از آنجایی که طبقه کارگر در سراسر کشور برای کاهش بودجه بیشتر آماده میشوند که، از جمله، دسترسی آنها به مراقبتهای بهداشتی را محدودتر میکند، افرادی که این مراقبتها را ارائه میکنند، خشم ریاضت اقتصادی و تهاجم ملی ناشی از آن علیه اتحادیهها را نیز احساس کردهاند.
بیمارستانهای دولتی و خصوصی بودجه خود را کاهش میدهند و تعداد پرسنل پرستار را کاهش میدهند. از ماساچوست تا کالیفرنیا، کمبود کارکنان و در نتیجه کاهش ایمنی بیمار در مرکز حمله بزرگتر به اتحادیه پرستاران بوده است.
و تا این هفته، به نظر میرسید که پیشآگهی آنچه که روابط کار و ایمنی بیمار را در بزرگترین بیمارستان پایتخت کشور بدتر کرده است بدتر میشود.
با این حال، اخیراً اتحادیه پرستاران در مرکز بیمارستان واشنگتن (WHC) در واشنگتن دی سی اعلام کرد که به توافقی آزمایشی در مورد قرارداد جدید با بیمارستان رسیده است. تیم مذاکرهکننده پرستاران، تصویب توافقنامه را توصیه میکند که جزئیات آن در انتظار تایید عضویت است. قرارداد قبلی این پرستاران بهار گذشته به پایان رسیده بود.
اما این اطلاعیه اخیر در پی تشدید تنشها بین اتحادیه و مدیریت بیمارستان است که رفتاری را انجام دادهاند که تنها میتوان آن را بهعنوان اتحادیهشکنی توصیف کرد.
پس از اینکه چند هفته پیش پرستاران ثبتنام شده در اتحادیه، اعلامیههایی را در کافه تریا و ورودیهای پردیس بیمارستان به بیماران و بازدیدکنندگان میدادند، تلافیهای مدیریتی شدید بود.
روز بعد، بیمارستان جلسه اتحادیه را مختل کرد و به پرستاران گفت که دیگر اجازه برگزاری جلسات اتحادیه در بیمارستان را ندارند. پرستاران همچنین از دادن صورتحسابهای دستی به بازدیدکنندگان منع شدند و از برگزاری رای اعتصاب در دفتر اتحادیه دانشگاهها در محل منع شدند.
پس چه چیزی در مورد اعلامیه های پرستاران چنین بود که چنین واکنشی را از بیمارستان به همراه داشت؟ این جزوه برای اطلاع بازدیدکنندگان از نرخ بالای جابجایی پرستاران در WHC و تأثیر آن بر مراقبت و ایمنی بیمار، ارجاع به یک سند داخلی بیمارستان بود که در آن خود مدیریت دامنه مشکل را تصدیق کرد.
"به طور متوسط، هر هشت روز یک بیمار WHC به دلیل خطاهای قابل پیشگیری آسیب قابل توجهی می بیند. طبق سند داخلی، هر 45 روز یک بیمار به دلیل خطاهای قابل پیشگیری فوت می کند.
این یک پذیرش تکان دهنده از سوی بیمارستان در مورد عواقب کمبود نیروی انسانی بود که آنچه را که پرستاران و اتحادیه آنها سال ها به آن اعتراض کرده اند، تایید می کند. اما زمانی که پرستاران تلاش کردند تا آگاهی خود را در مورد این موضوع افزایش دهند، مدیران بیمارستان به یک حمله وقیحانه به حقوق صنفی پرستاران متوسل شدند.
پرستار جری لی در جلسه نمایندگان شورای مترو واشنگتن، AFL-CIO در 25 آوریل گفت: "تخریب آشکار اتحادیه های کارگری بیمارستان باید متوقف شود."
لی، یک پرستار کهنه کار 27 ساله در بیمارستان، یکی از 18 پرستاری بود که WHC در سال گذشته به دلیل عدم مراجعه به محل کار در طول کولاک بزرگ که تقریباً یک هفته DC را تعطیل کرد، اخراج کرد. او در ماه دسامبر پس از پیروزی اتحادیه در داوری در اخراج، با حقوق معوقه به کار خود بازگردانده شد.
پس از اینکه مدیریت جلسه خود را در 15 آوریل تعطیل کرد، پرستاران بلافاصله اتهامات مربوط به عملکرد ناعادلانه کار را علیه WHC در هیئت ملی روابط کار مطرح کردند و اقدامات بیمارستان را غیرقانونی خواندند. از آغاز جمعه، پرستاران در حال برنامه ریزی برای برگزاری تجمعات اطلاعاتی بودند که اکنون لغو شده است.
این اتحادیه ماه گذشته در بیانیه ای در وب سایت خود گفت: "به عنوان حامیان مراقبت از بیمار، ما حق و مسئولیت داریم که اطمینان حاصل کنیم که بیماران بهترین مراقبت ممکن را در مرکز خود دریافت می کنند." مدیران بیمارستان از طرح علنی مسائل مربوط به مراقبت از بیمار ممانعت نخواهیم کرد.
1,700 پرستار در WHC بیش از یک سال است که برای به دست آوردن یک قرارداد مناسب که به کمبود کارکنان و سایر مسائلی که شرایط کاری در بیمارستان را بدتر کرده است، می جنگند. اما MedStar Health، زنجیره 3.8 میلیارد دلاری مراقبت های بهداشتی "غیر انتفاعی" که مالک WHC است، در تهاجم ضد اتحادیه خود علیه پرستارانی که توسط Nurses United Nurses (NNU) نمایندگی می شوند، بی وقفه عمل کرده است.
اخراج های تنبیهی، کمبود شدید کارکنان، قوانین سخت کار، و کاهش یکجانبه دستمزد به بدتر شدن شرایط کاری و نرخ بالای ترک خدمت در میان پرستاران WHC کمک کرده است.
در ماه اکتبر، پرستاران با اکثریت قاطع به عضویت اتحادیه محلی مستقل خود با NNU، بزرگترین اتحادیه پرستاران در کشور که از طریق ادغام چندین اتحادیه مستقر در منطقه در سال 2009 تشکیل شد، رای دادند. به رویکرد یکپارچه تر و ستیزه جویانه تر به اتحادیه پرستاران.
اما تخريب بيرحمانه اتحاديه توسط مديريت WHC، استعداد NNU و نمايندگي آن از پرستاران در DC را مورد آزمايش قرار داده است.
در ماه مارس، اولین اعتصاب یک روزه NNU در بیمارستان با یک تعطیلی چهار روزه توسط WHC دنبال شد. در سرتاسر اعتصاب و تعطیلی اعتراضات برگزار شد و تجمع فعالان کارگری و حامیان محلی که در همبستگی با پرستاران شرکت کردند، توسط ریچارد ترومکا، رئیس AFL-CIO و دنیس کوچینیچ، نماینده ایالات متحده سخنرانی کرد. در همین حال، بیمارستان بیش از 300 پرستار پوسته پوسته را برای جایگزینی اعتصاب کنندگان به پرواز درآورد.
WHC به جای مذاکره با اتحادیه و رسیدگی به کمبود کارکنان و کاهش دستمزدها، تلاش کرد اتحادیه را در هم بشکند و به گفته سخنگوی آن مت بروک، برنامه یکساله کاهش بودجه را اجرا کند. اما ظاهراً هنوز فضای کافی در آن بودجه وجود داشت تا در ماه مارس حدود 6 میلیون دلار برای پرواز و اسکان صدها پرستار تحت قرارداد فرعی در طول قرنطینه صرف شود.
حاشیههای سودی که MedStar Health حفظ میکند نیز اصرار مدیریت بر لزوم کاهش بودجه را رد کرده است. در حالی که WHC به این استدلال ادامه داد که کاهش تحمیلی در حقوق، مزایا و تفاوتهای نوبت کاری معقول و "بالاتر از ارزش بازار" است، اتحادیه اشاره کرد که MedStar Health بین اکتبر و دسامبر 57 2010 میلیون دلار سود گزارش کرده است - بزرگترین سود سه ماهه. درآمد در تاریخ 53 ساله بیمارستان.
همه اینها نشان می دهد که هیچ بهانه قانونی برای کاهش بودجه و در نتیجه کمبود کارکنان، جابجایی پرستاران و مراقبت ناایمن از بیمار وجود ندارد. شرایط کاری طاقتفرسا در بیمارستان به نرخ جابهجایی 16 درصدی پرستاران منجر شده است که مشکل کمبود نیرو و هجوم پرستاران با تجربه کمتر را تشدید کرده است.
در ماه نوامبر، NNU گزارشی را به وزارت بهداشت دی سی ارسال کرد و خواستار تحقیق در مورد کمبود پرسنل در بیمارستان شد. 50 مورد در این گزارش گنجانده شده است که در آن پرستاران مراقبت های ناایمن از بیمار ناشی از کمبود کارکنان را مستند کرده اند. دهها مورد دیگر از آن زمان مورد توجه مدیریت قرار گرفته است.
اما به نظر می رسد که بیمارستان به جای رسیدگی به این حوادث، بیشتر به اجرای سیاست هایی علاقه مند است که سطوح ناامن کارکنان را افزایش می دهد. هفته گذشته WHC اخطارهای RIF (کاهش در نیرو) را به 200 کارمند، از جمله 19 RN ارسال کرد.
قرار بود پرستاران در 20 آوریل به برگزاری اعتصاب یک روزه دیگر رأی دهند. این رای گیری پس از اینکه بیمارستان از برگزاری رای گیری در دفتر اتحادیه جلوگیری کرد، به تعویق افتاد. در همین حال، NNU مجبور شد جلسات عمومی عضویت را در بیرون در نبش خیابان 1 و ایروینگ نزدیک بیمارستان برگزار کند.
با توجه به این حملات مدیریت بیمارستان علیه اتحادیه، تصور اینکه تنش های شعله ور شده به سرعت با توافق آزمایشی که اکنون پیشنهاد می شود، کاهش یابد، دشوار است. و چه موافقتنامه جدید تصویب شود یا نه، اقدامات WHC و واکنش پرستاران اتحادیه در یک سال گذشته با الگویی که در بیمارستان های سراسر کشور دیده می شود، مطابقت دارد.
در مرکز پزشکی Tufts در بوستون، پرستاران خود را برای اعتصاب 24 ساعته در روز جمعه در پاسخ به امتناع بیمارستان از رفع پرسنل و حجم کاری که به گفته پرستاران برای بیماران و پرستاران ناامن است، آماده میکنند. مشکلات کمبود نیروی انسانی ناشی از کاهش بودجه در بیمارستان سنت وینسنت در ورچستر، ماساچوست نیز به شدت افزایش یافته است، جایی که قرار است پرستاران نیز روز جمعه اعتصاب کنند. و در کالیفرنیا، پرستارانی که شاهد کاهش شدید پوشش مراقبتهای بهداشتی خود در بیمارستان کودکان اوکلند بودهاند، خود را برای یک اعتصاب پنج روزه آماده میکنند که از 5 می آغاز میشود.
سایر اعتصابات پرستاران در سال گذشته به بیمارستان عمومی ویلکس-بار در پاس، مرکز پزشکی کایزر پرماننته لس آنجلس و 14 بیمارستان در مینیاپولیس-سنت رخ داد. منطقه پل.
چاک ایدلسون، مدیر ارتباطات NNU به این موضوع گفت اخبار مالی بهداشت و درمان این هفته که افزایش اعتصاب در میان پرستاران در سراسر کشور نتیجه طمع شرکت ها در بیمارستان ها است.
او گفت: "شرکت های بیمارستانی در حال پیشروی از استانداردهای ایمنی بیمار و پرستاری هستند."
این موج جدید اعتصابات در بیمارستانهای سراسر کشور در سال گذشته همچنین نشان دهنده استراتژی ستیزه جویانه اتخاذ شده توسط NNU است. و در حالی که هنوز مشخص نیست، آخرین توافق در WHC در واشنگتن دی سی ممکن است به عنوان مدرک دیگری بر اثربخشی این ستیزه جویی جدید باشد.
لوری مارلو، پرستار قلب و عضو تیم مذاکره کننده اتحادیه، گفت: "ما از دستیابی به توافقی با بیمارستان خوشحالیم که توانایی ما را برای حمایت موثر از بیمارانمان تقویت می کند و از استانداردهای حرفه ای و اقتصادی RN محافظت می کند."
در حالی که پرستاران WHC در حال آماده شدن برای رای دادن به آخرین توافقنامه پیشنهادی هستند، مبارزه ای که آنها در واشنگتن دی سی به راه انداخته اند نشان دهنده نقطه عطف محوری دیگری در مبارزه گسترده تر برای حقوق اتحادیه و مراقبت های بهداشتی در عصر حرص و طمع شرکت ها و ریاضت است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا