Գրող, բանաստեղծ և կատարող Ջորջ Կապաչիոն մղվեց գրել այս բանաստեղծությունը Մաքրման տուն (Վարդերի ատթար) ի պատասխան Գազայի ցեղասպանությունը.
Կյանքի հսկայական լիության մեջ,
արբեցնող գեղեցկությունը առատ է
առանց ավազի գծերի,
չկան սահմաններ, որոնք չեն կարող անցնել,
սովից մահացող երեխաներ չկան,
ոչ մի անխիղճ արարածներ
գողացված հողի վրա նստած
և անում են այն ամենը, ինչ կարող են
նվաստացնել ուրիշների կյանքը,
ժխտելով նրանց մարդկության ամենափոքր փշրանքները:
*
Պետք է աղոթե՞մ սպանությանը վերջ տալու համար
և վերականգնող խաղաղության ծնունդ,
մինչ մի ժողովուրդ տեղահանված է,
գնալու տեղ չի մնացել
և մշտական սով
լցնելով նրանց հոգիները,
դիտել իրենց երկիրը, իրենց տները, իրենց կյանքը
բարձրանալ ամենասև ծխի լեռներում
և գտնեն իրենց սիրելիներին քար դարձած:
*
Ես ոչ ոքի չեմ կորցրել այս պատերազմում,
բայց դեռ տխրում եմ
և ուզում եմ լաց լինել
հավատքը կորցրած քահանայի նման
և կարող է միայն բռունցքներով ծեծել երկիրը:
Ես անիծում եմ նրանց ամբողջ անիծյալ մասը -
հրաման տվողներից
դրանք իրականացնողներին
եւ բազմաթիվ սթափ պետությունների ղեկավարներ
գլխով արվում է որպես մեկ չարաբաստիկ կաբալ
սպանելու օգտին մինչև պատերազմը շահելը։
*
Որտե՞ղ է սրա մեջ գեղեցկությունը
երբ այդքան շատ են մահացել.
Արդյո՞ք այն հայտնաբերվել է հիվանդանոցների միջանցքներում
մոմերով վառվել, քանի որ հոսանքը անջատվել է
իսկ գեներատորներն այլևս վառելիք չունեն?
Արդյո՞ք այն վայրերում, որտեղ մարդիկ պատսպարվում են
և պարզել, որ նրանք դարձել են
հարմար թիրախներ թշնամու հրացանների համար.
*
Արդյո՞ք դա զարդարում է այն փողոցները, որտեղ կրակում են դիպուկահարները
հուսահատ ընտանիքների վրա, որոնք հերթ են կանգնել սննդի համար,
կամ վեր կենալ գերեզմաններում, որտեղ մեռելները հանվում են
իսկ ողջերը սպասո՞ւմ են իրենց հերթին։
Շարժու՞մ է կոպտատաշ վրանների միջով
ապահովելով տան տեսք
բոցավառվող, պայթուցիկ վառարանի շոգին
պատերազմի, որը չի ավարտվելու
մինչև կռվի գազանը կշտանա
իսկ սպանելու մարդ չկա՞
*
Կարող է գալ մի օր, երբ Աստծո ընտրյալ բանակը,
Դավթի աստղի տակ,
առաջ դուրս կգա ավելներով ու փոշու թավաներով
ավլելու կոտրված ապակին, ավերակների կույտերը,
ցրված վերջույթները, նույնիսկ քարացած լացը
նրանց, ովքեր մահացել են քարերի փշրման տակ,
և երբ մաքրումն ավարտվի,
և փոշին նստել է,
և ոչ մի կաթիլ արյուն չի մնում,
համազգեստավոր ռիելթորների բրիգադ
վարդի թերթիկների աթթարը ցողելու է
տեղը բուրավետ և հյուրընկալ դարձնելու համար —
տուն շատերի համար, ովքեր կգան
վերադարձնել այն, ինչ երբեք իրենցը չի եղել:
Եթե ցանկանում եք մեկնաբանել Z-ի բովանդակությունից որևէ մեկը կամ ներգրավվել այլ Z ընթերցողների հետ քննարկումներում, ինչու չմիանալ Z ցանցային համայնքի տարաձայնություն սերվեր?