منبع: USA Today
زمانی که رئیس جمهور جو بایدن تصمیم به خروج ارتش آمریکا گرفت از افغانستان سال گذشته، بسیاری از رسانه های خبری آمریکا مانند یک تُن آجر به او حمله کردند. جمهوریخواهان انباشته شدند و خروج را "فاجعه غیر قابل کاهش"
اما بیرون رفتن حرکت درستی بود.
در واقع، اشتباه واقعی برعکس بود: دولت بایدن جنگ را پایان نداد، بلکه آن را با ابزارهای دیگری ادامه داد، که از نظر خشونتآمیزتر و بیثباتکنندهتر به نظر میرسد. تحریم های اقتصادی اعمال شده توسط ایالات متحده و متحدانش باعث ایجاد گرسنگی گسترده و شدید در این کشور به شدت فقیر شده است.
7 میلیارد دلار ذخایر بانک مرکزی
اگر آن تحریم ها به زودی لغو نشوند، تخمین زده می شود که افراد بیشتری بر اثر تاثیرات اقتصادی تحریم ها جان خود را از دست خواهند داد در طول سال آینده از تعداد کسانی که در 20 سال جنگ جان باخت.
مخرب ترین تحریم اقتصادی مصادره آمریکا بیش از 7 میلیارد دلار ذخایر بین المللی متعلق به بانک مرکزی افغانستان است. این ذخایر برای واردات ضروری مانند غذا و دارو و همچنین برای اینکه بانک مرکزی نقش عادی خود را در حفظ یک سیستم مالی کارآمد و ثبات اقتصادی ایفا کند، مورد نیاز است.
گروه های امدادی که برای توزیع غذا و نجات جان مردم تلاش می کنند، در بسیاری از موارد نمی توانند بودجه لازم را جابجا کنند و سیستم مراقبت های بهداشتی در حال فروپاشی بوده است.
داده های بانک جهانی منتشر شده در ماه گذشته نشان می دهد که قیمت مواد غذایی با نرخ تخمینی 40 درصد سالانه از ماه اوت افزایش یافته است و مواد غذایی را از دسترس بسیاری از مردم فقیر افغانستان دور کرده است.
کودکان در معرض خطر مرگ به دلیل سوء تغذیه حاد شدید
در نتیجه این همه نابسامانی اقتصادی، از جمله از دست دادن میلیاردها دلار کمک، 22.8 میلیون نفر - بیش از نیمی از جمعیت - با آن مواجه هستند. ناامنی غذایی حاد. آنها عبارتند از: یک میلیون کودک زیر 5 سال به گفته یونیسف، "در معرض خطر مرگ به دلیل سوء تغذیه حاد شدید".
مشخص نیست چرا دولت بایدن چنین تحریم های ویرانگری را علیه افغانستان اعمال کرده است. به نظر نمی رسد هدف از این تحریم ها سرنگونی طالبان باشد. در عوض، ممکن است دولت بایدن، پس از تجربه سیاسی بد خود در مورد عقب نشینی نظامی، نخواهد خطر "نرم" جلوه دادن طالبان را بپذیرد.
این یک اشتباه محاسباتی سیاسی و همچنین اخلاقی است. اثرات مرگبار تحریمهای ایالات متحده در سایر کشورها عمدتاً نادیده گرفته شده است، زیرا تحریمها بهعنوان تنبیه دولتها بهجای کل جمعیت اشتباه گرفته میشوند. اما قضیه افغانستان شروع به اصلاح این سوء تفاهم کرده است.
تأثیرگذارترین سازمان های بشردوستانه در حال تبیین زنجیره تیره علّیت در ملاء عام هستند.
دیوید میلیبند، وزیر امور خارجه سابق بریتانیا و رئیس کمیته بین المللی نجات، که دارد 3,000 کارمند در افغانستانماه گذشته به سنای ایالات متحده گفت: « علت تقریبی این بحران گرسنگی این سیاست اقتصادی بین المللی است که از ماه اوت اتخاذ شده است و جریان مالی را نه تنها به بخش دولتی، بلکه در بخش خصوصی در افغانستان نیز قطع کرده است.
در همان جلسه، گریم اسمیت از گروه بینالمللی بحران به سناتورها گفت: «شما باید دلیل گرسنگی مردم را که فروپاشی اقتصاد است، بررسی کنید. بیشتر به دلیل محدودیت های اقتصادی غرب است"
خانواده های قربانیان 9 سپتامبر
در 11 فوریه، دولت بایدن فرمان اجرایی را برای تخصیص بودجه بانک مرکزی افغانستان صادر کرد: نیمی از آن (3.5 میلیارد دلار) خواهد بود.به نفع مردم افغانستان استو نیمی دیگر برای خانواده های قربانیان حمله تروریستی 11 سپتامبر، در انتظار نتیجه دعاوی حقوقی.
به عبارت دیگر، هیچ یک از ۷ میلیارد دلاری که واشنگتن در اختیار دارد به بانک مرکزی بازگردانده نخواهد شد. از این رو، به تخریب اقتصاد افغانستان و گرسنگی توده ای ناشی از آن ادامه می دهد. هیچ مبلغی از کمک های خارجی آن را جبران نخواهد کرد و تا کنون مشخص نیست که مردم افغانستان از 7 میلیارد دلاری که برای آنها در نظر گرفته شده است، چگونه سود خواهند برد.
در مورد دعاوی معلق، به نظر می رسد که این یک حواس پرتی سیاسی باشد. این مسائل حقوقی اصلا مشخص نیست و ممکن است سال ها طول بکشد تا حل شود. چند نفر از مردم فقیر در افغانستان باید جان خود را از دست بدهند تا از دولت ایالات متحده در برابر این احتمال محافظت شود که ممکن است برای این غرامت به بودجه خود اضافه شود؟ بستگان قربانیان 9 سپتامبر که علناً در مورد این سؤالات صحبت کرده اند، قاطعانه گفته اند که آنها نمی خواهم هیچ پولی را از مردم افغانستان بگیرم.
زمین حاصلخیز برای تروریست ها
دیده بان حقوق بشر بلافاصله انتقاد کرد این فرمان اجرایی با اشاره به این که «محدودیتهای سیستم بانکی» «بحران جدی حقوق بشر در کشور را تشدید میکند». سایر گروه ها و کارشناسان مرتبط با مسائل بشردوستانه به آن پیوستند.
اگر افغانستان به کابوسی از گرسنگی، رنج و مرگ ادامه دهد، دولت بایدن از سرزنش این موضوع و همچنین بحران پناهجویان فرار نخواهد کرد. بیش از یک میلیون افغان تخمین زده می شود که از اوت فرار کرده اند.
دولت بایدن همچنین اگر نتیجه یک کشور شکست خورده باشد که اجازه ایجاد مرکزی برای فعالیت های تروریستی و عضوگیری را می دهد، سرزنش خواهد شد، همانطور که در سوریه زمانی که دولت اسلامی در آنجا ظهور کرد اتفاق افتاد. نزدیک به 50 عضو کنگره در نامه ای به بایدن نسبت به سقوط اقتصادی در افغانستان هشدار دادند به دلیل تحریمهای آمریکا «میتواند فضاهای غیر دولتی ایجاد کندو باعث ایجاد نارضایتی علیه ایالات متحده می شود و زمینه مساعدی را برای تقویت گروه هایی مانند داعش فراهم می کند.
البته مهمترین دلیل برای پایان دادن به این کابوس این است که این تحریم ها جان صدها هزار و احتمالا میلیون ها انسان بی گناه را تهدید می کند.
اما اگر در دولت بایدن افرادی وجود داشته باشند که کاملاً سیاسی به این موضوع نگاه کنند، خطرات سیاسی تخریب اقتصاد افغانستان بسیار بیشتر از هرگونه پیامد احتمالی شکایت جمهوری خواهان در مورد بازگرداندن این ذخایر است. که بالاخره مال بانک مرکزی و افغان هاست.
همانطور که دیوید بیزلی، رئیس برنامه جهانی غذا گفته است، هر چه زودتر این کار، همراه با منجمد کردن پول از صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی انجام شود، اقتصاد زودتر بهبود مییابد. اشاره کرد. و غیرنظامیان بیشتر - به ویژه فرزندان، که به طور نامتناسبی در اثر کمبود شدید مواد غذایی کشته می شوند - زنده خواهند ماند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا