Occupy mugimenduan izandako krimen eta tragedia sorta batek โbortxaketa bat Filadelfian, drogen gaindosiak Portlanden eta Vancouverren, suizidio bat Burlingtonenโ komunikabideek gure mugimendua gertuagotik aztertzera eraman dituzte eta hainbat hiritako agintariek halako garapenak erabiltzera eraman dituzte. ixteko saiakera gisa. Okupatuok geure buruari galdetu beharko genioke: Zer esaten digute esperientzia hauek Okupatu mugimenduaz eta gure gizarteaz? Zein da gure erantzukizun morala egoera honetan, eta zein da gobernu agintarien ardura? Gure komunitateak sortuz, ardurak hartu behar ditugu seguruak eta abegitsuak direla ziurtatzeko. Bestalde, azpimarra dezakegu agintariek baliabideak eskaintzen dizkigutela jasaten ditugun arazo batzuei aurre egiten laguntzeko.
Occupyn horrelako arazo sozialak ikusten ari garen arrazoia masa mugimendu bat bihurtu garela da. 1,000 hiri eta herritan Okupazioak dituzunean, mugimenduaren martxa, elkarretaratze, kanpamendu eta protestetan parte hartu duten hamar mila amerikarren partaidetzarekin, biztanleria baliokidea duen edozein Amerikako komunitate tipikoen arazoak dituzu. 100,000 estatubatuar aztertuko bagenitu, zoritxarrez, droga-kontsumoa, bortxaketa eta suizidioa egon direla ikusiko genuke. Okupatu mugimenduak hedabideen arreta jarri du, gure espazioetan gertatzen ari denaren bitartez, zoritxarrez espazio pribatuetan denbora guztian gertatzen diren arazo batzuetara, horietako asko hedabideek salatu gabe.
Okupatu mugimenduak, milaka langile, ikasle, beteranoek, langabetuek, pobreek eta etxerik gabekoek osatzen dutena, modu naturalean islatzen du gure gizartea bere bertute eta bizio guztiekin. AEBetako armadari, unibertsitate nagusiei, korporazio handiei edo edozein hiri, auzo edo landa-komunitateei erreparatzen diegunean, sexu-indarkeria, drogen eta depresio morbosoaren arazo berberak aurkitzen ditugu. Gehiegitan gure komunitateetan, batez ere gure komunitate pobreetan, gobernuek gaiak jorratzen dituzte Okupatu kanpamenduetan ari diren bezala. Sarriegi poliziak mugitzen dira eta arazo sozial, psikologiko eta medikoei erantzuten die arma, klub eta kartzelekin. Agintariek polizia-ahalmena erabiltzen dute gizarte-arazoei aurre egiteko tresna zorrotz gisa, arazoa konpontzen lagun dezaketen gizarte-zerbitzuetako agentziak, komunitateko kideak, lagunak eta senideak eta lan-aukerak ekarri beharrean.
Benetan ez dakigu, baina Okupatu mugimenduak beharbada jende gehiago izan dezake larrialdian. Gizarte-mugimendu aurrerakoi guztiek langile arruntak eta nahiko osasuntsuak eta klase ertaineko jendea ez ezik, gizarteko zapalduenak eta esplotatuenak ere erakartzen dituzte: galduak, atsekabetuak, deprimituak, baztertuak eta parioak. Gizarte berdintsuago bat sortuko lukeen aldaketa sozial erradikalean jasotako itxaropenak, kezka moralagatik bertaratzen diren idealistak ez ezik, zuzen tratatu ez dituztenak ere erakartzen ditu, sinpatia eta errukia izan ez dutenak ere. Gizartearen makurtuak eta hautsiek gure mugimenduan aitortzen dute ideia, guztiz osatu ezin dugun ideia bada ere, haiek ere ongi etorriak direla komunitatearen parte izateko eta justiziaren aldeko borrokan bat egiteko. Hala ere, gizabanako asko etortzen dira gure mugimendura beren gizateriaren orbain eta distortsioak ekarriz, gure gizarte klasista, arrazista eta sexistak kaltetuta. Edo izan daiteke, besterik gabe, espazio publiko bera partekatuz, etxerik gabekoen artean bizi eta antolatzen aurkitzen garela, haietako asko une latzak besterik gabe erori direnak, baina haietako batzuk droga eta alkohol arazoak edo buruko gaixotasunak dituztenak. Ogibideetan egunero ikusten eta sentitzen dugun kontraesan handia da.
Gure Okupatu mugimenduak miresgarria dena da gure gizartearen arazo sozialei aurre egin nahi diegula gizarte justuago bat sortuz, non gure nazioaren aberastasuna guztientzako hezkuntza, lana eta etxebizitza eskaintzeko erabiltzen dena. Gizarte demokratikoagoa eta berdinzaleagoa proposatzen dugu, biolentzia gutxiago eta arazo sozial gutxiago sortuko lukeena, eta geratzen direnei aurre egiteko baliabide gehiago emango dituena.
Bitartean, hori egin arte, zer eskatu diezaiekegu agintariei? Ez al da espero gobernuak protestan diharduten herritar komunitate bat beste edozein herritar talde bezala tratatuko duela? Arrazoigabea litzateke agintariek aterpea, komunak, osasun eta gizarte-laguntzako langileak parkeetan protestan daudenak zaintzeko eskaintzea? Gutxitan behar dugu polizia (gutxitan gure periferian edo gure artean arrazoitu ezin dugun pertsona bortitza baten aurrean gaudenean bakarrik).
Triste sentitzen gara Okupazioetan izan den indarkeriaren berri izateak. Heriotzak deitoratzen ditugu, justizia sozialaren alde lan egiten dugu eta bakearen alde egiten dugu. Gehiago dei egiten diegu gurekin bat egiteko eta komunitate osasuntsu bat, mugimendu osasuntsu bat eta demokrazian eta berdintasunean oinarritutako gizarte hobea eta guztiz ezberdina eraikitzen laguntzeko. Jakitun gara, gure akatsekin eta ahulguneekin, demokraziak itxura duena garela. Ehuneko 99 gara, eta denok ez gaude indartsu edo ondo. Hala ere esaten dugu, are harroago: Demokraziaren itxura dugu! Gu gara %99! Okupatu!
ZNetwork irakurleen eskuzabaltasunaren bidez soilik finantzatzen da.
Dohaintzan