Το αναπόφευκτο επιτέλους συνέβη και η πανδημία του κορωνοϊού καταστρέφει τώρα την πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας. Στις 24 Αυγούστου, οι αρχές της Γάζας επέβαλαν ολικό lockdown μετά την ανακάλυψη αρκετών κρουσμάτων COVID-19 εκτός καθορισμένων περιοχών καραντίνας. Από τότε, έχουν εντοπιστεί πάνω από 1,000 κρούσματα και δέκα άνθρωποι έχουν πεθάνει. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο αριθμός είναι σημαντικά υψηλότερος.

Επιχειρήσεις, τζαμιά, σχολεία, καφετέριες και σχεδόν οτιδήποτε άλλο είναι πλέον υπό lockdown. Η τοπική κυβέρνηση, μαζί με την υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους πρόσφυγες, UNRWA, και μαζί με πολλούς εθελοντές, εργάζονται απεγνωσμένα για να διατηρήσουν τη Γάζα λειτουργική και να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας, παρά τους περιορισμένους και συνεχώς συρρικνούμενους πόρους.

Η κρίση της Γάζας είναι πολύπλευρη. Η ισραηλινή πολιορκία, σε συνδυασμό με τις μαζικές καταστροφές από τον προηγούμενο πόλεμο, έχει αφήσει τη Γάζα στη δίνη μιας μεγάλης ανθρωπιστικής καταστροφής. Με διακοπές ρεύματος που έφταναν έως και είκοσι ώρες την ημέρα και με τα καύσιμα να εξαντλούνται, η Γάζα μόλις και μετά βίας λειτουργούσε, αρχικά.

Ο COVID-19 έχει επιδεινώσει μια ήδη δεινή κατάσταση.

Ενώ, συχνά, οι φωνές των ενηλίκων –είτε αξιωματούχοι, διεθνείς εργαζόμενοι, διανοούμενοι, ακόμα και απλοί άνθρωποι– ακούγονται, οι φωνές των παιδιών συχνά παραμελούνται. Τα παιδιά της Γάζας είναι τα κύρια θύματα των πολλών αντιξοοτήτων της Λωρίδας τα τελευταία χρόνια. Πέφτοντας θύματα των καταστροφών των πολέμων και, όντας τα πιο ευάλωτα, του υποσιτισμού και των κρίσεων υγείας, τα παιδιά της Γάζας υποφέρουν πραγματικά. Ωστόσο, οι κραυγές τους για βοήθεια είναι συχνά βουβές ή ανήκουστες.

Για να δώσουμε μια πλατφόρμα, όσο περιορισμένη κι αν είναι, στις φωνές μερικών από τους πιο ανυπεράσπιστους της Γάζας, απευθυνθήκαμε σε πολλές οικογένειες στη Γάζα, ζητώντας άδεια στα παιδιά τους να σκεφτούν, με τον δικό τους τρόπο, το σημερινό lockdown, τις ζωές τους υπό πολιορκία και ο φαινομενικά αέναος πόλεμος. Ζητήσαμε επίσης από τα παιδιά να μιλήσουν για τα χόμπι τους και τις ελπίδες και τα όνειρά τους για το μέλλον.

Αυτό είχαν να πουν.

Malak Judah, 9 – Πόλη της Γάζας

Το όνομά μου είναι Malak Judah. Είμαι εννιά ετών. Ζω στην πόλη της Γάζας. Ξεκίνησα το χόμπι μου να τραγουδάω και να απαγγέλω ποίηση σε ηλικία τριών ετών. Έχω πολλά βίντεο κλιπ στα οποία τραγουδάω και απαγγέλω ποίηση. Όλη η ποίηση που γράφω και απαγγέλω μιλάει μόνο για την Παλαιστίνη και τη λαχτάρα μας να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας.

Συμμετείχα στη Μεγάλη Πορεία Επιστροφής από την πρώτη στιγμή (Μάρτιος 2018). Πήγαινα εκεί με την οικογένειά μου για να απαγγείλω ποίηση και να τραγουδήσω ενώ στεκόμουν στο κεντρικό βάθρο, μόλις 700 μέτρα (περίπου 2,300 πόδια) από τον φράχτη που χωρίζει τη Γάζα και τις κατεχόμενες πόλεις μας στην Παλαιστίνη. Αλλά κάθε φορά που το κάναμε αυτό, οι σιωνιστικές δυνάμεις κατοχής έβαζαν εναντίον μας πραγματικές σφαίρες και δακρυγόνα. Εισέπνευσα πολλές φορές δακρυγόνα και, κάθε φορά που το έκανα, σχεδόν πνιγόμουν.

Προσπάθησα να τραγουδήσω και για άλλα θέματα εκτός από την Παλαιστίνη, αλλά δεν μπορώ γιατί, από τότε που ήρθα σε αυτή τη γη, όλα αυτά που βλέπω και ακούω σχετίζονται με τις κατοχικές πολιτικές και την καταπίεση του λαού μας… Συνεχίζουν να κόβουν το ρεύμα και μας Το νερό είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση – και, ακόμη και τότε, δεν είναι πάντα διαθέσιμο. Κάθε λίγα χρόνια, υπάρχει μια νέα σιωνιστική επίθεση στη Γάζα. Γι' αυτό η ποίησή μου είναι πάντα για τη δύσκολη ζωή που ζούμε.

Ονειρεύομαι να ταξιδέψω και να συμμετάσχω σε διεθνή φεστιβάλ, αλλά λόγω των πολιτικών κλεισίματος και της δυσκολίας να φύγω, δεν έχω βρεθεί ποτέ εκτός Γάζας. Τώρα η κατάσταση είναι ακόμη πιο κρίσιμη, ειδικά μετά την εξάπλωση της πανδημίας COVID-19. Μου λείπει το σχολείο μου, οι καθηγητές μου και οι πρωινές ανακοινώσεις. Δεν έχουμε ιδέα πότε θα επιστρέψουμε στο σχολείο. Αισθανόμαστε σαν να ζούμε έναν άλλο ισραηλινό πόλεμο στη Γάζα.

Ευχή μου είναι να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη για να πάμε στην πατρίδα μας.

Ραζάν Ζιντάν, 9 – Χαν Γιουνίς

Με λένε Ραζάν Ζιντάν. Είμαι εννιά ετών. Ονειρεύομαι να γίνω σχεδιάστρια μόδας για να σχεδιάσω όμορφα ρούχα για την οικογένειά μου και για όλα τα παιδιά της Παλαιστίνης. Όταν μεγαλώσω, θέλω να τους κάνω δώρα και όμορφα παιχνίδια, για να φέρω την ευτυχία στις καρδιές τους.

Έχω πολλούς φόβους. Μισώ τον κορωνοϊό. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορώ να δω τους φίλους μου. Μου λείπει να παίζω μαζί τους και μου λείπει και το σχολείο μου. Φοβάμαι και τους πολέμους. Με τρομάζουν πάρα πολύ. Μισώ τον ήχο που κάνουν τα πολεμικά αεροπλάνα και τον ήχο των βομβαρδισμών. Φοβάμαι να βλέπω ειδήσεις. Όταν υπάρχει διακοπή ρεύματος, κοιμάμαι αμέσως, οπότε δεν φοβάμαι πολύ το σκοτάδι.

Αγαπώ όμως και πολλά πράγματα. Μου αρέσει να ζωγραφίζω και μου αρέσουν τα χρώματα. Λατρεύω τα τριαντάφυλλα και τα όμορφα ρούχα και μου αρέσει να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου.

Αγαπώ πολύ την Παλαιστίνη. Είναι η πατρίδα μου. Αλλά η κατοχή είναι άθλια. Ο πατέρας μου λέει συνέχεια ότι «ο κόσμος θα είναι όμορφος όταν φύγει η κατοχή». Και αυτό είναι το μόνο που θέλω. Για να είναι ο κόσμος όμορφος.

Ο παππούς μου μου είπε ότι ζούσαμε σε μια όμορφη πόλη που ονομάζεται Bashsheet. Είναι η αρχική μας πόλη και βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Τον ρώτησα γιατί του δόθηκε αυτό το περίεργο όνομα. Είπε γιατί εκεί ήταν θαμμένος ο Προφήτης Σέιτ. Είπε ότι είναι μια υπέροχη και όμορφη πόλη και φημίζεται για τα πολύ νόστιμα πορτοκάλια της. Θέλω να δω την πόλη μου και πόσο όμορφη είναι. Θέλω να μπορέσω να επιστρέψω με την οικογένειά μου στο Bashsheet.

Ελπίζω ότι, μια μέρα, το όνειρό μου –και όλων των φίλων μου– θα γίνει πραγματικότητα, όπου η Παλαιστίνη υπάρχει χωρίς ισραηλινή κατοχή.

Μούσα Αμπού Τζαζάρ, 12 – Ράφα

Το όνομά μου είναι Musa Salah Abu Jazar. Είμαι δώδεκα χρονών. Ζω στην πόλη της Ράφα. Είμαι πρόσφυγας και το αρχικό μου χωριό είναι Σαράφαντ Αλ-Αμάρ. Γεννήθηκα βουβός - δεν μπορώ να μιλήσω και δεν μπορώ να ακούσω. Όταν ήμουν μικρή, η μητέρα μου έκανε μαθήματα νοηματικής γλώσσας για να μπορεί να επικοινωνεί μαζί μου.

Υποφέρω πολύ γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι στην κοινωνία μου δεν με καταλαβαίνουν καθώς δεν ξέρουν τη νοηματική γλώσσα. Καλώ όλους να μάθουν τη νοηματική γλώσσα για να μπορούν να με καταλαβαίνουν και να καταλαβαίνουν όλους τους βουβούς ανθρώπους, παντού.

Παρά την ακοή μου, προσπαθώ πάντα να ξεπερνάω όλα τα εμπόδια που αντιμετωπίζω. Στο σχολείο, είμαι πάντα ο κορυφαίος μαθητής στην τάξη και παίρνω τους υψηλότερους βαθμούς. Πηγαίνω στο σχολείο με το ποδήλατό μου, αρκετά χιλιόμετρα κάθε φορά. Τα χόμπι μου είναι το ποδόσφαιρο, η ποδηλασία και η φωτογραφία. Παίζω ποδόσφαιρο με τα παιδιά της γειτονιάς. Πριν από λίγους μήνες, μπήκα σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου για να μπορέσω να βελτιώσω τις δεξιότητές μου, αλλά όταν ο κορονοϊός σταμάτησε τα πάντα στη Γάζα και σε ολόκληρο τον κόσμο, έγινε πολύ δύσκολο για μένα να προπονηθώ. Δεν μπορώ να πάω πια στο σχολείο μου ούτε καν να κάνω ποδήλατο.

Στη Γάζα έχουμε δύο εχθρούς: τον κορονοϊό και την ισραηλινή κατοχή. Το επάγγελμα μας εμποδίζει να απολαύσουμε οποιοδήποτε από τα βασικά μας δικαιώματα και τα χόμπι μας. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι όταν το ρεύμα είναι κλειστό για πολλές ώρες. Ονειρεύομαι να γίνω διάσημος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Θέλω επίσης να γίνω πολύ καλός φωτογράφος. Θέλω να έχω μια καλή κάμερα για να καταγράψω τον αγώνα μου και τα βάσανα όλων των παιδιών της Γάζας, ώστε να μάθει όλος ο κόσμος ότι έχουμε στερηθεί όλα μας τα δικαιώματα.

– Η Wafaa Aludaini είναι δημοσιογράφος, ραδιοτηλεοπτικός φορέας και ακτιβίστρια με έδρα τη Γάζα. Είναι επικεφαλής της Ομάδας Νέων της 16ης Οκτωβρίου και είναι αφοσιωμένη στο να μεταφέρει τις φωνές των απλών Παλαιστινίων στη Γάζα στον κόσμο. 

– Ο Ramzy Baroud είναι δημοσιογράφος και εκδότης του The Palestine Chronicle. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων. Το τελευταίο του είναι "Αυτές οι Αλυσίδες θα Σπάσουν: Palestinian Stories of Struggle and Defiance στις Ισραηλινές Φυλακές» (Clarity Press, Ατλάντα). Ο Δρ. Baroud είναι Μη κάτοικος Ανώτερος Ερευνητής στο Κέντρο Ισλάμ και Παγκόσμιες Υποθέσεις (CIGA), στο Πανεπιστήμιο Zaim της Κωνσταντινούπολης. Η ιστοσελίδα του είναι www.ramzybaroud.net

---