ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਬਾਗੀ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੂੰ ਡੇਗਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦੇ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 6 ਫੁੱਟ ਧਰਤੀ ਦੇ ਬੈਰੀਕੇਡ ਦੇ ਉੱਪਰ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸੁਧਾਰੀ ਪੋਡੀਅਮ ਤੱਕ ਚੜ੍ਹੇ। ਪੇਰੂ.
“ਭਰਾਵੋ ਅਤੇ ਭੈਣੋ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਪੇਰੂ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਲੋੜ ਹੈ, ”ਨੀਲਡਾ ਮੇਂਡੋਜ਼ਾ ਕੋਰੋਨਲ, ਇੱਕ 35 ਸਾਲਾ ਕਿਸਾਨ, ਨੇ ਸੈਂਕੜੇ ਹੜਤਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਜੋ ਸਵੇਰ ਦੀ ਭਿਆਨਕ ਧੁੱਪ ਹੇਠ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ।
"ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਤੱਕ ਲੜਾਂਗੇ, ਗੰਦ!” ਮੇਂਡੋਜ਼ਾ ਨੇ ਇੱਕ ਮੈਗਾਫੋਨ ਰਾਹੀਂ ਚੀਕਿਆ। "ਸਾਡੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰੋਕੇਗਾ!"
ਇਕ ਹੋਰ ਸਪੀਕਰ, ਅਪਾਰੀਸੀਓ ਮੇਲੇਂਡੇਜ਼, ਨੇ ਸਿਕੁਆਨੀ ਦੇ ਐਂਡੀਅਨ ਕਸਬੇ ਵਿਚ ਭੀੜ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਫੌਜ ਦੇ ਜਵਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਬੁਝਾਉਣ ਲਈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।
“ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਰਹਾਂਗੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਖਰੀ ਗੋਲੀ ਨਹੀਂ ਚਲਾ ਲੈਂਦੇ,” 55 ਸਾਲਾ ਗ੍ਰੇਜ਼ੀਅਰ ਨੇ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪੇਰੂਵੀਅਨ ਐਂਡੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ 940-ਮੀਲ ਹਾਈਵੇਅ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ।
ਬੈਰੀਕੇਡ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਟਾਰਮੈਕ 'ਤੇ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਰੈਲੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪੁਕਾਰ ਪੇਂਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ: "ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ।"
ਸਿਕੁਆਨੀ ਪੇਰੂ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ, ਦੀਨਾ ਬੋਲੁਆਰਤੇ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੱਤ ਹਫ਼ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜੋ ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ, ਪੇਡਰੋ ਕੈਸਟੀਲੋ ਦੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ। ਬੇ-ਬੈਠਿਆ ਅਤੇ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ.
ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਹਿੰਸਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਹਵਾਵਾਂ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਨੂੰ ਦੇਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਦੂਰ-ਸੱਜੇ ਵਿਦਰੋਹ, ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹੈਤੀ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟਹੈ, ਅਤੇ ਰੋਸ ਬੋਲੀਵੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ। ਪਰ ਪੇਰੂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਗੜਬੜ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੈਲੀ ਜਾਂ ਘਾਤਕ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਕੈਸਟੀਲੋ ਦੀ ਨਾਟਕੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 58 ਜਾਨਾਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਕੈਸਟੀਲੋ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਧਰੰਗ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਸਮਰਥਕ - ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਘਾਤਕ ਜਵਾਬ 'ਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਲੋਕ - ਬੋਲੁਆਰਤੇ ਦੇ ਅਸਤੀਫੇ, ਤਾਜ਼ਾ ਚੋਣਾਂ ਅਤੇ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਾਰੇ ਗਏ ਦਰਜਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਉਤਰੇ। ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਦੁਆਰਾ।
ਗਾਰਡੀਅਨ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਕੁਸਕੋ ਅਤੇ ਜੂਲੀਆਕਾ ਦੇ ਐਂਡੀਅਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ - ਜਿੱਥੇ 17 ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ - ਪੇਰੂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣਨ ਲਈ।
210-ਮੀਲ ਦੀ ਔਖੀ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਲੱਗ ਗਏ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਚੌਕੀਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕੈਂਪਸੀਨੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੱਥਰਾਂ, ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਤਣੇ, ਖਸਤਾਹਾਲ ਵਾਹਨਾਂ, ਕੱਚ ਅਤੇ ਸਕਰੈਪ ਮੈਟਲ ਤੋਂ ਬਣੇ ਸੈਂਕੜੇ ਬੈਰੀਕੇਡ।
ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ, ਇਹ ਡੂੰਘੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਸਮਾਨਤਾ, ਪੀਸਣ ਵਾਲੀ ਗਰੀਬੀ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਲੀਮਾ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ, ਸਵੈ-ਸੇਵੀ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਫੈਦ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪੇਂਡੂ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਵਿਸਫੋਟ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿਆ ਹੈ।
"ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ... ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਾਡੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ," ਰਾਉਲ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋ ਸੈਮਿਲਨ ਸਾੰਗਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਜਿਸ ਦੇ 30 ਸਾਲਾ ਭਰਾ ਨੂੰ ਜੂਲੀਆਕਾ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਝੜਪਾਂ. "ਪੂਰਾ ਐਂਡੀਜ਼ ਹੁਣ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ - ਇਹ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ."
ਪੇਰੂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਭੂਚਾਲ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਦੁਆਰਾ ਯਾਤਰਾ ਕੁਸਕੋ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ, ਜੋ ਕਦੇ ਇੰਕਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ ਅਤੇ, ਅੱਜ, ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਸਥਾਨ, ਹਰ ਸਾਲ ਲਗਭਗ 3 ਮਿਲੀਅਨ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ।
ਵਿਦਰੋਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੈਲਾਨੀ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਕੁਸਕੋ ਦੇ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਚੂ ਪਿਚੂ ਬੰਦ ਇਸ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ
"ਹਰ ਕੋਈ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਹੈ ਅਤੇ ਚਿੰਤਤ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵੀ ਹੈ," ਹੈਨਾਹ ਜੇਨਕਿਨਸਨ, ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਫੈਸ਼ਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ, ਜੋ ਕਿ ਕੁਸਕੋ ਦੇ ਹੁਣ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਉਜਾੜ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁਟੀਕ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਕੁਝ ਸੜਕਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ, ਸੈਂਕੜੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਪਲਾਜ਼ਾ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਨੇਤਾ ਟੂਪੈਕ ਅਮਰੂ ਨੂੰ ਕੁਆਰਟਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
“ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ! ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ! ਕਾਤਲ ਥੱਲੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ!” ਭੀੜ ਨੇ ਬੋਲੁਆਰਤੇ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਲਗਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੇਰੂ ਦੇ ਲਾਲ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਝੰਡੇ ਨੂੰ ਲਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕੁਸਕੋ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਹੇ ਸਨ।
ਕੁਸਕੋ ਦੇ 3 ਮੀਲ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ, ਪਿਛਲੇ ਪੂਰਵ-ਇੰਕਨ ਦੇ ਖੰਡਰ ਅਤੇ ਯੂਕਲਿਪਟਸ-ਬਿੰਦੀ ਵਾਲੇ ਪਹਾੜ, ਵਿਲਾਹੇਰਮੋਸਾ ਦਾ ਪਿੰਡ ਰੱਖਦਾ ਹੈ - ਪੇਰੂ ਦੇ ਰੂਟ XNUMXS ਹਾਈਵੇਅ ਦੇ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਦਾ ਸਥਾਨ।
ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤਾਂ ਸਮੇਤ ਦਰਜਨਾਂ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਰਵਾਇਤੀ ਹੱਥੀ ਫੜੀ huaraca ਕੋਰੜੇ ਅਲਪਾਕਾ ਉੱਨ ਤੋਂ ਬੁਣੇ ਹੋਏ, ਨੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਅਤੇ ਕਤਲਾਂ ਦੀ ਤਾਜ਼ਾ ਲਹਿਰ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਤਣਿਆਂ ਅਤੇ ਟਾਇਰਾਂ ਨਾਲ ਸੜਕ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ।
ਜੁਵੇਨਲ ਲੂਨਾ ਜਾਰਾ, 22, ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਦਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਪੇਰੂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਅਣਗੌਲੇ ਪੇਂਡੂ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਾਈਨਿੰਗ ਪਾਥ ਗੁਰੀਲਾ ਦੁਆਰਾ ਛੇੜੀ ਗਈ ਬੇਰਹਿਮੀ 12 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਗਰੁੱਪ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਅਜਿਹੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜਾਨਾਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ provincianos (ਦੇਸ਼ ਲੋਕ) ਦੂਜੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਮਾੜੇ। “ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸਨ,” ਉਸਨੇ ਭੜਕਿਆ।
ਕੁਝ ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਬੋਲੁਆਰਟੇ ਨੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਵਿਆਪੀ ਜੰਗ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਵਿਲਾਹੇਰਮੋਸਾ ਵਿੱਚ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਸੰਕੇਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸਾਨ ਕੈਸਟੀਲੋ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਕੱਢਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਯੂਨੀਅਨ ਆਗੂ ਜੋ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ 2021 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਗਿਆ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਗਰੀਬ ਪੇਂਡੂ ਵੋਟਰਾਂ ਦੁਆਰਾ।
“ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਹੱਲ ਨਾ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ,” ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਗਾਰਡੀਅਨ ਦੀ ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਫ਼ਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਰਜਿਆ।
ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹਾਈਵੇਅ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਿੰਡ-ਪਿੰਡ ਵਿਚ, ਸੰਦੇਸ਼ ਉਹੀ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਅਤੇ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਭਾਵਪੂਰਤ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਮਾਈਨਿੰਗ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਮੁਨਾਫੇ ਲਈ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ।
ਡੀਨਾ ਕਵਿਸਪੇ ਰੋ ਪਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਪੇਰੂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਰਕੋ-ਫੰਡਿਡ ਬ੍ਰਾਂਡ ਕੀਤਾ ਸੀ ਟੈਰੋਕੋਸ (ਅੱਤਵਾਦੀ) ਅਤੇ ਦਮਨ ਅਤੇ ਖੂਨ-ਖਰਾਬੇ ਨਾਲ ਸਿਆਸੀ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ।
“ਸਾਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਭੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ,” ਚੈਸੀਯੂਓਕ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ 41 ਸਾਲਾ ਸੇਲਜ਼ਵੁਮੈਨ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਉਹ ਸਾਡੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਲ ਮਾਰ ਰਹੇ ਹਨ।”
ਉਸਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੁਆਰਾ, ਕੁਇਸਪ ਨੇ ਨਫ਼ਰਤ ਪ੍ਰਗਟਾਈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪਹਿਲਾ ਨਾਮ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾਪੇਰੂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ. ਬੋਲੁਆਰਟੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਲਈ ਇੱਕ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਡੰਡੇ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਹਿੱਸਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਾਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਕੁਇਸਪ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: "ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ, ਇਸ ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੇ ਅਤੇ ਨਿਮਰ ਪੇਰੂ [ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ] ਲੈ ਜਾਓ।"
ਸਿਕੁਆਨੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਮੀਲ ਦੂਰ, ਇੱਕ ਕਸਬਾ ਜੋ ਹੁਣ ਸੜਕ ਦੇ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਾਹਰੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੱਟਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਸੈਂਕੜੇ ਕੇਚੂਆ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਸੋਮਬਰੇਰੋ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਪੋਲਰਾ ਸਕਰਟ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਰਜਾਈ ਮਾਰਚ 'ਤੇ ਸਨ.
“ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਹਾਂ,” ਰੋਕਸਾਨਾ ਚਹੁਆਂਕੋ, 40, ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਕਦਮ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੀ ਤਾਇਨਾਤੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਉੱਥੇ, ਮੇਂਡੋਜ਼ਾ ਕੋਰੋਨਲ ਨੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਟੂਪੈਕ ਅਮਰੂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ, ਮੀਕਾਏਲਾ ਬੈਸਟੀਦਾਸ ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ "ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ" ਲੀਮਾ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀ ਕਿਸਾਨ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ। “ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਨੀਚ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹਾਂ ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਹੋਣ ਲਈ, ”ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ।
ਅਗਲੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਗਾਂ ਦੀ ਖੋਪੜੀ ਨੂੰ ਮਲਬੇ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਦੋ ਢੇਰਾਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਬੈਰੀਕੇਡ ਦੇ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਖੰਭੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। “ਇਹ ਦੀਨਾ ਹੈ,” ਚੈਕਪੁਆਇੰਟ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ।
ਸਿਕੁਆਨੀ ਤੋਂ, ਹਾਈਵੇਅ ਪੁਨੋ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ 4,300-ਮੀਟਰ ਸਰਹੱਦ ਵੱਲ ਐਂਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਉੱਚਾ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਅਯਮਾਰਾ ਆਦਿਵਾਸੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵੀ ਨਵੀਂ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਹਨ।
ਬੋਲੁਆਰਟੇ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗੁੱਸੇ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ "ਪੁਨੋ ਪੇਰੂ ਨਹੀਂ ਹੈ" - ਇੱਕ ਘੋਸ਼ਣਾ ਜਿਸਦਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਗਲਤ ਸਮਝਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
"ਸਾਨੂੰ ਹਨ ਪੇਰੂਵੀਅਨ, ”ਅਯਾਵੀਰੀ ਕਸਬੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਰੋਡ ਬਲਾਕ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰ ਰਹੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੇ ਕਿਹਾ। "ਇਹ ਪੁਨੋ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਇੰਕਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ।"
ਅਯਾਵੀਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਈਵੇਅ ਪੁਨੋ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ, ਜੂਲੀਆਕਾ ਵੱਲ ਉਤਰਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਨਿਕੰਮਾ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਮਾਈਨਿੰਗ ਅਤੇ ਤਸਕਰੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸਥਾਨਕ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੇ ਮ੍ਰਿਤਕਾਂ ਦਾ ਸੋਗ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸਰਕਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਜਾਰੀ ਹਨ।
ਸੋਗ ਦੇ ਕਾਲੇ ਰਿਬਨ ਨਾਲ ਸਜਾਏ ਇੱਕ ਧਾਤ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਮਾਰੀਆ ਯਸਾਬੇਲ ਸੈਮਿਲਨ ਸਾੰਗਾ ਬੈਠੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਮਵਾਰ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਮਾਰਕੋ ਐਂਟੋਨੀਓ ਸੈਮਿਲਨ ਸਾਂਗਾ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ ਜੋ ਜੂਲੀਆਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵੈਸੇਵੀ ਡਾਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਤੂਫਾਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਨੇ ਲਾਈਵ ਗੋਲਾ ਬਾਰੂਦ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।
30 ਸਾਲਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਅੱਥਰੂ ਗੈਸ ਨੂੰ ਸਾਹ ਲਿਆ ਸੀ - ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਉਸ ਦਿਨ ਜੂਲੀਆਕਾ ਵਿੱਚ 17 ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ. "ਇਹ ਇੱਕ ਕਤਲੇਆਮ ਸੀ," ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।”
ਸੈਮਿਲਨ ਸਾੰਗਾ ਰੋ ਪਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਬਹੁਤ ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕੇ ਮੈਡੀਕਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਨਿਊਰੋਸਰਜਨ ਬਣਨ ਅਤੇ ਪੁਨੋ ਦੇ ਪੇਂਡੂ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।
"ਇਸ ਸਮੇਂ, ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ... ਜੇ ਇਹ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੇ ਦਿਨ ਹਨ ਜੋ ਮੈਂ ਇਸ ਦਰਦ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਹੰਝੂ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਹੇਠਾਂ ਵਗਦੇ ਹੋਏ।
ਸੈਮਿਲਨ ਸਾੰਗਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਪੇਰੂ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਵਿਚ ਪੱਖਪਾਤ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ। “ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਇਨਸਾਨ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਰੋਂਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਦੁਖੀ ਹਾਂ, ”ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਰਾਉਲ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਬੋਲਣ 'ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਬਦਲੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। "ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਇਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹੇਗਾ ਅਤੇ ਸੋਚੇਗਾ: ਸੈਮਿਲਨ ਸਾੰਗਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕਿਵੇਂ ਹੈ?" ਮਾਰੀਆ ਯਸਾਬੇਲ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਚਕਨਾਚੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕਦੇ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ।”
ZNetwork ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਾਨ