danny Schechter maakte de film IN DEBT WE TRUST (indebtwetrust.com) waarin hij waarschuwde voor de crisis en heeft de zojuist gepubliceerde PLUNDER: Investigating Our Economic Calamity (Cosimo) geschreven, verkrijgbaar bij online boekwinkels. Opmerkingen aan [e-mail beveiligd]