IV Decembris MMVI - Professor Malcolmus Willcock, subtilis, mitissimus, praestantissimus academicorum, qui teram Fisk Latinam et Romanam historiam docuit, cum in secundo vitae Universitatis Lancastriae anno 4 versatus sum, qui Romanum imperium vivo et ego. hunc mane, anno obitus sui — dum vias Romae antiquae incedo, et recentioris etiam periculosioris imperii documenta revolvo.
Professor Willcock, addo, primus fuit grammaticus Graecus - me ad Achillem per "mare caliginosum" ambulans introduxit, et, secundum unum e suis obituaristis, "quomodo Homeri ingenia inven- tive velata fabulas ad persuadendum inservirent. paradigmata viae heroum se gerere debent”.
Miror autem quis id admoneat? Quid enim me de imperio Romano admonet? Memini, iterum anno 1997, frustulas missilis US-factis Washington cum animo ponens fragmenta metalla ante fabricatores suos ponere. In diario meo notavi urbem "quae dies nuper ver erat pulcher - caput et magna aedificia gubernationis Romae antiquae visi sunt…" et verum est quod conditores Washington urbem suam volebant spectare ut caput clarissimi Malcolmi Willcock.
Complures milites US in Iraquia militantes – etiam iuvenis qui ibi proximo anno occisus est – vitam suam cum centurionibus Romanis comparaverunt. Et non difficile est, ornamentum pugnae Americanos spectans - galeas Germanised, armatura corporis Kevlar dorsi frangentes, caligae molles fuscae - videre centuriones in thorace corio et galeis complicatis.
Iraq adire possumus, vestem suam nobis nuntiant; per Sumeriam terras, ubi velut incohata humanitas erat, iter possumus; nos Bagdad circumcellere possumus; nos (non erat hic Antonius, iam merum triumvir) una ex "triplex mundi columnis". Pro gressu Romano, tremorem piscinae Abrams M1A1 sentiunt.
Sed quomodo sunt imperia? Credidi structos suos continere in timore ratio, quod contra eos, qui Carthago delenda est, Carthaginem (pro quo legitur al-Qa'ida) delendam esse existimabam. fideles. Imperia puto - Romana, Britannica, Americana dilatare, quia in natura sua est exstare, constanter et fataliter vim militarem. Bagdad adire possumus, sic Bagdad ibimus.
Professor Willcock, memini me animum induxisse in Crassum, illum magnum miliarium Romanum, qui HS e pergula redditu Romano fecit et cuius ingenium tam persuasibiliter a Laurentio Olivier in pellicula Spartaco cepit. Crassus suas legiones in id quod hodie Syria-Iraqi desertum vocamus, ubi caesi sunt ab equitibus Parthis (pro quibus hodie terroris Syri-Iraqi nostri legitur). Crassus ipse, ubi decollatus est, vocatus ad deditionem pellit, cranium auro refertum ac divitiis suis vectigalem Romam remittit.
Cum Scullard scripsit monumenta sua a Gracchis ad Neronem, clare – scribebat annis 1930 – Caesarem Augustum priorem Mussolini versionem esse sensit. Multae versiones pelliculae historiae romanae – Gladiator Hollywood recentissimus conatus esset – imperium fascisticum essentialiter depingere potuit, quamquam id paulum iniquum est Romae. Res publica – Roma triumvirorum imperium dividere temptavit et non in culpa est quod Pompeius, Caesar Augustus et Antonius – qui Crassi signa ex Parthica solitudine restituit – democratiam non servavit.
Quae Roma instabat, notionem «esse». Omnis populus victis civibus Romanis factus est. Cogita ad momentum, quid Bagdad accidisset, si omnes Iraq aditus US MMIII oblati fuissent - nulla insurgentia, nullum bellum, nulla casus US, solum amor et desiderium ab omni homine in australi Asiam occidentalem ab George W Bush invadendam!
Hoc semel in Amara officiali CIA - sic, idem Amara qui extra Britanniae imperium ultimo mense cecidit, et quem Tony Blair post suum discessum dominium possidebit - et ille me subsannavit. "Non hic sumus propter utilitatem", dixit mihi. Oh, sed fuimus, non fuimus?
Professor Willcock praeclarum locumtenentem habuit in Universitate Classica in Universitate Lancastriae, lectore nomine David Shotter, quem heri telephonium feci. Iaculator usus est legionum Romanarum aestuantium cum Germanico Wehrmacht in altero bello mundano Russiae comparare, similem quam nunc mutam mavult. Loquitur hodie de "Romanised loco in tempore", de creatione "populi manica industria" et - spiritum cepi, cum hoc mihi telephonum deiecit, vix 100 metris e foro Romano steti — quam victoria ferocior esse potest cum necesse est esse”. Vergilius intellexit opus utilitatis pacis. Exercitus Romanus, cum duces suos hodie Iraq spectaverant, Shotter lente addidit, "locum condicionem ingratam reperisset".
Romani utique numquam recesserunt. Non "excisi et currebant" et cum olim pestem al-Qa'ida-similis in Bithynia (in Turcia hodierno die visitata sunt) in qua omnes Romani viri, feminae et pueri dissoluti sunt, inimicos suos crucifixerunt. ad perniciem. Iura humana nullas dimensiones in Roma antiqua noverunt. Torturae locus erat civilis cultus Romani. Crux erat symbolum virtutis.
Quid igitur attulit? Corruptio scilicet. Et bene tandem Gothi, Ostrogothi et Visigothi Romam pervenerunt. Non longe unde hanc famam scribo, nummos viridis combustos - sestertios insculptos in fori Romani lapidibus reperire potes, cum in eo momento igniti essent cum "alia" - "aliena". Exercitus, qui Romanum "valores" non receperunt, in forum tam cito venerunt mercatores tabernam claudendi non habent.
Mane hoc revertar, et nummos illos exustos aspiciam iterum. Sed me quaerendum est an "terroristae" Gothi, Ostrogothae et Visigothae in Iraquia claudentur. An forte Monachii iam vivunt, ab intus divulsa imperia. Malcolmum Willcocum, omnium Romanorum nobilissimum, consentire suspicor.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate