போர்க்களங்களில் பயங்கரமான இரத்தக் கசிவுக்குப் பிறகு, காய்ச்சல் இறக்கத் தொடங்கியது. அந்த முதல் மாதங்களில் இருந்த உற்சாகத்தைக் காட்டிலும் குளிர்ச்சியான, கடினமான கண்களுடன் மக்கள் போரை முகத்தில் பார்த்தனர், மேலும் அவர்களின் ஒற்றுமை உணர்வு பலவீனமடையத் தொடங்கியது, ஏனெனில் தத்துவஞானிகளும் எழுத்தாளர்களும் மிகவும் பிரமாண்டமாகப் பிரகடனப்படுத்திய பெரிய "தார்மீக சுத்திகரிப்பு" பற்றிய எந்த அறிகுறியையும் யாரும் காணவில்லை. .

- ஸ்டீபன் ஸ்வீக், நேற்றைய உலகம்

Stefan Zweig, போர்களுக்கிடையேயான ஐரோப்பிய எழுத்தாளர்களில் மிகவும் மனிதநேயமிக்கவர், முதல் உலகப் போரை விசுவாசமான ஆஸ்ட்ரோ-ஹங்கேரியராக எதிர்கொண்டார். அதாவது, அவர் உத்தியோகபூர்வ எதிரிகளான பிரிட்டன் மற்றும் பிரான்சை எதிர்க்கவில்லை, மாறாக போரையே எதிர்த்தார். போர் அவன் நாட்டை அழித்துக் கொண்டிருந்தது. அகழிகளின் இருபுறமும் சக கலைஞர்களுடன் சேர்ந்து, அவர் தனது சக மனிதனைக் கொல்ல மறுத்துவிட்டார்.

1917 ஆம் ஆண்டில், இரண்டு புகழ்பெற்ற ஆஸ்திரிய கத்தோலிக்கர்கள், ஹென்ரிச் லாம்ஸ்ச் மற்றும் இக்னாஸ் சீபெல், பிரிட்டன் மற்றும் பிரான்சுடன் ஒரு தனி சமாதானத்திற்கு பேரரசர் கார்லை சூழ்ச்சி செய்வதற்கான தங்கள் திட்டங்களை ஸ்வீக்கிடம் தெரிவித்தார். "விசுவாசமின்மைக்காக யாரும் எங்களைக் குறை கூற முடியாது," என்று லாமாஷ் ஸ்வீக்கிடம் கூறினார். "நாங்கள் ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமான மரணங்களை அனுபவித்துள்ளோம், நாங்கள் போதுமான அளவு தியாகம் செய்துள்ளோம்!" கார்ல் தனது மைத்துனரான பார்மாவின் இளவரசரை பாரிஸில் உள்ள ஜார்ஜஸ் கிளெமென்சோவுக்கு அனுப்பினார்.

ஜேர்மனியர்கள் தங்கள் கூட்டாளியின் துரோக முயற்சியைப் பற்றி அறிந்ததும், கார்ல் நிராகரித்தார். "வரலாறு காட்டியது போல்," ஸ்வீக் எழுதினார், "அந்த நேரத்தில் ஆஸ்ட்ரோ-ஹங்கேரிய பேரரசு, முடியாட்சி மற்றும் ஐரோப்பாவை காப்பாற்றக்கூடிய ஒரு கடைசி வாய்ப்பு இது." ஸ்வீக், சுவிட்சர்லாந்தில் தனது போர்-எதிர்ப்பு நாடகமான ஜெரேமியாவின் ஒத்திகைக்காக, மற்றும் அவரது பிரெஞ்சு நண்பர், நோபல் பரிசு பெற்ற ரோமெய்ன் ரோலண்ட், சக எழுத்தாளர்கள் தங்கள் பேனாக்களை பிரச்சார ஆயுதங்களிலிருந்து சமரசக் கருவிகளாக மாற்றுமாறு வலியுறுத்தினார்கள்.

பெரும் வல்லரசுகள் ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரியில் ஸ்வீக், பிரான்சில் ரோலண்ட் மற்றும் பிரிட்டனில் பெர்ட்ரான்ட் ரஸ்ஸல் ஆகியோருக்கு செவிசாய்த்திருந்தால், நவம்பர் 1918 க்கு முன்பே போர் முடிந்து குறைந்தது ஒரு மில்லியன் இளைஞர்களின் உயிர்களைக் காப்பாற்றியிருக்கலாம்.

சிரியாவில் சமாதானம் செய்பவர்கள் ஸ்வேக் கிட்டத்தட்ட ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு என்ன செய்தார் என்பதைக் கண்டுபிடித்துள்ளனர்: பகல்களும் டிரம்களும் நல்லறிவுக்கான அழைப்புகளை மூழ்கடிக்கின்றன. அலெப்போவில் கிளர்ச்சியாளர்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள போஸ்தான் அல்-கஸ்ர் காலாண்டில் ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள், "எல்லா இராணுவங்களும் திருடர்கள்: ஆட்சி, சுதந்திரம் [சிரிய இராணுவம்] மற்றும் இஸ்லாமியர்கள்" என்று கோஷமிட்டதாக ஓபன் டெமாக்ரசி இணையதளத்தில் சில நாட்களுக்கு முன்பு ஒரு அறிக்கை தெரிவித்தது.

சவூதி அரேபியாவால் ஆதரிக்கப்படும் இஸ்லாமியப் பிரிவான ஜுபத் அல் நுஸ்ராவின் ஆயுதமேந்திய போராளிகள் மற்றும் அமெரிக்காவால் பயங்கரவாதிகளாகக் கருதப்பட்டது, நேரடித் தீயால் அவர்களைக் கலைத்தனர். இரு தரப்பிலும், இரத்தம் சிந்துவது தொடர்பாக பேச்சுவார்த்தை நடத்தக் கோருபவர்கள் ஓரங்கட்டப்பட்டவர்கள் மற்றும் மோசமானவர்கள்.

அவரது அமைதியான போராட்டங்களுக்காக திரைப்பட தயாரிப்பாளரும் ஆர்வலருமான ஓர்வா நிராபியாவை ஆட்சி கைது செய்தது. விடுதலையானதும், வன்முறையற்ற மாற்றத்திற்கான அழைப்பைத் தொடர அவர் கெய்ரோவுக்குத் தப்பிச் சென்றார். Dr Zaidoun Al Zoabi, ஒரு கல்வியாளர், வார்த்தைகளை மட்டுமே ஆயுதமாக வைத்திருந்தார், இப்போது அவரது சகோதரர் சோஹைப்புடன் சேர்ந்து சிரிய ஆட்சி பாதுகாப்பு மையத்தில் வாடுகிறார். (அது எதைக் குறிக்கிறது என்று நீங்கள் ஆச்சரியப்பட்டால், அது ஏன் சிரியாவிற்கு சந்தேக நபர்களை "வழங்குகிறது" என்று சிஐஏவிடம் கேளுங்கள்.)

ஆட்சி அடக்குமுறையுடன் வளர்ந்த சிரியர்கள் "விடுதலை" மண்டலங்களில் வாழ்க்கையின் அராஜக மிருகத்தனத்தை கண்டுபிடித்துள்ளனர். கார்டியன் செய்தியாளர் கெய்த் அப்துல் அஹாட் கடந்த வாரம் அலெப்போவில் 32 மூத்த தளபதிகளின் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டார். இப்போது அலெப்போவின் இராணுவக் குழுவின் தலைமைப் பொறுப்பில் இருக்கும் ஒரு முன்னாள் ஆட்சிக் கர்னல் தனது தோழர்களிடம் கூறினார்: "மக்கள் கூட எங்களால் சலித்துவிட்டனர். நாங்கள் விடுதலையாளர்களாக இருந்தோம், ஆனால் இப்போது அவர்கள் எங்களைக் கண்டித்து எங்களுக்கு எதிராக ஆர்ப்பாட்டம் செய்கிறார்கள்."

நான் அக்டோபரில் அலெப்போவில் இருந்தபோது, ​​ஏழையான பானி ஜைட் பகுதி மக்கள் தங்களை நிம்மதியாக விட்டுவிடுமாறு சுதந்திர சிரிய இராணுவத்திடம் கெஞ்சினார்கள். அப்போதிருந்து, கொள்ளையடிப்பதற்காக கிளர்ச்சி குழுக்களிடையே சண்டைகள் வெடித்தன. அப்துல் அஹத் ஒரு பள்ளியின் கிளர்ச்சிக் கொள்ளையை விவரித்தார்:

"ஆண்கள் சில மேசைகள், சோஃபாக்கள் மற்றும் நாற்காலிகளை பள்ளிக்கு வெளியே கொண்டு சென்று தெரு முனையில் குவித்தனர். கணினிகள் மற்றும் மானிட்டர்கள் பின்தொடர்ந்தன."

ஒரு போராளி கொள்ளையடித்ததை ஒரு பெரிய குறிப்பேட்டில் பதிவு செய்தான். "நாங்கள் அதை ஒரு கிடங்கில் பாதுகாப்பாக வைத்துள்ளோம்," என்று அவர் கூறினார்.

வாரத்தின் பிற்பகுதியில், தளபதியின் புதிய குடியிருப்பில் பள்ளியின் சோஃபாக்களும் கணினிகளும் வசதியாக அமர்ந்திருப்பதைப் பார்த்தேன்.

மற்றொரு போராளியான அபு அலி என்ற போர்வீரன், அலெப்போவின் சில சதுரத் தொகுதிகளை தனது தனிப்பட்ட துருப்புக்களாகக் கட்டுப்படுத்துகிறான்: "அவர்கள் அழிவுக்கு எங்களைக் குற்றம் சாட்டுகிறார்கள். ஒருவேளை அவர்கள் சொல்வது சரிதான், ஆனால் அலெப்போ மக்கள் புரட்சியை ஆரம்பத்தில் இருந்தே ஆதரித்திருந்தால், இது நடந்திருக்காது."

கிளர்ச்சியாளர்கள், ரியாத், தோஹா, அங்காரா மற்றும் வாஷிங்டனில் உள்ள அவர்களின் வெளிப்புற ஆதரவாளர்களின் ஒப்புதலுடன், போர்-போருக்கு ஆதரவாக தாடை-தாடையை உறுதியாக நிராகரித்துள்ளனர். புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட சிரிய தேசிய கூட்டணியின் தலைவரான மோவாஸ் அல் காதிப், சிரிய அரசாங்கத்துடன் பேச்சுவார்த்தையில் கலந்து கொள்ள ஐ.நா. தூதர் லக்தர் பிரஹிமி மற்றும் ரஷ்ய வெளிநாட்டு செர்ஜி லாவ்ரோவ் ஆகியோரின் சமீபத்திய அழைப்பை நிராகரித்தார். பேச்சுவார்த்தைக்கு முன் நிபந்தனையாக பஷர் அல் அசாத் பதவி விலக வேண்டும் என்று திரு அல் காதிப் வலியுறுத்துகிறார், ஆனால் நிச்சயமாக அல் அசாத்தின் எதிர்காலம் விவாதத்திற்கான முக்கிய புள்ளிகளில் ஒன்றாகும்.

திரு அல் கதீப்பின் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத கிளர்ச்சியாளர்கள், கிட்டத்தட்ட இரண்டு வருட போரில் திரு அல் அசாத்தை தோற்கடிக்க முடியவில்லை. போர்க்களத்தில் உள்ள முட்டுக்கட்டை புதியதாக மாறுவதை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலம் முட்டுக்கட்டையை உடைக்க பேச்சுவார்த்தை நடத்த வாதிடுகிறது. திரு அல் அசாத் வெளியேறுவதற்கு வழிவகுக்கும் ஒரு மாற்றத்திலிருந்து விலக்கி வைக்க மேலும் 50,000 சிரியர்களைக் கொல்வது மதிப்புள்ளதா?

ஏறக்குறைய 9 மில்லியன் வீரர்கள் கொல்லப்பட்டு, ஐரோப்பிய நாகரிகம் நாசிசத்தின் காட்டுமிராண்டித்தனத்திற்குத் தயாராகிவிட்ட நிலையில், முதல் உலகப் போர் முடிவடைந்தபோது, ​​போராட்டம் இழப்பை நியாயப்படுத்தவில்லை. இரத்தம் தோய்ந்த பின்விளைவு சிறிது சிறப்பாக இருந்தது. ஸ்வேக் எழுதினார்: "நாங்கள் நம்பினோம் - முழு உலகமும் எங்களுடன் நம்பியது - இது எல்லாப் போர்களையும் முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கான போர், நமது உலகத்தை வீணடித்த மிருகம் அடக்கப்பட்டது அல்லது படுகொலை செய்யப்பட்டது என்று நாங்கள் நம்பினோம். ஜனாதிபதி உட்ரோ வில்சனின் பிரமாண்டத்தை நாங்கள் நம்பினோம். நிரல், அதுவும் எங்களுடையது; ரஷ்யப் புரட்சி மனிதநேய இலட்சியங்களின் தேனிலவுக் காலத்தில் இருந்த அந்த நாட்களில் கிழக்கில் விடியலின் மங்கலான ஒளியைக் கண்டோம். நாங்கள் முட்டாள்கள், எனக்குத் தெரியும்."

பேச்சுவார்த்தை மேசையில் ஒருவரையொருவர் எதிர்கொள்வதை விட, சிரியர்களை சண்டையிடவும் சண்டையிடவும் தள்ளுபவர்கள் குறைவான முட்டாள்களா?

சார்லஸ் கிளாஸ் மத்திய கிழக்கில் பல புத்தகங்களை எழுதியவர், இதில் பழங்குடியினர் கொடிகள் மற்றும் வடக்கு முன்னணி: ஒரு ஈராக் போர் டைரி ஆகியவை அடங்கும். அவர் லண்டன் இம்ப்ரிண்ட் சார்லஸ் கிளாஸ் புக்ஸின் கீழ் வெளியீட்டாளராகவும் உள்ளார்

ஆசிரியரின் குறிப்பு: இந்த கட்டுரை வடிவமைப்பு பிழையை சரிசெய்ய திருத்தப்பட்டது.

---