تبلیغات مدرن چیست؟ برای بسیاری، این دروغ یک دولت توتالیتر است. در دهه 1970، لنی ریفنشتال را ملاقات کردم و از او در مورد فیلم های حماسی اش که نازی ها را تجلیل می کرد، پرسیدم. او با استفاده از تکنیکهای انقلابی دوربین و نور، یک فرم مستند تولید کرد که آلمانیها را مسحور خود کرد. "پیروزی اراده" او طلسم هیتلر را به همراه داشت.
او به من گفت که «پیامهای» فیلمهایش نه به «فرمانهای بالا»، بلکه به «خلأ مطیع» مردم آلمان وابسته است. آیا این شامل بورژوازی لیبرال و تحصیل کرده نیز می شد؟ او گفت: «همه.
امروز ما ترجیح می دهیم باور کنیم که هیچ خلأ تسلیم وجود ندارد. "انتخاب" در همه جا وجود دارد. تلفنها «سکوهایی» هستند که هر نیمه فکری راهاندازی میکنند. اگر به آن نیاز دارید، گوگل از فضا وجود دارد. دستگاه های گرانبها که مانند دانه های تسبیح نوازش می شوند، با سر به زیر کشیده می شوند، بی وقفه نظارت می شوند و اولویت بندی می شوند. موضوع غالب آنها خود است. من نیاز های من. خلأ مطیع ریفنشتال، بردگی دیجیتالی امروزی است.
ادوارد سعید این حالت سیمی را در «فرهنگ و امپریالیسم» به معنای بردن امپریالیسم به جایی توصیف کرد که نیروی دریایی هرگز نمی توانست به آن برسد. این ابزار نهایی کنترل اجتماعی است زیرا داوطلبانه، اعتیاد آور است و در توهمات آزادی شخصی پوشیده شده است.
«پیام» امروز نابرابری، بی عدالتی اجتماعی و جنگ، تبلیغات لیبرال دموکراسی است. با هر معیاری از رفتار انسانی، این افراط گرایی است. هنگامی که هوگو چاوز آن را به چالش کشید، با سوء نیت مورد سوء استفاده قرار گرفت. و جانشین او توسط همان متعصبان مؤسسه امریکن انترپرایز، مدرسه کندی هاروارد و سازمانهای «حقوق بشر» که لیبرالیسم آمریکایی را تصاحب کردهاند و زیربنای تبلیغات آن هستند، سرنگون خواهند شد. نورمن پولاک مورخ این را "فاشیسم لیبرال" می نامد. او نوشت: "همه چیز عادی است. برای غازها [نازی]، نظامیسازی به ظاهر بیضررتر فرهنگ کل را جایگزین کنید. و برای رهبر بمبافکن، ما شخصیت اصلاحطلب را داریم که آرام در کار [در کاخ سفید] کار میکند. در حال برنامه ریزی و اجرای ترور، در تمام مدت لبخند زدن».
در حالی که یک نسل پیش، مخالفت و طنزهای گزنده در «جریان اصلی» مجاز بود، امروز تقلبیهای آنها قابل قبول است و یک مزیت اخلاقی جعلی حاکم است. "هویت" همه چیز است، فمینیسم جهش یافته و طبقه منسوخ اعلام می شود. همانطور که خسارات جانبی قتل عام را پوشش می دهد، "ریاضت" به یک دروغ قابل قبول تبدیل شده است. در زیر پوشش مصرف گرایی، گزارش شده است که یک چهارم منچستر بزرگ در «فقر شدید» زندگی می کنند.
خشونت میلیتاریستی که علیه صدها هزار مرد، زن و کودک بی نام توسط دولت های "ما" اعمال می شود، هرگز جنایت علیه بشریت نیست. کریستی وارک، خبرنگار بیبیسی، در مصاحبه با تونی بلر، 10 سال پس از حمله جنایتکارانهاش به عراق، لحظهای را به او هدیه داد که فقط میتوانست رویایش را ببیند. او به بلر اجازه داد تا از تصمیم "سخت" خود عذاب بکشد، نه اینکه او را به خاطر دروغ های عظیم و حمام خونی که به راه انداخته پاسخگو بخواند. یکی یاد آلبرت اسپیر می افتد.
هالیوود به نقش جنگ سرد خود به رهبری لیبرال ها بازگشته است. «آرگو» برنده اسکار بن افلک اولین فیلم بلند سینمایی است که چنان در سیستم تبلیغاتی ادغام شده است که هشدار پنهانی آن درباره «تهدید» ایران در حالی ارائه میشود که اوباما دوباره آماده حمله به ایران است. این که «داستان واقعی» افلک در مورد پسران خوب در مقابل مسلمانان بد به همان اندازه ساختگی است که توجیه اوباما برای برنامه های جنگی خود در تمجیدهای مدیریت شده توسط روابط عمومی گم می شود. همانطور که اندرو اوهیر، منتقد مستقل اشاره می کند، «آرگو» «یک فیلم تبلیغاتی به معنای واقعی است، فیلمی که ادعا می کند از همه ایدئولوژی ها بی گناه است». یعنی هنر فیلمسازی را برای انعکاس تصویری از قدرتی که در خدمت آن است، تحقیر می کند.
داستان واقعی این است که، برای 34 سال، نخبگان سیاست خارجی ایالات متحده غرق انتقام از دست دادن شاه ایران، ظالم محبوبشان، و وضعیت شکنجه او توسط سیا شده اند. هنگامی که دانشجویان ایرانی در سال 1979 سفارت آمریکا در تهران را اشغال کردند، مجموعهای از اسناد متهم را پیدا کردند که نشان میداد یک شبکه جاسوسی اسرائیل در داخل آمریکا فعالیت میکرده و اسرار علمی و نظامی را به سرقت میبرد. امروز، متحد دوگانه صهیونیست - نه ایران - تنها تهدید هسته ای در خاورمیانه است.
در سال 1977، کارل برنشتاین، که به خاطر گزارشهای واترگیت شهرت داشت، فاش کرد که بیش از 400 روزنامهنگار و مدیر سازمانهای رسانهای عمدتا لیبرال ایالات متحده در 25 سال گذشته برای سیا کار کردهاند. آنها شامل روزنامه نگارانی از نیویورک تایمز، تایم و پخش کنندگان بزرگ تلویزیون بودند. این روزها، چنین نیروی کار شرور رسمی کاملاً غیر ضروری است. در سال 2010، نیویورک تایمز تبانی خود با کاخ سفید در سانسور گزارش جنگ ویکی لیکس را پنهان نکرد. سیا یک «دفتر ارتباط صنعت سرگرمی» دارد که به تهیهکنندگان و کارگردانان کمک میکند تا تصویر خود را از یک باند بیقانونی که ترور میکنند، حکومتها را سرنگون میکنند و مواد مخدر را اداره میکنند، بازسازی کنند. در حالی که سیا اوباما چندین قتل را با هواپیمای بدون سرنشین انجام می دهد، افلک از "سرویس مخفی... که هر روز از طرف آمریکایی ها فداکاری می کند... می خواهم از آنها بسیار تشکر کنم." فیلم Zero Dark Thirty اثر کاترین بیگلو برنده اسکار 2010 که یک شکنجه-عذرخواهی بود، تماماً توسط پنتاگون مجوز داشت.
سهم بازار ایالات متحده از فروش گیشه سینما در بریتانیا اغلب به 80 درصد می رسد و سهم اندک بریتانیا عمدتاً برای تولیدات مشترک ایالات متحده است. فیلمهایی از اروپا و سایر نقاط جهان بخش کوچکی از فیلمهایی را تشکیل میدهند که ما مجاز به دیدن هستیم. در حرفه فیلمسازی خودم، هرگز زمانی را ندیده ام که صداهای مخالف در هنرهای تجسمی اینقدر کم و ساکت باشند.
با وجود تمام فشارهای ناشی از تحقیق لوسون، "قالب مرداک" دست نخورده باقی مانده است. هک کردن تلفن در مقایسه با طبلهای رسانهای برای جنگهای جنایی همیشه یک عامل حواس پرتی بود، یک جنایت. بر اساس گزارش گالوپ، 99 درصد از آمریکایی ها معتقدند ایران تهدیدی برای آنها است، همانطور که اکثریت معتقد بودند عراق مسئول حملات 9 سپتامبر است. لنی ریفنشتال گفت: «تبلیغات همیشه برنده است، اگر اجازه دهید.»
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا