En ekonomie kan beskryf word as 'n instituut vir 'n verhoging en sosiale "roller" met behulp van die organiseerder van mense wat werklik werk en werk vir die vervaardiging, verbruiker en allokera artikels, dienste en hulpbronne. Die ekonomiese stelsel en die instituut kan verder definieer met behulp van die volgende vrae: wie produksiemiddele besit, hoe om werkverdeling en besluitneming te organiseer, hoe om gemeenskaplike hulpbronne te verdeel en wat vervaardig word.

Dit is 'n gemeenskaplike keuse om sy ekonomiese aktiwiteite te organiseer met baie groot gevolge vir mense. Die ekonomiese bedrywighede wat deur mense beïnvloed word, word gedefinieer wat die rol van mense in hul eienskappe van produsente en verbruikers en wat deur sommige vervaardigers, verbruikers en allokeras beïnvloed word. Hierdie tipe tipes word beïnvloed deur mense se ontwikkeling en geleenthede om 'n givande en selfvoorverkligende lewe te bewerkstellig.

 

Om verskillende tipes ekonomies te beoordeel, moet ons 'n opvatting om 'n ekonomiese stelsel te bewerkstellig en mense te beïnvloed en watter evalueer dit sal wees. En Deltagarekonomi utgår från följande fyra grundläggande värderingar:

 

· Rättvisa

Institutionerna sal fördela konsumtionsmoontlikhede volgens en "rättvis" fördelningsprincipe. Geen straf of straf vir iets wat 'n mens nie kan beïnvloed sonder dat dit slegs bekragtig word nie.

 

· Solidariteit

Institutionerna moet fostra eienskappe wat empati, ömsesidig respekt en omtanke om ander.

 

· Mångfald

Institutionerna moet betyds en eftersträva mångfald, beide met betrekking tot levnadssätt och på utförandet av ekonomins data.

 

· Selfbestuur

Inrigtings moet moontlik wees en navrae om elke aktör en ekonomiese impak te bewerkstellig in die mate wat hy/hon beïnvloed deur besluite

 

Om en ekonomie is 'n verhogingsinstituut en roller om 'n produksie, verbruik en allokering te gebruik, kan 'n mens vier ekonomiese grondtipes identifiseer op grond van die instellings se merkende drag:

 

· Kapitalisme

 

– Private ägande av produksiemiddel

– Hierarkiskt beslutsfattande en hiërarkiese werkverdeling in produksieeenhede

– Tillgång till konsumtion via ersättning för ägande av produktiva accessar (vinstutdelning) en arbetets bydrae tot produksie-utfall (marknadslöner) där parternas förhandlingsstyrka avgör fördelningen.

– Toekenning van hulpbronne via die mark

 

· "Statssosialisme"

 

– Statligte eller kollektive ägande av produksiemedlen

– Hierarkiskt beslutsfattande en hiërarkiese werkverdeling in produksieeenhede

– Toegang tot verbruik op grond van verbruikers se behoeftes (sentrale behoeftes) en deur middel van ersettings vir arbeid se bydrae tot produksie (sentrale evaluering van bydrae)

– Toekenning van hulpbronne via sentrale skaafwerk

 

 

 

· "Marknadssosialisme"

 

– Kollektivt eller statlig ägande av produksiemedlen

– Hierarkiskt beslutsfattande en hiërarkiese werkverdeling in produksieeenhede

– Tillgång till verbruik via ersättning för arbetets bydrae tot produksieutfall (marknadslöner) en tot viss del volgens behoefte

– Toekenning van hulpbronne via die mark

 

· Deltagarekonomie

 

– Gemensamt ägande av produksiemedlen

– Rådsbaserat demokratiske besluitsfattande in produksieeenhede

– Balanserade werkskomplex vars werksinligting is gebalanseerd met betrekking tot die lewenskwaliteit en die mag wat werksinligting genereer

– Ersättning för arbete baserat på arbetsinsats, ansträngning och uppoffring

– Toekenning van bronne via en selfförvaltande proses – deltagande planering

 

Ek is en kapitalisties ekonomies produksiemiddele van individuele persone en groepe. Dit het geen betekenis op die manier wat ägarna het oor sy toegang en ägarna kom nie. Ägandet medför beslutanderätt över hur toegangarna moet gebruik word sonder inagneming van vilka konsekwensies wat producenten kan bewerkstellig in fabrieke en geregtigheid tot en verhoogde verbruik via vinstutdelning. Dit is 'n voorentigste mededelingskriterie of selfbestuurskriteriet.

 

Daar is twee klasse van werknemers/arbetare in en kapitalistiese ekonomie. Die ena klassen het genome opleiding, träning en toegang tot inligting skaffat sig stort inflytande oor sina egna en andras arbetssituasies en arbetsuppgifters en hul eie arbetsuppgifters is ontwikkelde en maktfrämjande. Hier is dit moontlik om tussen ägarna en die laer klassen van werknemers te wees. Klasse bestaan ​​uit verskillende tipes van direkteure, produksiechefs, ingenjörer, arbeidsleiers, advokate ens. mans ook onderwysers, läkare en arkitekte en kallas koordinatorer. Die ander en laer klassen bestaan ​​​​uit werknemers/arbetare wat geen belangrike besluit neem sonder om 'n besluit te neem om 'n ägare of koördineerder te neem. Dit is 'n bietjie of niks inflytande oor hul werksinligting. Die werksinligting is monotona en ”själsdödande”. Groepe bestaan ​​uit arbeidere ”op golvet”.

Ek en statssocialistisk ekonomi is geen privata ägare till produksiemedlening, maar en oor die algemeen is produksie normaalweg georganiseer op dieselfde hiërarkiese manier as in en kapitalistiese ekonomi, dws. met 'n groep van werknemers wat die belangrikste besluite neem en planar is vir sy eie en ander werksinligting en 'n ander groep wat slegs luidens bevele en uitvoerige besluite en vars arbetsuppgifter is monotona en ”själsdödande”. Yrkesbenämningarna kan verstaan ​​​​från en kapitalistisk ekonomi men principen is den samma.

En ”marknadssocialistisk” ekonomi kan ibland ha en formelt demokratiske besluitsorganisasie in fabrieke met arbeidersraad of soortgelyke besluite. Ek praktiken brukar dit skep en koordinatorklas som dominerar en styr besluitsfattandet på grond van en groter vermoë om aktief te delta in besluitsfattandet en en beter toegang tot inligting wat ek kan berus på att arbetsdelningen gaan voort om hiërarkies te organiseer in twee klasse van werknemers volgens dieselfde patroon wat in kapitalistiese en statssosiale ekonomieë is. Ek is 'n markstyrde ekonomie, ongeag of dit 'n privaat of staatsaanbod is, om te verseker dat akteurs van kortsiktige mededingingsorganisasies hierarkies organiseer en sodoende indirekte ook die formele besluitneming kan organiseer.

 

Ek die teoretiske variante van en kapitalistiese ekonomie kry 'n persoon toegang tot die totale produksie van die gemeenskap deur middel van ersetting in vorm van uitdeling, koers en loon baserat by bydrae tot die totale produksie. Persone se bydrae tot produksie kan beide as ägande van produksiestillgångars en in arbeid, produktiewe toegang of arbeid desto groter toegang tot gemeenskap se totale produksie via groter verdelings en hoër lön. Ek oefen 'n moontlikheid uit om te verbruik in groot mate ook deur akteurs se hanteringssterkte en klaskampe wat t ex berus op monopolsituasies, facklig organiseringsgrade mm

Ek het die teoretiese variante van ”statssocialism” voordele as toegang tot verbruik volgens individue en groepe se behoeftes. Hierdie bevoordelingsgrund is gebruiklik en tot en mede-gedrag vir verdeling van enstaka-kollektiewe nyttigheter, soos toegang tot sjuk- en gesondheidsorg en opleiding of vir enstaka groepe, soos ouer en barn, maar dit is realisties wat verwag word om te werk as 'n algemene verdelingsprincipe vir alle vervaardigde goedere en nutighede in die hele ekonomie en vir gemeenskaplike groepe in die gemeenskap. Även om dit 'n objektive manier van någorlunda is om 'n sentrale planeringseenheid te bewerkstellig om mense te bevredig, so dit kan 'n moontlikheid wees om jämka saam te behoeften med wat die gemeenskap moet produseer. Upplevda behövde skulle alltid överstiga wat die gemeenskap skulle vara villigt och förmöget att produseer.

Ek de "sosialistiese" varianterna berättigar inte ägande av produksiemiddels tot konsumtion men en markvarianten manipuleer bewerkings se produktivitet lönens grootte en daarmee konsumtionsmoontlikhede. Aangesien die meeste veranderlikes beïnvloed en individuele produktiwiteit, t.ex. intelligensie, toegang tot opleiding, krag, gehalte mm en groot omvang kan beïnvloed word deur individue kriteria vir hierdie grond vir verdeling van verbruikersrätts met hänvisning tot rttvisekriteriet. En persoon moet nie belönas of strafas vir iets wat hy/hon nie self kan beïnvloed.

 

Marknadsallokering behels resursfördelning via förhandlingar mellan enskilda köpare en verkopers. Elke aktör moet maksimeer wees om nie in ag te neem tot effekte op ander en elke vinstökning wat noodsaaklik is vir die koste van enige ander moontlike vinst. Die handelaars het kopers en verkopers wat beïnvloed word deur en saketransaksies, t.ex. die ander ingewande in die gemeenskap wat nodig is om te bewerkstellig of om toekomstige generasies te bewerkstellig, moet die omgewingsbestuur hanteer, en jy moet geleenthede hê om hantering en prys te beïnvloed. Die pryse wat die mark genereer, is dus altyd miswysig en foutief omdat die beginsel van alle saketransaksies sonder uitsondering van effekte is (wat beide positiewe en negatiewe kan wees) vir 'n derde deel. Vidare snedvrids navraagn genome en ojämn inkomsteverdeling (wat is die resultaat van marklöner) sodat die verbruiker met groot inkomste kan navraag na lyxartikels terwyl dit verbruik word met 'n lae inkomste wat nie vir dae is nie. Dit is 'n paar van die mark se negatiewe effekte en die is genoeg om die mark te bekom as 'n allokeringsmetod met hantering tot solidariteitskriteria, aangesien mark inte bevorder solidariteit sonder om motsatsen en met inagneming van selfbestuurskriteria, aangesien die partye beïnvloed word deur besluite (tredje part by en businesstransactions) ) inte tillåts ha inflytande över besluiten.

Sentrale beplanning behels 'n proses waar 'n sentrale beplanningseenheid invoerskaffar inligting oor die gemeenskap se produksiehulpbronne en verbruiksbehoeftes en op grond van hierdie inligting opstel van produksieplaner wat later kommunikeer tot die individuele produksieeenhede en verbruikers wat ek verwag om te implementeer. Selfs om vi förutsätter altruïstiese en rättvisa planeringstjänstemän met 'n fantastiese vermoë om inhämta en tolka die groot hoeveelheid inligting wat dit handel om so 'n allokeringsproses moet likväl förkastas omdat dit is duidelik motsättning till self-förvaltningsmålet. 'n Sentrale opstel van plan wat verwag word om te implementeer deur eenhede wat nie self deelagtig is in die opstel van planne staan ​​in duidelike motstelling tot die doelwit wat beïnvloed word deur besluite nie.

 

Dit kapitalistiskt samhälle, soos 'n "sosialistiese" samhälle, volgens die definisie van die definisies, is klasgemeenskap en die verskillende klasse verhoog die groot verskil tussen mekaar en inbördes is klassiese smake, voorkeure, beoordelaars en intressen opfallande lika. Klasse-lidmaats lyk in groot mate en smake wat van toepassing is op musiek, klerasie, sport mm vir merkers. Detta is inte förenings met ons mångfaldsmål. Dit is baie belangrik om te sê dat dit alles aangebied word in 'n kapitalistiese gemeenskap is meestal beperk as gevolg van kompetisies en skaalvoordele, sowel as produksie-alternatiewe en verbruikers se smake en voorkeure. Mångfalden bestaan ​​dikwels in "meningslösa" verskille soos t ex verskil tussen Coca-Cola en Pepsi Cola of McDonalds en Burger King.

 

Ons kan die kapitalistiese weergawes en die twee sosiale weergawes van die ekonomiese stelsel met hantering tot bristande måluppfylling met betrekking tot al die vier vägledande evaluerings bekom; rättvisa, solidariteit, mångfald en självförvaltning.

 

I en Deltagarekonomi är ägandet gemensamt. Vem of wie sal beskou word as die gemeenskap se bronne is belangrik, aangesien dit nie mede-effekte is nie, wat alles verskil met betrekking tot besluite, insettinge of iets anders. Mens kan dit wat almal besit en deel van die gemeenskap se totale toegang of om die gemeenskap se toegang te besit.

Deltagarekonomin bou in die plek van vier ander instellings wat saam definieer 'n ekonomiese stelsel wat voldoen aan maatreëls met betrekking tot geregtigheid, solidariteit, veelheid en selfbeheer.

 

· Een stelsel van arbetsplatsråd en verbruikersraad

· Balanserade arbetskompleks

· Ersättning för arbetsinsats, ansträngning en uppoffring

· Deltagande allokeringsplanering

 

En die hoogste besluit van die werkplek is 'n werksplekraad waar alle werkende ingesluit is. Beroende på arbetsplatsens grootte delta die totale werkende of slegs valda delegater in rådets återkommande sammanträden. Valda delegater kan weerkallas när som helst van die groep som valt dem. Op arbetsplatsen is daar ook verskillende mindre råd, soos arbetslagsråd, avdelningsråd, divisionsråd m.fl. vilka hanterar de vrae wat in die eerste hand berör en beperkte deel van arbeidsplasen. Elke werkplek is ingesluit in verskillende takke vir alle werkplekke in dieselfde tak en streekråd vir werkplekke in dieselfde streek. Op dieselfde manier sluit alle verbruikers in grannskapsråd, stadsdelsråd, kommunråd, regionråd ens. in. upp till ett landsomfattande konsumetråd.

Samtliga lopende besluite vir produksie en verbruik en beplanning van aktiwiteite en bedrywighede hanteer binne ramarna vir hierdie raadstrukture. Beslute besluite met behulp van röstmetodes en besluite wat spesifikasies is vir verskillende tipes besluite. Elke råd bestämmar själv vilka regler som ska gälla för vilka beslut. Dit kan 'n konsensus wees, 'n enkele meerderheid of verskillende tipes van 'n kwalifiseerde meerderheid, afhangende van watter tipe besluit wat jy moet neem. I vissa typer av beslut kanske en grupp av arbetare skall ha vetorätt, för andra beslut kanske regeln skall vara strikt en person – en röst. Dit is die leidinggewende norme wat dit belangrik is; en aktör kan 'n besluit beïnvloed volgens watter omvang wat aktöre beïnvloed word deur besluit.

 

Op alle werkplekke, ongeag die ekonomie, is daar en hoeveelheid arbetsbesonderhede wat kan uitvoer. Bedrae is verskillende met betrekking tot die gereedheid wat 'n mens ontwikkel om data te bewerkstellig en met betrekking tot lewenskwaliteit. Bepaalde data genereer stoor gereed om te ontleed, beplan, argumentera en dra slutsatsers en is daarom ”maktfrämjande” terwyl ander data herhaaldelik, tråkiga en ”själsdödande” is. Die eerste nämnde tipes van data behels dikwels, maar nie altyd nie, ook en hoë lewenskwaliteit, terwyl die ander tipes behels låg lewenskwaliteit. Ek het vroeëre beskrywe ekonomiese stelsels en kombinasies van verskillende arbetsbesonderhede saam tot so 'n manier om 'n anstelling te bevat wat werksinligting bevat wat is givande, skeppend en ontwikkelnde ELLER enbart werksinligting wat is monotona ”själsdöande”. Die som gedetailleerde inligting wat is givande en maktfrämjande (koördineerder) ontwikkel en oorlägsen vermoë om aktief te delta in besluitsfattande, sodat dit ook om 'n formele demokratiske raadstrukture is op plek, so kom dit in elk geval by 'n groep van werknemers wat kontroleer besluitsfattandet op grond van hul ervarings från sina anställningar.

Om 'n demokratiese besluit te neem in die verskillende raad waar alle rolspelers dieselfde moontlikheid kan hê om te delta op 'n soortgelyke voorwaarde moet alle stellings wat in ekonomiese balans aangebied word, sodat die werksinligting ingesluit word in 'n gemiddelde stelling is likwaardige alle ander stellings en ekonomies met betrekking tot die voltooide werksdata genererar met betrekking tot deltagande en besluitsfattande. Die balansering van die werkskompleks moet self ook in die Deltagarekonomie geskied met inagneming van die nodige opleiding, oefening en kennis om werksinligting uit te voer. Ook balansering van MLAN verskillende werksplekke kan wees wat nodig is omdat en werkplek kan uitsonderlik wees om ander mede in verband met die genoemde färdigheter. Balanserade arbeidskomplexe en die hele ekonomie is 'n belegging vir 'n demokratiske besluitsfattande in die verskillende raad. Verder vereis geregtigheidsnorme vir arbeidskomplekse en moontlike kan ook balanseras met betrekking tot lewenskwaliteit.

Dit is 'n aantal ”arbetskomplexkomitees” met arbeidersverteenwoordigers, beide op elke werkplek en ekonoem wat die geheel van die taak bevat, volgens klassifikasie en waardeer werkbesonderhede op grond van magte en lewenskwaliteit, asook voorgestelde werkbesonderhede wat kan kombineer en verdeel om balansering te bereik.

 

Ek en Deltagarekonomie is uitgewerkte werk volgens arbetsinsats, ansträngning en opgradering en inte i eerste hand volgens arbetsresultatet. En arbeidere is ekstra produktief op grond van groter intelligensie, krag of enige ander eienskap wat hy/hon bevåvats med i det genetiska lotteriet of groter ervaring of beter arbetsinstrumente het inte reg till en groter verbruik van die gemeenskap se produkte en dienste via en hoër ersättning än en arbetare med en laer ”tilldelning” av dessa eienskappe. Daaremot het 'n werkers wat meer ure en met 'n hoër intensiteit of intensiteit met 'n werk vereis om groter opoffering te vereis tot 'n hoër opstelling as om te werk wat werksaam is met laer intensiteit of met werkbesonderhede wat vereis en minder opoffering. Benewens hierdie ersettingsprinsipe volgens die vereiste kriteria, is dit ook om voor te skryf op grond van motiveringssynpunkt. Baie van die kapitalistiese modelle beweer dat dit 'n produk is wat nodig is om te motiveer om produktiewe werknemers te maak om die beste te maak. Hierdie argument is ologisk omdat dit meningsloos is om 'n gedrag te bely wat en nie kan beïnvloed nie. Dit kan nie beïnvloed word deur die genesing van die moontlikhede nie. Daaremot kan aangewend word vir sy werksinspanning, anstrenging en opheffing en sodoende word dit gemotiveer deur 'n motiveringsperspektief om hierdie veranderlikes uit te skakel. Aangesien al die arbeidskomplekse in en Deltagarekonomie gebalanseerd is met betrekking tot maktfrämjande en lewenskwaliteit is die aantal gewerkte ure en die eerste heffings op die arbeidsinsats wat sal uitwerk/belönas. Uitgebreide kan verskillende arbetsråde op verskillende vlakke van besluite om die werknemers te beoordeel met betrekking tot arbeidsinspanning, intensiteit en verhoging van hierdie arbetskamrater volgens överenskomna kriteria en om hierdie gradering van arbeidsintensiteit te beïnvloed deur die ersetting as die aangewese houer.

 

Alternatiewe vir markallokering en sentrale planering is 'n demokratiese toekenningsproses waar beide verbruikers en vervaardigers direkte en demokratiske formulerings van die jaarlikse planne en die omvang wat beïnvloed word deur verskillende aktiwiteite.

För att arbetsplatsråden te kan organiseer sina produktiewe aktiviter met inagneming van die effekte van hulle, ander arbeidere en verbruikers moet die toegang tot viss inligting. Op dieselfde manier moet verbruikers en hul raad toegang hê tot sekere inligting kan voorgestel word om verbruiksvlakke te kan voorstel met inagneming van hul eie behoeftigheid, effekte van ander verbruikers en produsente. Arbetare moet kan beoordeel voordele met en viss produksieteknik en arbeidsinsats teen moontlike gevolge vir verbruikers en verbruikers moet bedöma om verbruikskraven realisties te maak op grond van hul aktella arbetsinsats. Tot suster; alle rolspelers moet toegang hê tot inligting oor die korrekte sosiale ”inkomste” en ”koste” vir die goedere en dienste vir die navraag van die onderskeie vervaardigers wat sowel kwantifierbara en nie-kvantifierbara gevolge van hul waarde insluit. Ek en deltagande allokeringsprocess förmedlas en kommunikeer hierdie inligting deur middel van die volgende kommunikasiemiddels:

 

· Priser

Onder die bepalings van alle betrokkenes wat beïnvloed word deur middels en pryse van goedere en dienste in die omvang van die beïnvloeding van pryse van die belangrikste kommunikasie-instrumente. Om pryse te verwag en korrekte prysstelling te maak in 'n sosiale kommunikatiewe proses waar alle akteurs se voorkeure moet kom tot uitdrukking.

 

· Mått på arbetsinsats: arbetad tid

Aangesien die arbeidskomplexe gebalanseerd is met betrekking tot lewenskwaliteit en ”maktfrämjande” is arbeidstyd en redelike eerste skatting van arbeidsinsats en ansträngning. Hierdie mått kan moontlik aanvul met arbeidskamraternas gradering met betrekking tot arbetsinspanning volgens överenskomna kriteria.

 

· Kvalitatiewe beskrywings

Produsente- en verbruikers moet toegang kry tot inligting oor die kwalitatiewe menslike effekte wat hul valmetodes en wat nie-voorkoms van die kvantitatiewe aanwysers bevat. Produsente- en verbruikers op verskillende raadsvlakke moet daarom tot sy voorstel-bifoga sowel detail as somerbeskrywings van hierdie kwalitatiewe effekte.

 

Allokeringsorganisasie

Elke arbeidsplats- en verbruiksraad deltar in die sosiale iteratiewe proses wat genoem word deltagande planering. Därutöver deltar branch- en regionråden på produksiesidan samt grannskaps- stadsdels- kommun- en landsråden på konsumentsidan. Gee hierdie twee netwerke van raad-ondersteuningsprosesse van uiteenlopende instansies wat ondersteun word met kundiges en help om inligtingsbytes en inligtingsdienste te bevorder by die opstel van raadsvoorstelle, justering van voorstelle, en berekening van anställningsbehoeftes v. werkskompleks, stelling volgens insette en raadsbaserat besluitsfattande ens.

 

Allokeringsprocessen

· Konsumenter voorstel en plan vir sy private verbruik.

· Grannskapsråden skep konsumtionsplaner wat omsluit individuele private konsumpsie likväl as grannskaps kollektiva konsumpsie. Raad op 'n hoër vlak wat voorstelle skep wat omsluit voorstelle van die laer medlemsråde wat die twee kan saamneem en die eie kollektive verbruiksförslag.

· Elke vervaardiger wat voorgestel word en produksieplan bevat wat behoeftes bevat, beleggings en arbeidskrag, asook aantal goedere en dienste wat geproduseer word. Branchfererationerna aggregerar voorstelle na bifall eller avslag en noterar enige överskottsefterfrågan respektive överskottsutbud.

· Elke aktör op elke vlak stel 'n eie plan voor en na ontvangs van inligting oor effekte van sy eie en ander rolspelers se voorstelle en vorm nuwe opdaterings van pryse mm van onderstödsnämnde, sodat akteurs hul voorstelle pas.

· Alle akteurs se handelaars gaan deur 'n aantal hanteringsrondes of iterasies wanneer 'n mens 'n realiserbar produksieplan vir die komende jaar sal maak.

 

Die tydpunte vir die inwerkingstelling van die eerste voorstel van die rolspelers wat toegang verkry tot relevante data van die einde van die jaar. Wys die ondersteuningsnämnde wat die komende jaarlikse sannolika-veranderinge van pryse en ersettings ens. beoordeel op grond van vroeëre investeringsbesluite en verwagte veranderings in arbeidskragbevolking mm. Elke aktör skep 'n eie insig oor komende veranderinge van inkomste en kwaliteitsvlakke in arbeidsplekkomplekse op grond van beskikbare inligting. Met behulp van alle en meer inligting en vorige jaar pryse as 'n aanduiding van sosiale kostes vir goedere en dienste wat die verbruikers- en produksievoorslag vir die komende jaar voorberei word, bevat slegs kwantitatiewe data vir verbruik en produksie sonder ook kwalitatiewe inligting om terug te keer upp sina val. Verslag op hierdie vlak wat nodig is om alles te bevat, want historiese statistieke kan gebruik word om inligting uit te skakel tot meer gedetailleerde vlakke. Wanneer die betrokke persone laat saamstel van voorstelle vir verskillende vlakke in die ekonomie. Na 'n aantal hanteringsrondes word arbetsplatsernas en grannskapsråds voorstel föremål för bespreking, hantering en besluit till verskil från varje individus voorstel. Ek het die vereiste bevestiging van die föreslagna planen från die ”högre” rådets innan dit läggs dit till dit ”högre” rådets eie voorstel en nog meer in raadstrukturen.

Wanneer die eerste voorstelle gegee word, het die somers en die totale navrae gelewer, evalueer die totale aanbod van alle artikels en aanbiedings wat ondersnämnerna-informasie bevat om oorskotte en aanbiedings in 'n verskeidenheid en navrae te kry, asook die nodige indikatiewe pryse wat nodig is om te skep. Aktörer bekyk die nuwe inligting en stel nuwe voorstelle op waar mens hulle verlang volgens die nuwe inligting en die pryse. Verwerk gaan voort met nuwe hanteringsrondes of ”iterationer” totdat dit 'n moontlike jaarplan kan skep. Omdat elke voorstel sal godken as die hoogste raad in raadstrukturen, druk elke enskild aktör en raad om sy voorstelle aan te pas tot die gemiddelde wat geld in die ekonomie met betrekking tot die verhouding tussen verbruik en ersetting, asook inkomste en koste. En aktör sommige voorstel en private verbruik wat alles oorgedra word wat hy/sy verwag wat hy/sy verwag om 'n goeie plan te kry om 'n grannskapsråd te sit en 'n werkplek wat voorgestel word en kostes/intäktsverhoudinge wat avviker is wat alles van branchgenomsnittet kry, wat 'n goeie plan kry van die branchrådet. Om verskillende prosestegniese reëls te gebruik, soos t.ex. Reëls vir hoe groot persentasie veranderinge wat voorgestel word ens. mans gronddragen i proses is desamma.

Om die besluite planen van enige geleenthede hoef justeras under året hanteras detta i första hand genom förhandlingar mellan de olika verbruikersråden, om justeringarna te verander konsumtionsvanor som tar ut mekaar så att die totale konsumtionen inte verander, en i andra hand genom förhandlingar tussen die verskillende verbruikers - en produsentråden, om die produksieplane te pas.

 

Vir en meer uitgebreide en omvattende beskrywings en ontledings en bemötande van diverse inwendings se:

 

Michael Albert: Parecon – livet efter kapitalismen (Ordfront)

 

Websidor:

http//www.parecon.org

http//www.zmag.org/parecon