Аксарияти ахборе, ки ҷаҳон қабул мекунад, аз як ақаллияти башарият бармеояд ва ба он нигаронида шудааст - аз нуқтаи назари амалиёти тиҷоратӣ, ки ахбор мефурӯшанд, фаҳмо аст.
ва ҳиссаи асосии даромади худро дар Аврупо ва Иёлоти Муттаҳида ҷамъоварӣ мекунанд. Ин як монологи Шимол аст….Ба дигар минтақаҳо ва кишварҳо, ба истиснои ҳолатҳои ҷанг, кам ё тамоман таваҷҷӯҳ зоҳир мекунанд.
ё фалокат ва баъдан журналистоне, ки ин хабарро инъикос мекунанд, аксар вақт забонро намедонанд ё дар бораи таърих ё фарҳанги маҳаллӣ тасаввуроти камтаре надоранд.
Ҷануби [ҷаҳонӣ] маҳкум карда шудааст, ки ба худ бо чашми онҳое, ки онро таҳқир мекунанд, нигоҳ дорад.