Μάικλ Άλμπερτ
We
Θέλουμε να κάνουμε αξιοπρεπή την εργασία, επομένως επιδιώκουμε να εξισορροπήσουμε τα αποτελέσματα ενδυνάμωσης όλων των θέσεων εργασίας.
Αλλά πως?
Αναβάθμιση
ο πάτος
Πολύ
Η εργασία καταργείται σκοπίμως για να μην κερδίζουν οι εργαζόμενοι
εμπιστοσύνη και γνώση που διευκολύνει τις απαιτήσεις σχετικά με τις συνθήκες ή τους μισθούς. Και το
Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζομένους που απομονώνονται συστηματικά ο ένας από τον άλλο και τους αρνούνται
αλληλεπίδραση και κοινωνικότητα. Όλη αυτή η υποβάθμιση ενισχύει τον έλεγχο από πάνω.
So
μια αρχική κίνηση προς την αξιοπρεπή εργασία είναι η βελτίωση των συνθηκών,
συνθήκες και επιλογές εκείνων που έχουν τις πιο ταπεινές, αποδυναμωτικές δουλειές. Εμείς
θα μπορούσε να απαιτήσει βελτιωμένες συνθήκες, λιγότερο αγχωτικό ρυθμό εργασίας, καλύτερο
εξαερισμού ή άλλες σχετικές βελτιώσεις, συν τα δικαιώματα για συνεχή
εκπαίδευση για καλύτερη δουλειά, για παράδειγμα.
Κάθε
ο χώρος εργασίας και η δουλειά έχει τις δικές του μοναδικές λεπτομέρειες, φυσικά, αλλά ακόμα, σε α
στο χώρο εργασίας με πολλές βαρετές και βαρετές θέσεις, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να το αναζητήσουν χρήσιμα
δικαίωμα ανταλλαγής εργασιών με ποικιλία, για αύξηση της διαδραστικότητας στο χώρο εργασίας για
κοινωνικότητα και να χρησιμοποιεί ελεύθερα ανενεργές στιγμές για δημιουργική δέσμευση και
μάθηση παρά απλώς υπομονή της πλήξης.
Μείωση
η κορυφή
Κίνηση
προς τα ισορροπημένα συμπλέγματα εργασίας περιλαμβάνει όχι μόνο τη βελτίωση των πολλών από τα χειρότερα
εκτός λειτουργίας, αλλά και με εκείνους που έχουν το μονοπώλιο των επιθυμητών και ενδυναμωτικών καθηκόντων
αναλάβει κάποιες επαχθείς ευθύνες. Σκεφτείτε ένα δικηγορικό γραφείο. Υπάρχει ήδη
την ενδιαφέρουσα έννοια της pro bono νομικής εργασίας. Τα μέλη της εταιρείας, δηλαδή, είναι
υποτίθεται ότι δωρίζουν ένα ορισμένο ποσό από τις ενέργειές τους στους άπορους ως α
κοινωνική ευθύνη. Οι εκστρατείες για την αξιοπρεπή εργασία μπορούν επίσης να ωφεληθούν από την ύπαρξη
Εκείνοι με ελίτ δουλειές κάνουν εργασίες που διαφορετικά δεν θα είχαν επιλέξει. Έτσι, εμείς
μπορεί να απαιτήσει ότι όσοι έχουν ευχάριστη και ενδυναμωτική εργασία πρέπει να ανακατανεμηθούν
μέρος του χρόνου τους σε εργασίες που συνήθως είναι χαμηλότερες στην ιεραρχία τους
χώρους εργασίας, δίνοντας έτσι χρόνο σε όσους έχουν λιγότερο τυχερές αναθέσεις εργασίας
να επιδιώξουν καλύτερες επιλογές.
Δικηγόροι
θα περνούσαν λίγο χρόνο κάνοντας εργασίες για τις γραμματείς τους ή για εκείνους που καθαρίζουν
το κτίριο, αφήνοντας τους τελευταίους να απολαμβάνουν εκπαίδευση στη δουλειά, κλπ. Ή νοσηλευτές,
οι τακτικοί και οι κηδεμόνες θα μπορούσαν να απαιτήσουν χρόνο για περαιτέρω εκπαίδευση, λιγότερο άγχος,
καλύτερες συνθήκες, και περισσότερες ρυθμίσεις κοινωνικής εργασίας και οι γιατροί και
οι διοικητικοί υπάλληλοι στα νοσοκομεία τους θα μπορούσαν να πρέπει να αποτελούν τουλάχιστον μέρος της
η εργασιακή διαφορά. Και μόνο που το σκέφτεσαι, δεν βρίσκεις τον εαυτό σου να χαμογελάει;
δημιουργία
Μια νέα μέση
Αναζητώντας
να έχεις γραμματείς και κηδεμόνες, νοσοκόμους και εντολοδόχους, ή ανθρώπους που κάνουν κανονικά
Η εργασία στις γραμμές συναρμολόγησης ή στα τραπέζια αναμονής σε εστιατόρια επωφελείται καλύτερα
συνθήκες ή να πάρετε λίγο επιπλέον χρόνο για νέα προπόνηση, και να έχετε αυτές
ιεραρχικά πάνω από αυτούς στους χώρους εργασίας τους να κάνουν κάποια επαχθή καθήκοντα
για απώλειες, φυσικά θα ήταν πολύ καλό. Αλλά μια ακόμη καλύτερη προσέγγιση θα ήταν
αλλάξτε κυριολεκτικά τις εργασίες που κάνουν οι άνθρωποι. Θα μπορούσαμε να απαιτήσουμε, για παράδειγμα, αυτό
Οι ιδιοκτήτες δίνουν στους εργαζόμενους σε χαμηλότερες θέσεις περισσότερες εργασίες επεξεργασίας πληροφοριών, περισσότερες
εργασίες που δίνουν αυτοπεποίθηση και αναπτύσσουν δεξιότητες λήψης αποφάσεων και πολλά άλλα
καθήκοντα λήψης αποφάσεων καθαυτά, ενώ μειώνεται ο όγκος αυτών των ίδιων καθηκόντων
τις θέσεις εργασίας εκείνων που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις και θέσεις χάραξης πολιτικής.
Έτσι,
νοσοκόμες και κηδεμόνες και εργάτες συναρμολόγησης και μάγειρες και σερβιτόρες και παράδοση
οι οδηγοί αξιολογούν τους χώρους εργασίας τους και απαιτούν ανακατανομή των καθηκόντων και
ευθύνες από τις δουλειές εκείνων που ιεραρχικά υπερβαίνουν τις δικές τους
ορισμούς θέσεων εργασίας, με ορισμένα από τα επαχθή καθήκοντά τους να ανεβαίνουν με τη σειρά τους. Σαν
ως αποτέλεσμα, οι απαιτήσεις για δουλειά γίνονται πιο ανθρώπινες και ενδυναμωτικές και κινούνται προς την κατεύθυνση
όντας ισορροπημένος.
Γραμματείς
απαιτούν πιο ποικίλες ευθύνες ενδυνάμωσης που τους δίνουν περισσότερο χρόνο
διανοητικές λειτουργίες και λειτουργίες που σχετίζονται με αποφάσεις. Οι σερβιτόροι επαναπροσδιορίζουν την αναμονή στα τραπέζια
να είναι πιο διαδραστικό και κοινωνικό και λιγότερο δουλοπρεπές. Απαιτούν νέες συνθήκες
και κοινωνικές σχέσεις που εμπλέκονται, καθώς και περισσότερη εξουσία λήψης αποφάσεων σε αυτές
εστιατόρια.
I
Ξέρω ότι όλα αυτά μάλλον ακούγονται ασαφή — αλλά νομίζω ότι αυτό είναι σωστό σε αυτό
στάδιο της συζήτησης. Υπάρχουν λίγοι αν και καθόλου γενικοί κανόνες για τέτοια θέματα. ο
Το θέμα είναι όσοι απασχολούνται σε κάθε επιχείρηση να χρησιμοποιήσουν τα συμβούλια τους για να επαναξιολογήσουν τη δουλειά τους
εργάζονται και αυξάνουν τις απαιτήσεις για την ανακατανομή των στοιχείων της εργασίας πιο δίκαια παρά όταν
διατίθενται για την απανθρωποποίηση, την εξαέρωση και την αποδυνάμωση των περισσότερων εργαζομένων και
ανυψώστε μόνο μερικά.
Δίνοντας έμφαση
Power
Η
κεντρικό ζήτημα στην εξισορρόπηση των θέσεων εργασίας είναι η διασφάλιση ότι λόγω των οικονομικών τους
όλοι οι εργαζόμενοι είναι συγκριτικά προετοιμασμένοι να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων
και να έχουν συγκρίσιμη πρόσβαση στη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. Έτσι, το καλύτερο και
Οι πιο κρίσιμες αλλαγές που πρέπει να αναζητήσετε στο δρόμο προς την αξιοπρεπή εργασία είναι αυτές
επηρεάζουν την ενδυνάμωση. Οι εργαζόμενοι επιδιώκουν ιδιαίτερα μεταρρυθμίσεις που διευρύνουν την πρόσβαση
γνώση και πληροφορίες, που διευρύνουν τις καθημερινές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, αυτό
ενισχύσει τις δεξιότητες λήψης αποφάσεων και αυτό κερδίζει αυξημένη άμεση λήψη αποφάσεων
επιρροή, φυσικά.
αντι αυτου
μόνο γιατροί που συμμετέχουν σε συζητήσεις και αποφάσεις για το νοσοκομείο
πολιτικής, αυτό το «καθήκον» ανακατανέμεται μεταξύ γιατρών, νοσοκόμων και ιατρών.
Αντί οι διευθυντές να είναι μια ξεχωριστή κατηγορία μόνοι τους με την κατοχή των σχετικών
πληροφορίες λήψης αποφάσεων και ευκαιρίες στα εργοστάσια, επαναπροσδιορισμοί
κατανέμουν ευθύνες και πληροφορίες σε όλους τους εργαζόμενους, μειώνοντας έτσι
ιεραρχίες εξουσίας.
Αξιοπρεπής
Η δική μας δουλειά
Για
οργανώσεις και κινήματα για την αποτελεσματική υποστήριξη των ισορροπημένων συμπλεγμάτων εργασίας
κοινωνία, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και τα δικά τους εσωτερικά συμπλέγματα εργασίας. Για
ένα πράγμα, ποιος θα αναζητήσει απλώς αναθέσεις εργασίας στη GM και μετά παθητικά
κάνει μόνο επιπόλαια καθήκοντα στο σωματείο του ή σε άλλη οργάνωση κινήματος; Και ποιός
έξω από ένα τέτοιο κίνημα θα εντυπωσιαστεί αν δεν εξασκήσει αυτό που κάνει
κηρύττει; «Λέτε ότι είστε υπέρ των ισορροπημένων εργασιακών συμπλεγμάτων. Τότε γιατί δεν το κάνεις
τα έχεις;»
Νομίζω
σχετικά με το Έθνος, τη Mother Jones, την Greenpeace, το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών,
ΤΩΡΑ, το NAACP, εργατικά συνδικάτα, μαζικά κινήματα ειρήνης, τοπικές εκστρατείες στέγασης,
το Νέο Κόμμα, και όποια άλλα προοδευτικά ή αριστερά θεσμούς ή κινήματα
θέλετε να φέρετε στο επίκεντρο. Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να ρωτήσετε αν έχουν
ισορροπημένα συμπλέγματα εργασίας ή εάν έχουν τυπικούς εταιρικούς καταμερισμούς εργασίας
έτσι ώστε κάποιοι να μονοπωλούν την εκπλήρωση και την ενδυνάμωση των καθηκόντων ενώ άλλοι το έχουν
μόνον άξιοι και υπάκουοι. Εάν, η τελευταία περίπτωση αφορά, το κάνουν οι άνθρωποι
κάνετε επαχθείς δουλειές πληρώνεστε περισσότερο; Το κίνημα θα «ιδιοκτήτες», «διευθυντές»,
και οι «διευθυντές» καλωσορίζουν τις απαιτήσεις από το εργατικό δυναμικό τους για εξισορρόπηση της κίνησης
συνθήκες για τα αποτελέσματα της ενδυνάμωσης; Θα ανακατανέμουν τα καθήκοντα σταθερά
πρόοδο προς ισορροπημένα συμπλέγματα εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της δικής τους ελίτ
προνόμια; Ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις η απάντηση να είναι ναι, αλλά όχι πάντα.
Ωστόσο, το κεντρικό ζήτημα δεν είναι να κατευνάσει τις ανησυχίες αυτών τώρα
διαχείριση κινηματικών οργανώσεων. Είναι η επίτευξη ενός κινήματος που εξασκείται
αυτό που κηρύττει οικονομικά, ένα κίνημα που ωφελεί τα μέλη του, βελτιώνεται
το προϊόν της, γίνεται ταιριαστό με τις εκλογικές περιφέρειες της εργατικής τάξης και κάνει
αξιόπιστες τις εξωτερικές απαιτήσεις της, επιτυγχάνοντας ισορροπημένα εργασιακά συγκροτήματα σε αυτήν
δικές τους οργανώσεις.
Μόλις
ως Μαύροι και Λατίνοι και γυναίκες σε κινηματικά έργα, οργανώσεις και
οι εκστρατείες είχαν την ευθύνη να ωθήσουν, να κοροϊδέψουν και να παλέψουν το κίνημα
να προχωρήσει σε θέματα εσωτερικών φυλών και σχέσεων φύλου τα τελευταία χρόνια
δεκαετίες, το ίδιο κάνουν και αυτοί που τώρα καταλαμβάνουν τις χαμηλές και ταπεινές θέσεις μας
οι οργανώσεις του κινήματος έχουν την ευθύνη να πιέζουν, να γελούν και να αγωνίζονται
κίνηση προς τα εμπρός σε θέματα εσωτερικού ταξικού ορισμού. Οι στρατηγικές επικεντρώσεις
και οι απαιτήσεις που σημειώνονται σε αυτό το σχόλιο για την κοινωνία ισχύουν και για τη δική μας
δικούς μας θεσμούς, αν και μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο αγώνας εντός των θεσμών μας
θα είναι πιο γρήγορη, θα ολοκληρωθεί σύντομα και θα είναι σε θέση να παρέχει μια γερή βάση για
μεγαλύτερους μετέπειτα αγώνες έξω από τους θεσμούς μας.