Primus minister renuntiavit, imperium de quo loqui non est, in Tripoli ulteriore praelia sunt, comminatio plurium plagiariorum. Libanus, ut dicebamus civili bello, redit ad consuetum. Et quibusdam modis verum est. Libanus semper habitare per maximum discrimen cum ultimo discrimine maximo. Sed drama praesens paulo gravior est.
Najib Mikati - unus mundi ditissimus politicus necnon primus minister unius minimarum terrarum mundi - renuntiavit, quod suum imperium inexhaustum fecerat et MPs patriae novam legem electionis conscribere neglexerunt. Collegia commercia trans Libanum concussa erant - etiam aeriportus internationalis per aliquot horas claudebant - ut stipendia superiora exigerent. Mikati in hoc cessit, unus ex ultimis suis actibus, sed felix esse non potest.
Ceterum non facile ad bellum civile vivendum est, non minimum quando Syriaca rumpit bomb duas domos in territorio Lebanese. Israelis spatium Libani cotidie sine strepitu Washington invadent, sed aggressio Syriaca in Damasco furorem suum detonans Civitatum Americae Unitarum habuit. Libanus sanctionibus contra Syriam non tenetur, ita eius regimen consilium dissociationis susceperat, titulo snob propter neutralitatem necessariam, quam patria capere debet, ne sua Sunnis et Shias et Christiani in proeliis finitimi trahantur. Pugna Sunni-Alawite in Tripoli - in qua sex homines mortui sunt, cum miles Lebanesus - in alias partes nationis diffundi non potest. Tripoli, forte Mikati oppidum.
Sed dissociatio non optime laboravit. Ad initium, Pro-Syrus minister exterorum Sinu Arabum infensus est postulando ut Arabes Foedus Syriae sedem in thalamo restitueret. Idem minister, supervacaneum est, haud nimis facile erat ut aeream Syriae excursionem damnaret. A Sunni Sheikh in Sidone - una cum Sunnis propiore confinio habitabat - gasolina aliquet apellere in Syriam prohibuit, ubi nonnulla eorum esca probabiliter a praeside Syriae Bashar al-Assad adhibita est. Non sane hoc novimus, sed pulchrum illud est. Navale iam imperium usus est ut escas maritimas ad portum Latakiae acciperet, quae comparate libera belli civilis reliquam Syriam absumebat.
Mikati consilium proficisci destinatum est ad terrendas factiones politicas in Libano, praesertim Shia Hezbollah et Sunnis circumfusae Saad Hariri absentium - in Arabia Saudiana latens his duobus annis praeteritis annis propter insidias insidias eum interficiendi esse. in creando regimen operabile, quod electionem legem condere potest et responsalem naufragii praeter paucas hebdomadas obtinebit. Captura, ut semper, longa est et insanabilis.
Libanus enim, ut modernus status est, debet ipsum confiten- tare. Gens in qua praeses semper Maronita Christianus esse debet, primus minister Sunni, orator concilii Shia, laborare non potest. Sed si de Libano sumas, desinet esse, quia confessionalismus est identitas Libani. Habeat montes pulcherrimos, cibum subtilissimum, multitudinem extraordinariam eruditam, sed sectariam. Est aliquid simile habere Rolls Royce cum sedibus coriariis integris, televisificis planis et talea cocktail - sed cum rotis quadratis. Non operatur.
Unde primus minister Libani non dolium ridet. Currum impellere potes cum acervis ministrorum et MPs omnibus in eandem partem nitentibus. Sed solum paucas virgas movebit. Et tunc ministri et MPs iterum disputare incipient. Praesens regimen, quod includit Hezbollah - quod Praeses Obama vult UE damnare ut "organizationis terrorista" - plane non repraesentavit Sunnis cuius fratres in Syria plurimi faciunt oppositionem armatam Assad - quorum unus est socius; idem nimirum mmque motus.
Hariri discessum Mikati gavisus est quod remotio scrinii eius condicio erat 14 Martii societatis Hariri ut in rem publicam rediret. Omnes politici Lebanesi, quamvis pecunia, sclopeta vel studio factiosi corrupti, nunc existimantur in Palatium ad Baabda contendere pro Dialogo Nationali cum Praeside Michel Sleiman, ex-generali, qui proximis paucis diebus pretiosis olorescit. officialis visitationes in circuitu in regionibus Africae occidente. Probabiliter unicus homo est qui visitatores suos in eodem conclavi servare plus quam paucos minutas potuit – sed potestne persuadere ut in tempore electionis suffragium Iunii conveniant?
Nam sine electione propria auctoritas parlamentaria sic oppressa est, sicut in bello civili Libani. Nullum parlamentum, nullum imperium, nullus primus minister. Nulla in Tripoli reali ceasefire. Solus exercitus vias regere potest - paulum ut Aegyptus addere potest - et bellum Syriacum interdiu furiosum est. Libanius hoc melius meretur. Significat quod quilibet Royce alium shove dare debet.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate