RECOGNITIO
Georgius Nzongola-Ntalaja. Congo From Leopold to Kabila: Historiae Populi. Libri Zed, Londinii 2002. Nzongola-Ntalaja in praeparatione ad recognitionem die 29 mensis Ianuarii anno 2004 adhibitum est.
John F. Clark. Pali Africani Belli Congensis. Palgrave Macmillan, Novi Eboraci, MMII.
Bellum genocidale in Congo, ineunte anno 1998 et nunc per processum pacis instabilitatem constitit, fortasse 3 miliones hominum occidit. Maior massa caedes 1990s est. Eius progressus ab aliis maioribus massa caedes 1990s ductus est, genocidia Rwandan 1994. Genocidium Rwandan saepe a commentatoribus in Occidente ponitur ut 'defectum interveniendi'. Fuit certe 'defectum' a communitate internationali, et praesertim Civitatum Foederatarum, eo tempore. Civitates Americae Unitae recusaverunt copias Africanas evehi, qui genocidia impedire conari vellent explicandi. Etiam recusavit usum verbi 'genocidia' describere quid in Ruanda fiebat. Gallia quoque implacabilitas criminaliter egit, solum interveniens postquam genocidia facta erat ut genocidaires adiuvandi Congo cederet.
Ironia est quod 'communitas internationalis', ut videtur, ita perturbatus super suum 'defectum interveniendi' ut causam Rwandanam adhibendam esse permisit ut causa esset cur Iugoslavia bombed, Afghanistan bombed et invasisset, et Iraq bombed et occupasset; mox demonstravit sollicitudinem suam erga Afros terrorem et genocidem mere rhetoricam esse. Cum Ruanda et Uganda Congum anno 1998 invaserunt, aggressio internationalis eorum scrutinio visa non est. Pro his regiminibus, quorum exercitus — cum praefectis in collegiis militaribus Civitatum Americae Unitarum et aliarum Occidentalium nationum exercitati — in proelio successerint, impunitate quadam fruuntur. Erant 'pondera in Civitatibus Foederatis' propositum geopoliticum ad regimen Sudanaeum secludere. Uganda exemplar erat commensurationis neoliberalis, praescriptiones IMF proxime sequentes. Re quidem vera, ipsa genocidia Rwandan carte blanche ad Congum occupandum regimen Rwandan praebendum adhibita est: cum non intercederet genocidium 1994 intercedere, quo iure communitas internationalis Rwandan exercitum reprehenderet ne quid haberet. se defendere facere? Etsi, ut saepe accidit cum 'se defendendo', Rwanda 'se defensionem sui implicavit innocentes, regiones occupantes, ac demum securitatem sui populi periclitantes'?
Itaque cum decies centena milia mortua sunt, maxime in locis occupationibus Ugandani et Rwandan et in directo effecto illius occupationis, extra ipsam Africam parum interest. Pauci homines, etiam qui in aerumnis Africae versantur, etiam elementa belli noverunt. Duo libri editi anno 2002 homines adiuvare possunt ut tragoediam Congi intellegere incipiunt. Congo: Historiae Populi scripta est a Georges Nzongola-Ntalaja, scholari qui in Africa et in Civitatibus Foederatis recitavit et nunc operatur pro Program Progressu Nationum Unitarum. Pali Africani Belli Congensis a Johanne F. Clark, grammatico Africae, editus est, et collectio commentariorum a viris doctis de diversis belli rationibus.
In libro suo, Nzongola-Ntalaja historiam belli narrat ex prospectu populari, nationis studio. Eius probitas, eius misericordia erga plebem, furor in rapinis praedaeque Congensis apud veteres ac novos coloniarum manus coniungunt cum scientia et nexu ad rem publicam pertinente, ut librum, qui multo plus quam modo recenti bello percurrit. batur lectio. Nzongola-Ntalaja historiam Congi complens, John F. Clark scriptor volumen ponit in rationibus internationalibus certaminis, cum capitulis de variis intervenientibus, regimine Kabila, rebellibus, et agitationibus armorum, fugitivorum, et oeconomicorum. bellum.
Determinantes: infirmitas Congo et genocidia Rwandan
Nzongola-Ntalaja quaerit: quomodo fieri potuit ut Congo alligant magnitudine, multitudine et opibus - Ruanda et Uganda - invadere et occupare multo maiorem vicinum? "Talis condicio inexcogitabilis fuisset si instituta civitatis Congolesae more solito agerentur ut institutiones regiminis et securitatis nationalis, potius quam ut instituta Mafia-typus Mobutu suique sui commodis inservirent." (pg. 214). Si Congo sub imperio capax et responsabilis fuit, addit, posse genocidium Rwandan in anno 1994 destitisse, vel saltem usum bases Congolesarum genocidairarum ad incursiones in Rwanda deducendas postquam genocidia finivit. .
sed genocidium factum est. Occisis Tutsis et Tutsis moderatis Hutus, genocidaires (militias interhamwe quam milites e Rwandanis armatae copiae fugerunt, cum auxilio Gallico cum centum milibus Huti ad castra in Congum profugerunt. Exercitus maxime factus Tutsis, Rwandan Exercitus Patrioticus (RPA), super Rwanda brachium militarem Rwandan Fronte Patriotici (RPF) cum subsidio regiminis Ugandani accepit. Interhamwe celeriter ordinaverunt et incursiones ex castris (in Congo) in agrum Rwandanum mittere coeperunt. Anno 800,000, RPF castra in Congo oppugnavit et delevit, vicissim decem milia occisa, cum aestimationes quam 1996, togatorum Hutu. Bellum per X menses, quod secutum est, Ruanda, Uganda, Angola, et aliae nationes dictaturae Mobutu in Congo ruinam contulerunt et adiuverunt ut potentiam Laurent Kabila adducerent.
Laurent Kabila regimen
Kabila, cum finitimarum civitatum coitione constitutus, domestica complexione valida carebat et ab externis advorsum dependebat, praesertim Ruanda, Uganda et Angola. Omnes tres nationes Kabila instituere adiuverunt ut incursiones in terras suas a solo Congoleso prohibere conarentur: Rwanda ab interhamwe, Uganda ab insurgente coetus nomine Sociae Copiae Defensio (ADF), et Angola ab UNITA. Composita absentia motus ad democratizationem, fiducia in rebus militaribus et securitatibus externis adversis Kabila eum domestica constituentia vincebat primis mensibus in potentia. Praesentia Ruandanorum et Ugandanorum in praecipuis imperii clavis addita causa irae fuit. Cum Ruanda criminibus contra humanitatem accusatus ob suum munus in bello 1996-7, Kabila investigatione UN permittere noluit. Hoc pretium internationale Kabila tum domestica conciliat.
Iuxta Kevin C. Dunn, Kabila se a suis superioribus fautoribus anno 1998 elongare conatus est, cum ministros Tutsi clavem candidatorum ex Katanga substituit, sed “Rwanda et Uganda mox probaverunt se non otiose sedere dum hominem adiuverunt. elevare potentiam tardius exclusit. "
Ad Nzongola-Ntalaja autem Rwandani et Ugandani non accesserunt in responsione ad motus Kabilae eos submovendos. Sed non usi sunt Kabila defectum ad constituendum domesticum constituendum, eius inscitiam ad quaestiones regionis tractandas, et eius impotentiam ad coitionem regendam continendam. Kabila suam potentiam stabilire emulis suis sublatis temptabat, et in hoc facto ad dissolutionem civitatis Congolesiensis conferre conabatur.
Bellum incipit
Ambo Dunn et Nzongola-Ntalaja consentiunt bellum incursu potius quam bellum civile fuisse. Rwanda et Uganda aliquot primos successus habuerunt, clavem in oriente urbes capientes et altius percusserunt, Inga Dam hydroelectric complexu capientes Kinshasa et Kinshasa aeroportus praebent. Quidquid autem Kabila abusus est in potestate, externus invasio talis visa est et multos ad regimen concursus effecit. Coetus rebellis convenerunt et ab Uganda et Rwanda (incluso Raccemblement congolais pour la democratie seu RCD, quae postea disciderunt, et Motus de Liberation du Congo) visae sunt ut frontes ad invadendas et occupandas potestates. Etiam interne divisi sunt clientes Ruandae, Tutsis Congolese, clientes Ugandae, Mobutuists priores, intellectuales cornus sinistri, et opportunistae, omnes ad commiscendum abhorret a populo Congoleso, secundum Nzongola-Ntalaja.
Kabila respondit ordinando 'sodalitates populi sui defendendi' qui invasores invaserunt, sicut et Congolese Tutsi. Observatores resonationes genocidis Rwandanis in Kabila anti-Tutsi rhetorica audiverunt, sed, ut auctores in libro note Clark', invasores ipsae atrocitates commiserunt, quarum haud minimum aqua et electricitatem Kinshasae abscindebat. More populares militiae ortae sunt ut tam invasores, notabiliter Mai-Mai, anno 1993 conditae essent, et tempore secundi belli maior vis politica fieret.
Ad extremum, regimen Kabila neque per populares tumultus neque per coetus sui defensionis conservata est. Instead, interventus Angolae et Zimbabwe pro Kabila prohibuit Ugandan et Rwandan incursus ne succederent. Angolae copiae Inga dam situs ab stativis potiti sunt. Commandos ex Zimbabwe ad aeriportum Kinshasanae reduxit. Cum Angola et Zimbabwe intercesserant, condicio militaris stalemata facta est. Partes processus pacis in Lusaca Con- cordias anno 1999 signaverunt, partes in acie certare nequiverunt vincere.
Partitio et direptio
Nzongola-Ntalaja allegat Lusaca concentus ab initio vitiatum fuisse. Primum, quia concor- dines non agnoverunt bellum externam impugnationem esse, omnes partes aequaliter tractavit, Ruanda et Uganda, aggressores internationales qui bellum inceperunt, et Zimbabwe et Angola, qui postea intervenerunt ad instantiam regiminis et intra internationalem. iuris compage. Secundo, usque ad annum 2003, missio Nationum Unitarum in Congo non habuit Caput VII potentias pacis cogendi et auctoritate carebat ut pugnatores extraherent.
Concordia Lusaca metae notavit in eo quod maior pugna inter pugnatores finita est. Sed id Congolesiae perpessio non intellexit. Immo, sine pugna inter Hema et Lendu catervas ethnicas in Ituri (quod hodie perseverat), bellum simpliciter bellum contra paganos factum est. Patria erat sub partitione facto, cum Zimbabwe et Angola regiones cardines in occidente et Uganda et Ruanda continentes orientem. Quae secuta fuit regimen praedae et praedae cum his diversis possessoribus iunctis praesidibus Congolesis et societatibus transnationalibus et reticulis in direptionem ruris, dum reprimeret multitudinem. Maxima pars funerum in oriente facta est in regionibus Ruanda et Uganda moderandis.
Ruanda praeda variis profuit, sicut Nzongola-Ntalaja refert: "Rwandani metalla concessiones fodiendarum donasse dicuntur pro metallis raris sicut nobium et Tantalum in territorio occupato ad firms exteras" Rwanda est etiam principalis benficiarius â € ¦ usu columbii-tantalite (vel coltan), pro quo civitas Bukavu media negotiatione maiore inservit. (pg. 237). Uganda quoque spoliavit, ut John F. Clark in libro suo refert: "In 1997, exempli gratia, aurum et aurum composita erant Uganda secunda maxima origo quaestus exportandi, post capulus, aliquot US $81 decies centena millia, vel XII centesimas. de omnibus vectigalibus exportandis. Hoc praeclarum est cum Uganda auriculas perquam parum domestice… Ugandanis aliquet tantis fructibus onustas ut saponem, tectum metallicum fusa, bona plastica, et canned cibos nunc verset vias ad Congum ferens fructus Ugandes levis industriae ad bona localia mercanda. .
Sed non solum Ruanda et Uganda praedata fuit, quamvis praeda eorum multo maior et perniciosior fuit quam Angola et Zimbabwe, qui eos obsistere intervenerunt. Dunn tradit Angolae occupationem Inga Dam et regiones circumiacentes "oeconomiam debilem adiuvisse patriae eisque de facto potestatem in pelvi Congo fluminis dedisse". In alio capite, Koyame et Clark tractant oeconomicos impetus belli de variis eius participantibus. Consilium securitatis Nationum Unitarum citare (UNSC) relationem describunt formationem societatis oleum cohaerens Angolan-Congolese. Interventus Zimbabwe vidit suum "exercitum et aliquos officiales regiminis"€¦ implicatos… in pluribus contractibus illicitis et ausis coniunctis (quod) inserviunt imprimis ad ditiores duces exercitus et membra imperii Mugabe". Causas specificas describunt: "Gecamines, metalla Congolesi gigantis, "bona" directe singulis militibus Zimbabwean dedit… Sed longe notior narratio est de COSLEG, iuncturam societatem civitatis Congolesi quam import-exportam firmam (COMIEX) formatam. et OSLEG, societas Zimbabwean a pluribus negotiatoribus possidebatur, officialis quondam minister defensionis, et copiae defensionis Zimbabwean (ZDF) legatus general… Alia negotia, in qua fodienda societas Zimbabwean KMC Group erat, cobaltum et aes concessio danda erat; Praesidis Laurentii Kabila subscriptionem exspectabat tempore necis eius mense Ianuario 2001 ».
Interim ratio sanitatis publicae, oeconomiae et ratio alimentorum concidit. Ea ruina magis quam violentia illata est, ut ex aliquot III miliones qui in bello occubuerunt maximam partem interemerunt. Etiam placerat massa erat. Gravis adhuc condicio humana est.
Ad omnes suas rapinas, nationes quae Congo occupabant, inventas sunt impensas oeconomicas et politicas belli et occupationis altas esse. Angola, feliciter per seditionem tractata, recedere conabatur. Zimbabwe "introit maximum discrimen suae independentis historiae in 1999… GDP… anno 1999, ab 6.0 centesimis in 2000… Imperium fiscus defectus escalated dramatically… ad -22.7% (GDP) in 2000… Zimbabwe dollar plummetatus ex valore US$1 = Z$12.11 in 1997 ad ratem US$1 = Z$55 mense Iunio 2001… Etiam debitum regimen internum paene extra imperium ineunte anno 2000 evasit. Rwanda RPF, cuius prima petitio interventus in 1996/7 erat, ut Congolesum Tutsi tueretur tum incursiones interhamwe in Rwanda, invenit quod incursio anno 1998 tam malevolentiam erga tum RPF tum Congolese Tutsi genuisset. de integro periclitari . Regimen Ugandae quaestionibus praemittebatur de quonam foris intercederet cum agere de domestica sua insurgentia non poterat. Omnes nationes non solum in spiram militaribus sumptibus — unde arma mercatores tantum profuerunt — corruptionem quoque structurarum militarium et exesa militarium facultatum, nedum de statibus internationalibus, viderunt. Haec factores ad renovatam gravitatem in pace sermones et voluntates recedunt a regionibus occupandis. Re enimvero Laurent Kabila instantia solutionis militaris, quam nominatim Angolan adiutores sui nolebant, eos ad acquiescendi in eius necem perduxerunt et postea per filium suum Iosephum Kabila in 2001 substituerunt.
Regnum Josephi Kabila et processus pacis hodiernae
Nzongola-Ntalaja dixit praesidentiam Ioseph Kabila plerumque "difficile est perpendere, quia regere non est". Scinditur inter milites regio. regnat in Kinshasa. Res vigilare pro eo est Dialogus Inter-Congolese et regimen hodiernum Unionis Nationalis. Si hoc regimen exercitum nationalem creare potest qui territorii imperium constituere et vera comitia habere potest, Congolese visio nocturna ad finem venit. The timeline is short. Unitas regimen mense Iunio 2003 constitutum est atque ad has probationes transiens II annos habet. Successus pacis processus Austro-Africae fregit, Nzongola-Ntalaja mirum fuit: "Nemo eos ut hoc longe obtinerent exspectaverunt, sed communitas internationalis declaravit se Congolesum in schedula adhaerere velle. Nonnulli ex his crimina nefaria commiserunt, sed spero successuros" dixit de partibus pactionis pacis quae pessimam partem belli finivit. Pactum pacis formula communicans est, in qua Ioseph Kabila praesidentiam retinet dum quattuor vice-praesides, quorum tres pertinent ad diversas factiones bellantes cum quarta ab inermibus oppositis, sub eo laborant. Parlamentum provisorium nationalis unitatis habet 2 membra et centum centum senatores, sedibus distributis eodem modo ac vice-praesidentibus.
Praesens in provisorio regimine copiarum responsabilium praedae et violentiae genocidalae in Congo interrogationes movet de possibilitatibus procedendi. Nzongola-Ntalaja concordat: “Haec condicio Congo non unica est. Similiter in aliis pugnis, in Afghanistan, Iraquia, Kosovo, Sierra Leone, Liberia. Tu hos scelestos in potestatem redis, an tu post illos sequeris? Si vis ire post illos, habes unde sit?"
“In Sierra Leone, Britanni mille rimas copias ad RUF prohibendum misit. Sed in libero sit amet nulla. Congo nimis magna est. Nemo hasce militias aut facultates aut voluntatem habet exarmandi, omnes scelestos comprehensos et ad iustitiam perducendi. Ita adhaesi sumus cum illis operando. Amnestia optima solutio non est, sed interdum inevitabilis.
In pace sicut in bello, duplex signa "communitatis internationalis" in flagranti ostensione sunt. Tam atrocia erant, nec regimen Saddam Hussein in Iraquia nec Afghanistan's Taliban mortem congessit tam altus quam eos qui hodie in parte gubernationis provisionis Congi sunt. Amnesty pro Saddam seu Taliban cogitari non potest ab ipsis electis et opinionibus US, qui umeros ad potestatem-participationem in Congo depulso, sicut optimum possibilis, adiunctis umeris. Et tamen non erit mirum si caedes in Congo aliquando adhibetur ut rhetorica machinatio ad necessitatem bombingendi alicuius alterius populi obsessi, sicut caedes in Ruanda ita usus est eodem momento quo populus. Occiduntur Congo neglecta, neglecta, subrepta. Verisimile condicio est mutare dum homines - homines extra spolia corporations, publica opportunistica functiones et media complicata - cognoscunt et curant de Africa. Liber Nzongola-Ntalaja, et Clark's hac facultate adiuvare possunt.
Justin Podur maintains ZNet's Watch Africa
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate