кормандон
Он бисьёр одамонро меронад
"Мавҷи дуюм" феминистҳо вақте ки мардон ва/ё васоити ахбори омма бо садо баланд мекунанд: "Хуб,
Ба ҳар ҳол шумо занон чӣ мехоҳед? Ин, албатта, баъзе комбинатсияро дар назар дорад
зерин: (1) занон, ки махлуқоти истерикӣ ошуфтааст, дар асл нест
медонанд, ки онҳо чӣ мехоҳанд, ва/ё (2) занон медонанд, ва ин барои онҳо чизи бад дорад
мардон, ва/ё (3) занон медонанд, аммо мардон/васоити ахбори омма аслан як чизро намедиҳанд.
Саволи "занҳо чӣ мехоҳанд" дар ҳақиқат як усули тарсондан аст
ба занон хотиррасон кунед, ки онҳо twits ошуфтааст, ки наметавонанд қарор қабул кунанд
бе ёрии одам ва ё маслихати журнали муд.
Ба наздикӣ,
Розалин Баксандалл ва Линда Гордон маҷмӯаи «Диспетчҳо аз
харакати озодихохии занон» бо сарлавха Хохарони азиз (Китобҳои асосӣ - нигаред ба а
баррасии ин масъала). Дар он бисьёр хуччатхои шавковаре, ки навиштаанд
фаъолон дар давраи авчи харакати озодихохии занон
миёнахои солхои 1960-ум ва миёнахои солхои 1970-ум. Иқтибосҳои зерин аз «Нон ва садбарги Бостон».
ташкилоти озодии занон то чи андоза хакикатан фарогир ва
харакати озодихохии заной революционй буд ва шубхае намегузорад
феминистҳо медонанд, ки чӣ мехоҳанд.
Эъломияи занон
Истиқлолият
ВАКТЕ КИ ДАР КУРС
АЗ ХОДИСАХОИ ИНСОНЙ ба як чинс лозим мешавад, ки сиёсиро пароканда кунад
риштаҳое, ки онҳоро бо дигаре пайвастанд ва дар байни қудратҳо ба даст оранд
замин станцияи алохида ва баробар, ки ба он конунхои табиат ва
Худои табиат ба онҳо ҳуқуқ додааст, эҳтироми шоиста ба андешаи зан ва
Инсоният талаб мекунад, ки сабабҳоеро, ки онҳоро ба сӯи худ бармеангезанд, эълон кунанд
ҷудо кардан.
Мо нигоҳ дорем
ин ҳақиқатҳо худ аз худ маълуманд: ҳамаи занон ва мардон баробар офарида шудаанд ва
танҳо тавассути ҷомеасозӣ нобаробар карда шудааст:
— ки онхо
аз тарафи офарандагони худ хукукхои муайяни чудонашаванда дода шудаанд, ки онхо метавонанд
аз як гурӯҳи дигар дуздида шудааст, вале ҳеҷ гоҳ ба онҳо дода нашудааст:
— ки дар байни
Инҳо ҳаёт, озодӣ ва ҷустуҷӯи хушбахтӣ мебошанд:
— ки ба
таъмини ин ҳуқуқҳо ҳукуматҳо байни мардон ва занон таъсис дода мешаванд
қудрати одилонаи онҳо аз ризоияти ҳукуматдорон ва қудрати ноодилонаи онҳо
аз зулми хукмрон:
- ин
хар вакте ки ягон шакли хукумат ба озодии а
гурӯҳи ба қадри кофӣ калони одамон, хоҳ нажод, синф, гурӯҳи сиёсӣ ё
ҷинс, ин ҳуқуқи ин одамон барои тағир додан ё бекор кардани он ва таъсис додан аст
хукумати нав, дар асоси чунин принципхо асос гузошта, онро ташкил мекунад
ваколатҳо дар шакле, ки ба назари онҳо бештар ба амнияти онҳо таъсир мерасонад
ва хушбахтӣ.
Иқтисодиёт
Занон бояд
имконият дода шавад, ки дар иктисодиёт дар асоси баробарй бо мардон иштирок кунанд. Мо
чунин мешуморанд, ки табиати кор дар системаи мо одамонро паст мезанад,
ва мо намехоҳем, ки занонро танҳо ба ҷойҳои кори бегонае, ки мардон доранд, такмил диҳем
ҳозир нигоҳ доред. Вале мо аз ичрои кори каммузд, каммузд ва хизмати маишй даст мекашем
дигар. Чунин корҳо бояд байни мардон ва занҳо тақсим карда шаванд, мисли кори хона
муштарак ва ҳамчун кори қонунӣ, ки сазовори музд эътироф карда мешавад. Мо онро ба
ҳақи мо бошад:
1. Ҳама шахсоне,
аз чумла бачахо, ба даромади шахсии мутаносиб ба харочот кафолат дода шавад
зиндагонй карда, аз вазъи оилавии худ мустакил нестанд.
2. Ин ҳама
аз корфармоён фавран талаб карда шавад, ки конуни заминро риоя кунанд ва музд диханд
музди баробар барои кори баробар.
3. Охир
ба табъизи ҷинсӣ аз рӯи таърифи кор, ки аз қонун бо муайян кардани ҳама саркашӣ мекунад
ҷойҳои дилхоҳро тавре, ки танҳо мардон метавонанд пур кунанд. Котиб ва
вазифаҳои иҷроия бояд байни мардон ва занон тақсим карда шаванд; масъулият бояд
байни духтур ва ҳамшираи шафқат тақсим карда мешавад.
4. Ин ҳама
корфармоён ба кор қабул кардан ва пешбарӣ кардани занон афзалият медиҳанд, бо
ба кор кабул кардани занони нажодхо ва синфхое, ки поймол карда шудаанд
зидди. Барои иҷрои ин талабот ҳеҷ як мард набояд аз кор озод карда шавад.
5.
Нигоҳубини кӯдак аз ҷониби мардон ва занон дар вақти корӣ, ки аз ҷониби корфармо ройгон дода мешавад,
ва аз тарафи коргарон ва чамъият назорат карда мешавад.
6. Охир
ба поймолкунии коргарони нопурра ё муваккатй, ки асосан
занон ё ноболиғон: масалан, имтиёзҳои баробар ва шуғл
имкониятҳо.
7.
Рухсатии њомиладорї барои мардон ва занон, бо бозгашти кафолатнок ва бе талафот
музди кор ё стаж.
НАЗОРАТИ ОРГАНИ МО
занон
бояд ҷисми худро идора карда тавонанд, агар ва вақте ки онҳо фарзанддор шаванд
мехоханд ва агар хоханд, аз таваллуди фарзанд худдорй кунанд. Ин дар охир
маънои хотима додан ба ҳама қонунҳои танзимкунандаи назорати таваллуд ва исқоти ҳамл, бо
ба истиснои стандартҳои қонунии саломатӣ ва бехатарӣ. Ин инчунин маънои онро дорад, ки агар
нигахдории тандурустии дуруст ба хамаи занон баробар дастрас бошад, мо бояд бепул дошта бошем
ёрии тиббй ба хамаи одамон. Мо инҳоро ҳуқуқҳои худ мешуморем:
1.
Исқоти ҳамл, дастгоҳҳои назорати таваллуд ва санҷишҳои ҳомиладорӣ бояд пешниҳод карда шаванд
талабот ба занони синну солашон гуногун, дар шароити бехатар, бе ягон хароҷот.
2.
Нигохубини пеш аз таваллуд, таваллуд ва баъд аз таваллуд ба хамаи занон дар № 100 таъмин карда шавад
арзиш. Занон бояд тавонанд муайян кунанд, ки тарз ва маконе, ки дар он аст
таваллуд кардан.
3.
Афзоиши шадиди маблағгузории давлатӣ дар соҳаи тадқиқоти назорати таваллуд;
афзалиятҳои тадқиқотро занон муайян мекунанд, зеро саломатии онҳост
дар хатар аст.
4.
Стандартҳои баландтари бехатарӣ барои таҳқиқоти ширкатҳои дорусозӣ ва танзими онҳо
фоида. Хотима ба империализми ширкати дорусозй дар шакли озмоиши хатарнок
маводи мухаддир ба занони ҷаҳони сеюм ва сипас барои онҳо нархҳои аз ҳад зиёд талаб мекунанд. Не
санҷиши маводи мухаддир хатарнок дар беморони рӯҳӣ, маҳбусон ва ё дигарон, ки
ҳаёт аз они онҳо нест.
5.
Маълумоти ройгон, дастрас ва пурра дар бораи бадани занон, дастрас
ба онхо хамчун хукук дар хамаи муассисахо.
6. Ан
ба стандарти дугона, ки фоҳишаҳоро ба зиндон меандозад ва ба онҳо имкон медиҳад, хотима диҳед
муштариён ройгон мераванд.
7. Ан
хотима додан ба ҳама шаклҳои сӯиистифодаи муҳити зист: махсусан қатъи фаврӣ
ки таъсири фалокатовартарини худро ба занон ва бачагон меоранд, аз чумла
Стронций90 ва ДДТ, ки шири модаронро захролуд мекунанд.
8.
Гарчанде ки мо фикр мекунем, ки назорати аҳолӣ муҳим аст, онро набояд иваз кард
барои тақсими захираҳои ҷаҳон байни кишварҳои сарватманд ва камбизоат.
Аз ин рӯ, мо мехоҳем, ки ба ин гуна назорати аҳолӣ, дар сатҳи миллӣ хотима дода шавад
ва сатҳҳои байналмилалӣ, ки ба назорат тамаркуз мекунанд
ОИЛА
Оила
вохиди ягонаи аз чихати иктисодй ва ичтимой кобили кабул донистан лозим нест
чамъият. Дар маркази озодии занон таъмин аст
алтернативахо ба тар-тиби хозираи тарбияи бачагон ва хонасозй, ки
ба он оварда мерасонад, ки хар як модар амалан тамоми масъулияти вайро ба душ дорад
фарзандон ва хонаи вай. Чунин алтернативаҳо барои бартараф кардани он хеле дуранд
интихоби номатлуб аксари занон бояд дар байни таваллуди фарзанд ва инкишоф
кори мустақилона. Бинобар ин мо талаб мекунем:
1. Озод,
марказҳои нигоҳубини кӯдакони шабонарӯзии ҷомеа, ки дар онҳо мардони музднок баробар кор мекунанд, назорат мекунанд
ва занон, хурду калон.
2.
Шаклҳои алтернативии манзили хуб ва оқилона, аз ҷумла муқаррарот барои
кооперациям бачагон, хуроки умумй ва гайра барои хамаи одамон.
3. Дар
муқаррар намудани даромади шахсӣ барои ҳама шахсоне, ки новобаста аз оила
вазъи мутаносиб бо арзиши зиндагӣ.
Давлат
набояд ба муносибатҳои шахсӣ дахолат кунад. Дар ин шароит мо талаб мекунем
бекор кардани хамаи конунхое, ки акди никох ва талоқро танзим мекунанд; бархам додани хама
қонунҳое, ки рафтори ҷинсиро байни шахсони розигӣ танзим мекунанд; бекор кардани
ҳама қонунҳое, ки тартиботи зистро танзим мекунанд, масалан, қонунҳои зидди
якҷоя зистан; ва хотима додан ба мафхуми хукукии гайриконунй. Кӯдакон бояд
интихоби шароити зист бо хешовандон, калонсолони хешутабор надошта ва дигар
кӯдакон ва ҳама гуна маҷмӯи ин имкониятҳо. Ин маънои гражданиро дорад
озодиҳо барои ноболиғон: онҳо набояд аз ҷониби қонунӣ ҷазо ё таъқиб карда шаванд
волидони онҳо барои интихоби зиндагӣ бо одамони дигар, амалӣ кардани онҳо
шањвоният, ё корњои дигаре, ки ҳисси волидайни онҳоро таҳқир мекунанд
адабият. Ҳар як шумораи калонсолон бояд қодир ба бастани шартномаҳои ҳуқуқӣ байни
ба ғайр аз маросимҳои никоҳ, ки ба ҳамдигар дахл доранд
масъулият дар назди якдигар ва фарзандон.
МАЪЛУМОТ
ВА МАДАНИЯТ
Дар
системаи маориф ва матбуот дар мамлакати мо афсонахои гайридемократиро абадй мегардонанд
дар бораи табиати занон, одамони мехнаткаш ва сиёх, сиёх, сурху зард
одамон. Онҳо инчунин ин гурӯҳҳоро ҳама гуна дониши таърихи худро рад мекунанд. Дар
системаи ахбори омма ва маориф бояд аз ҷониби одамоне, ки онҳо аз нав тарҳрезӣ карда шаванд
зулм мекунанд, гузаштаро ифода намуда, талаботи худро ба тараккиёт дар як
фазои аз фишори равонӣ озод. Нисбат ба занон, инхо
чизҳо заруранд:
1. Охир
ба пайгирии ҷинсӣ дар ҳама сатҳҳои системаи таълимӣ. Бо ин мо дар назар дорем
на танҳо курсҳои махсус барои ҳар як ҷинс тарҳрезӣ, балки низ нозуктар
шаклҳои пайгирӣ, ба монанди ташвиқи писарон ба оқил ва духтарон
занона.
2. Ин ҳама
курсҳо аз ҷониби занон ҳамаҷониба таҷдид карда шаванд, то ҷовидонии мардонро хотима бахшанд
афсонаҳои супремасистӣ.
3. Ки
далелҳо дар бораи нобаробарии ҷинсӣ ҳамчун мавзӯъ ба тамоми барномаҳои таълимии мактаб илова карда шаванд ва
ки курсхои нав аз тарафи занон оид ба маданият ва таърихи худ тартиб дода шаванд.
4. Ки
консультацияхои касбй-техникй дар мактабхои олй ва техникумхо комилан аз нав сохта шаванд, то ки
занонро ба мақомҳои паст ва шуғлҳои потенсиалии паст равона накунанд.
5. Ки
омузишгоххои савдо, омузишгоххои касбй-техникй, техникумхо ва аспирантура кабул мекунанд
яку ним занон, бо имтиёз ба занони нажод ва синфхо
ки нисбат ба онхо поймол карда шудаанд.
6. Охир
ба рекламае, ки организми занонро барои фурухтани махсулот истифода мебарад.
7. Охир
ба стереотипи роли ҷинсӣ дар ВАО.
— Нон ва садбарг,
Бостон 1970