Το κεντρικό επιχείρημα των δύο κρατών είναι ότι η ιδέα του ενός κράτους δεν είναι πρακτική και επομένως δεν αξίζει να ληφθεί υπόψη. Η κραυγή τους είναι ότι είναι τουλάχιστον δυνατό να φανταστεί κανείς μια συναίνεση που αναδύεται πίσω από δύο κράτη, ενώ οι Ισραηλινοί δεν θα δεχτούν ποτέ ένα μόνο κράτος. Το πλήθος του ενός κράτους είναι ζωγραφισμένος ως ασύλληπτοι ονειροπόλοι και σπαταλάς του χρόνου.
That is the argument advanced by
Δεδομένης της έντονης αντίθεσης του Avnery σε ένα μόνο κράτος, πολλές από τις διεθνείς ομάδες αλληλεγγύης υιοθετούν την ίδια θέση. Μαζί τους έχει ενταχθεί ένας Αμερικανός διανοούμενος με επιρροή, ο φιλόσοφος Michael Neumann, ο οποίος έγραψε το βιβλίο χωρίς φραγμούς Η υπόθεση κατά του Ισραήλ. Φαίνεται να διεξάγει μια εκστρατεία για να δυσφημήσει και την ιδέα του ενός κράτους.
Recently in defence of two states, he wrote: "That
Σε αντίθεση με τη λύση του ενός κράτους, σύμφωνα με τον Neumann και τον Avnery, τα μέσα για τη δημιουργία δύο κρατών είναι στα χέρια μας: η απομάκρυνση του μισού εκατομμυρίου Εβραίων εποίκων που ζουν στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Both believe that, were
Υπάρχει κάτι εκπληκτικά αφελές στο να υποστηρίζουμε ότι, ακριβώς επειδή κάτι ονομάζεται λύση δύο κρατών, θα οδηγήσει αναγκαστικά σε δύο κυρίαρχα κράτη. Ποιες είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις για να χαρακτηριστεί ένα κράτος ως κυρίαρχο και ποιος αποφασίζει;
Είναι αλήθεια ότι οι διάφορες λύσεις δύο κρατών που προτείνονται από τους Ariel Sharon, Ehud Olmert και George Bush, και υποστηρίζονται από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας, θα αποτύχουν σύμφωνα με το κύριο κριτήριο των δύο κρατών: αυτές οι διαιρέσεις δεν βασίζονται στην απομάκρυνση όλων οι άποικοι.
But an alternative two-state solution requiring
Importantly, Neumann and Avnery remind us that those with power are the ones who dictate solutions. In which case we can be sure that, when the time is right,
But let us return to the main argument: that the creation of two states is inherently more achievable and practical than the establishment of a single state. Strangely, however, from all the available evidence, this is not how it looks to
Prime minister Ehud Olmert, for example, has expressed in several speeches the fear that, should the Palestinian population under Israeli rule — both in the occupied territories and inside
According to Olmert, without evasive action, political logic is drifting inexorably towards the creation of one state in
"Once we were afraid of the possibility that the reality in
Olmert’s energies are therefore consumed with finding an alternative political programme that can be sold to the rest of the world. That is the reason he, and Sharon before him, began talking about a Palestinian state. Strangely, however, neither took up the offer of the ideal two-state solution — the kind Avnery and Neumann want — made in 2002. Then
Instead an alternative version of two states — the bogus two-state solution — has become the default position of Israeli politics. It requires only that
When Olmert warns that without two states "
Ή ίσως και οι δύο κατάλαβαν μάλλον καλύτερα από τον Νόιμαν και τον Άβνερυ τι σημαίνει εβραϊκό κράτος και ποιες πολιτικές συνθήκες είναι ασυμβίβαστες με αυτό.
In fact, the division of the land demanded by the real two-staters, however equitable, would be the very moment when the struggle for Israel to remain a Jewish state would enter its most critical and difficult phase. Which is precisely why
In the unimaginable event that the
Ας εξετάσουμε μερικές μόνο από τις συνέπειες για το εβραϊκό κράτος μιας γνήσιας λύσης δύο κρατών.
Πρώτον,
Given the politics of water in the
We can understand why by examining the current water situation. At the moment
Σε μια αυστηρή προειδοποίηση τον περασμένο μήνα, η Αρχή Υδάτων του Ισραήλ ανέφερε ότι η υπερβολική γεώτρηση έχει μολύνει με θαλασσινό νερό το μεγαλύτερο μέρος της παροχής από τον παράκτιο υδροφόρο ορίζοντα - που είναι η κύρια πηγή γλυκού νερού εντός των αναγνωρισμένων συνόρων του Ισραήλ.
Were Palestinians to be allowed a proper water ration from their own mountain acquifer, as well as to build a modern economy, there would not be enough left over to satisfy
Επιπλέον, για λόγους στους οποίους θα καταλήξουμε, το κυρίαρχο εβραϊκό κράτος θα είχε κάθε λόγο να συνεχίσει τις πολιτικές του Ιουδαϊσμού, προσπαθώντας να πλήξει όσο το δυνατόν περισσότερους Εβραίους από τον υπόλοιπο κόσμο, καταπονώντας έτσι περαιτέρω τους υδάτινους πόρους της περιοχής.
The environmental unsustainability of both states seeking to absorb large populations would inevitably result in a regional water crisis. In addition, should Israeli Jews, sensing water shortages, start to leave in significant numbers,
It can be expected that in a short time
Η έλλειψη νερού θα ήταν, φυσικά, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει και ένα μόνο κράτος. Όμως, τουλάχιστον σε ένα κράτος θα υπήρχαν μηχανισμοί για τη μείωση τέτοιων εντάσεων, για τη διαχείριση της πληθυσμιακής αύξησης και της οικονομικής ανάπτυξης και για τη δίκαιη κατανομή των υδάτινων πόρων.
Second, with the labour-intensive occupation at an end, much of the Jewish state’s huge citizen army would become surplus to defence requirements. In addition to the massive social and economic disruptions, the dismantling of the country’s military complex would fundamentally change
Η εμπειρία και η φήμη που έχει αποκτήσει το Ισραήλ —τουλάχιστον μεταξύ του αμερικανικού στρατού— με την άσκηση μιας κατοχής και την επινόηση νέων και υποτιθέμενων εξελιγμένων τρόπων ελέγχου του «αραβικού μυαλού» θα χαθούν γρήγορα, και μαζί της η χρησιμότητα του Ισραήλ για τις ΗΠΑ στη διαχείριση του δικού του μακροχρόνια κατοχή του Ιράκ.
Έτσι,
With the waning of
Third, the Jewish state would not be as Jewish as some might think: currently one in five Israelis is not Jewish but Palestinian. Although in order to realise a real two-state vision all the Jewish settlers would probably need to leave the occupied territories and return to
Αυτοί οι Παλαιστίνιοι είναι πολίτες για έξι δεκαετίες και ζουν νόμιμα σε γη που ανήκει στις οικογένειές τους για πολλές γενιές. Αυξάνονται επίσης σε αριθμό με ταχύτερους ρυθμούς από τον εβραϊκό πληθυσμό, ο λόγος που αναφέρονται ευρέως στο Ισραήλ ως «δημογραφική ωρολογιακή βόμβα».
Εάν αυτοί οι 1.3 εκατομμύρια πολίτες έπρεπε να απομακρυνθούν από το Ισραήλ με τη βία στο πλαίσιο μιας συμφωνίας δύο κρατών, θα ήταν παραβίαση του διεθνούς δικαίου από ένα δημοκρατικό κράτος σε κλίμακα πρωτοφανή στη σύγχρονη εποχή, και μια πράξη εθνοκάθαρσης ακόμη μεγαλύτερη από την Πόλεμος του 1948 που ίδρυσε το Ισραήλ. Το ερώτημα θα ήταν: γιατί να μπούμε στον κόπο να υποστηρίξουμε δύο κράτη εάν πρέπει να επιτευχθεί με τόσο φρικτούς όρους;
Αν υποθέσουμε ότι το νέο εβραϊκό κράτος υποτίθεται ότι διατηρεί, όπως το Ισραήλ επί του παρόντος, την προσποίηση του δημοκρατικού, αυτοί οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν να ζουν στη γη τους και να ασκούν τα δικαιώματά τους. Μέσα σε ένα εβραϊκό κράτος που είχε επίσημα τερματίσει τη σύγκρουσή του με τους Παλαιστίνιους, θα αυξάνονταν οι απαιτήσεις από τους Παλαιστίνιους πολίτες για ίσα δικαιώματα και τερματισμό της δεύτερης κατηγορίας τους.
Το πιο σημαντικό, θα επέμεναν σε δύο δικαιώματα που αμφισβητούν την ίδια τη βάση ενός εβραϊκού κράτους. Θα περίμεναν το δικαίωμα, που υποστηρίζεται από το διεθνές δίκαιο, να μπορεί να παντρευτεί Παλαιστίνιους από το εξωτερικό και να τους φέρει να ζήσουν μαζί τους. Και θα ήθελαν ένα Δικαίωμα Επιστροφής για τους εξόριστους συγγενείς τους σε παρόμοια βάση με τον Νόμο της Επιστροφής για τους Εβραίους.
Ο εβραϊκός χαρακτήρας του Ισραήλ θα διακυβευόταν, ακόμη περισσότερο από ό,τι είναι σήμερα από την παλαιστινιακή του μειονότητα. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι ηγέτες του Ισραήλ θα αντιδρούσαν με μεγάλη αγριότητα για να προστατεύσουν τον εβραϊκό χαρακτήρα του κράτους. Τελικά, οι δημοκρατικές αξιώσεις του Ισραήλ θα έπρεπε να απορριφθούν και να εφαρμοστεί η πλήρης εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων πολιτών.
Ωστόσο, αυτά τα επιχειρήματα κατά της γνήσιας συμφωνίας των δύο κρατών κερδίζουν την ημέρα για τη λύση του ενός κράτους; Δεν θα έδιναν οι ηγέτες του Ισραήλ έναν εξίσου φαύλο αγώνα για να προστατεύσουν τα εθνοτικά τους προνόμια αποτρέποντας, όπως κάνουν τώρα, την εμφάνιση ενός ενιαίου κράτους;
Ναι, θα το έκαναν και θα το κάνουν. Αλλά αυτό χάνει την άποψή μου. Όσο το Ισραήλ είναι εθνικό κράτος, θα αναγκαστεί να εμβαθύνει την κατοχή και να εντείνει τις πολιτικές εθνοκάθαρσης για να αποτρέψει την εμφάνιση γνήσιας παλαιστινιακής πολιτικής επιρροής — για τους λόγους που αναφέρω παραπάνω και για πολλούς άλλους που δεν το κάνω. Στην πραγματικότητα, τόσο μια συμφωνία ενός κράτους όσο και μια γνήσια συμφωνία δύο κρατών είναι αδύνατη δεδομένης της αποφασιστικότητας του Ισραήλ να παραμείνει ένα εβραϊκό κράτος.
Το εμπόδιο για μια λύση, λοιπόν, δεν είναι η διαίρεση της γης αλλά ο ίδιος ο Σιωνισμός, η ιδεολογία του εθνοτικού υπερασπισμού που είναι η τρέχουσα ορθοδοξία στο Ισραήλ. Όσο το Ισραήλ είναι σιωνιστικό κράτος, οι ηγέτες του δεν θα επιτρέπουν ούτε ένα κράτος ούτε δύο πραγματικά κράτη.
Η λύση, επομένως, περιορίζεται στο ερώτημα πώς να νικήσουμε τον Σιωνισμό. Τυχαίνει ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να αντιμετωπίσουμε τις ψευδαισθήσεις των ονειροπόλων των δύο κρατών και να εξηγήσουμε γιατί το Ισραήλ έχει μόνιμη κακή πίστη στην αναζήτηση της ειρήνης.
Με άλλα λόγια, εάν σταματήσαμε να αποσπάμε την προσοχή μας με το Άγιο Δισκοπότηρο της λύσης των δύο κρατών, θα μπορούσαμε να διοχετεύσουμε τις ενέργειές μας σε κάτι πιο χρήσιμο: την απαξίωση του Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους και την ιδεολογία του Σιωνισμού που το υποστηρίζει. Τελικά η αξιοσέβαστη πρόσοψη του Σιωνισμού μπορεί να καταρρεύσει.
Χωρίς τον Σιωνισμό, το εμπόδιο στη δημιουργία ενός ή δύο κρατών θα αρθεί επιτέλους. Και αν ισχύει αυτό, τότε γιατί να μην κάνουμε εκστρατεία για τη λύση που θα αποδώσει καλύτερα δικαιοσύνη τόσο στους Ισραηλινούς όσο και στους Παλαιστίνιους;
Ο Τζόναθαν Κουκ είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος με έδρα τη Ναζαρέτ του Ισραήλ. Το νέο του βιβλίο, «Israel and the Clash of Civilisations: Iraq, Iran and the Plan to Remake the Middle East» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Pluto Press. Η ιστοσελίδα του είναι www.jkcook.net
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά