بعد از موش، بز، گوسفند و گاو، حالا نوبت سرخپوستان است. در چند ماه آینده، اگر کمیته تایید مهندسی ژنتیک (GEAC) هند راه خود را پیدا کند، اولین محصول غذایی اصلاح شده ژنتیکی - Bt Brinjal - روی میز شما خواهد بود.
چه موش‌های آزمایشگاهی باشند و چه پستانداران بالاتر، حیوانات فهیم‌تر بوده‌اند. احتمالاً آنها غریزه ششم را دارند که متأسفانه انسانها فاقد آن هستند. در غیر این صورت، هیچ توضیحی وجود ندارد که چرا موش های آزمایشگاهی، به عنوان مثال، همیشه باید غذاهای تراریخته را کنار بگذارند. و هنگامی که به زور تغذیه می‌شود، موش‌ها همواره تومور ایجاد می‌کنند، اندام‌های بدن از جمله کلیه‌ها و کبد تغییر شکل می‌دهند و منجر به چندین بیماری و بیماری جدی می‌شوند.
ما بارها از مرگ گوسفندها و بزها در مزارع پنبه Bt شنیده ایم. ابتدا از آندرا پرادش گزارش شد و اکنون گزارش های روزنامه به اوریسا اشاره می کند. با این حال اطلاعات زیادی در مورد چگونگی واکنش گاوها در دسترس نیست. چندین کشاورز در راجستان، مادیا پرادش و هاریانا به من گفته‌اند که گاوها از مزارع پنبه Bt اجتناب می‌کنند.
ژن Bt که در پنبه Bt تزریق شده است (یا ذرت Bt که بیشتر مطالعات آزمایشگاهی روی موش ها روی آن انجام شده است) با همان ژنی که از یک باکتری خاک گرفته شده است - به نام علمی Bt - که اکنون در برینال ترکیب شده است تفاوتی ندارد. . این ژن سمی را در گیاه آزاد می‌کند که حشرات کرم‌خوار میوه و ساقه را از بین می‌برد. شرکت بذر هیبریدی ماهاراشترا (Mahyco) که پیشرو تحقیقات بر روی Bt Brinjal است، ادعا می کند که برنجال اصلاح شده ژنتیکی برای مصرف انسان بی خطر است.
من هرگز از ادعاهای ایمنی مطرح شده توسط شرکت ها غافل نشده ام. چندین دهه است که به ما گفته می‌شود که کشیدن سیگار برای سلامتی انسان مضر نیست، آفت‌کش‌های شیمیایی کاملاً بی‌خطر هستند و شکر سفید هیچ خطری برای بدن انسان ندارد. این تنها محصولاتی نیستند که گواهی ایمنی دریافت کرده اند. لیست بی پایان است. و با این حال، دهه‌ها بعد و پس از تحمیل هزینه‌های سنگین انسانی در سراسر جهان، اکثر این محصولات در حال ممنوعیت یا حذف تدریجی هستند. همانطور که محصولات غذایی مبتنی بر شکر وارد بازار شده اند و همه آنها ایمن هستند، دیابت به طور ناگهانی ابعاد همه گیر به خود گرفته است.
صحبت در مورد دیابت و درک این موضوع که این بیماری در مقیاس هشدار دهنده ای در حال رشد است، ناپدید شدن برنجال که به طور سنتی کشت می شود از بازار، مطمئنا یکی از درمان های خانگی ساده و راه حل های رژیمی پرکاربرد را برای مبارزه با نوع 2 از بین خواهد برد. دیابت. من نیز از دیابت نوع 2 رنج می‌برم، و بنابراین دیدن این که چرا هیچ سازمان علمی، از جمله GEAC، به معنای برینجل اصلاح‌شده ژنتیکی برای افرادی مانند من نیست، برایم وحشتناک است.
در مورد مامان های دیابتی چطور؟ زنان باردار به طور فزاینده ای مستعد ابتلا به دیابت بارداری - یک نوع موقت دیابت - می شوند. در سال‌های اخیر، تعداد زنان مبتلا که به دیابت کامل مبتلا شده‌اند در حال افزایش است – تقریباً ۲۵ درصد در عرض ۱۵ سال به دیابت نوع ۲ مبتلا می‌شوند. ادعای ایمنی هر چه که باشد، واقعیت این است که هیچ مطالعه پزشکی انجام نشده است که نشان دهد خواص درمانی در یک برنجال معمولی زمانی که میوه از نظر ژنتیکی اصلاح شود، تغییر نخواهد کرد.
حتی اگر دیابتی نیستید، فکر نکنید که ایمن هستید. تا به حال به این باور رسیده اید که با شستن صحیح سبزیجات برنجال می توانید از شر باقی مانده آفت کش های مضر خلاص شوید. این ممکن است دیگر درست نباشد. هنگامی که Bt Brinjal به آشپزخانه شما می رسد، نمی توانید سموم را بشویید. نه، من در مورد پوشش آفت کش روی پوست بیرونی صحبت نمی کنم. این سم اکنون در Bt Brinjal خواهد بود.
و اگر من را باور ندارید، اجازه دهید به پروفسور دیو شوبرت از موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در کالیفرنیا گوش دهیم: "سم Bt 1000 برابر بیشتر از اسپری های Bt است که خود سابقه استفاده ایمن ندارند. " به عبارت ساده، آنچه دکتر شوبرت می گوید این است که گیاهان Bt اصلاح شده ژنتیکی، و شامل Bt Brinjal، سمی را حمل می کنند که هزار برابر قوی تر از آن چیزی است که برای کشتن حشرات استفاده می شود. سویه های Bt به عنوان اسپری برای کنترل حشرات مضر استفاده شده است. ستون فقرات سرد کننده است، اینطور نیست؟
مشکل اینجاست که وقتی Bt Brinjal وارد بازار شد، هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید آن را از نمونه های معمولی تشخیص دهید. فروشنده سبزیجات شما هرگز نمی تواند برنجال معمولی را که شما به خرید آن عادت دارید به شما بفروشد. علاوه بر این، هنگامی که جن بیرون می‌آید، راهی برای تماس مجدد وجود ندارد. بدتر از همه، GEAC اجازه انجام آزمایش‌های چندمکانی بر روی گونه‌های معروف سنتی برنجال کارناتاکا - Udupi Gulla را داده است. این گونه ها که به دلیل طعم خاص و طعم منحصر به فرد خود در منطقه Udupi کارناتاکا کشت می شوند، با چنان سنت های اجتماعی-فرهنگی قوی پیوند خورده اند که حتی امروزه نیز گونه Gulla Brinjal در مراسم جشن پاریایا به لرد کریشنا ارائه می شود.
رامش بات از مرکز علم، جامعه و فرهنگ، حیدرآباد، با ردیابی قدمت کشت و استفاده از برنجال در هند، در مقاله ای مفصل در مجله Asian Agri-History می نویسد که گونه های گولا (به ویژه ماتو گولا) نمونه کامل رابطه "گیاه-خدا-علم". "مثال ماتو گولا نشان می‌دهد که چگونه کشاورزان محلی می‌توانند انواعی را انتخاب کنند که نیازها و ترجیحات محلی آنها را برآورده می‌کند و به بهترین وجه برای اکوسیستم‌های محلی خاص آنها مناسب است. شیوه‌های اتخاذ شده توسط کشاورزان Udupi دارای مبنای علمی - سنتی و مدرن است."
وزارت باغبانی ایالت کارناتاکا با درک منحصر به فرد بودن ماتو گولا برینجال، سعی در حفظ ثروت ژنتیکی با جستجوی یک نشانه جغرافیایی روی گونه های گولا دارد. از قضا، همان گونه ای که دولت کارناتاکا به دنبال GI برای آن است، اکنون آماده غارت ژنتیکی است. دانشگاه علوم و فناوری کشاورزی GVK، بنگلور، در تلاش است تا یک ژن Bt را به سویه های Gulla وارد کند و از این طریق ساختار ژنتیکی گونه سنتی را آلوده کند. منحصر به فرد بودن گونه های گولا که بیش از چهار هزار سال توسط کشاورزان محلی حفظ شده است، در انتظار فرسایش توسط بیوتکنولوژیست های کشاورزی است.
برخی ممکن است بگویند چرا نگران این Bt Brinjal باشید. ممکن است برخی از شما استدلال کنید که آیا برای بهبود تولید و بهره وری لازم نیست. اول از همه به شما اطمینان می دهم که برنجال کم نیست. همچنین Bt Brinjal بهره وری و تولید را افزایش نمی دهد. اما کاری که Bt Brinjal انجام می دهد این است که اولین محصول غذایی تغییر یافته ژنتیکی هند را روی میز غذاخوری شما بیاورد. وقت آن است که قبل از اینکه دیر شود از خواب بیدار شوید.
