منبع: ملت
عکس از Haditha26/Shutterstock
هفته گذشته، دوباره مشخص شد: کاخ سفید بایدن - مانند بسیاری از افراد قبل از آن - مایل است مرگ دسته جمعی را تسهیل کند.
از ماه اوت، زمانی که دولت بایدن نیروهای آمریکایی را پس از دو دهه جنگ خارج کرد، افغانستان یکی از مشکلات را تجربه کرده است. بدترین شوک های اقتصادی از هر کشوری در تاریخ اخیر پس از اینکه طالبان اساساً به قدرت رسیدند، بایدن مانع از دسترسی بانک مرکزی افغانستان به حدود 7 میلیارد دلاری شد که در بانک فدرال رزرو در نیویورک مستقر است. کشورهایی که مابقی بیش از 9 میلیارد دلار ذخایر خارجی بانک مرکزی را در اختیار دارند، قبل از اقدام ایالات متحده، تمایلی به آزادسازی آنها نداشتند و تحریم های ایالات متحده علیه طالبان، گردش مالی و بانکی دیگر افغانستان را متوقف کرده است. در نتیجه بانک ها تعطیل شدند، حقوق ها پرداخت نشدند و تورم و بیکاری سر به فلک کشید. دهها میلیون غیرنظامی عادی افغان در طول زمستان دسترسی مطمئن به غذا یا برق ندارند و میلیونها کودک ممکن است از گرسنگی بمیرند.
بیش از 40 میلیون ساکن این کشور ماه هاست که این بدبختی را تحمل می کنند و منتظر هستند تا بایدن کاری انجام دهد. اواخر هفته گذشته، او حرکت خود را انجام داد. او حکم اجرایی صادر کرد تحکیم و مسدود کردن رسمی 7 میلیارد دلاری که در ایالات متحده نگهداری می شود، و برنامه های خود را اعلام کرد برای تقسیم این پول به نصف: 3.5 میلیارد دلار برای توزیع به عنوان کمک "به نفع مردم افغانستان" کنار گذاشته می شود، در حالی که تقریباً 3.5 میلیارد دلار دیگر در دسترس خانواده های قربانیان آمریکایی حملات تروریستی با کمک طالبان قرار می گیرد. از این گروه در دادگاه فدرال آمریکا شکایت کرده بود.
خانوادههای آمریکایی قربانیان طالبان - که کمتر از یک صدم از یک درصد تعداد افغانها بسته به وجوه مسدود شده - مستحق هر گونه غرامتی باشند، غارت میلیونها نفر برای چنین هدفی، تمسخر هر مفهومی از عدالت خواهد بود. بایدن جذاب است.
این وجوه پول مردم افغانستان است. اگر آزاد شوند، آنها - به عنوان مقامات دولتی، اعضای کنگرهو بسیاری در رسانه های آمریکا گفته اند - "به سمت طالبان بروید." در عوض، آنها توسط یک بانک مرکزی کنترل می شوند که اقتصاددانان مستقر در ایالات متحده آن را طراحی کرده اند (و در واقع هنوز هم به اجرای آن کمک می کنند) تا یک نیروی تثبیت کننده در میان سیاست های هرج و مرج باشد – و علی رغم داشتن طالبان استاندار جدید منصوب کرد, اعضای هیئت مدیره مدعی شده اند هنوز قادر به فعالیت مستقل است. اما حتی اگر قرار بود این بودجه مستقیماً به دولت تحت کنترل طالبان اختصاص یابد، اگر از قحطی گسترده جلوگیری کند، چگونه مناسب نیست؟
علاوه بر این، اینکه دولت بایدن تلاش می کند از «کمک» برای استتار غارت خود استفاده کند، در بهترین حالت پدرانه است. دولت بایدن در اعلامیه خود طالبان را مسئول انقباض اقتصادی دانسته و گفته است که تصمیمش برای آزاد کردن برخی از این بودجه در قالب کمک "یک گام به جلو" در تامین "نیازهای مردم افغانستان" است. در واقع، این اقدامی برای حفظ توهم تسلط ایالات متحده است. حتی در حال حاضر، پس از اینکه ایالات متحده تقریباً در تمام جنبه های پروژه ملت سازی خود در افغانستان شکست خورده است، به نظر می رسد بایدن می خواهد با هدایت پول خود از طریق سازمان های غیردولتی تحت حمایت غرب که کند حرکت می کنند، خرده نان مردم گرسنه این کشور را پرتاب کند.
و این وجوه در واقع خرده هستند. اگرچه آنها برای تثبیت پول ملی و اجتناب از گرسنگی گسترده بسیار مهم هستند، اما رهایی آنها افغانستان تحت کنترل طالبان را ثروتمند نمی کند یا حتی لزوماً اقتصاد را تقویت نمی کند. بایدن بر سر مبلغی که به این میزان است، بازی می کند کمتر از دو سوم بودجه سالانه اداره پلیس شهر نیویورک
بیشتر به لطف دولت بایدن است که بر اساس برنامه جهانی غذا، بیش از 23 میلیون نفر غذای کافی ندارند و حدود 9 میلیون نفر با گرسنگی مواجه هستند. افغانستان در حال تجربه بدترین بحران انسانی جهان است و دولت بایدن قدرت پایان دادن به آن را دارد.
وقتی صحبت از بدترین بحران بشردوستانه در جهان شد، آخرین کشوری که این عنوان وحشتناک را به خود اختصاص داد - یمن - هفته گذشته نیز در تیررس بایدن قرار گرفت. As رهگیری گزارشمقامات دولت در حال بررسی نامگذاری جنبش شورشیان حوثی، که اکنون قدرت حاکم در شمال یمن است، به عنوان "سازمان تروریستی خارجی" هستند - اقدامی که با خود تحریمهایی را به همراه خواهد داشت. گروه های بشردوستانه گفته اند باعث تشدید قحطی در کشور می شود. تا سپتامبر، حدود 16 میلیون یمنی در این منطقه حضور داشتند آستانه گرسنگی و 2 میلیون کودک دچار سوءتغذیه حاد هستند.
بایدن بر اساس وعده ای به مترقیان و انسان دوستان مبنی بر اینکه سهم خود را برای پایان دادن به جنگ در یمن انجام خواهد داد - که تکرار فعلی آن نزدیک به هفت سال به طول انجامیده است، بخش کوچکی از آن به دلیل حمایت ایالات متحده از ائتلاف نظامی به رهبری عربستان سعودی است. که کشور را بمباران می کند.
سال پیش همین موقع، کاخ سفید بایدن یک سازمان تروریستی خارجی را که دولت ترامپ برای حوثی ها قرار داده بود، با اشاره به پیامدهای انسانی احتمالی آن لغو کرد. هیچ چیز در مورد اثرات انسانی چنین نامگذاری تغییر نکرده است. بلکه امارات متحده عربی، قدرت ثانویه اصلی حمله کننده به یمن، از دولت پرسید پس از حمله موشکی و پهپادی حوثی ها به ابوظبی و دبی، آن را مجدداً اجرا کند.
یک سال پیش، بایدن همچنین قول داد که به حمایت از «عملیات تهاجمی در جنگ یمن، از جمله فروش تسلیحات مربوطه» پایان دهد. اما این وعده نیز دارد ناتمام مانده است. در سال گذشته، واشنگتن صدها میلیون دلار تسلیحات فروخته و حمایت لجستیکی نظامی به ائتلاف ارائه کرده است - که اخیراً بمباران خود را از جمله با هدف قرار دادن بیمارستان ها و سایر زیرساخت های غیرنظامی افزایش داده است - و دولت بایدن هیچ کاری در مورد عربستان انجام نداده است. تسلط عربستان بر بنادر یمن، که عامل اصلی بحران انسانی است. تعداد تلفات جنگ، از جمله بیماری، گرسنگی، و حملات جنبشی، احتمالاً صدها هزار نفر است.
به همان اندازه که حوثی ها وحشی و فاسد هستند، آنها - مانند طالبان در افغانستان - اکنون بدون شک شمال غرب یمن را اداره می کنند، جایی که اکثریت 30 میلیون نفری این کشور در آن زندگی می کنند. ائتلاف حامی ایالات متحده نمیتواند حوثیها را بدون گرسنگی دادن به میلیونها غیرنظامی در این فرآیند از قدرت خلع کند – و حتی در این صورت، محاصره اقتصادی بعید است که رژیم شورشی را سرنگون کند.
در واقع، به نظر می رسد که دولت بایدن اهمیتی نمی دهد که هر یک از سیاست هایش منجر به تعداد زیادی مرگ و میر قابل پیشگیری در میان غیرآمریکایی ها شود. مانند مال ملت آیدا چاوز گزارش ماه اکتبر، مدتها مورد انتظار بررسی وزارت خزانه داری تأثیرات بشردوستانه سیاستهای تحریمهای ایالات متحده در طول همهگیری کووید-19 به XNUMX صفحه توجیه ناسیونالیستی تبدیل شد که تقریباً هیچ اذعان به درد و رنج مستندی که این سیاستها در دو سال گذشته ایجاد کردهاند، نبود. در همین حال، تحریمهای ایالات متحده علیه کوبا، ونزوئلا و ایران کمبود عرضه را تشدید کرد و همهگیری را مرگبارتر کرد.
تعداد تلفات ناشی از سیاست آمریکا در دوران بایدن در حال افزایش است. در یمن، اظهار نگرانی های بایدن در مورد رنج غیرنظامیان چیزی جز هوای گرم نبوده است. و طرح بایدن برای افغانستان نه سخاوتمندانه است، نه میهن پرستانه و نه راهی هوشمندانه برای حفظ منابع از تروریست ها. این یک کج خلقی است – امتناع از پذیرش این که جنگ ایالات متحده در افغانستان به همان اندازه شکست ژئوپلیتیکی دیگر در تاریخ اخیر شکست خورده است. اما این با تصمیمات دیگر دولت بایدن در سیاست خارجی همخوانی دارد که ده ها میلیون نفر را به فقر مرگبار واداشته است.
کریس گلاردی یک روزنامه نگار ساکن نیویورک و کارآموز سابق سرمقاله در The Nation است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا