Οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο μου, τώρα, φαίνεται λίγο πιο ειρωνικό, αφού ο Ομπάμα τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης. Όχι ότι πιστώνω στο ίδρυμα υπερβολική αξία, καθώς παρατηρώ τη λίστα με τους παραποιητές της ειρήνης, αλλά η προπαγάνδα αυτού του κακοεκτελεσμένου βραβείου με ενοχλεί, ωστόσο. Αν και είναι εύκολο να δυσφημιστεί ο Ομπάμα ως εμπνευστής της ειρήνης, μόνο και μόνο για τη συγκέντρωση νεκρών Αφγανών, φέτος. Θα ήθελα να το πάω στη δική μου μικρή γωνιά του κόσμου.
Πολιτική Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Μια άλλη ενέργεια κατά της ειρήνης, την οποία έχει λάβει η κυβέρνηση Ομπάμα, είναι η πίεση που άσκησε στον ΟΗΕ για να θάψει την έκθεση Goldstone:
Όπως ήταν αναμενόμενο, ένας πρώιμος σύμμαχος στην ισραηλινή εκστρατεία για την ατιμωρησία ήταν η κυβέρνηση Ομπάμα, της οποίας η πρέσβειρα του ΟΗΕ, Σούζαν Ράις, εξέφρασε «πολύ σοβαρές ανησυχίες» για την έκθεση και χαρακτήρισε την εντολή του Goldstone ως «ανισόρροπη, μονόπλευρη και βασικά απαράδεκτη». (Η Ράις ενήργησε πιστή στον λόγο της· τον Απρίλιο είπε στην εφημερίδα Politico ότι ένας από τους κύριους λόγους που η κυβέρνηση Ομπάμα αποφάσισε να συμμετάσχει στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ήταν να πολεμήσει αυτό που αποκαλούσε «αντι-ισραηλινή βλακεία».) [Ηλεκτρονική Ιντιφάντα]
Παρά αυτές τις ενέργειες κατά της ανθρωπότητας (δεν τολμώ να πω «εγκλήματα», επομένως κανείς δεν θα φωνάξει «συκοφαντία»), το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση για την Έκθεση Goldstone. Θα νόμιζες ότι αυτό θα ήταν αδιάφορο για ένα Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η έκθεση εκδόθηκε από αυτούς. Αυτό σημαίνει ότι, τουλάχιστον, υποπτεύονταν κατάφωρες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, υπάρχει μια συζήτηση για το αν πρέπει να συζητηθεί καν η έκθεση. Αν αυτό δεν ήταν αρκετά κακό, πρέπει να θυμόμαστε ότι η εξουσία του συμβουλίου είναι μόνο στις συστάσεις. Υποθέτω ότι θα πρέπει να δούμε ένα συμβούλιο να δημιουργείται από ανθρώπους που εκπροσωπούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, προτού εκπροσωπήσουν τα σεβαστά κράτη τους, προκειμένου να αποφύγουμε αυτού του είδους τις πολιτικές που μας υπονομεύουν όλους. Όπως όλοι γνωρίζετε, το Ισραήλ δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με την έκθεση, καταρχάς. Του επίσημη στάση να εισαι:
Οι συντάκτες αυτής της «Διερευνητικής Έκθεσης» δεν ασχολούνταν καθόλου με την εύρεση γεγονότων. Η Έκθεση υποκινήθηκε ως μέρος μιας πολιτικής εκστρατείας και αντιπροσωπεύει μια πολιτική επίθεση που στρέφεται κατά του Ισραήλ και εναντίον κάθε κράτους που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τρομοκρατικές απειλές. Οι συστάσεις της είναι πλήρως σύμφωνες με τη μονόπλευρη ατζέντα της και επιδιώκουν να αξιοποιήσουν το Συμβούλιο Ασφαλείας, τη Γενική Συνέλευση, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα στην πολιτική εκστρατεία της. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να εγχύσει αυτά τα όργανα με το ίδιο πολιτικό δηλητήριο που έχει υπονομεύσει τόσο την ακεραιότητα αυτού του Συμβουλίου.
Η μία στάση που μπέρδεψε εμένα και πολλούς άλλους, χωρίς τέλος, ήταν αυτή των Παλαιστινίων εκπροσώπων στον ΟΗΕ, με επικεφαλής τον Μαχμούντ Αμπάς, οι οποίοι συμφώνησαν να αναβάλουν τη συζήτηση της έκθεσης κατά έξι μήνες. Αν και οι πιέσεις που δεχόταν η PLO είναι προφανείς, τα κίνητρα δεν ήταν ξεκάθαρα. Οπως και υπονοούσε η Amira Hass, η λαϊκή εξουσία θα είναι η λύση σε αυτήν την κατάσταση, και οι Παλαιστίνιοι σε όλο τον κόσμο έσπευσαν να το μεταφέρουν θυμό, προδοσία και απογοήτευση. Αυτές οι διαμαρτυρίες μπορεί να ήταν αυτές που οδήγησαν τους Παλαιστινίους εκπροσώπους στον ΟΗΕ να επιστρέψουν στον σωστό δρόμο:
Η διεξαγωγή της Ειδικής Συνόδου έρχεται μετά από αίτημα της Παλαιστίνης. Το αίτημα συνυποστηρίζεται από τα ακόλουθα 18 κράτη μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συγκεκριμένα Μπαχρέιν, Μπαγκλαντές, Βολιβία, Κίνα, Κούβα, Τζιμπουτί, Αίγυπτος, Γκαμπόν, Ινδονησία, Ιορδανία, Μαυρίκιος, Νικαράγουα, Νιγηρία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Κατάρ , Σαουδική Αραβία και Σενεγάλη. [Δελτίο τύπου του ΟΗΕ]
Προληπτική Περιφρόνηση του Νόμου
Υπάρχει ένα ρητό στα εβραϊκά ότι «Στο κεφάλι του κλέφτη- το καπέλο καίγεται». Σημαίνει ότι κάποιος που είναι ένοχος θα ενεργήσει με αυτοενοχοποιητικό τρόπο. Ο πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, αισθάνεται προφανώς το κάψιμο, επειδή αποφάσισε να ανοίξει την ομιλία του στα εγκαίνια της χειμερινής συνόδου της Κνεσέτ, απευθυνόμενος στην έκθεση Goldstone με τα παρανοϊκά σιωνιστικά μάντρα:
Αυτή η παραμορφωμένη έκθεση, που συντάχθηκε από αυτήν την παραμορφωμένη επιτροπή, υπονομεύει το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτή η έκθεση ενθαρρύνει την τρομοκρατία και απειλεί την ειρήνη… Το Ισραήλ δεν θα αναλάβει κινδύνους για την ειρήνη εάν δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Αλλά το πραγματικό νόημα αυτής της ομιλίας ήταν πολύ πιο ρεαλιστικό:
Δεν θα επιτρέψουμε στους Ehud Olmert, Tzipi Livni και Ehud Barak, που έστειλαν τους γιους μας στον πόλεμο, να φτάσουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης…
Αστείο… Αυτό είναι ακριβώς ο λόγος που τους θέλω στη Χάγη…
Για τα Παιδιά μας
Ειλικρινά, νιώθω περιττός. Τον τελευταίο χρόνο, έχω γράψει τόσα πολλά για την έλλειψη ηθικής του Ισραήλ, την προέλευσή του και τη συνεχιζόμενη διάδοσή του. Αναρωτιέμαι τι θα βοηθήσει ένα άλλο παράδειγμα; Από την άλλη πλευρά, αυτό που είναι προφανές για μένα, μπορεί να μην είναι προφανές για τους άλλους: το ήθος του Ισραήλ βασίζεται στην κατοχή και το μόνο που πηγάζει από αυτήν είναι να δικαιολογήσει την κατοχή. Δεν θέλω να φέρω παιδιά σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι που στέλνουν τους γιους μου στον πόλεμο, δεν φτάνουν σε διεθνή δικαστήρια. Έτσι, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, περισσότερα μαθήματα ηθικής χρεοκοπίας του Σιωνισμού: Γενικά, η ισραηλινή κυβέρνηση που κάνει ελιγμούς γύρω από το όλο θέμα της έκθεσης μυρίζει ενοχές στον ουρανό. Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν ότι έχουν κάνει κάτι απαράδεκτο (σε αντίθεση με το «λάθος», το οποίο δεν πιστεύουν ότι ήταν), αντί να αναρωτηθούν γιατί ο κόσμος είναι θυμωμένος, η κυβέρνηση τυπικά - όπως ένα 5χρονο παιδί- καταπατά το όροφο και φωνάζει ότι οι νόμοι δεν είναι αρκετά ευέλικτοι για τη σφαγή τους. Πράγματι, πόσο άδικο. Λες και η επανάληψη του Νετανιάχου ομιλία του στον ΟΗΕ στη χειμερινή σύνοδο της Κνεσέτ δεν ήταν αρκετή, ο Υπουργός Άμυνας μας (όχι ο Υπουργός Εξωτερικών ή ο πρέσβης του ΟΗΕ, προσέξτε) πήγε μέχρι τον ΟΗΕ, όπου αντί να μεταφερθεί στο ΔΠΔ, του δόθηκε η κεντρική σκηνή, για να επαναλάβω το μάντρα Hasbara:
Μιλώντας στους υπουργούς Εξωτερικών της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ισπανίας και της Νορβηγίας, μεταξύ άλλων, ενόψει της συζήτησης των Ηνωμένων Εθνών για την έκθεση που έχει προγραμματιστεί για την Πέμπτη, ο Μπαράκ είπε ότι η υιοθέτηση της έκθεσης θα δώσει πλεονέκτημα στις τρομοκρατικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. «Τα δημοκρατικά έθνη του κόσμου πρέπει να καταλάβουν ότι η υιοθέτηση της έκθεσης θα ακρωτηριάσει την ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τον τρόμο γενικότερα», είπε ο Μπαράκ.
Ωμ… Δικαίωμα αυτοάμυνας δικαίωμα αυτοάμυνας… Ωμ… Τρόμος τρόμος… Ωμ… Δημοκρατία δημοκρατία… Ωμ… Ναι, μπορώ να δω πόσο ηρεμεί την ψυχή! Μιλώντας για τα προαναφερθέντα Η πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ, Gabriela Shalev, τι κάνει, ενώ στο όνομά της γίνεται αδικία;
Ένας συνηθισμένος άνθρωπος θα πίστευε ότι θα συγκληθεί έκτακτη σύνοδος του ΟΗΕ όταν τρομοκράτες από τη Γάζα και οι Λιβανέζοι εκτοξεύουν πυραύλους στο ισραηλινό έδαφος ή λόγω της ιρανικής πυρηνικής απειλής… Η προσποίηση του επείγοντος σε αυτή τη σύνοδο είναι μια προσπάθεια «πειρατείας» της ατζέντας του Συμβουλίου προωθήστε την έκθεση, μια κίνηση που δεν υποστηρίζεται από κανέναν άλλον από τη Λιβύη – μια χώρα που μόλις πρόσφατα γιόρτασε την επιστροφή του βομβιστή του Lockerbie…
Και τι κάνουν τα ΜΜΕ; Εδώ είναι ένα παράδειγμα του μια από αυτές τις μετριοπαθείς, πρακτικές φωνές της σιωνιστικής δημοσιογραφίας:
Άλλοι δύο υπουργοί, και οι δύο δικηγόροι, συναντήθηκαν με τον Μπαράκ με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού. Είναι εξοικειωμένοι με το υλικό και γνωρίζουν ότι μετά την επιχείρηση και πριν από τη δημοσίευση της έκθεσης, εκατοντάδες (κάποιοι λένε 2,000) αξιώσεις Παλαιστινίων συσσωρεύτηκαν στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ξέρουν ότι κανένα χαλί δεν είναι αρκετά μεγάλο για να σκουπίζονται όλα τα παράπονα. Οι δυο τους συζήτησαν με τον Μπαράκ τις πιθανές δικαστικές επιπτώσεις και τα πρακτικά βήματα προς τη σύσταση επιτροπής. Η εντύπωσή τους ήταν ότι ο Μπαράκ θα δεχόταν αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να ξεκινήσει έρευνα και τον προσκαλούσε να ηγηθεί. Αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετική κίνηση. Κανείς δεν είναι καλύτερος ή καταλληλότερος από τον ανώτερο δικαστή της χώρας [Aharon Barak], έναν άνθρωπο με διεθνή φήμη, για να αντιμετωπίσει μια περίπλοκη αντιπαράθεση με τα αποτελέσματα μιας στρατιωτικής επιχείρησης. Η απόφαση από μόνη της θα κατέβαζε τις φλόγες που άναψε ο Goldstone.
Τώρα, πείτε ότι ενθαρρύνω τα παιδιά μου - όπως με ενθάρρυναν - σε ηλικία περίπου 13 ετών, να πάρουν την εφημερίδα και να διαβάσουν για τον κόσμο γύρω μου. Θέλω πραγματικά ο 13χρονος μου να καταλάβει ότι οι σφαγές πρέπει να διερευνηθούν, μόνο για να μπορέσω να τις «σκουπίσω κάτω από το χαλί» ή για να βελτιώσω τη διεθνή μου εικόνα; Δεν θα ήταν πιο εύκολο να πούμε σε αυτόν τον νεαρό ότι ό,τι κι αν κάνει, για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα τον πιάσουν, και αν το κάνει, να πείτε ψέματα μέσα από τα δόντια του και να κατηγορήσετε τα θύματά του για αυτό; Όσο είμαι σε αυτό, θα μπορούσα απλώς να του δώσω ένα όπλο και να του πω ότι όλοι θέλουν να τον σκοτώσουν!.. Ω, περίμενε… Πολύ αργά.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά