دنیس بروتوس کهنهکار مبارزات آزادیبخش آفریقای جنوبی، چهرهای برجسته در جنبش عدالتخواهی جهانی و شاعری مشهور جهانی است. بروتوس که همراه با نلسون ماندلا در زندان بود، جنبشی را رهبری کرد تا آفریقای جنوبی نژادپرست را از ورزش بینالمللی منزوی کند – و از زمان سقوط آپارتاید، او یکی از مخالفان برجسته دولت نئولیبرال و طرفدار کنگره ملی آفریقا (ANC) بود. سیاست های بازار
بروتوس با LEE SUSTAR در مورد وضعیت سیاسی امروز آفریقا صحبت کرد - به ویژه بر بحران دارفور، جایی که اتحادیه آفریقا
نیروهای (AU) در حال حاضر مستقر شدهاند، و این امر باعث درخواستها برای مداخله ایالات متحده یا سازمان ملل (سازمان ملل) شده است.
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
آیا موردی برای مداخله بشردوستانه در دارفور وجود دارد؟
خوب، افرادی هستند که می میرند، و با سرعت بسیار زیاد. برخی از آن گرسنگی است، برخی از آن کمبود آب، اما برخی از آن توسط گانگسترهای دو طرف کشتار است. سوال این است که عناصر مبارزه را شناسایی کند، و در حال حاضر، فکر نمی کنم افراد خوبی وجود داشته باشند. اما حضور نیروهای اتحادیه آفریقا به اضافه احتمال حضور نیروهای سازمان ملل مشکل را حل نمی کند.
موضع من این است که شما سربازی نمی فرستید. شما قاتلان را برای متوقف کردن قتل نمی فرستید، در صورتی که خودشان به نوعی در این روند دخیل هستند.
من مدام می گویم – و خوشحالم که بالاخره می بینم که به عنوان بخشی از بحث ظاهر می شود – که یکی از موضوعات اصلی در سودان این است که: الف) چینی ها در آنجا حضور دارند. و ب) چینیها بیش از هر یک از قدرتهای غربی حق امتیاز برای اکتشاف نفت در سودان دارند. بنابراین، مسلماً برای غرب، دولت در خارطوم افراد بدی هستند.
مطمئناً به نظر می رسد که ارتش خارطوم اجازه توسعه نیروهای شبه نظامی را داده است، بنابراین آنها می توانند کارهایی انجام دهند و همچنان ادعا کنند که گناهی ندارند. اینجاست که شبه نظامیان جانجاوید وارد می شوند.
این ترفند معمول غرب است. شما یک هیولا می سازید، چه آن را ویتکنگ یا مائو مائو یا چیز دیگری بنامید. هنگامی که طرف خود را انتخاب کردید، شروع به شیطان سازی طرف مقابل می کنید، به خصوص اگر قصد مداخله داشته باشید.
ای کاش می توانستم بگویم در این مرحله راه حل عادلانه ای در سودان وجود دارد. اما من فکر می کنم که چهره های بسیار مشکوکی در هر دو طرف وجود دارد. مشکل بسیار پیچیده است، زیرا بسیار قدیمی است و شامل انواع وفاداری های قبیله ای است که ما حتی نمی فهمیم.
همچنین درگیری های بسیار قدیمی وجود دارد که عمدتاً از این واقعیت ناشی می شود که برخی از مردم شبانی هستند، اما افراد دیگر عشایری هستند. در گذشته، این افراد ترتیباتی را بین خود ترتیب می دادند که عمدتاً سرزمینی بود، اما فصلی نیز بود – یعنی زمانی که می توانستید گاو خود را جابجا کنید یا هر چیز دیگری.
اما تضاد مدرن بر سر منابع است و اینکه چه کسی در قدرت خواهد بود تا حق رای دادن برای بهره برداری از نفت را بدهد.
به نظر من سه عنصر غالب بر کل دستور کار هستند. یکی مفهوم قرن جدید آمریکا است که در آن ایالات متحده قرار است بر جهان تسلط داشته باشد و دسترسی به منابع را کنترل کند. نکته دو: همه می دانند که چین ابرقدرت بعدی در افق است. سومین و شاید مهمترین نکته این است که چین میداند که بزرگترین و پرخورترین اشتهایی را که جهان تا به حال به خود دیده است برای نفت خواهد داشت.
افغانستان همسایه چین است و البته آمریکا هم آنجاست.
یکی از دعواهای بزرگ دسترسی به انرژی در حوضه دریای خزر است.
همچنین، ایالات متحده عصبی است که نمی تواند پیش بینی کند عربستان سعودی در آینده چگونه رفتار خواهد کرد. و اکنون گزارش هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ذخایر نفت در سودان حتی بیشتر از عربستان سعودی است. بنابراین واضح است که در حال حاضر رقابت برای منابع در منطقه وجود دارد، هر چند بزرگ یا کوچک باشند.
واضح است که یکی از قوی ترین صداها برای مداخله، برای اعزام نیروهای سازمان ملل متحد و افزایش مشارکت ایالات متحده، لابی طرفدار اسرائیل بوده است.
ما باید به سند پروژه قرن جدید آمریکا برگردیم، که می گوید برای اسرائیل کافی نیست که روی بخشی از زمین در خاورمیانه بنشیند. آنها می بینند که ایالات متحده بر منطقه ای شامل فلسطین، سوریه، اردن، عراق، ایران و افغانستان تسلط دارد.
هرچقدر هم که اوضاع آشفته، خونین و قاتل است، من معتقد نیستم که ما باید از افزایش حضور نظامی در سودان حمایت کنیم، در صورتی که این امر باعث می شود که ایالات متحده موقعیت قوی تری در آنجا داشته باشد.
در حال حاضر، ایالات متحده در حال راه اندازی یک عملیات نظامی برای آفریقا در مقیاسی است که آن را "عملیات مدیترانه" می نامد.
کشورهای آفریقایی در رابطه با دارفور چه می کنند؟
سربازان اتحادیه آفریقا به عنوان نیروهای حافظ صلح در سودان عمل می کنند، اما آنها همچنین به عنوان حافظ صلح در جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) و کل منطقه دریاچه های بزرگ آفریقا عمل می کنند.
تابو امبکی، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، اغلب به عنوان مذاکره کننده اصلی برای هر حل و فصل صلحی که ترتیب داده شود، دیده می شود. بنابراین به وضوح، شواهدی وجود دارد که آفریقای جنوبی نقشی زیر امپراتوری دارد.
این ممکن است توضیح دهد که چرا آفریقای جنوبی میلیاردها دلار برای تسلیحات هزینه کرده است، در حالی که پولی برای غذا، مسکن، آب یا جاده ندارد. اولویت ها نظامی هستند، اما با هیچ تهدید نظامی علیه آفریقای جنوبی توجیه نمی شوند. گویی آفریقای جنوبی به عنوان بازیگر اصلی نظامی از جانب ایالات متحده در آفریقا مسلح می شود.
آفریقای جنوبی از طریق اتحادیه آفریقا در سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو حضور دارد و امبکی اخیراً مداخله عمومی در مذاکرات صلح در ساحل عاج داشته است. ساحل عاج، تاج جواهر امپراتوری فرانسه در آفریقا بود. ناگهان فرانسویها بیرون میروند و سعی میکنند دوباره به داخل برگردند، و ساختار قدیمی امپراتوری به وضوح در آن منطقه در حال فروپاشی است.
احساس من این است که شما گروه های به اصطلاح شورشی خواهید داشت که دولت های قانونی را به چالش می کشند. سوال اصلی این است که چه کسی اختیار دارد تا امتیازاتی را که شرکتهای غربی را قادر میسازد وارد شوند، توزیع میکند – چه برای کاکائو، چه نفت یا، در مورد جمهوری دموکراتیک کنگو، اورانیوم.
در تمام این موارد، گروههای مسلحی وجود دارند که اغلب توسط قدرتهای غربی مسلح شدهاند. بریتانیا، آلمان و فرانسه در این امر دخیل هستند. در نهایت، این مبارزات برای منابع آفریقا است، و چه کسی قرار است این منابع را کنترل کند.
در آن، تابو امبکی و آفریقای جنوبی، از طریق اتحادیه اروپا، به بازیگر اصلی در تصمیم گیری برنده شدن تبدیل می شوند.
مجمع جهانی اجتماعی (WSF) در نایروبی در ژانویه چگونه در این تصویر قرار می گیرد؟
WSF می تواند رویدادی باشد که در سطح جهانی دستور کار شرکت را به چالش بکشد و به شیوه ای بسیار مهم، دستور کار جهانی مردمی را درج کند.
ما پول نداریم و منابع هم نداریم. اما من فکر می کنم ما می توانیم 100,000 نفر در نایروبی داشته باشیم و 100 کشور در آنجا نماینده داشته باشند. و تفکر کاملاً جدی در مورد WSF در آفریقای فرانسوی زبان - در مالی، سنگال و ساحل عاج وجود دارد.
احساس خود من این است که ما امکان بسیار زیادی برای تأثیرگذاری بر تفکر سیاسی جهانی داریم، همانطور که اعتراضات سازمان تجارت جهانی در سیاتل و روشی که زاپاتیستاها به دید ما از جهان و نحوه تلقی ما از مبارزه کمک کردند. مشکل اصلی ما در حال حاضر این است که افراد بیشتری را در سطح جهان از WSF آگاه کنیم.
در مورد مواضع سیاسی چپ در WSF چطور؟
گرایشی در اروپا، آمریکای جنوبی و البته در آفریقا وجود دارد که به جای اینکه چپ شوید، شروع به تغییر مسیر به سمت مرکز کنید. برای من نگران کننده ترین مثال آفریقای جنوبی نیست. من حتی بیشتر از [رئیس جمهور لوئیز ایناسیو “Lulaâ € داسیلوا] در برزیل ناامید هستم.
در همین حال، امبکی بیشتر و بیشتر در آفریقا رهبر است. حتی کشورهایی که میتوانند موضع مستقلی اتخاذ کنند، مانند الجزایر، خوشحال هستند که به آفریقای جنوبی اجازه میدهند مواضع خود را مشخص کند.
اکثر دولت های آفریقا از طریق مشارکت جدید آفریقای جنوبی برای توسعه آفریقا (NEPAD) موافقت کرده اند که دستورات خود را از صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی دریافت کنند. بنابراین هنگامی که گروه های مردمی در نایروبی مواضع خود را اعلام می کنند، نه تنها با موسسات مالی بین المللی مقابله می کنند، بلکه دولت های خود را نیز به عهده می گیرند.
NEPAD قرار است ستون فقرات AU باشد. متأسفانه، احساس من نسبت به سازمانهای آفریقایی - حتی اگر آنها میگویند که مخالف NEPAD هستند - این است که آنها هنوز در مورد چگونگی درک AU مبهم هستند.
در WSF در برزیل در سال 2005، برنامه ای توسط گروه 19 ارائه شد که مانیفست پورتو آلگره نام داشت. در WSF چندمرکزی امسال در باماکو، مالی، درخواست تجدیدنظر باماکو وجود داشت. در کنفرانس اخیر در دوربان، آفریقای جنوبی، سخنرانی اصلی توسط [نویسنده و فعال مصری] سمیر امین، سخنگوی اصلی گروه باماکو ارائه شد.
این تمایل در گروه باماکو وجود دارد که می گویند شما نمی توانید فقط با خودانگیختگی پیش بروید و اصرار بر سازماندهی متمرکزتر داشته باشید. دیدگاه خود من این است که موفقیت WSF دقیقاً به این دلیل بوده است که این انجمن بهجای پذیرش یا تحمیل یک دیدگاه خاص، برای بسیاری از دیدگاههای متضاد باز است.
این تصمیم گیری را حذف نمی کند. اقدام شگفت انگیز قبل از جنگ در عراق را به یاد دارید، زمانی که تخمین زده می شود 13 میلیون نفر در سراسر جهان راهپیمایی کردند؟ بخشی از آن از مجمع اجتماعی جهانی در پورتو آلگره بیرون آمد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا