கடந்த சில வாரங்களில், நான் அடிக்கடி ஸ்டீபன் ஷாலோமுடன், செப்டம்பர் 11 மற்றும் "பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான போர்" பற்றிய பல மடங்கு கவலைகளை நுணுக்கமாக ஆராய்ந்தேன். மக்கள் உணரும் அனைத்து வகையான கவலைகளுக்கும் அமைதியாகவும் நிதானமாகவும் பதிலளிக்க அவருடன் முயற்சித்தேன். நான் அதை செய்ய பரிந்துரைக்கிறேன். பலரின் மனதிலும், நம் மனதிலும் குவியும் பைத்தியக்காரத்தனமான சூழ்ச்சியான ஊடக செய்திகளை மறுப்பதில் நாம் அனைவரும் திறமையானவர்களாக மாற வேண்டும். ஆனால் விஷயத்தின் சிக்கலற்ற இதயத்திற்கு நேராக செல்வது சில சமயங்களில் தகுதியையும் கொண்டுள்ளது.

ஆப்கானிஸ்தானில் அமெரிக்க குண்டுவீச்சு என்பது பாதுகாப்பற்ற பொதுமக்கள் மீதான காட்டுமிராண்டித்தனமான தாக்குதலாகும். இது கிட்டத்தட்ட புரிந்துகொள்ள முடியாத மனித பேரழிவை அச்சுறுத்துகிறது. இது அருவருக்கத்தக்க இலக்குகளைத் தொடர்கிறது.

இந்த குண்டுவெடிப்பு ஒரு "நியாயமான போர்" அல்ல, ரிச்சர்ட் பால்க் அதை தி நேஷனில் முத்திரை குத்துகிறார், ஆனால் ஒரு விழிப்புணர்வு தாக்குதல். இல்லை, இது ஒரு விழிப்புணர்வு தாக்குதல் அல்ல; இது ஒரு விஜிலன்ட் லிஞ்ச்-மோப் தாக்குதல் ரிட் பெரியது. இல்லை, இது ஒரு விழிப்புணர்வு லிஞ்ச் கும்பல் தாக்குதல் ரிட் கூட இல்லை - விழிப்புடன் இருக்கும் லிஞ்ச் கும்பல் கூட குற்றவாளிகள் என்று அவர்கள் நினைப்பவர்களை மட்டுமே பின்தொடர்கிறது மற்றும் அப்பாவி பார்வையாளர்கள் அல்ல. ஆப்கானிஸ்தானின் குண்டுவெடிப்பு, பூமியில் உள்ள சில ஏழை மக்களுக்கு எதிராக வீசப்பட்ட ஒரு மகத்தான வெறுப்பாகும். பயங்கரமான தவறான நோக்கங்கள் பயங்கரவாதத்தைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும் என்ற உண்மையான நோக்கத்திற்காக அல்ல - இந்த குண்டுவெடிப்பு பயங்கரவாதத்தை மறுக்கமுடியாத வகையில் வெளிப்படுத்துகிறது மற்றும் வரவிருக்கும் மேலும் பயங்கரவாதத்தின் ஊற்றுமூலங்களுக்கு ஊட்டமளிக்கிறது - ஆனால் அமெரிக்கக் கொள்கையின் புதிய உயரடுக்கிற்கு சேவை செய்யும் தர்க்கத்தை நிறுவுவதற்கான தீங்கிழைக்கும் ஆசைகளால் மேற்கொள்ளப்படுகிறது. செயலிழந்த பனிப்போரை மாற்றியமைக்க பயங்கரவாதத்தின் மீதான முடிவில்லாத போரை உருவாக்குதல். இது ரீகனிசம் அவரது மோசமான மனதைக் கூட கருத்தரிக்க முடியாததை விட பேரழிவை ஏற்படுத்தியது.

மக்கள் கூறும்போது, ​​ஆனால் அமெரிக்காவிற்கு தன்னைத் தற்காத்துக் கொள்ள உரிமை இல்லையா?. அவர்களின் காயம், வேதனை, கோபம், குழப்பம் எனக்குப் புரிகிறது. ஆனால் ஒரு மில்லியன் அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட ஆன்மாக்கள் கொடிய பட்டினியால் பாதிக்கப்படும் வாய்ப்பை அமெரிக்கா அதிகரித்து வருகிறது என்று நான் கத்த விரும்புகிறேன் என்பதையும் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். இது தற்காப்பு தானா?

வேறு விதமாகச் சொல்வதானால், மனிதர்களுக்கு உணவை மறுப்பதை தற்காப்பாக எந்த வகையான சிந்தனை பார்க்கிறது? பதில், புஷ்ஷைப் போல சிந்திப்பது, பின்லேடனைப் போல் சிந்திப்பது, அப்பாவி மனித உயிர்களை சதுரங்கக் காய்களாக, செக்கர்ஸ் போல, நேர்த்தியான கண் சிமிட்டல்களாக, தனது கொடிய செயல்திட்டங்களைத் தொடர நினைப்பது. 6,000 அப்பாவி உயிர்களைப் பறிப்பதற்காக ஒரு கட்டிடத்திற்குள் விமானத்தை ஏவத் தயாராக இருப்பதாக நினைத்தால், அல்லது பேரழிவு பட்டினிக்குத் துணையாக ஏற்கனவே பேரழிவிற்குள்ளான நாட்டில் வெடிகுண்டுகளை வீசத் தயாராக உள்ளது. அல்லது, பெரும்பாலும், அது கையில் இருக்கும் பிரச்சினைகளுக்குத் தொடர்புடைய மிக அடிப்படையான தகவல் முறையாக மறுக்கப்பட்டு, குழப்பமான உண்மைகளை ஒப்புக்கொள்ள முடியாத அளவுக்கு அச்சம், மனச்சோர்வு, கோபம் அல்லது சிடுமூஞ்சித்தனமானது என்று நினைக்கிறது.

நான் மிகைப்படுத்துகிறேன் என்று நினைக்கிறீர்களா?

ஐ.நா மனித உரிமைகளுக்கான உயர் ஆணையரின் உணவுக்கான உரிமைக்கான சிறப்பு அறிக்கையாளர் ஜீன் ஜீக்லர் அக்டோபர் 15, “குண்டு தாக்குதல் இப்போதே நிறுத்தப்பட வேண்டும். ஒரு மனிதாபிமான அவசரநிலை உள்ளது. "யாரும் இந்த விஷயத்தை தவறவிடக்கூடாது என்பதற்காக, அவர் தொடர்ந்தார், "குளிர்காலத்தில் லாரிகள் செல்ல முடியாது. குளிர்காலத்தில் மில்லியன் கணக்கான ஆப்கானியர்கள் அணுக முடியாதவர்களாக இருப்பார்கள் மற்றும் குளிர்காலம் மிக விரைவில் வரப்போகிறது. ராய்ட்டர்ஸ் அறிக்கையின்படி (மற்றும் AP நடத்தியது, ஆனால் எந்த அமெரிக்க செய்தித்தாள் அல்லது பிற முக்கிய ஊடகங்கள் அல்ல, நான் சொல்லக்கூடியது போல்), "ஏழு மில்லியன் ஆப்கானியர்களுக்கு உதவி கிடைக்காவிட்டால் பேரழிவு ஏற்படும் என ஐக்கிய நாடுகள் சபை எச்சரித்துள்ளது. Ziegler தொடர்கிறார், "உள்நாட்டில் இடம்பெயர்ந்த (ஆப்கானிஸ்தானுக்குள்) மில்லியன் கணக்கான மக்களைக் காப்பாற்ற நாம் (மனிதாபிமான) அமைப்புகளுக்கு ஒரு வாய்ப்பை வழங்க வேண்டும்," ஐ.நா மனித உரிமைகள் ஆணையர் மேரி விடுத்த (அடிப்படையில் அறிவிக்கப்படாத) முறையீட்டை அவர் எதிரொலிக்கிறார். ராபின்சன் சில நாட்களுக்கு முன்பு, குண்டுவெடிப்புக்கு முந்தைய அறிக்கைகளை எதிரொலித்தார். ஜீக்லர் குண்டுவெடிப்பை "மனிதாபிமானப் பணிக்கான பேரழிவு" என்று அழைத்தார். அல்லது கிறிஸ்டியன் எய்ட் செய்தித் தொடர்பாளர் டோமினிக் நட் (ஸ்காட்ஸ்மேனில் மேற்கோள் காட்டப்பட்டாலும், மீண்டும் அமெரிக்கப் பத்திரிகைகளில் இல்லை) வார்த்தைகளில் கூறினால்: “நாங்கள் இதைப் பற்றி உட்கார்ந்து தேநீரில் பேசும் நிலைக்கு அப்பாற்பட்டவர்கள். அவர்கள் குண்டுவெடிப்பை நிறுத்தினால், நாங்கள் உணவு உதவியைப் பெறலாம், அது அவ்வளவு எளிது. டோனி பிளேயரும் ஜார்ஜ் புஷ்ஷும் இது மூன்று சரங்கள் கொண்ட தாக்குதல்-இராஜதந்திரம், இராணுவம் மற்றும் மனிதாபிமானம் என்று பலமுறை கூறியுள்ளனர். சரி ராஜதந்திரமும் இராணுவமும் இருக்கிறார்கள் ஆனால் மனிதாபிமானம் எங்கே? ஒரு சில விமானங்கள் மதிய உணவுப் பெட்டிகளை மலைகளுக்கு மேல் வீசுவது சிரிப்பாக இருக்கிறது.

இதில் என்ன சிக்கலானது?

ஒருவேளை என்னுடையதை விட நுட்பமான மனம் கொண்ட ஒருவர் அதை எனக்கு தெளிவுபடுத்தலாம். ஆனால் ஒருவரிடம் மேற்கூறிய தகவல்கள் உள்ளன என்று வைத்துக் கொண்டால், எனக்கு எல்லாமே இந்தக் கொதிப்பாகத் தெரிகிறது. நாம் வெடிகுண்டு வைத்தால் (அல்லது வெடிகுண்டு மிரட்டல் விடுத்தாலும்), அவர்கள் பட்டினி கிடக்கும் வாய்ப்பு அதிகம். நாம் வெடிகுண்டு வைக்கவில்லை என்றால் (அல்லது வெடிகுண்டு மிரட்டல்), அவர்கள் பட்டினி கிடக்கும் வாய்ப்பு குறைவு. நாங்கள் குண்டுவீச்சைத் தேர்வுசெய்தால், பட்டினியால் வாடக்கூடிய அப்பாவிப் பொதுமக்களுக்குச் சொல்கிறோம்-ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் அல்ல, மில்லியன் கணக்கானவர்களில்-நீங்கள் எண்ணவேண்டாம். வாஷிங்டனின் நிகழ்ச்சி நிரலுடன் ஒப்பிடும்போது, ​​நீங்கள் ஒன்றும் இல்லை. மற்றும் வாஷிங்டனின் நிகழ்ச்சி நிரல் என்ன? பின்லேடனைப் பெறுவதும், அவரை முயற்சிப்பதும் அல்லது அவரை நாமே தூக்கிலிடுவதும் குறிப்பிடத்தக்க வகையில் கூறப்பட்ட நோக்கம். நாங்கள் குண்டுவெடிப்பை நிறுத்தலாம் மற்றும் அவரை மூன்றாவது நாட்டில் முயற்சி செய்யலாம் என்று தலிபான் குறிப்பிட்டுள்ளது, ஆனால் அது ஏற்கத்தக்கது அல்ல. எனவே இந்த சிறிய அளவிலான வித்தியாசத்திற்காக, வாஷிங்டன் 7 மில்லியன் மக்களை ஆபத்தில் ஆழ்த்த தயாராக உள்ளது என்று கூறப்பட்டது. சொல்லாட்சிகளுக்குப் பின்னால், எனக்கு உண்மையான இலக்குகள் சர்வதேச சட்டத்தை சட்டப்பூர்வமாக்குவது, தடைகள் எதுவாக இருந்தாலும் வாஷிங்டன் அதன் வழியைப் பெறும் என்பதையும், அது நமக்குப் பொருத்தமாக இருக்கும்போதெல்லாம் நாம் ஒருதலைப்பட்சமாகச் செயல்படலாம், செயல்படுவோம் என்பதையும் நிறுவுவதுதான் - அதற்கான தொழில்நுட்பச் சொல் அமெரிக்காவிலும் உலகெங்கிலும் உள்ள மிகவும் பிற்போக்குத்தனமான கொள்கைகள் மற்றும் கருத்துகளை நிலைநிறுத்தவும், மற்றும் பின்லேடன் மற்றும் பிறரை முடிவுக்குக் கொண்டுவரவும், "நம்பகமானதாக" இருக்கவும் - பயங்கரவாதத்தின் மீதான நீண்ட காலப் போரைத் தூண்டவும். இந்த நோக்கங்களுக்காக ஏழு மில்லியன் மக்களின் உயிரைப் பணயம் வைப்பது, பின்லேடனை நாமே முயற்சி செய்வதை விட மோசமானது, அதை விட மூன்றாவது நாடு அதைச் செய்யாமல் அதைச் செய்வது மோசமானது, ஏனென்றால் கூடுதல் காரணங்கள் அனைத்தும் கோரமான எதிர்மறையானவை, அத்தகைய கணக்கீடு கூட சமாளிக்கக்கூடியது என்று வைத்துக்கொள்வோம். ஒரு நல்ல மனதால்.

நான் குழந்தையாக இருந்தபோது, ​​மற்ற பல குழந்தைகளைப் போலவே நாஜி ஜெர்மனியைப் பற்றி முதன்முதலில் கற்றுக்கொண்டபோது, ​​ஜேர்மன் மக்கள் எப்படி இத்தகைய கொடூரங்களைத் தாங்க முடியும் என்று கேட்டேன். ஜெர்மானியர்கள் எப்படியாவது மரபணு ரீதியாக தீயவர்களா அல்லது ஒழுக்கக்கேடானவர்களா என்று கூட யோசித்தேன். ஜேர்மனியர்கள் பிரிட்டன் அல்லது அமெரிக்கர்கள் அல்லது வேறு யாரையும் விட வேறுபட்டவர்கள் அல்ல என்பதை நான் நீண்ட காலமாக புரிந்துகொள்கிறேன், ஆனால் அவர்களின் சூழ்நிலைகள் வேறுபட்டிருந்தாலும், பெரும் சக்தியும் அகலமும் கொண்ட கட்டமைப்பு செயல்முறைகளால் தூண்டப்பட்ட மோசமான குற்றங்களுக்கு வெகுஜன அடிபணிவதை இன்னும் புரிந்து கொள்ளாதவர்களுக்கு. , நான் பெரும்பாலும் கத்த வேண்டும் என்பதை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும்: சுற்றிப் பார், அடடா!

ஜேர்மன் மக்களிடம் இருந்ததை விட கிட்டத்தட்ட உடனடி மற்றும் மிக உயர்ந்த தகவல் தொடர்பு சாதனங்களைக் கொண்ட மிகவும் முன்னேறிய நாட்டில் நாங்கள் வாழ்கிறோம். எங்களிடம் ஒரு சர்வாதிகாரியும், கருத்து வேறுபாடு கொண்ட அனைவரையும் அச்சுறுத்தும் பழுப்பு நிற சட்டைகளும் இல்லை. இங்கே கருத்து வேறுபாடுகள் இனிமையானவை அல்ல, சில தியாகம் மற்றும் ஆபத்தை உள்ளடக்கியது, ஆனால் விலை பெரும்பாலும் சிறைவாசத்தை விட குறைவாகவே இருக்கும், மரணம் மிகக் குறைவு. அது தான் உண்மை. உண்மை இரண்டு என்னவென்றால், நம் நாடு அடுத்த சில மாதங்களில் சில மில்லியன் பொதுமக்களைக் கொல்லும் அபாயம் உள்ளது - ஒவ்வொரு தீவிர வர்ணனையாளருக்கும் இது தெரியும், எந்த தீவிர வர்ணனையாளரும் அதை மறுக்கவில்லை - மேலும் நாங்கள் அந்த இனப்படுகொலைப் பாதையை முட்டாள்தனமான அல்லது கோரமான இனவெறி சாக்குப்போக்கில் பின்பற்றுகிறோம். தற்போது அரசியல் நோக்கங்களுக்காக பயமுறுத்தப்படும் பொதுமக்களின் எண்ணிக்கையில் மில்லியன் கணக்கானவர்களைச் சேர்த்து, அதே நேரத்தில் புதிய வெறுப்பையும் அவநம்பிக்கையையும் வளர்த்துக்கொண்டாலும், எதிர்காலத்தில் இன்னும் பயங்கரத்தை உருவாக்கும். "நகரைக் காப்பாற்றுவதற்காக அதை அழித்தது" யாருக்காவது நினைவிருக்கிறதா? அடுத்து என்ன? பயங்கரவாதிகளை ஒழிக்க இந்த கிரகத்தை பயமுறுத்தவா? எனது தலைமுறையினருக்கு, வியட்நாம் போரில், நீதி, சுதந்திரம் மற்றும் எளிய மனிதநேயம் ஆகியவற்றின் நெறிமுறைகளை பல ஆண்டுகளாக கொடூரமாக மீறி அமெரிக்கா சுமார் 2 மில்லியன் மக்களைக் கொன்றது. முற்றிலும் புரிந்துகொள்ள முடியாத உண்மை என்னவென்றால், அடுத்த சில மாதங்களில் அதே அளவிலான படுகொலைகளை அமெரிக்கா அடையலாம், அது நடந்தாலும் நடக்காவிட்டாலும், அதைச் செய்வதில் மிகவும் துக்கமாக இருக்கிறது, கிட்டத்தட்ட அதன் ஒட்டுமொத்த புத்திஜீவிகள், அதன் முக்கிய ஊடக பண்டிதர்கள் மற்றும் பலர். அன்று.

கணிசமான முயற்சியின் மூலம், இந்த "போர்" இனப்படுகொலைக்கான சாத்தியக்கூறு என்பதை சராசரி மனிதனால் கண்டறிய முடியும். ZNet இலிருந்து அதிக பின்னணி, சூழல் மற்றும் பகுப்பாய்வுகளை ஒருவர் எளிதாகப் பெற முடியும், நிச்சயமாக, ஆனால் நிச்சயமாக ஒவ்வொரு ஐநூறு அல்லது ஆயிரம் அமெரிக்க குடிமக்களில் ஒருவர் மட்டுமே ZNet ஐ எதிர்கொண்டுள்ளார் - ஆனால் அந்த ஒற்றை நுண்ணறிவு, இனப்படுகொலைக்கான சாத்தியத்தை ஒருவர் பெற முடியும். NY டைம்ஸ் அல்லது வாஷிங்டன் போஸ்ட் அல்லது ஒருவர் படிக்கக்கூடிய எந்த முக்கிய பத்திரிக்கையில் இருந்தும் கூட, ஒருவர் அதை ஆழமாக தோண்டி மிகக் கவனமாகப் படித்தால், பேரிடர் விரைவில் வரும். நிச்சயமாக, இதுபோன்ற தகவல்கள் தேசத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு விற்பனை நிலையத்திலும் முதன்மையான நேரச் செய்தியாக இல்லை என்பது, நமது ஊடகங்கள் எவ்வாறு கீழ்ப்படிதலை செயல்திறனுக்கு மேலாக உயர்த்துகின்றன என்பதை வெளிப்படுத்துகிறது. அவர்கள் AID மற்றும் UN அறிக்கைகள் மற்றும் குண்டுவெடிப்பை நிறுத்துவதற்கான அழைப்புகளைப் பார்க்கிறார்கள், நிச்சயமாக, உலகெங்கிலும் உள்ள பத்திரிகைகளில் உள்ள கட்டுரைகளைப் பார்க்கிறார்கள், மேலும் அவர்கள் அதை அமெரிக்க தகவல்தொடர்புகளிலிருந்து வெறுமனே விலக்குகிறார்கள். ஆனால் இந்த பாரிய ஊடக குழப்பத்துடன் கூட, இந்த போரை புரிந்துகொள்வது எவ்வளவு கடினமானது, ஒருவர் உண்மையில் அதை புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கிறார் என்று வைத்துக்கொள்வோம்?

செப்டம்பர் 11 க்குப் பிறகு NYT இல் ஒரு வகுப்புப் பள்ளிக் குழந்தை ஆசிரியருக்கு எழுதிய கடிதம் வந்தது, நான் நினைவிலிருந்து சுருக்கமாகச் சொல்கிறேன்: "நாம் அவர்களைத் தாக்கினால், அவர்கள் நமக்குச் செய்ததை நாங்கள் அவர்களுக்குச் செய்யவில்லையா?" இது குழந்தை மேதை அல்ல, ஒரு சாதாரண ஆரம்பப் பள்ளி மாணவர். குழந்தைகள் எவ்வளவு அழகாக இருக்க முடியும் என்பதைக் காட்ட டைம்ஸ் கடிதத்தை அனுப்பியிருக்கலாம், ஆனால் நிச்சயமாக குழந்தை சரியாக இருந்தது, அழகாக இல்லை. உண்மையான கேள்வி என்னவென்றால், குழந்தை உடனடியாகப் பார்த்ததை, இப்போதும், வாரங்கள் கழித்து, நம் கண்களுக்கு முன்பாக திகிலுடன் ஏன் நம்மில் பலர் பார்க்கவில்லை?

ஆம், அமெரிக்க நற்பண்புகள் மற்றும் நோக்கங்களைப் பறைசாற்றும் தேசபக்தியின் முடிவில்லா எக்காளம் நம் குருட்டுத்தன்மைக்கு பங்களிக்கிறது. நிச்சயமாக குவிந்து கிடக்கும் குழப்பங்கள், தினசரி அதிகரிக்கப்பட்டு, நமது புரிதலை மழுங்கடித்து, பட்டினியின் சோகமான உண்மைகளை நமது பார்வைக்கு வெளியே தள்ளும். ஆம், துன்பத்தைத் தவிர்ப்பதற்கான சுய ஏமாற்றத்திற்கான மனித திறன், செயல்முறைக்கு பங்களிக்கிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால் பெரும்பாலானோரின் குருட்டுத்தன்மை பெரும்பாலும் ராஜினாமா காரணமாக இருக்கலாம் என்று நான் சந்தேகிக்கிறேன். முக்கிய உண்மை என்னவென்றால், அமெரிக்கக் கொள்கைகளின் குற்றத்தன்மை பற்றி மக்களுக்குத் தெரியாது, ஆனால் அதில் ஒரு கூறு வேலையில் உள்ளது, குறிப்பாக அதிக படித்த வகுப்புகளில், உறுதியாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் சமூக மற்றும் அரசியல் அறியாதவர்களாக கவனமாக வளர்க்கப்பட்டவர்களில் கூட - உயர் கல்வி பெற்றவர்கள் என்று சொல்லலாம் - சில பரந்த அளவில் வாஷிங்டனின் குற்றங்கள் மற்றும் செய்யாதவர்கள் பற்றி பலருக்குத் தெரியும் என்று நான் நினைக்கிறேன். பலருக்குத் தெரியாது, ஏனென்றால் அவர்கள் ஏமாற்றப்பட்டிருக்கிறார்கள், நிச்சயமாக, ஆனால் ஓரளவுக்குத் தெரிந்துகொள்வதைத் தவிர்க்கிறார்கள். என் பார்வையில், இந்த தவிர்க்கப்படுவதற்கான முக்கிய காரணி, கருத்து வேறுபாடுகளின் தாக்கங்களுக்கு பயந்து கோழைத்தனமாக மக்கள் பகுத்தறிவுகளை புரிந்துகொள்வது மற்றும் அதற்கு எதிராக பெரும் கூட்டத்துடன் இயங்க விரும்புவது அல்ல. அதற்குப் பதிலாக மக்கள் தைரியத்தின் ஆழமான ஆதாரங்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன், அது சில நன்மைகளைச் செய்யும் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். அந்த தீயணைப்பு வீரர்கள், சராசரி மக்களே, WTC இன் படிக்கட்டுகளில் ஓடுவதைக் காண்க.

இல்லை, என்னைப் பொறுத்தவரை கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு மிகப் பெரிய தடையாக இருப்பது என்னவென்றால், எந்தவொரு பயனுள்ள வகையிலும் சூழ்நிலையை பாதிக்க முடியாது என்று மக்கள் நினைக்கிறார்கள். ஒருவருக்கு நேர்மறையான நம்பிக்கை இல்லை என்றால், நிச்சயமாக, ஒருவரது நாட்டில் இழைக்கப்படும் அநீதிகளைப் புறக்கணிக்க முயற்சிப்பது, அல்லது அவற்றைக் கையாள்வது, அல்லது வாழ்க்கையைத் தொடர முயற்சிப்பது மிகவும் எளிதானது மற்றும் குறைவான வேதனையானது மற்றும் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். ஒருவரின் குழந்தைகள் மற்றும் குடும்பங்களுக்கு ஒருவரால் இயன்றதைச் செய்ய முயற்சிக்கும் அதே வேளையில், அவர்களைத் தகுதியானவர்கள் என்று கூறுவதற்கு, நாங்கள் தாக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். நம் நாடு உருவாக்கும் திகிலை ஒப்புக்கொள்வது அன்னியத்தையும் கண்ணீரையும் மட்டுமே தூண்டுகிறது. இந்த கட்டுரையை எழுதி முடிக்கும்போது ஒரு இளம் பெண்ணிடமிருந்து எனக்கு வந்த மின்னஞ்சலின் முடிவில், பல உதாரணங்களில் ஒன்று இங்கே உள்ளது, ஆசிரியர் புலம்புகிறார்: "எனக்கு அரசாங்க நடவடிக்கைகளில் பெரிய அளவில் நம்பிக்கை இருந்ததில்லை. ஆனால் எனக்கு தெரிந்த விஷயம் என்னவென்றால், எதிலும் எனக்கு கட்டுப்பாடு இல்லை. நான் செய்யக்கூடியது நம்பிக்கை மட்டுமே.â€

கருத்து வேறுபாடுகளின் செயல்திறனைப் புரிந்துகொள்பவர்களின் பணி நிச்சயமாக பொய்கள் மற்றும் பகுத்தறிவுகளை எதிர்கொள்வதும், குழப்பங்களைத் துடைப்பதும், ஊடகங்களால் தூண்டப்பட்ட அனைத்து வகையான கவலைகள் மற்றும் குழப்பங்களை நிதானமாகவும் நிதானமாகவும் நிவர்த்தி செய்வதாகும், ஆனால் அதை நிரூபிப்பதும் கூட. மக்களுக்கு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் திறன். இழிந்த தன்மை மற்றும் தகவலறிந்த நம்பிக்கையின் உற்பத்தித்திறன் மீது சந்தேகம் ஆகியவற்றின் இடைவெளிகளில் நாம் மக்களையும், சில சமயங்களில் நம்மையும் அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

சிலர் கூறுவது போல், மாற்றப்பட்ட உலகம் தலைகீழாகவும் உள்ளேயும் மாறுவதை நாம் எதிர்கொள்வதில்லை. எங்கள் மூலம் புதிய டிஎன்ஏ படிப்பு எதுவும் இல்லை, எங்கள் முக்கிய சமூக நிறுவனங்கள் நேற்று, கடந்த வாரம் மற்றும் கடந்த ஆண்டு இருந்தது போல் உள்ளன. உண்மையில், இந்த மாத நிகழ்வுகளில் முக்கிய புதிய விஷயம் என்னவென்றால், மூன்றாம் உலகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட பெரிய வன்முறை நவீன வரலாற்றில் முதல் உலக மக்களை முதன்முறையாக தாக்கியது. ஆனால் பொதுமக்கள் தாக்கப்படும் பிரச்சனை எல்லாம் தெரிந்ததே. மேலும் பெரும்பாலும் குற்றவாளிகள் நாமே அல்லது நாம் ஆயுதம் மற்றும் அதிகாரம் அளிப்பவர்கள், இந்த வழக்கு உட்பட, பின்லேடன் கொடூரமான பின்னடைவுக்கு ஒரு முக்கிய எடுத்துக்காட்டு. இப்போது பிரச்சனை மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது, பெர்செர்க் ஜெராக்ஸ் இயந்திரம் போல் பெரியதாக எழுதுகிறது. நாம் செய்ய வேண்டியது என்னவென்றால், மற்றவர்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நாம் விரும்புகிறோம்: காட்டுமிராண்டித்தனமான கொள்கைகளை நமது வார்த்தைகள் மற்றும் செயல்களால் எதிர்க்கவும், அதிக எண்ணிக்கையிலான எதிர்ப்பாளர்களைத் தூண்டவும், மேலும் கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு அதிக அர்ப்பணிப்பை வளர்க்கவும், உயரடுக்கினரால் "போர்" என்று புத்திசாலித்தனமாக நம்ப முடியாது. பயங்கரவாதம் என்பது எதற்கும் இட்டுச்செல்லும், ஆனால் உயரடுக்குகளுக்கு எதிராக முற்றிலும் சலித்துவிட்ட மற்றும் விரோதமான மக்கள். உலகெங்கிலும் உள்ள மக்கள் இந்த பாதையில் செல்கிறோம் - நாமும் செய்ய வேண்டும்.