آیا می توانیم توافق کنیم، در پی رقابت های اولیه در آیووا, نیوهمپشایرو در حال حاضر نوادا، اینکه همه چیزهایی که درباره سناتور برنی سندرز به ما گفته شده اشتباه بوده است؟ اینکه مطبوعات، کارشناسان، سیاستمداران همه در مورد او اشتباه می کردند؟ و نه فقط اشتباه، بلکه کاملاً، کاملاً، آشکارا، به طرز شرم آور، به طرز فاجعه آمیزی اشتباه است؟ شما باید به حمله به عراق در سال 2003 برگردید تا نمونه دیگری از جایی که نخبگان سیاسی و رسانه ای ما تا این حد از واقعیت خارج بودند، بیابید. بنابراین در پیش بینی ها و پیش بینی های خود. آنقدر مشتاق است که افسانه ها و اطلاعات نادرست را بفروشد. (در یک یادداشت جانبی، هرگاه به عراق اشاره می کنیم، همیشه ارزش آن را دارد که سندرز را به یاد بیاوریم مخالف آن درگیری فاجعه بار، در حالی که رقبای او مایکل بلومبرگ، و جو بایدن هر دو از آن حمایت کردند.)

بیایید مزخرفاتی را که برای «گزارش دادن»، «تفسیر» و «تحلیل» درباره سندرز طی یک سال گذشته یا بیشتر از آن گذشته است، در نظر بگیریم.

او قابل انتخاب نیست سناتور 78 ساله مستقل از ورمونت، استدلال می‌کند، پیرتر از آن است و برای برنده شدن بیش از حد بداخلاق است - و همچنین، آمریکایی‌ها به یک سوسیالیست رای نمی دهد. با این حال در پی او پیروزی انفجاری سندرز در حال حاضر در کنگره های نوادا در روز شنبه اولین کاندیدای تاریخ این کشور، از هر یک از طرفین، برای کسب رای مردم در سه رقابت اول. ممکن است فکر کنید که مفهوم انتخاب پذیری باید به نوعی با پیروزی در انتخابات مرتبط باشد (سلام جو بایدن!).

اما اینها مقدماتی هستند. انتخابات سراسری چطور؟ خب حداقل طبق آخرین ملیت نظرسنجی رودرروی CBS/YouGovسندرز با اختلاف (کمی) بیشتر از هر یک از رقبای دموکرات خود، دونالد ترامپ را شکست می دهد.

نظرسنجی های ملی را فراموش کنید در مورد ایالات میدان نبرد در کمربند زنگ چطور؟ بر اساس آخرین نظرسنجی مرکز تحقیقات انتخابات UW–Madisonسندرز در میشیگان و پنسیلوانیا نسبت به همه رقبای دموکرات خود برتری بیشتری نسبت به ترامپ دارد و همان برتری 2 امتیازی نسبت به ترامپ در ویسکانسین با بایدن و الیزابت وارن است. (در ضمن، آیا کسی که مغز دارد واقعاً معتقد است که بلومبرگ، یک میلیاردر نخبه از نیویورک، شانس بیشتری برای بردن کمربند زنگی نسبت به سندرز، یک سوسیالیست طبقه کارگر از ورمونت دارد؟) 

او سقفی برای حمایت خود دارد. سندرز گفت منتقداننمی تواند فراتر از چپ، فراتر از رای دهندگان جوان، فراتر از پایگاه خود دست یابد. در نوادا اما سندرز کثرت را به دست آورد دموکرات‌های «معتدل» یا «محافظه‌کار» که خود را معرفی می‌کنند. در واقع، به عنوان مت وایزر از واشنگتن پست توییت: «پیروزی سندرز مؤکد بود: او در میان کسانی که دارای مدرک دانشگاهی بودند و کسانی که مدرک دانشگاهی نداشتند پیروز شد. در خانواده های اتحادیه، و غیر اتحادیه. در هر گروه سنی به جز بالای 65 سال... و حتی افراد میانه‌رو و محافظه‌کار را در خود جای داده بود.»

منتقدان سندرز مدت‌هاست که این واقعیت را نادیده گرفته‌اند که سناتور ورمونت در میان دموکرات‌های مردمی با هر پیشینه‌ای محبوب است. نه تنها او است محبوب ترین عضو از مجلس سنا، اما او نیز این را دارد بالاترین سود خالص هر نامزد ریاست جمهوری با رای دهندگان دموکرات. او همچنین نامزدی است که بیشترین نسبت دموکرات ها را دارد.انتظاربرای غلبه بر ترامپ. در نقش پیتر بینارت اشاره کرد هفته گذشته در آتلانتیک، "در سراسر طیف ایدئولوژیک، دموکرات های معمولی مانند برنی سندرز."

برخی در سمت راست حزب دارند سعی کرد بحث کند سندرز از رقبای «میانه رو» بهره می برد که رأی را بین آنها تقسیم می کردند. آنها به این واقعیت اشاره کرده اند که آیووا 54 درصد آرای خود را به پیت بوتیجیگ، امی کلوبوچار و بایدن در کنار هم داده است، در مقابل 44 درصد به سندرز و وارن، در حالی که نیوهمپشایر 53 درصد به سه میانه رو و 35 درصد به دو میانه رو داده است. مترقیان با این حال در نوادا، سندرز به تنهایی بیش از مجموع آرای بوتیجیگ، کلوبوچار و بایدن به دست آورد. و در بازی های رو در رو، سندرز تک تک رقبای دموکرات خود - از جمله بلومبرگ را شکست می دهد. با 15 امتیاز!

او با رنگین پوست ها مشکل دارد. La طولانی مدت استدلال سندرز با رای دهندگان سیاهپوست و لاتین تبار مبارزه می کند، اینکه حامیانش تمایل دارند سفیدپوست و مرد باشند.برادران برنی،شاید مخرب ترین و ناصادقانه ترین استدلال ضد سندرز در میان همه آنها باشد. پس از سه رقابت، واضح است که سناتور یهودی اهل ورمونت اکنون در حال رهبری است ائتلاف چند نژادی و چند دینی هم از دموکرات ها و هم مستقل ها. در نوادا، در آخر هفته گذشته، تخمین زده می‌شود که او برنده فوق‌العاده‌ای شده باشد 70 درصد از رای لاتین