Door George

Monbiot

"Als

mensen deden soms geen gekke dingen, merkte Wittgenstein op, niets

intelligent zou ooit gedaan worden." In een wereld waarin intelligentie verboden is

uit het openbare leven is het ontbloten van onze billen bij George Bush een van de weinige middelen die we hebben

beschikken over het uiten van onze afwijkende mening. Wij worden als demonstranten gedwongen om door te praten

onze billen.

Maar

achter de bodems schuilt een diepgaand en complex begrip van enkele van de

gevaren waarmee de wereld nu wordt geconfronteerd. De zorgen van de demonstranten over de klimaatverandering, de

uitbreiding van de plannen van de NAVO en Bush om het anti-ballistische raketverdrag te schrappen

worden nu goed begrepen. Maar bijna alle commentatoren en politieke leiders

blijven verbijsterd door hun verzet tegen de uitbreiding en betere integratie van de EU

de Europese Unie.

De

vijanden van het Europese project zouden kleine Engelanders zijn

vervuilende industrieën. Waarom zouden mensen die zichzelf omschrijven als

radicalen, die het milieu willen beschermen, rijkdom willen verdelen en verdedigen

de rechten van werknemers, proberen zich te verzetten tegen de meest succesvolle sociaal-democratische ter wereld

projecteren? Tragisch genoeg verzamelden zich 25,000 vreedzame actievoerders in Göteborg

voor de Europese top werd hun boodschap gedood in het kruisvuur tussen a

een handvol idiote stenenwerpers en een misdadige en ongeorganiseerde politiemacht.

Tony Blair slaagde erin het hele anti-Europese protest af te doen als ‘een

het reizende circus van anarchisten dat met de zool van top naar top gaat

doel om zoveel mogelijk chaos te veroorzaken."

Het is gemakkelijk voor mensen van mijn generatie om te vergeten wat een

buitengewone prestatie was de oprichting van de Europese Unie. Wij

moeite om dat te begrijpen tot 56 jaar geleden

Europa, net als de Balkan

vandaag de dag verwikkeld waren in eeuwen van bijna eeuwigdurende oorlog. Maar bijna alle

Radicalen die ik ken, zijn zich er terdege van bewust dat de vakbond de rijkdom van de rijken heeft verschoven

aan zijn armere leden, dat het discriminatie heeft bestreden en eerlijkheid heeft bevorderd

werk, verhoogde de milieunormen en maakte de rechtse pers woedend

bedrijven reguleren. Dus waarom vechten zovelen van hen nu tegen wat dat wel heeft gedaan?

groot, een kracht ten goede geweest? Zij zien dat de grote Europese droom van

wederzijds voordeel en vreedzaam samenleven is ondermijnd. Integratie is

plaats te maken voor kolonisatie.

Als,

Bent u, net als Tony Blair, van mening dat deze bewering ongegrond is, kijk dan eens naar a

document geproduceerd door de machtigste lobbygroep van de vakbond, de Europese

Ronde Tafel van Industriëlen (ERT). Het heet ‘De Oost-West Win-Win-business

Experience", maar de titel is een beetje misleidend. Alle winnaars lijken dat te doen

woon in het westen.

Het document onthult dat de Europese uitbreiding een kans biedt om het probleem op te lossen

"problemen" waarmee de leden van de ERT in Midden- en Oost-Europa worden geconfronteerd. Nieuw lid

staten kunnen worden gedwongen hun belastingen te verlagen en “vertragingen bij de privatisering” te voorkomen

proces", verwijder de "beperkingen op de aankoop van land door buitenlanders

bedrijven" en de "dominantie van nationale spelers" ("nationale spelers"

zijn lokale bedrijven). Naties die zich bij de unie willen aansluiten, moeten ‘daarvoor zorgen

programma's om de lokale infrastructuur te privatiseren en te liberaliseren gaan door zonder

vertraging".

Als

voorbeeld van hoe de bedrijven die het vertegenwoordigt kunnen floreren in Oost-Europa

ERT haalt het geval van British American Tobacco aan, waarin is “geïnvesteerd”.

Hongarije. Het probleem van BAT,

het document rapporteert, was dat “de vraag naar sigaretten in West-Europa, de VS

en andere ontwikkelde markten is zeer volwassen. De concurrentie is hevig en de marges zijn groot

zijn strak. Er moet dus sprake zijn van groei in winstgevendheid en aandeelhouderswaarde

uit andere, zich ontwikkelende markten. … Met de ineenstorting van het communisme en de

geleidelijke opkomst van een vrije markteconomie, Midden- en Oost-Europa

vertegenwoordigt een grote groeimogelijkheid voor BAT." Door een sigarettenfabriek te kopen in

In Hongarije kon BAT "toegang krijgen tot nieuwe groeimarkten, zowel in Hongarije als in...

in andere Midden- en Oost-Europese landen” en “de waarde van de

bedrijf."

De

De Europese Ronde Tafel is geen gewone lobbygroep. Het heeft weinig behoefte om een ​​beroep te doen

regeringen, want regeringen doen een beroep op de ronde tafel. De afgelopen 17 jaar is dat zo

is de belangrijkste architect van de Europese integratie en expansie geweest.

In

In april 1983 bracht de CEO van Volvo de hoofden van vijftien anderen bijeen

bedrijven, waaronder ICI, Unilever, Nestle, Philips en Fiat, om te zien of ze dat ook doen

een manier zouden kunnen vinden om de handelsregels in West-Europa te ‘harmoniseren’. Dit, zij

opgemerkt, zouden hun bedrijven in staat stellen ‘de schaal te bereiken die nodig is om weerstand te bieden

druk van niet-Europese concurrenten." In januari 1985 presenteerde de ERT zijn

voorstel aan de Europese Commissie. Twee maanden later, de Europese Raad

gaf Lord Cockfield de opdracht om het witboek te produceren waarop de Single

Europese wet zou zijn gebaseerd. Het was precies wat de lobbyisten hadden bevolen. De

ronde tafel werd de handhaver van de wet en werkte nauw samen met de commissie

ervoor zorgen dat de interne Europese markt in 1992 voltooid werd. De ERT, Jacques

Delors merkte later op dat hij "een van de belangrijkste drijvende krachten achter de Single was

Markt."

In

In 1984 publiceerde de Ronde Tafel een document waarin een tunnel onder de Engelsen werd geëist

Kanaal, een wegbrug die Denemarken met Zweden verbindt, een Europese hogesnelheidstrein

systeem en een nieuw, Europabreed wegenbouwprogramma. Het heeft alles

gewild. In 1987 begon het enkele van de belangrijkste componenten van het Europees beleid voor te stellen

monetaire unie. Het uitbreidingsplan is overeengekomen op de Europese top in

Helsinki weerspiegelt in 1999 precies de volgorde die de ERT een paar jaar heeft voorgesteld

voor.

In

Vorig jaar in Nice kwamen de Europese leiders overeen, zoals de ERT had gevraagd, om dit te omzeilen

hun nationale parlementen door bevoegdheden voor het opstellen van internationale verdragen over te dragen aan de

Europese Commissie. Toekomstige handelsovereenkomsten zullen niet door de EU worden onderhandeld

lidstaten, maar vooral door handelscommissaris Pascal Lamy. De heer Lamy wel

een bedrijf in menselijke vorm.

Nu

De lobbygroep streeft naar wat zij noemt ‘een minimaal regelgevingssysteem met de

maximale flexibiliteit". De Europese regelgeving geharmoniseerd hebben, zodat hetzelfde gebeurt

grote bedrijven kunnen overal dezelfde goederen en diensten verkopen, zo is zijn nieuwe taak

om die gemeenschappelijke regels af te zwakken, zodat deze bedrijven hun kosten daarop kunnen dumpen

het milieu en andere mensen. Het lijkt te winnen. Volgens zijn

website: “Elk half jaar neemt de ERT contact op met de overheid die de controle houdt

het EU-voorzitterschap om prioriteiten te bespreken”, pochte de voormalige secretaris-generaal

over het bellen van Europese leiders wanneer hij beleidsveranderingen wilde.

Alles

dit is gepaard gegaan met het feitelijk opgeven van toekomstige sociale zaken

democratische hervormingen. Mede dankzij de inspanningen van Tony Blair kwam het voorstel van de EU

Het “fundamentele handvest voor de mensenrechten” lijkt te zijn gedwarsboomd. Er is

nu geen realistisch vooruitzicht op het harmoniseren van de vennootschapsbelastingen om bedrijven tegen te houden

te dreigen te verhuizen naar een ander deel van Europa als hun gastland dat niet doet

zijn tarieven verlagen. Terwijl de EU nog steeds de progressieve maatregelen handhaaft die zij heeft

in het verleden is aangenomen, blijft het nieuwe wetgevingsprogramma in feite beperkt tot

grote bedrijven helpen groter te worden.

In

Göteborg Tony Blair benadrukte dat demonstranten ‘niet mogen en zullen ontwrichten

de goede werking van democratische organisaties." Die rol is gereserveerd

voor bedrijven.

 

 

Doneren

George Monbiot is de auteur van de best verkochte boeken Warmte: hoe je kunt voorkomen dat de planeet verbrandt; The Age of Consent: een manifest voor een nieuwe wereldorde en Captive State: de bedrijfsovername van Groot-Brittannië; evenals de onderzoeksreisboeken Poisoned Arrows, Amazon Watershed en No Man's Land. Hij schrijft een wekelijkse column voor de krant The Guardian.

Tijdens zeven jaar van onderzoeksreizen in Indonesië, Brazilië en Oost-Afrika werd hij beschoten, in elkaar geslagen door de militaire politie, schipbreuk geleden en door horzels in een vergiftigde coma gestoken. Hij ging weer aan het werk in Groot-Brittannië nadat hij klinisch dood was verklaard in het Lodwar General Hospital in het noordwesten van Kenia, nadat hij hersenmalaria had opgelopen.

In Groot-Brittannië sloot hij zich aan bij de protestbeweging tegen wegen. Hij werd in het ziekenhuis opgenomen door bewakers, die een metalen punt door zijn voet sloegen en het middelste bot verbrijzelden. Hij hielp bij de oprichting van The Land is Ours, dat land in het hele land heeft bezet, waaronder 13 hectare eersteklas onroerend goed in Wandsworth dat eigendom is van de Guinness Corporation en bestemd is voor een gigantische superstore. De demonstranten sloegen Guinness voor de rechtbank, bouwden een ecodorp en hielden het land zes maanden vast.

Hij heeft gastbeurzen of hoogleraarschappen bekleed aan de universiteiten van Oxford (milieubeleid), Bristol (filosofie), Keele (politiek) en Oost-Londen (milieuwetenschappen). Momenteel is hij gastprofessor planning aan de Oxford Brookes University. In 1995 overhandigde Nelson Mandela hem een ​​Global 500 Award van de Verenigde Naties voor uitmuntende milieuprestaties. Hij heeft ook de Lloyds National Screenwriting Prize gewonnen voor zijn scenario The Norwegian, een Sony Award voor radioproductie, de Sir Peter Kent Award en de OneWorld National Press Award.

In de zomer van 2007 ontving hij een eredoctoraat van de Universiteit van Essex en een erebeurs van de Universiteit van Cardiff.

Laat een reactie achter Annuleer antwoord

Inschrijven

Al het laatste nieuws van Z, rechtstreeks in uw inbox.

Instituut voor Sociale en Culturele Communicatie, Inc. is een 501(c)3 non-profitorganisatie.

Ons EIN# is #22-2959506. Uw gift is fiscaal aftrekbaar voor zover dit wettelijk is toegestaan.

Wij accepteren geen financiering van advertenties of bedrijfssponsors. Voor ons werk zijn wij afhankelijk van donateurs zoals u.

ZNetwork: Links Nieuws, Analyse, Visie & Strategie

Inschrijven

Al het laatste nieuws van Z, rechtstreeks in uw inbox.

Inschrijven

Sluit u aan bij de Z-community – ontvang uitnodigingen voor evenementen, aankondigingen, een wekelijkse samenvatting en mogelijkheden om deel te nemen.

Verlaat de mobiele versie