Danny Schechter
A
lang geleden, in de tijd dat kwade rijken vrijheidslievende volkeren bedreigden
overal waren er een paar mannen waar we bang voor moesten zijn. Zij leidden massale,
top-down internationale netwerken van ware gelovigen die zich inzetten om onze samenleving te infiltreren
geest en manier van leven.
Ze
werden voorzitters genoemd.
If
jij bent een oeroud relikwie zoals ik, je herinnert je de afbeeldingen en iconen van China
Voorzitter Mao en de voorzitter van de USSR, Brezjnev. Het was moeilijk om ze op de foto te krijgen
eigenlijk alles voorzitten, maar hun macht was geweldig en hun organisaties
groter dan het leven. Vorige week knielde ik in het gezelschap van een voorzitter met
nog grotere invloed, hoewel zijn naam minder bekend is.
I
Ik heb het binnenkort over Gerald Levin, voorzitter van de Republiek Time Warner
word een van de stuurlieden van de gigantische TimeWarner-AOL-combinatie. De
Communistische voorzitters wilden ons bekeren tot hun manier van denken. Levin wil dat
ons overtuigen van zijn manier van winkelen. Ze wilden onze geest; hij wil "geest
delen." Ze eisten politieke loyaliteit; hij wil een "plakkerige massamarkt".
structuren van consumentengewoonten.”
Voorzitter
Levin was zo populair dat ik niet eens de overvolle balzaal van het hotel binnen kon dringen
waarin hij een ‘praatje bij het haardvuur’ aanbood (op een dag waarop de
(de temperaturen schommelden in de jaren negentig) naar een klein leger van investeerders en financiële instellingen
analisten. Mao leidde het Rode Leger; Levin doet een beroep op een leger dat buiten wil blijven
van het rood.
I
moest hem met een overvolle menigte in een andere kamer op een tv-monitor aan de andere kant bekijken
Morgan Stanley Dean Witter Digitale Mediaconferentie. In tegenstelling tot de andere branche
evenementen waar ik onlangs verslag van heb gedaan – de Media Summit en Digital Hollywood
- deze trok hele grote vissen aan, zoals Levin en Viacom's opperheer Sumner
Redstone De reden: het ging niet om ideeën. Het was een roadshow voor beleggers.
Het ging over geld.
De
Het format was ontspannen, met twee financiële tovenaars die op het podium met Levin praatten,
die zonder stropdas opdaagde. Zoals u zich herinnert, was zijn gebrek aan goede zakelijke kleding dat wel
veel commentaar op de dag van de overname/fusieaankondiging. Op dat
Bij deze gelegenheid droeg Steve Case van AOL een stropdas, terwijl Levin een open overhemd droeg als teken
zijn voornemen om zich aan te sluiten bij de minder formele yuppies van de internetimperia.
There
Er was geen formele introductie omdat dit een familieaangelegenheid was. Wij hebben
tot aan de zaken, waarbij Levin werd gevraagd wat beleggers nodig hebben
weten. Waar staat Time Warner in het regelgevingsproces in de VS en Europa?
Levin
was optimistisch en legde uit dat de aandeelhouders de deal tegen 97 hebben omarmd
procentmarges, wat klinkt als wat die ouderwetse voorzitters op de agenda hebben staan
de andere kant beweerde altijd over hun vervalste stemmen bij gemanipuleerde verkiezingen.
De
de waarheid is, laten we zeggen, iets genuanceerder, zoals Deborah van de Industry Standard
Asbrand meldde diezelfde dag nog: ‘Dacht Steve Case dat hij in een
convergentie nachtmerrie op vrijdag? Volgens berichten in de media zou Case dat wel kunnen zijn
vergeven als hij op de een of andere manier de balzaal van het hotel waar hij ontmoette, aanzag
ontblote tanden van de aandeelhouders voor een van die bloedige arena's in 'Gladiator.'"
"Zeker,
De aandeelhouders van AOL keurden de fusie van de über-ISP met Time Warner goed,' Asbrand
voortgezet. ‘Maar de stemming was dichtbij, merkte The Washington Post op. AOL
Er was 50 procent van de kiezers nodig om de mediafusie goed te keuren, en die ging voorbij
55 procent. De aandeelhouders van Time Warner waren veel enthousiaster over de deal en registreerden zich
een goedkeuringsstem van 81 procent. Maar wie geeft er nu echt om Time Warner? Niet de
media. AOL was tenslotte de visionaire titaan die het Nieuwe zou gaan leiden
Economie tot grootheid. Nu zijn de aandelen gedaald en zijn de toezichthouders in de war. Als
waren de media. Case probeerde de omcirkelende investeerders te kalmeren met de uitleg
dat 'wat er gebeurt eigenlijk minder te maken heeft met AOL en minder met de
fusie en meer te maken met wat er in de sector gebeurt.' Of, zoals Bart Simpson
zegt: 'Ik heb het niet gedaan.'"
En
hoe zit het met het regelgevingsproces, waarin de Federal Communications
zijn de Commissie, de Federal Trade Commission en de Europese Unie erbij betrokken?
Voorzitter Levin was verbijsterd en onthulde dat de indieningskosten bij de overheid lagen
regelgevende instanties bedroegen $ 61 miljoen. ‘Ironisch genoeg’, grapte hij
met een vleugje walging: ‘dat is ongeveer hoeveel ze uitgeven
onderzoeken wat we hebben ingediend." Hij maakte verschillende andere eigenwijze opmerkingen over
toezichthouders, die volgens hem geen voeling hebben met wat er aan de hand is of probeert te doen
"18e-eeuwse ideeën toepassen" op technologieën van de 21e eeuw. Zijn opmerkingen
op dit punt weerspiegelen de waarschijnlijk juiste perceptie dat particuliere belangen
zitten aan het stuur, waarbij het publiek er alleen via de consument van profiteert
keuzes die ze krijgen.
het denken
"Glokaal"-voorzitter Levin maakte duidelijk dat de wereld zijn markt is.
‘We willen niet gezien worden als een Amerikaans bedrijf’, verkondigde hij.
"Wij denken mondiaal." Hij kondigde aan dat Time Warner de muziek beheert
bedrijven in 37 landen en is begonnen met het maken van films in Europa via lokaal
bedrijven in hun eigen taal. Dus in wezen volgt Time Warner, in navolging van de
voetsporen van Coca Cola, is van een multinational uitgegroeid tot een
multi-lokaal. Het is een uitdrukking van de trend naar het ‘glokale’,
een term bedacht door Ann-Britt Kaca, onze MediaChannel-adviseur in Finland,
Levins
echte hoogmoed openbaarde zich toen hem werd gevraagd Time Warner met anderen te vergelijken
megagefuseerde mediabedrijven. Hij vinkte de nominale competitie aan,
elk in één zin afwijzen. Viacom/CBS? ‘Te traditioneel
media.'" News Corp? "Geen nieuwe mediastrategie." Eisner/Disney?
"Let op hun marktkapitalisatie." Vivendi? 'Nog geen portaal.' Yahoo?
"Niet genoeg inkomstenbronnen." Microsoft? "In transitie."
"We volgen iedereen", zei hij.
Zijn
ingetogen conclusie: "Niemand bevindt zich op het speelveld van [TimeWarner].
nog."
En
wat een spel is dit. Hij leek zich het meest op zijn gemak bij het bespreken van de financiële strategie
en zijn liefde voor Instant Messaging van AOL ("dat was de verborgen troef die ik zag
in de deal"). Het marktjargon vloeide: ruilverhoudingen, advertentiemarkt
delen, meerdere platforms, gemeten statistieken, horde rate, e-commerce
transacties, EBOITA-financiering, geschatte "overtollige" kasstromen van €
tot 45 miljard dollar in 2005. Dit geld zal niet worden gebruikt om de schulden af te betalen
maar om nog meer bedrijven en activa over te nemen. Wat vandaag groot is, is van plan om te krijgen
morgen groter.
One
Het belangrijkste winstcentrum is muziek, waarnaar voorzitter Levin poëtisch verwees
"de harmonie van de goden." Hij vindt het leuk omdat het, in zijn woorden, zo is
"investeert zichzelf in je psyche." In tegenstelling tot anderen in de branche is hij dat wel
geen zorgen over Napster of MP3. Ze zijn goed voor het stimuleren van de vraag, zei hij.
"Sommige muziek wordt altijd gratis weggegeven via de radio of muziek
video's." Maar hij en zijn collega's willen de vrije mensen "temmen".
downloaden op drie manieren: met juridische claims op het gebied van intellectueel eigendom, met
licentieverlening van het soort waar MP3.com al mee instemt, en met manieren om dat te doen
het coderen of watermerken van muziek. De sleutel is om “te profiteren van de vraag,
wat ze zullen doen met nieuwe dvd-technologieën en wat een 'digitaal' wordt genoemd
dashboard'" voor auto's. Er staan nieuwe "luxe, hoogwaardige producten" op stapel
te worden ‘ingezet’.
In
kortom, als je denkt dat je ergens mee wegkomt, denk dan nog eens goed na. TijdWarner
AOL heeft plannen voor je. Financieel schrijver Christopher Byron van New York
Waarnemer heeft geschreven dat dit een voorzitter is die weet waar de lichamen zijn
begraven, omdat hij de meeste van hen heeft begraven.
Voorzitter
Gerry heeft antwoorden op alles en genoeg statistieken om je de mond te snoeren. Hij is er trots op
bevestigen dat de gemiddelde tijd dat AOL-abonnees online blijven nu 64 is
minuten, langer dan bij welk regulier tv-programma dan ook. Je kon het aan de zijne zien
zelfverzekerde presentatie waarom hij veel geld verdient en tijd kon verkopen
Warner aan AOL, maar blijft blijkbaar nog steeds de controle behouden.
Wat
opvallend waren twee omissies. Ten eerste de zakenbankiers van Morgan Stanley
Dean Witter, die hem voor hun bijeenkomst uitnodigde, noemde TimeWarner AOL niet onder zijn programma
topkeuzes voor beleggers. Misschien vonden ze Levin leuk als trekpleister voor de conferentie
maar niet zijn bedrijf in hun portefeuilles. Wat weten ze dat zij – en hij
– niet zeggen?
Volgende
was de afwezigheid van een bredere visie of missie dan genereren en dan
voldoen aan de vraag van de consument. In tegenstelling tot de voorzitters van andere kwade rijken die bij
minst bewezen lippendienst aan een wereldbeeld, lijkt Levins wereldbeeld
voornamelijk weerspiegeld in een balans. Er waren geen geweldige animatie-ideeën, nee
grotere zorgen. Verwijzingen naar tijdschriften als Fortune of kabelnieuwskanalen zoals
CNN was alleen in termen van producten in het winkelcentrum. Het algemeen belang was
alleen aangehaald in termen van hoe het publiek te interesseren om meer te consumeren.
Salon's
Sean Elder ging in op de behoefte van de twee bedrijven aan een beter symbool voor de fusie.
In de gezamenlijke proxyverklaring die naar de aandeelhouders werd gestuurd, werd melding gemaakt van de ‘running’ van AOL
man"-logo handen schudden met Bugs Bunny, merkte Elder op, maar de AOL-man
heeft geen handen of zelfs voeten. Ik zou dit liever vervangen zien door het glimlachen
en geruststellende uitstraling van voorzitter Levin, mijn keuze voor de manager voor iedereen
millennia.
gewoon
terwijl de Chinezen een afbeelding van voorzitter Mao op het Tienanmen-plein tentoonstellen, waarom?
geen gigantisch reclamebord voor de voorzitter van Handel op Times Square? En waarom stoppen
met Levin? Waarom niet het volledige centrale comité van Media Inc. als pantheon van
power, met gigantische foto's van Disney's Eisner, Newscorp's Murdoch, Viacom's
Redstone, Karmazin van CBS, Welch van NBC, Middelhof van Bertelsmann, Liberty Media
Malone? En natuurlijk kunnen we voor de massa Dr. Laura Schlessinger en Jerry erbij betrekken
Springer, het WWF en zelfs Bugs?
Danny
Schechter produceerde 10 documentaires bij Globalvision, waar hij als vice-directeur fungeert
voorzitter en uitvoerend producent. Hij is de hoofdredacteur van MediaChannel
en de auteur van "The More You Watch, The Less You Know" en
"News Dissector", een verzameling van zijn columns en geschriften,
verkrijgbaar bij Electronpress.com [LINK: www.electronpress.com/dschecter.asp].