ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਦੇ ਸਹਾਇਕਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਟੱਲ ਜਰਨੈਲ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਨਰਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਸੇਲੇਉਕੋਸ ਦਿ ਨਿਕੇਟੋਰ ["ਨਿਕੇਟੋਰ", ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੇਤੂ"] ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਬੌਸ, ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੀ ਮਿਸਾਲ 'ਤੇ ਚੱਲਦਿਆਂ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਏਸ਼ੀਆ। ਇਸ ਲਈ, ਸੈਲਿਊਕੋਸ ਨੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ 23 ਸਾਲ ਬਾਅਦ (323 ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਅਤੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਠੀਕ 300 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਸੇਲੇਉਕੋਸ, ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਫੌਜੀ ਜਨਰਲ ਵਜੋਂ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਐਂਟੀਓਕੋਸ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਲਈ, ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਐਂਟੀਓਚੀਆ [ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ "ਐਂਟੀਓਕ"]।
ਐਂਟੀਓਚੀਆ ਤੋਂ ਅੰਤਕਾਯਾ ਤੱਕ
ਐਂਟੀਓਕ ਮਨੁੱਖੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ। ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ 28 ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਕਸਬੇ ਐਂਟੀਓਕ ਨਾਮ ਦੇ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਂਟੀਓਕ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਧਾਰਮਿਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਮੂਲ ਅੰਤਾਕਿਯਾ 900 ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ, ਮਸੀਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 300 ਤੋਂ ਮਸੀਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 600 ਤੱਕ। 1517 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਐਂਟੀਓਕ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ, ਆਪਣੇ ਸਿਹਰਾ ਲਈ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਐਂਟੀਓਚੀਆ ਦੀ ਯੂਨਾਨੀ ਧੁਨੀ ਨੂੰ "ਅੰਤਕੀਜੇਹ" ਜਾਂ "ਅੰਟਾਕੀਆ" ਨਾਮ ਦੇ ਕੇ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ।"ਅੰਟਾਕਿਆ", ਇਸ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਪੈਲਿੰਗ ਵਿੱਚ]।
ਯੂਨਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੀਸ ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਹੈ "ਹੇਲਸ". ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਲਾਤੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਗ੍ਰੇਸੀਆ ਸ਼ਬਦ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭਿਆ ਜੋ ਫ੍ਰੈਂਚ ਗ੍ਰੀਸ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਗ੍ਰੀਸ, ਆਦਿ ਲਈ ਰੂਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਲਗਭਗ 300 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਅੰਤਰਾਲ, ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, 323 ਬੀ.ਸੀ. ਵਿੱਚ, ਅਤੇ 30 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਰੋਮ ਦੁਆਰਾ ਮਿਸਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ, ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ "ਹੇਲੇਨਿਸਟਿਕ ਯੁੱਗ" ["ਯੂਨਾਨੀ ਯੁੱਗ"] ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕੋਈ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੇਲਿਨਿਸਟਿਕ ਯੁੱਗ ਦੀ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸੀਕਲ ਯੂਨਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਫੈਲਣਾ ਸੀ। ਯੂਨਾਨੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣ ਗਈ। ਐਂਟੀਓਕ ਹੇਲਿਨਿਸਟਿਕ ਯੁੱਗ ਦਾ "ਉਤਪਾਦ" ਸੀ।
ਐਂਟੀਓਕ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਦੇ ਲੋਕ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕ੍ਰੀਟ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ, ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟ ਤੋਂ ਆਏ ਯੂਨਾਨੀ, ਸੀਰੀਆਈ, ਯਹੂਦੀ, ਆਦਿ, ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ, ਸ਼ੁੱਧ, ਬਦਨਾਮੀ ਨਾਲ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਅਤੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਵਾਲੇ ਸਨ, ਸਤਾਏ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਨ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਉੱਨਤ ਸੀ। ਸਿੰਚਾਈ ਅਤੇ ਹੜ੍ਹ ਕੰਟਰੋਲ ਸਿਸਟਮ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਸੀ।
ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਕੋਈ ਅਤਿਕਥਨੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤਾਕਿਯਾ ਉਹ ਥਾਂ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਪਿਛਲੇ 2,300 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਕਾਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਉਸ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਹੈ:
"ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ [ਬਰਨਬਾਸ] ਨੇ ਉਸਨੂੰ [ਪੌਲੁਸ] ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਅੰਤਾਕਿਯਾ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਇਆ। ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਸਾਲ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਈਸਾਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਪਹਿਲੀ ਅੰਤਾਕਿਯਾ ਵਿੱਚ।" [ "ਦ ਐਕਟਸ", 11:26। ਬਾਈਬਲ: ਕਿੰਗ ਜੇਮਜ਼ ਵਰਜ਼ਨ, ਜ਼ੋਰ, ਜੋੜਿਆ]।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਵੀ ਸੁਭਾਵਕ ਸੀ ਕਿ ਸੇਂਟ ਪੌਲ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੁੱਖ ਦਫ਼ਤਰ ਐਂਟੀਓਕ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉੱਥੋਂ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਨੂੰ ਯੂਨਾਨੀਆਂ, ਰੋਮੀਆਂ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਘੱਟ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾਇਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਭਾਵੇਂ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਉੱਥੇ ਸੀ, ਐਂਟੀਓਕ ਦੀ ਆਬਾਦੀ, ਆਮ ਲੋਕ ਅਤੇ ਈਸਾਈ, ਡਾਂਸ, ਗੀਤਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਵਕੂਫ਼ਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸ਼ੋਰ-ਸ਼ਰਾਬੇ ਵਾਲੀ, ਆਲੀਸ਼ਾਨ, ਮੌਜ-ਮਸਤੀ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹੇ।
ਐਂਟੀਓਕ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮਿਆਂ 'ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਐਥਿਨਜ਼, ਜਾਂ ਰੋਮ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੂਰਬ ਦਾ ਵਰਸੇਲ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਆਕਾਰ ਇਸ ਤੱਥ ਦੁਆਰਾ ਮਾਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਦੇ ਘੇਰੇ ਦੀ ਪੂਰੀ ਲੰਬਾਈ ਨੂੰ ਚੱਲਣ ਵਿੱਚ 5 ਘੰਟੇ ਲੱਗੇ। ਇਸਦੀ ਆਬਾਦੀ ਲਗਭਗ 500,000 ਸੀ।
ਸਾਲ 20 ਈਸਵੀ ਦੇ 526 ਮਈ ਨੂੰ [ਐਨੋ ਡੋਮਿਨੀ], ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਭੂਚਾਲ ਨੇ ਐਂਟੀਓਕ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉੱਥੇ 250,000 (ਦੋ ਲੱਖ ਪੰਜਾਹ ਹਜ਼ਾਰ) ਮਰੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇਹ ਸੰਖਿਆ ਉਸ ਭੂਚਾਲ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਭੂਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਮੌਜੂਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਿੱਟੀ "ਉਬਲ ਰਹੀ" ਸੀ। ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਤਰਲਪਨ ਸੀ। ਭਾਵ, ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਐਂਟੀਓਕ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਇਮਾਰਤਾਂ ਇੱਕ ਤਰਲ ਉੱਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਭੂਚਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡੇਢ ਸਾਲ ਤੱਕ ਸੈਕੰਡਰੀ ਭੂਚਾਲ ਆਏ। ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਰੁਕ ਕੇ ਕੁਝ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਲਿਖਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਬਚੇ ਹੋਏ ਲੋਕ, ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਨੇ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਹਟਾਇਆ? ਕੀ ਇਹ 250.000 ਪਿੰਜਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹਨ?
ਈਸਾਈ ਯੁੱਗ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਛੇ ਸਦੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਐਂਟੀਓਕ ਵਿੱਚ 10 ਵੱਡੇ ਭੂਚਾਲ ਆਏ ਸਨ। ਬੇਸ਼ੱਕ, ਭੁਚਾਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਹਨ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
Asi ਅਤੇ Demir
ਮਸੀਹ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ 300 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਅੰਤਾਕਿਯਾ ਦੀ ਇੱਕ ਝਲਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ "ਦੇਖਣਾ" ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤਾਕਿਆ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕੀ ਜੀਵਨ ਹੈ.
ਇਹ ਅਸੀਂ "Asi" ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਸੀਰੀਅਲ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨੌਜਵਾਨਾਂ, Asi ਅਤੇ Demir ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਕੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਸਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਕਿ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਾਰਗ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੇ ਤੁਰਕੀ ਸਮਾਜ ਦੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ।
ਹੇਲੇਨਿਸਟਿਕ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਐਂਟੀਓਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਨਦੀ ਨੂੰ ਓਰੋਂਟੇਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਨਦੀ ਦਾ ਨਾਮ "ਆਸੀ" ਰੱਖਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਅਰਥ ਹੈ "ਬਾਗ਼ੀ"।
ਏ.ਐਸ.ਆਈ. 20ਵਿਆਂ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਔਰਤ ਹੈ, ਅੰਤਕਿਆ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਵਜੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਫਾਰਮ ਹੈ, ਫਾਰਮ ਵਿੱਚ ਹੱਥੀਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਮਾਨਦਾਰ, ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਰੰਗ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਔਰਤ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜੋ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੈ।
Demir ਤੀਹ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਹੈ, ਅੰਤਾਕਿਆ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਆਸੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਡੇਮਿਰ ਪੰਜ ਜਾਂ ਛੇ ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ, ਆਸੀ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਕੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਸੀ ਦੇ ਨਾਨਾ-ਨਾਨੀ ਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਸੀ , ਝੂਠੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਚੋਰ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖੇਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ। ਡੇਮਿਰ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਭੈਣ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਭੂਮੀ ਵਿਕਾਸਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਮਾਨਦਾਰ, ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਦੁਖਦਾਈ ਹਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅੰਤਰਮੁਖੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਰੰਗ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਆਦਮੀ ਵਰਗਾ ਗਹਿਰਾ ਰੰਗ ਹੈ।
ਦੇਮੀਰ, ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਅੰਤਕਿਆ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ।
Asi ਅਤੇ Demir ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਔਰਤ-ਮਰਦ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰਕ ਹਿੱਸਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਸਮੱਸਿਆ Asi ਅਤੇ Demir ਚਿਹਰੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀ ਦੁਖਦਾਈ ਖੋਜ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਮਨੁੱਖ ਵਜੋਂ ਆਦਰ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। Asi ਅਤੇ Demir ਦੀ ਇਹ ਖੋਜ ਤੁਰਕੀ ਸੀਰੀਅਲ ਦਾ ਮੁੱਖ ਥੀਮ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਇਸ ਖੋਜ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ, ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਹ "ਸਾਮਾਨ" ਹੈ ਜੋ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਚੁੱਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਲਪਨਿਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 71 ਐਪੀਸੋਡਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਟੀਵੀ-ਸੀਰੀਅਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 4 ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਮਾਪਦੰਡ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਜੋ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਚੇਤ, ਦਿਲਚਸਪੀ ਆਦਿ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵ ਵਾਲਾ ਮਾਮਲਾ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ ਸੰਮਿਲਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ। ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਦੀ ਚਾਲ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਇੰਨਾ ਘਿਨਾਉਣੇ, ਬੇਰਹਿਮ, ਵਿਗੜਿਆ, ਆਦਿ ਹੈ ਕਿ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਨਫ਼ਰਤ ਚਾਰਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ, ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨਫ਼ਰਤ ਭਰੇ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਚਕਾਨਾ ਅਤੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੋਰ, ਜਾਂ ਅੱਗ, ਜਾਂ ਡੁੱਬਣਾ ਆਦਿ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਫ਼ਰਤ ਜੋ ਦਰਸ਼ਕ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ "ਮਜ਼ਬੂਰ" ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਕਾਲਪਨਿਕ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਵੀ, ਉਸਦੇ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਬਚਣ ਲਈ ਕੁਝ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਜਾਂ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦਰਸ਼ਕ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਜ਼ਾ ਦੀ ਚਾਲ, ਹੋਰ ਵੀ ਭੈੜੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੌਜਵਾਨ ਦਿਮਾਗ ਲਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਕੂੜੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ "ਨਿਰਮਾਤਾ" ਹੈ [ਹੇਠਾਂ ਦੇਖੋ]। ਬੇਸ਼ੱਕ, ਅਕਾਦਮੀਆ ਕਲਾਸੀਕਲ ਯੂਨਾਨੀ "ਕੈਥਰਸਿਸ" [ਮਨ ਵਿੱਚ "ਕੂੜਾ" ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ], ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ, ਆਦਿ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਰਕੀ ਸੀਰੀਅਲ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਗਈ ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੁਰਾਈ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਖਲ ਦੇਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਵਾਈਨ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਤੁਰਕ ਦਾ ਜਵਾਨ ਪੁੱਤਰ ਅਲੀ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਅੱਡੀ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਲੀ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਲੇਬੁਆਏ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ, ਤੇਜ਼ ਕਾਰਾਂ ਨਾਲ, ਅਮੀਰਾਂ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਆਦਿ, ਉਹ ਧੋਖੇਬਾਜ਼, ਪਖੰਡੀ, ਅਨੈਤਿਕ, ਚੰਗੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਾਲਾ, ਅਤੇ ਹੱਡੀਆਂ ਤੱਕ ਸੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਆਸੀ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿਚ ਪ੍ਰੌਕਸੀ ਰਾਹੀਂ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿਚ ਬੰਦ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
"Asi" ਲਈ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਤਿੰਨ ਲੋਕਾਂ, ਗੁਏਲ ਡਿਰਿਕਨ, ਨੇਸੇ ਸੇਹਿਜ਼ ਅਤੇ ਸੇਬਨੇਮ ਸਿਟਕ ਦੁਆਰਾ ਸਮੂਹਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਬ੍ਰਾਵੋ ਫਿੱਟ ਹੈ। ਅਲੀ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਨਫ਼ਰਤ, ਝਟਕਾ, ਸੀਰੀਅਲ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ "ਸਜ਼ਾ" ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੱਲ ਲੱਭਿਆ ਹੈ: ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਝਟਕੇ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਹਨ ਜੋ ਦਰਸ਼ਕ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਆਸੀ ਦੇ ਦਾਦਾ।
ਦਾਦਾ ਜੀ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਕਿਸਾਨ, ਇੱਕ ਹੰਕਾਰੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘਟੀਆ ਵਿਅਕਤੀ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੀਰੀਅਲ 'ਚ ਕੁਝ ਹੀ ਸਕਿੰਟਾਂ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਨਾਨਾ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਤਸਕਰ ਹੈ ਜੋ ਅਮੀਰ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਨਕੀ, ਚਾਲਬਾਜ਼, ਉੱਚੀ, ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਨੈਤਿਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ਭਗਤ, ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ... ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਅੰਤਕਿਆ ਦੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅਭਿਨੇਤਾ, ਤੁਨਸੇਲ ਕੁਰਟੀਜ਼, ਜੋ ਇਸ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘਿਣਾਉਣੇ ਪਾਤਰ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਕਿ ਕੀ ਸਕ੍ਰਿਪਟ-ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਫਿਲਮ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਸੇਵਡੇਟ ਮਰਕਨ, ਨੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਲਈ ਇਸ ਘਟੀਆ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ; ਆਟੋਮੋਬਾਈਲ ਅਮੀਰ ਅਨਕੂਥ ਗੀਜ਼ਰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪੱਛਮ ਦੀਆਂ ਲਗਜ਼ਰੀ ਆਟੋਮੋਬਾਈਲਜ਼ ਨਾਲ ਮੋਹਿਤ ਹਨ। ਇਸ ਲੇਖ ਵਿੱਚ "ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮੱਸਿਆ" ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਇਸ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦਾ ਇਹ ਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ: ਜੇਨ ਹੋਲਟਜ਼ ਕੇ (ਕ੍ਰਾਊਨ 1997) ਦੁਆਰਾ "ਐਸਫਾਲਟ ਨੇਸ਼ਨ",
ਅੰਤਾਕਿਆ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਤੰਗ ਗਲੀਆਂ, ਚਿਣਾਈ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨਾਲ ਬਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰਾਂ ਦਾ ਅੰਦਰਲਾ ਹਿੱਸਾ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕਸਬੇ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਅੰਤਾਕੀ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ।
Asi ਅਤੇ Demir ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਹ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਫਿਰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਤੰਗ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ (ਐਪੀਸੋਡ 66-67) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ Asi ਇੱਕ ਘਰ ਦੀਆਂ ਚਿਣਾਈ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਉੱਤੇ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਉਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਹੈ. ਦੋ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਤਮ ਡੂੰਘਾਈਆਂ ਤੋਂ ਸੰਵਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ, ਇੱਕ ਟੂਰ ਗਾਈਡ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜੋੜੇ ਦੇ ਸੰਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਾਈਡ ਨੂੰ ਹੇਲੇਨਿਸਟਿਕ ਐਂਟੀਓਕ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਕੁ ਐਪੀਸੋਡਾਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸੀ, ਦੁਬਾਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੰਗ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ ਚਿਣਾਈ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਮਹਿਲਾ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਨੇ ਇੱਕ ਗਾਈਡ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ, ਐਂਟੀਓਚ ਵਿੱਚ ਆਏ ਭੂਚਾਲਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਵੀ। ਇਸਦੇ ਬਾਰੇ.
ਅੰਤਾਕਿਆ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਤੰਗ ਗਲੀਆਂ, ਚਿਣਾਈ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨਾਲ ਬਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰਾਂ ਦਾ ਅੰਦਰਲਾ ਹਿੱਸਾ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕਸਬੇ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਅੰਤਾਕੀ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ।
ਉਪਰੋਕਤ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, Asi-Demir ਗੱਲਬਾਤ, ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਰਹੀ। ਇਹ ਲਗਭਗ 160 ਸਕਿੰਟ ਚੱਲਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਸਕਿੰਟਾਂ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਦੋ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਵੀ ਡੂੰਘਾਈ ਲਈ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਟਿੱਪਣੀ, ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਵੇਗੀ।
ਅਭਿਨੇਤਾ ਮੂਰਤ ਯਿਲਦਿਰਿਮ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਵਾਲਾ, ਮਾਣ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਵਾਲਾ ਨੌਜਵਾਨ ਡੈਮਿਰ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਬੋਲੇ ਗਏ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਸਾਧਨ ਅੱਖਾਂ ਹਨ, ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ "ਦਿ ਮੈਥਡ" ਦੇ ਮਾਰਲੋਨ ਬ੍ਰਾਂਡੋ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਦੋ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਸੀ। ਮੂਰਤ ਯਿਲਦੀਰਿਮ, ਦੇਮੀਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਤੁਰਕੀ, ਗ੍ਰੀਸ, ਏਜੀਅਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੀ ਮਰਦ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਹੈ।
Asi, ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਟੂਬਾ ਬੁਯੁਕੁਸਤਨ, ਮਾਣ ਅਤੇ ਅਖੰਡਤਾ ਵਿੱਚ ਦੇਮੀਰ ਦੀ ਮਹਿਲਾ ਹਮਰੁਤਬਾ, ਇੱਕ ਤੀਬਰ ਪਰ ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਨਰਮ ਨਾਰੀਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਔਰਤ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਹੈ, ਉਹ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿ ਕੇ, ਉਹ ਮਜ਼ਦੂਰ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤ ਔਰਤ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਾਂਗ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕੱਪੜੇ ਦੀਆਂ ਕਈ ਪਰਤਾਂ ਪਾ ਕੇ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਹਾਂ ਦਾਦੀਆਂ, ਯੂਨਾਨੀ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਨ, ਨਾਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਗੱਲ ਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੌਕੇ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੁੱਧ ਢੱਕਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨਯੋਗ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਣ। ਕੁਝ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਆਸ਼ੀ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਹਲਕਾ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਕਵਰ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਸੀਆ ਲਈ ਦਰਸ਼ਕ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਕੀਮਤ ਹੈ।
Asi ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਹੈ ਜੋ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵੱਖ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਸਿਨੇਮਾਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪਰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਦੂਜੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮ ਦੌਰਾਨ Asi ਨੂੰ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੱਸਦਿਆਂ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਲਗਭਗ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਆਵਾਜ਼ ਦੂਜੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ Asi ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰਵੱਈਏ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਇਸ ਮਹੀਨੇ ਲੰਬੇ ਸੀਰੀਅਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਨਿੱਘੇ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਉਹ ਹੈ ਜਦੋਂ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦੀ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਧੀ, ਬਹੁਤ ਸਵੇਰੇ ਆਪਣੇ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਛਾਲ ਮਾਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਗੋਤਾਖੋਰੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬੈੱਡ-ਕਵਰ. ਗੋਤਾਖੋਰੀ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੋ ਵਾਰ ਕੁਰਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਲਈ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਵਰਣਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਨੁਭਵ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਤੁਰਕੀ ਸੀਰੀਅਲ ਦੇਖਣਾ।
ਨੇਲ ਯੁਰਟਸੇਵਰ ਦੁਆਰਾ ਰਚਿਤ ਸੀਰੀਅਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਐਂਟੀਓਕ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਪੇਰੀਕਲਸ, ਪਰਸ਼ੀਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਨ। ਇਹੀ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੇ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਪਾਲਿਆ ਹੈ; ਮਿਕਿਸ ਥੀਓਡੋਰਾਕਿਸ ਦਾ ਸੰਗੀਤ [ਬੇਦਾਅਵਾ: ਐਂਟੀਓਕ, ਗ੍ਰੀਸ, ਥੀਓਡੋਰਾਕਿਸ, ਆਦਿ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਭੂਗੋਲਿਕ, ਕਾਲਕ੍ਰਮਿਕ, ਜਾਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕਾਰਕਾਂ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਨਸਲ, ਕੌਮੀਅਤ ਆਦਿ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਗੀਤ ਕਿਸੇ ਭੂਗੋਲਿਕ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਸਬੰਧਿਤ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ।]
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸੀਰੀਅਲ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂਹਦਾ, ਸਿਵਾਏ ਇੱਕ ਕੇਸ ਦੇ ਜਿੱਥੇ ASI ਦੇ ਪਿਤਾ, ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ, ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਸਿੰਜਾਈ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸੀਰੀਅਲ ਦਾ ਇੱਕ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪਹਿਲੂ ਟੀਵੀ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੀ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਅਸੀਂ ਤੁਰਕੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਪੱਧਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ "ਸਭਿਆਚਾਰ" ਦੀ ਘੁਸਪੈਠ ਦੇ ਤੱਥ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।
Asi ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਡੇਮੀਰ ਕਿਸੇ ਉੱਚ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਕਲੱਬ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ "ਸੋਫ਼ਿਸਟਿਕੇਟਿਡ" ਪੱਛਮੀ ਤਰਕ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਲਗਭਗ ਉਕਸਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਥੀਮ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਅਭਿਨੇਤਾ, ਆਦਿ ਦੁਆਰਾ ਥੀਮ ਦਾ ਅਨੁਭਵ, ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ, ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਨਿੱਘੇ ਸਮਾਜ ਜੋ ਪੱਛਮ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੇ ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਲਟ ਹੈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਤੋਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਜ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹਨ।
ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਲੋਕ, ਆਮ ਆਮ ਲੋਕ, ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਠੋਰ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਡਰ, ਨਫ਼ਰਤ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ (ਅਤਿ ਹਿੰਸਾ), ਘਰੇਲੂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਅੰਤਾਕਿਆ ਦੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਸੀ ਅਤੇ ਦੇਮੀਰ ਦਾ ਜੀਵਨ ਇੱਕ ਵਿਨੀਤ, ਸੁਹਿਰਦ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ਾਂਤ ਜੀਵਨ ਹੈ।
PS
ਅੱਜ ਦੇ ਏਥਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣਾ ਥੋੜਾ ਢੁਕਵਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯੂਨਾਨੀ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਸਮਾਜ ਦੀ ਨਕਲ ਬਣਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਇੱਥੇ ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਸਾਰ ਹੈ:
– ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ZNet ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪੱਛਮ ਗ੍ਰੀਸ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਖਰੀ-ਦਿਨ ਦੀ ਮਾਰਸ਼ਲ ਯੋਜਨਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਯੂਨਾਨੀ ਖੱਬੇ ਪੱਖੀ ਨੂੰ ਅਗਲੀਆਂ ਸੰਸਦੀ ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਅੱਜ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਪੈਸਾ ਹੈ ਜੋ ਐਥਿਨਜ਼ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਯੂਨਾਨੀ ਦੁੱਖ ਦੇ ਲਾਲ-ਗਰਮ ਬਾਇਲਰ ਵਿੱਚ ਦਬਾਅ ਤੋਂ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਉਸ ਉੱਦਮ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਪੱਛਮ ਨੇ ਸਮਰਾਸ, ਮੌਜੂਦਾ ਯੂਨਾਨੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਦਾ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਜੀਵਨ, ਨਿੱਜੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਆਮ ਗ੍ਰੀਕ ਅਤੇ ਯੂਐਸ WASPs ਲਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਮਰਾਸ 'ਤੇ ਮਰਕੇਲ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕ੍ਰਾਊਟਸ ਜਾਂ ਬ੍ਰਿਟਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ, ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾਪੂਰਨ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਯੂਨਾਨੀ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
– ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ "ਕਠਪੁਤਲੀ" ਨੇ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਵਹਾਉਣ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਮੇਰੀ ਰਾਏ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਦੇ ਆਮ ਯੂਨਾਨੀ, ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣਗੇ। ਫਿਲਹਾਲ ਯੂਨਾਨੀ ਲੋਕ ਚੁੱਪ ਹਨ।
– ਯੂਨਾਨੀ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਜਰਮਨਾਂ ਦਾ ਦਖਲ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅਸ਼ਲੀਲ ਹੈ।
- ਗ੍ਰੀਕ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੁਖੀ ਭਰਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਏਕਤਾ ਦਿਲ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ।
ZNetwork ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਾਨ