Meiner freunden; وی گهت؟
من اخیراً آزمایش فکری رزا لوکزامبورگ را انجام دادم و به او نقشی در مشاوره دادن به فعالان جوان دادم.
من آن تمرین را تکرار نمی کنم.
اما روحیه اصولگرایی و مقاومت او در برابر امپریالیسم و دفاع از انقلاب بر سر اصلاحات، او را برای ما محبوب می کند و فعالان جوان درگیر در مبارزه با امپراتوری ایالات متحده را آگاه می کند.
از آنجایی که جنبش تسخیر هنوز با ما است، و راههای جدیدی برای تلاش برای زندگی منطبق با روح اشغال پیدا میکنیم، ما به آن فکر میکنیم که سال جدید طلوع میکند و سعی میکنیم برای جنبشهای فعال امروز و آینده درسهایی بگیریم.
در ابتدا باید توجه داشته باشیم که اشغال یک پدیده آمریکایی است، اما عبارات مشابهی در سایر نقاط جهان مانند تظاهرات در اسپانیا؛ را بهار عربی در شمال آفریقا؛ را Movimiento San Tierra (جنبش دهقانان بی زمین) در برزیل و فراتر از آن.
همه این جنبش ها در یک چیز اساسی مشترکند: نارضایتی از وضعیت موجود. و میل عمیق به تغییر.
آنها هر کدام می دانند که وضعیت موجود غیرقابل دفاع است. دولت ابزاری برای ثروتمندان است. و اینکه سیستم اقتصادی کنونی در استفاده از قدرت خود برای محافظت از افراد مرفه درنده خو است.
رزا لوکزامبورگ دوست داشت در اطراف باشد، نه فقط برای دیدن اثرات آن بحران، بلکه برای آموزش درس های سازماندهی و رشد انقلاب.
و گرچه زود است که برخی از این جنبشها را انقلابی بدانیم، اما قطعاً از این جهت رادیکال هستند که سیستمهایی را که تحت آن زندگی میکنیم، از جمله سرمایهداری را زیر سؤال میبرند.
در ایالات متحده، جنبش تسخیر، صرفاً با صحبت از شکاف فاحش در جامعه آمریکا، بین 1% و 99%، کاملاً تأثیرگذار بود.
شعار آنها، «ما 99 درصد هستیم!»، به قلب بحرانهای اقتصادی در حال رخ دادن در ایالات متحده، بیکاری، کاهش بودجههای دولتی و وزن وحشتناک بسیاری از ایالتهای مجتمع صنعتی زندان میخورد. بزرگترین چنین سیستمی روی زمین
بحران های مشابهی برای شروع به بسیاری از کشورهای اروپایی مانند یونان، ایتالیا و پرتغال وارد شده است.
آنچه ما می بینیم اشتهای بی حد و حصر سرمایه برای سرمایه بیشتر است، به ویژه پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی.
این اختلالات اقتصادی اثرات سیاسی دارند، همانطور که با ظهور گروههای ضد سرمایهداری که وضعیت موجود را به چالش میکشند، نشان داده میشود. با تشدید تضادها در جامعه، افراد بیشتری به سمت چنین جنبشهایی کشیده میشوند تا سعی کنند این فروپاشی اجتماعی را به سمت دغدغههای مولدتر و اجتماعیتر هدایت کنند.
Empire Strikes Back
گزارش های خبری ملی نشان می دهد که یک کارزار سرکوب علیه اشغالگران، از حملات پلیس، ضرب و شتم، دستگیری های دسته جمعی و تبلیغات رسانه ای ضد اشغال.
اول، رسانه ها آنها را نادیده گرفتند. سپس، زمانی که دیگر امکان پذیر نبود، آنها را بدگویی کردند.
آنها از صاحبان شرکت خود با گزارش نادرست در مورد این ضد 1% دفاع کردند و آنها را به عنوان افراد احمق و کوچک نشان دادند. پلیس در هر سطحی به آنها نفوذ کرد.
با این حال، آنها همچنان درگیر مسائل مختلف هستند. در شهرهای مختلف آمریکا
آنها دیگر چندان قابل مشاهده نیستند و در مکانهای هوای آزاد تجمع کردهاند، همچنان مخالف وضعیت موجود هستند.
آنها به دنبال راهی هستند، درست است. اما خوبی این است که آنها هنوز در حال جستجو هستند.
آنها همچنان در حال سازماندهی هستند.
آنها هنوز در تلاشند تا به جای نیازهای شرکتی، سیستمی بسازند که نیازهای انسانی را تامین کند.
آنها همچنان در تلاش هستند.
رزا لوکزامبورگ افتخار خواهد کرد.
دانکه سهر،
هییر اسپریچت مومیا ابو جمال
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا