روز دوشنبه، 26 مارس 2007، در شمال غزه، رودخانه ای از فاضلاب خام و زباله از یک خاکریز خاکی فرو ریخته به یک اردوگاه آوارگان سرازیر شد و 3,000 فلسطینی را از خانه های خود بیرون کرد. پنج نفر از ساکنان غرق شدند، 25 نفر مجروح شدند و تعداد زیادی خانه ویران شدند.
نیویورک تایمز، واشنگتن پست و رسانه های تلویزیونی زیرساخت های نامرغوب را مقصر دانستند. روزنامه دیلی آلرت (ارگان خانگی رؤسای سازمان‌های بزرگ یهودی آمریکا) فلسطینی‌ها را سرزنش کرد که ادعا می‌کردند شن و ماسه را برای فروش به پیمانکاران ساخت‌وساز برمی‌دارند و به این ترتیب خاکریز زمین را تضعیف می‌کنند. فاجعه ام ناصر (روستای مورد نظر) نمادی از همه چیزهایی است که در سیاست آمریکا و اسرائیل در خاورمیانه اشتباه است. فاجعه در این روستای منزوی ریشه در واشینگتن دارد، جایی که آیپک و متحدان سیاسی آن با موفقیت حمایت آمریکا را از تحریم مالی و اقتصادی اسرائیل علیه دولت فلسطین پس از پیروزی دموکراتیک حماس در انتخابات تامین کردند. پیروزی آیپک در واشنگتن در سراسر اروپا و فراتر از آن طنین انداز شد - زیرا اتحادیه اروپا نیز تحریم هایی را اعمال کرد که تامین مالی تمام پروژه های زیرساختی جدید و حفظ تاسیسات موجود را متوقف کرد. در کنوانسیون های آیپک از 2005 تا 2007، رهبران هر دو حزب بزرگ آمریکایی، رهبران کنگره و کاخ سفید متعهد شدند که استراتژی تحریم و تحریم آیپک را مجدداً اجرا کنند. آیپک پیروزی خود را برای سیاست اسرائیل جشن گرفت و ادعا کرد که این قانون را نویسندگی می کند. علاوه بر سوءتغذیه، این سیاست تمام پروژه های نگهداری عمومی را تضعیف کرد.
حمله بمباران مداوم اسرائیل به غزه در تابستان 2006 که به همان اندازه محور فاجعه بود، تخریب جاده ها، پل ها، تاسیسات تصفیه فاضلاب، تصفیه آب و نیروگاه های برق بود. شمال غزه یکی از اهداف متعدد آن بود که فشار شدیدی را بر زیرساخت‌های ناامن و بودجه‌های دولتی وارد کرد - از جمله تعمیر و نگهداری تصفیه خانه‌های فاضلاب و حوضچه‌های فاضلاب.
محاصره اقتصادی غزه توسط اسرائیل بیکاری، فقر و گرسنگی را به سطوح بی سابقه ای رساند. غزه های بیکار به بیش از 60 درصد جمعیت رسیدند - خانواده های پرجمعیت با فرزندان خردسال به یک وعده غذایی در روز کاهش یافتند. سران خانواده به شدت به دنبال هر راهی برای کسب درآمد برای خرید یک پوند نخود، روغن، برنج و آرد برای نان بودند. این امکان وجود دارد که به دلیل تحریم ایالات متحده و اتحادیه اروپا توسط آیپک و بمباران و محاصره اسرائیل، برخی از کارگران ناامید مقداری شن و ماسه را از اطراف حوضچه برداشته باشند. بهانه‌ای که رؤسای سازمان‌های بزرگ یهودی آمریکا (PMAJO) برای مقصر دانستن قربانیان فلسطینی به خاطر رنج‌های خود و تبرئه اسرائیلی‌ها، آیپک و مشتریان کنگره‌شان عنوان کردند.
PMAJO سی و نه سال اشغال اسرائیل و بی توجهی جنایتکارانه به تاسیسات اولیه تصفیه فاضلاب غزه را توجیه کرده است. اسرائیل کمتر از 2 درصد سرانه را برای خدمات اساسی در سرزمین های اشغالی هزینه می کند که طبق قوانین بین المللی موظف به ارائه مسئولانه نسبت به هزینه های خود در اسرائیل است. سازمان ملل متحد و گروه های حقوق بشر اسرائیل عدم مسئولیت بی رحمانه اسرائیل در قبال غیرنظامیان فلسطینی تحت اشغال وحشیانه اش را مستند کرده اند. جای تعجب نیست که رؤسای سازمان های بزرگ یهودی آمریکا نمی توانند به چیزی بهتر از سرزنش فلسطینیان بی بضاعت به خاطر فروریختن یک خاکریز اولیه زمین و مرگ های وحشتناک فکر کنند.
تا جایی که هر رهبر فلسطینی می تواند مسئول شناخته شود، انگشت به سمت ساف مورد حمایت آمریکا و اسرائیل و رئیس آن عباس، که هر کمک "بشردوستانه" به فلسطین را دریافت می کند، نشانه می رود. ده‌ها میلیون دلار از مالیات واردات فلسطین که توسط بانک‌های اسرائیلی نگهداری می‌شد، به محمود عباس و رابط او با سیا و موساد، محمد دالن، تحویل داده شد تا نیروهای ضدحماس خود را مسلح کنند. در طول دو دهه گذشته، رهبران «میانه‌رو» ساف تحت حمایت ایالات متحده و «سرمایه‌داران» دوستان خود، ده‌ها میلیون دلار و یورو را به حساب‌های بانکی خصوصی خود در خارج از کشور، با موافقت اروپایی، آمریکایی و حامیان اسرائیلی اگر به معنای حمایت از یک گروه ناتوان از "رهبران" انعطاف پذیر باشد، ذره ای از فساد فلسطین چیست؟
وضعیت اسفبار روستاییان ام ناصر که توسط فاضلاب خود غرق شده اند نه یک عمل سرنوشت ساز بود و نه ناشی از سهل انگاری یا دزدی محلی: این نتیجه مستقیم همه آنچه در سیاست ایالات متحده و خاورمیانه اشتباه است، موضع گیری وحشیانه بود. قدرت استعماری و صداها و سازمان های قدرتمند آن در واشنگتن. ام ناصر در سرتاسر فلسطین، عراق و لبنان به صورت گسترده نوشته شده است: میلیون ها روستای عرب از پیامدهای جنگ های پیشگیرانه برای تأمین امنیت اسرائیل بزرگ رنج می برند، همانطور که رئیس جمهور بوش و معاون رئیس جمهور علناً در توجیه تجاوزات خود اظهار کرده اند. تعهدات آنها از متن لابی پیروی می کند، که "تصادف" دقیقاً همان چیزی است که وزارت خارجه اسرائیل را خوشحال می کند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا
