برای نتانیاهو، حملات مرگبار مکرر به شهرهای فلسطینی و اردوگاه‌های آوارگان به دارایی‌های سیاسی تبدیل می‌شود که به او اجازه می‌دهد حامیان افراطی خود را راضی نگه دارد. اما این تفکر کوتاه مدت است.

پس از امضای دولت اسرائیل با صدور فرمان نظامی در 18 مه، به شهرک نشینان غیرقانونی یهودی اسرائیل اجازه می دهد تا شهرک متروکه هومش واقع در شمال کرانه باختری اشغالی را پس بگیرند، دولت اسرائیل به دولت بایدن آمریکا اطلاع داده است که این منطقه را به یک شهرک جدید تبدیل نخواهد کرد.

وحی اخیر بود گزارش توسط Axios در 23 مه. این تناقض به سختی تعجب آور است. در حالی که وزرای راست افراطی اسرائیل، ایتامار بن گویر و بزالل اسموتریچ، دقیقاً می‌دانند چه می‌خواهند، نتانیاهو در تلاش است تا یک عمل سیاسی غیرممکن را انجام دهد: او می‌خواهد تمام خواسته‌های بن‌گویر و اسموتریچ را برآورده کند، اما بدون انحراف از آن. دستور کار سیاسی ایالات متحده در خاورمیانه، و بدون ایجاد شرایطی که در نهایت می تواند تشکیلات خودگردان فلسطین را سرنگون کند.

علاوه بر این، نتانیاهو خواهان عادی‌سازی با دولت‌های عربی است، در حالی که به استعمار فلسطین ادامه می‌دهد، شهرک‌ها را گسترش می‌دهد و کنترل کامل بر مسجد الاقصی و سایر زیارتگاه‌های مقدس مسلمانان و مسیحیان فلسطینی را در دست دارد.

بدتر از آن، او می‌خواهد، بنا به اصرار بن‌گویر و حوزه مذهبی افراطی‌اش، هومش را مجدداً آباد کند و پاسگاه‌های جدید ایجاد کند، در حالی که از یک همه‌جانبه اجتناب می‌کند. شورش مسلحانه در کرانه باختری

همزمان، نتانیاهو خواهان روابط خوب با اعراب و مسلمانان است، در حالی که دائماً اعراب و مسلمانان را تحقیر، ظلم و کشتار می کند.

در واقع، چنین شاهکاری عملاً غیرممکن است.

نتانیاهو یک سیاستمدار تازه کار نیست که در مماشات همزمان همه مخاطبان هدف خود ناکام باشد. او یک ایدئولوگ جناح راست است که استفاده ایدئولوژی و مذهب صهیونیستی به عنوان پایه و اساس برنامه سیاسی او. در هر جای دیگری، به ویژه در جهان غرب، نتانیاهو یک سیاستمدار راست افراطی تلقی می شد.

یکی از دلایلی که غرب هنوز نتانیاهو را چنین نمی‌داند این است که اگر توافق کلی وجود داشته باشد که نتانیاهو توهین به دموکراسی است، تعامل دیپلماتیک با او دشوار خواهد بود. در حالی که امثال دولت راست افراطی ایتالیا جورجیا ملونی، میزبانی نتانیاهو در ماه مارس گذشته، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، هنوز شخصاً با رهبر اسرائیل ملاقات نکرده است، چند ماه پس از آن که این رژیم آخرین دولت خود را متشکل از مذهبیون راست افراطی تشکیل داد.

نتانیاهو از همه این چالش ها آگاه است و شهرت کشورش، حتی در میان متحدانش، در حال فروپاشی است. با این حال، رهبر اسرائیل مصمم است که به خاطر خود استقامت کند.

It در زمان پنج انتخابات در چهار سال برای نتانیاهو برای تشکیل یک دولت نسبتا باثبات. انتخابات جدید مانند یایر لاپید، رهبر اپوزیسیون، خطراتی را به همراه دارد میله میله در صورت برگزاری انتخابات ششم، اکثریت کرسی ها را به دست آورد.

اما جلب رضایت بن‌گویر و دیگران، اسرائیل را به کشوری تبدیل می‌کند که توسط رهبران پوپولیست و ناسیونالیست اداره می‌شود که مصمم به راه‌اندازی جنگ مذهبی هستند. با قضاوت بر اساس شواهد موجود، آنها ممکن است به آنچه می خواهند برسند.

حقیقت این است که نه بن‌گویر و نه اسموتریچ دانش سیاسی یا تجربه نتانیاهو را ندارند. در عوض، آنها معادل سیاسی گاو نر در یک فروشگاه چینی هستند. آنها می خواهند بذر هرج و مرج را بکارند و از آشوب برای پیشبرد برنامه خود استفاده کنند: شهرک سازی های غیرقانونی بیشتر، پاکسازی قومی بیشتر فلسطینی ها و در نهایت، یک جنگ مذهبی.

به دلیل این فشارها، نتانیاهو، با برنامه توسعه طلبانه خود، نمی تواند طرحی روشن در مورد چگونگی الحاق کامل بخش های وسیعی از کرانه باختری و بی تابعیتی دائمی فلسطینیان را دنبال کند. او نمی تواند یک استراتژی ثابت را توسعه دهد و حفظ کند، زیرا متحدانش استراتژی خاص خود را دارند. و برخلاف نتانیاهو، آنها اهمیت چندانی به فراتر رفتن از مرزهای خود با واشنگتن، بروکسل، قاهره یا امان نمی دهند.

این باید برای نتانیاهو ناامید کننده باشد که طی بیش از 15 سال ریاست جمهوری، یک استراتژی موثر بر اساس چندین تعادل ایجاد کرده است. در حالی که آرام آرام کرانه باختری را استعمار می کرد و محاصره و جنگ های گاه به گاه در غزه را حفظ می کرد، همچنین یاد گرفت که زبان صلح و آشتی را در سطح بین المللی تظاهر کند. اگرچه نتانیاهو در گذشته مشکلات خاص خود را با واشنگتن داشت، اما اغلب با حمایت کنگره آمریکا پیروز می شد. و اگرچه او در موارد متعدد کشورهای عربی، مسلمان و آفریقایی را تحریک کرد، اما همچنان توانست روابط خود را با بسیاری از آنها عادی کند.

او یک استراتژی برنده بود که در هر مبارزات انتخاباتی بی شرمانه درباره آن لاف می زد. اما به نظر می رسد که مهمانی بالاخره به پایان رسیده است.

برنامه سیاسی جدید نتانیاهو اکنون با یک هدف واحد است: هدف او بقاء یا، بهتر است، خانواده او، که چندین نفر از اعضای آن به اتهام فساد و خویشاوندی متهم هستند. اگر دولت کنونی اسرائیل زیر بار تناقضات و افراط گرایی خود فرو بپاشد، احیای موقعیت خود برای نتانیاهو تقریبا غیرممکن خواهد بود. اگر احزاب راست افراطی لیکود نتانیاهو را کنار بگذارند، اسرائیل حتی عمیق‌تر در یک بحران سیاسی به ظاهر پایان ناپذیر و آشفتگی اجتماعی فرو خواهد رفت.

در حال حاضر، نتانیاهو باید مسیر خود را ادامه دهد - جنگ های بی دلیل، حملات مرگبار به کرانه باختری، حمله به مقدسات، بازسازی یا ایجاد شهرک های غیرقانونی جدید، اجازه دادن به شهرک نشینان مسلح برای ایجاد خشونت روزانه علیه فلسطینی ها و غیره، بدون توجه به شرایط پیامدهای این اقدامات

یکی از این پیامدها این است گسترده شدن شورش مسلحانه برای رسیدن به بقیه کرانه باختری اشغالی.

چند سالی است که پدیده مبارزات مسلحانه در سراسر کرانه باختری رو به رشد است. در مناطقی مانند نابلس و جنین، گروه‌های مقاومت مسلح به قدرت رسیده‌اند تا جایی که تشکیلات خودگردان کنترل کمی بر این مناطق باقی مانده است.

این پدیده همچنین نتیجه فقدان یک رهبری واقعی فلسطینی است که به جای مشارکت در "هماهنگی امنیتی" با ارتش اسرائیل، بیشتر در نمایندگی و حمایت از فلسطینیان در برابر خشونت اسرائیل سرمایه گذاری می کند.

حالا که طرفداران بن گویر و اسموتریچ هستند خراب کردن ویرانی در کرانه باختری در غیاب هیچ گونه حمایتی از غیرنظامیان فلسطینی، مبارزان فلسطینی نقش محافظ را بر عهده می گیرند. لانه شیرها مستقیم است ظهور از این واقعیت

برای فلسطینیان، مقاومت مسلحانه پاسخی طبیعی به اشغال نظامی، آپارتاید و خشونت شهرک نشینان است. این به خودی خود یک استراتژی سیاسی نیست. اما برای اسرائیل، خشونت یک استراتژی است.

برای نتانیاهو، حملات مرگبار مکرر به شهرهای فلسطینی و اردوگاه‌های آوارگان به دارایی‌های سیاسی تبدیل می‌شود که به او اجازه می‌دهد حامیان افراطی خود را راضی نگه دارد. اما این تفکر کوتاه مدت است. اگر خشونت های کنترل نشده اسرائیل ادامه یابد، کرانه باختری به زودی ممکن است خود را در یک قیام نظامی همه جانبه علیه اسرائیل و یک شورش آشکار علیه تشکیلات خودگردان بیابد.

سپس، هیچ ترفند جادویی یا اقدام متعادل کننده نتانیاهو نمی تواند نتایج را کنترل کند.

---