منبع: گاردین

Oیکی از واضح‌ترین پاسخ‌ها به زندگی سیاه‌پوستان مهم است، به شکل یک اطلاعیه خدمات عمومی (PSA) بود که در آن ستاره‌های سفیدپوست هالیوود خود را متعهد به برنامه مبهم ایستادگی در برابر نفرت می‌دانند. "من مسئولیت می پذیرم"، افرادی مانند جولیان مور، جاستین تروکس و سارا پالسون در محکومیت سکوت قبلی خود در قبال خشونت پلیس اعلام کردند. از A-listers گرفته تا غول‌های شرکتی و مؤسسات مقدس، تقلای بی‌وقار برای رسیدگی به سوابق ضد سیاه‌پوستی، گواه دیگری بر تأثیر گسیختگی Black Lives Matter بر فرهنگ ما است.

زندگی سیاه پوستان مهم است در حال تغییر نحوه تفکر ما در مورد همدستی شخصی است. با این حال، ما هنوز در یک چارچوب تقلیل گر گرفتار هستیم: امتیاز. فهرست‌های خواندنی ضد نژادپرستی، آموزش‌ها و منابع زیاد می‌شوند و باعث ایجاد انحرافات شدید «بررسی امتیازات» می‌شوند. این زبان سیاستمداران، افراد مشهور، دانشگاهیان برجسته و فعالان را متحد می کند. اما مشکل «بررسی امتیاز» این است که تلاش‌های ما را به دور از سؤالات عمیقی که زندگی سیاه‌پوستان مهم است و راه‌حل‌های ساده‌تر و فردگرایانه‌تر برای نژادپرستی متمرکز می‌کند.

پگی مک‌اینتاش، محقق آمریکایی، معنای امتیاز را در مقاله مهم خود در سال 1988 باز کرد. امتیاز سفید و امتیاز مرد. مک‌اینتاش امتیاز سفید را هر چیزی تعریف کرد، از توانایی انتقاد آزادانه از دولت و سیاست‌های آن بدون اینکه به عنوان یک خارجی فرهنگی شناخته شود تا اینکه بتوان به راحتی باندهایی متناسب با رنگ پوست خود را پیدا کرد. از آنجایی که این ایده و عبارات مهم آن در خارج از محافل آکادمیک-فعال و به آگاهی عمومی نفوذ کرد، با واکنش‌های منفی مواجه شد. اما همه مخالفان آن، مرتجعین خشن یا راست گرایان رنجیده نیستند.

زبان از امتیاز سفید مبهم نابرابری سیستمیک با تقلیل آن به بازیگران منفرد - به معنای واقعی کلمه در قالب آخرین PSA هالیوود - و تمایل آنها برای تصدیق امتیاز خود. سپس "بررسی" امتیاز شما تبدیل به یک تمرین عمومی برای خود تازیانه می شود، با تمرکز بر افرادی که دارای امتیاز پشیمانی هستند و در عین حال به خوبی پنهان می کند که نژادپرستی ضد سیاهپوستان در جهان چقدر ذاتی است. چرا به طور جدی توزیع نابرابر منابع را به چالش بکشید، در حالی که تنها کاری که باید انجام دهید این است که امتیازی را که به شما امکان می دهد به همان منابعی که به هزینه دیگران احتکار شده است دسترسی داشته باشید، کنار بگذارید؟

برای کسانی که از امتیازات خود چشم پوشی می کنند، نیازی به پرداختن به یک واقعیت ناخوشایند نیست: نظم اقتصادی عظیمی که جهان را در بر می گیرد، از نظر تاریخی برای بقای خود به یک طبقه فرودست سیاهپوست، چه در داخل و چه در خارج از کشور، نیاز داشته است. سرمایه داری نژادیبه عنوان اصطلاحی که توسط محقق سدریک رابینسون رایج شده است (با ریشه در آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید)، راهی برای درک فرآیندهای سرمایه داری برای استثمار کسانی است که نژادپرست می کند و نژادپرستانه کردن کسانی که استثمار می کند. ما این را از طریق می بینیم سلب مالکیت مردم بومی از سرزمین خود، تجارت برده های اقیانوس اطلس و شرکت استعماری

جدایی ناپذیری سرمایه داری از نژادپرستی ضد سیاهپوستان از طریق استعمار نو ادامه می یابد، که رنج سیاهان را در سراسر آفریقا از طریق استخراج، ترکیب می کند. از نظر زیست محیطی آسیب رساندن شرکت های چند ملیتی، شیوه های غارتگرانه آژانس های وام دهی بین المللی، و مداخله نظامی اروپا و آمریکا. این ترورها انقلابیون آفریقایی ضداستعماری توسط قدرت های استعماری سابق و سرکوب جنبش های اجتماعی مردمی، سلب مالکیت اقتصادی را بیشتر تثبیت کرد. امروز، ما شاهد گسترش شکاف طبقاتی سرسام آور در بسیاری از کشورهای آفریقایی هستیم، زیرا نخبگان از اتحادهای سودآور خود با این نظم نواستعماری سود می برند.

از این نظر، مشکل دیگر نظریه امتیاز این است که تشخیص تنش ها و تضادهای موجود بین نژادپرستان را دشوارتر می کند. تظاهرات در ایالات متحده نمونه هایی از این موضوع بود شهرداران سیاه پوست در حال آرام کردن رای دهندگان ناامید آنها، اظهارات بی تدبیری که توسط سلبریتی های سیاه پوست حافظ ثروت بیان می شود، و قرار گرفتن نخبگان سیاسی و فرهنگی سیاه پوست به عنوان مترجمان و واسطه های قیام هایی که توسط فقیرترین و کمتر محافظت شده ترین افراد رهبری می شود. برای برخی، فقدان امتیاز عواقب مهلکی دارد. برای دیگران، پلتفرم‌ها، سخنرانی‌ها و فرصت‌های شغلی را ارائه می‌دهد.

به‌عنوان یک نویسنده سیاه‌پوست که معمولاً به‌عنوان «حاشیه‌نشین» و «کم نمایندگی» طبقه‌بندی می‌شود، از اینکه چقدر ماهرانه می‌توانم از فقدان امتیاز خود در حرفه‌ای که بر پایه نمایندگی دیگرانی مثل من ساخته شده است، آگاهم. افزایش احساس گناه سفید لیبرال، زمینه مناسبی برای انجام این کار برای من است. من می توانم امتیاز نخبگان ادبی سفید طبقه متوسط ​​را تشریح کنم در حالی که به راحتی ویژگی موقعیت خود را به عنوان فرزند طبقات متوسط ​​سومالی پس از استقلال از بین می برم - که بسیاری از آنها اکنون در حال تجربه نوعی انحطاط و جابجایی در خارج از کشور هستند که دیگران دارند. همیشه در خانه روبرو می شود. این بخشی از داستان من است که من را از نگهبانان امنیتی و نظافتچی‌هایی که پیشینه قومی من را به اشتراک می‌گذارند و در مؤسساتی کار می‌کنند که از من در پانل‌ها دعوت می‌کنند تا از طرف جامعه وسیع‌ترم صحبت کنم، متمایز می‌کند.

محقق زندان، روث ویلسون گیلمور، نژادپرستی را نه به عنوان خصومت نسبت به افراد فاقد امتیاز، بلکه به عنوان فرآیندی که "آسیب پذیری گروهی در برابر مرگ زودرس" ایجاد می کند، تعریف می کند. این تعریف منطقی است که چرا جوامع سیاهپوست دیاسپوریک در معرض خطر بیشتری قرار دارند ابتلا و مرگ بر اثر کووید-19 (در حالی که جمعیت سیاه پوستان آفریقایی بریتانیا بیش از سه برابر همتایان سفیدپوست خود می میرند). به همین دلیل است که تقریباً نیمی از کودکان سیاه پوست در بریتانیا در فقر زندگی کن. به همین دلیل است که سیاه‌پوستان برزیلی بین قتل جورج فلوید و مرگ او ارتباط برقرار می‌کنند میگل اوتاویو سانتانا داسیلوا، کودک پنج ساله ای که 9 طبقه زیر نظر کارفرمای ثروتمند مادرش افتاد و رفتار با کارگران سیاه پوست خانه را برجسته کرد. توانایی زندگی هر روز بدون گرفتار شدن در تلاقی تنبیهی نژاد و طبقه یک امتیاز نیست. قدرت است.

جریان اصلی گفتمان ضد نژادپرستی باعث می شود بسیاری از مردم موقعیت خود را در جهان زیر سوال ببرند. هر چقدر هم که خوش آمدید، بیایید به تأمل در خود بسنده نکنیم. فراموش کردن تعصبات شخصی باید با از بین بردن ساختارها، منطق ها و ترتیبات اقتصادی که ضد سیاهی جهانی را تداوم می بخشد، همزمان باشد.

آنقدر شجاع باشیم که جهان را آنگونه که می دانیم دوباره تصور کنیم، تنها همبستگی واقعی ما را با کسانی که در حال حاضر برای بقای آن تلاش می کنند، عمیق تر می کند. به جای اعتراف ترسو به امتیازات مختلف خود، بیایید از خود بپرسیم دنیایی که زندگی سیاهان در همه جا اهمیت دارد چگونه خواهد بود – و هیچ چیز دیگری را نپذیریم.

 

ممتاز مهری شاعر و پژوهشگر مستقل است. Doing the Most with the Least در سال 2019 منتشر شد

---