Tytuł reportażu BBC był odpowiednio „wyważony”: „Zgony w Iraku”. Nie „amerykańska masakra” czy „amerykańska masakra irackich cywilów”.
Prezenter wiadomości, George Alagiah, przedstawił artykuł:
„Armia amerykańska przygotowuje się do ogłoszenia zarzutów przeciwko grupie żołnierzy piechoty morskiej oskarżonych o zabijanie irackich cywilów. Rok temu w Haditha zginęło ponad 20 osób, w tym dzieci. Nie jest jednak jasne, czy zostali zabici celowo.”
W maju „New York Times” doniósł, że rzeź miała „charakter metodyczny”. (Thom Shanker, Eric Schmitt i Richard A. Oppel Jr., „Oczekuje się, że wojsko zgłosi śmierć żołnierzy piechoty morskiej irackich cywilów”, New York Times, 25 maja 2006)
„Los Angeles Times” doniósł, że wiele ofiar zginęło „w stylu egzekucji”, strzelając w głowę lub w plecy. Urzędnik rządu USA przyznał, że amerykańscy żołnierze piechoty morskiej „doznali całkowitego załamania się moralności i przywództwa, co miało tragiczne skutki”. (Tony Perry i Julian E. Barnes, „Zdjęcia wskazują, że cywile zostali zabici w stylu egzekucji”, Los Angeles Times, 27 maja 2006 r. Zob. ostrzeżenie medialne: http://www.medialens.org/alerts/06/060530_silence_in_the.php)
Premier Iraku Nuri al-Maliki nazwał zabójstwa hadisów „straszną zbrodnią”. („Kapitan piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych stanie przed zarzutami Hadithy – prawnik”, Reuters, 19 grudnia 2006 r.)
Jednak dla wiadomości telewizji BBC „nie jest jasne”, czy starcy, kobiety i dzieci zostali zabici celowo przez wojska amerykańskie.
Raport korespondenta z Waszyngtonu Matta Frei rozpoczął się od materiału filmowego z ceremonii wojskowej:
„Korpus piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych – kwadratowe ucieleśnienie dumnej tradycji wojskowej. Jak to się ma do rzeczywistości? Listopad 2005 r., następstwo masakry w Haditha. Zamordowano 24 cywilów – najstarszy miał ponad siedemdziesiąt lat, najmłodszy trzy”. (Matt Frei, News at Six, 21 grudnia 2006)
To natychmiast zaprzeczało wstępowi Alagiaha – według Frei była to masakra, a śmierć +była+ zamierzona. W raporcie zawarto archiwalne nagrania jedynej ocalałej z masakry, dwunastoletniej Safy Younis. Frei skomentowała: „Przeżyła, udając martwą obok ciał swoich sióstr”.
Frei przetłumaczył zeznania Younisa: „Do naszych drzwi zapukali amerykańscy żołnierze piechoty morskiej. Mój ojciec je otworzył i zastrzelili go. Potem chodzili z pokoju do pokoju.
Frei mówił dalej:
„Haditha była i jest pustkowiem powstańczej przemocy. Tym, co wywołało szał strzelanin w 2005 roku, była śmierć kaprala Miguela Terrazasa, który zginął po tym, jak konwój piechoty morskiej został trafiony przydrożną bombą.
To standard w reportażach BBC. Zachodnie zbrodnie nie mają miejsca we wsiach i miasteczkach, w domach, w których ludzie żyją, kochają i opłakują. Ich akcja rozgrywa się na „pustkowiach” pełnych morderczych dzikusów, którzy nie mają prawa bronić się przed naszą przemocą. I jak zawsze jest prawdą w przypadku doniesień z Palestyny, przemoc Zachodu i jego sojuszników jest zawsze „wywoływana”, zawsze jest odpowiedzią na „ich” przemoc.
Podkreślając tę kwestię, Frei przeprowadził wywiad z Jessem Grapesem, byłym dowódcą Kompanii Kilo – jednostki oskarżonej o masakrę. Winogrona wyraźnie nie należały do „pustkowi”. Był olśniewający w eleganckim garniturze z flagą USA w tle. Winogrona powiedziały o Terrazas:
„Jeden z tych facetów z uśmiechem wartym milion dolarów. Wiesz, zawsze pozytywnie, bez względu na to, jak wstrząsająca jest sytuacja. Zawsze pracowity, zrobi wszystko, o co go poprosisz. Strata kogoś takiego powoduje rozpacz.
Frei kontynuował komentarz: „Ale czy rozpacz doprowadziła do morderstwa?”
Wyobraźcie sobie przez chwilę, że BBC donosiło o masakrze 24 brytyjskich lub amerykańskich starców, kobiet i dzieci dokonanej przez wojska irackie pod dowództwem Saddama Husajna lub bojowników Al-Kaidy pod dowództwem Osamy bin Ladena. Czy były dowódca jednostki oskarżonej o to okrucieństwo zostałby poproszony o wyjaśnienie cierpienia i rozpaczy, które skłoniły jego ludzi do zabijania niewinnych cywilów? Czy pozwolono by mu mówić bez wyzwania ze strony reportera, bez nawet najłagodniejszej nagany?
I czy zostanie pokazany materiał filmowy przedstawiający matkę obejmującą jednego z oskarżonych, jak to miało miejsce później w raporcie Frei? W Haditha pokazano amerykańskiego żołnierza piechoty morskiej w mundurze, a następnie przytulającego się i śmiejącego się z rodziną. Matka zapytała: „Byłeś grzeczny?” Żołnierz odpowiedział: „Ach, staram się taki być”.
Był to kapral Justin Sharratt, oskarżony o morderstwo polegające na nieumyślnym zabójstwie trzech mężczyzn w domu.
Następnie nastąpił wywiad z ojcem Sharrata, który płakał, mówiąc:
„Justin powiedział mi: «Tato, lepiej, że walczymy w Iraku, na piaskach i ulicach Iraku, niż na ulicach Ameryki». Mam nadzieję, że ci ludzie rozumieją, przez co przechodzą ci goście.
Czy możemy sobie wyobrazić tego rodzaju życzliwe relacje z „wrogimi” żołnierzami oskarżonymi o masakrę brytyjskiej lub amerykańskiej ludności cywilnej? Czy w tej sprawie porównywalne słowa ojca „wroga” oskarżonego można by uznać za rzeczywiście potworne? I znowu nie było żadnego dziennikarskiego wyzwania, żadnego wyważającego komentarza wyjaśniającego, że emitując te komentarze, BBC nie miała zamiaru usprawiedliwiać ani usprawiedliwiać tego, co się wydarzyło.
Konkluzja Frei była niemal równie niezwykła:
„Bez względu na dzisiejsze zarzuty, Haditha pozostawiła korpus piechoty morskiej i Amerykę z bardzo bolesnym pytaniem, które, jak sądzili, nigdy nie będą musiały zadać: jak i dlaczego wyzwoliciele ostatecznie zabili wyzwolonych?”
Biorąc pod uwagę, że po prawie czterech latach wojny zginęło 655,000 14 Irakijczyków, a po XNUMX latach amerykańskich i brytyjskich sankcji zginęło milion irackich cywilów, Frei może zasugerować, że dopiero teraz, po tym incydencie, w końcu pojawia się pytanie, jak skończyli Amerykanie zabijanie Irakijczyków.
Tego samego dnia, w którym Frei poczynił swoje uwagi, Helen Boaden, dyrektor wiadomości BBC, napisała do czytelnika Media Lens:
„Myślę, że kluczową kwestią, którą chciałbym w odpowiedzi przedstawić, jest to, że nie do BBC należy zajmowanie stanowiska w sprawie legalności wojny w Iraku… nie do BBC należy zajmowanie stanowiska w tej kwestii”. (E-mail do Media Lens, 21 grudnia 2006)
Czy mamy zatem wierzyć, że Matt Frei nie zajmuje stanowiska, nie zajmuje stanowiska, opisując armię amerykańską w Iraku jako „wyzwolicieli”, a naród iracki jako „wyzwolony”?
SUGEROWANE DZIAŁANIE
Celem Media Lens jest promowanie racjonalności, współczucia i szacunku dla innych. Pisząc listy do dziennikarzy, zdecydowanie nalegamy, aby czytelnicy zachowywali uprzejmy, nieagresywny i nieobraźliwy ton.
Napisz do Matta Frei z BBC
E-mail: [email chroniony]
Napisz do Helen Boaden, dyrektor BBC News
E-mail: [email chroniony]
Napisz do Petera Horrocksa, szefa BBC TV News
[email chroniony]
Proszę rozważyć wysłanie skargi do BBC
www.bbc.co.uk/complaints
ZNetwork jest finansowany wyłącznie dzięki hojności swoich czytelników.
Darowizna