ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ, ਜੂਨੀਅਰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ-ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਸਲੀ ਨਿਆਂ, ਮਜ਼ਦੂਰ, ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਕੁਨ, ਵਿਦਵਾਨ, ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹੈ; ਉਸਨੇ AFL-CIO ਅਤੇ ਸਰਵਿਸ ਇੰਪਲਾਈਜ਼ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਯੂਨੀਅਨ ਸਮੇਤ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਿਰਤ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ; ਉਹ ਟਰਾਂਸ ਅਫਰੀਕਾ ਫੋਰਮ ਦਾ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ "ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਦੀਵਾਲੀਆ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ!" ਅਤੇ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਬਾਰੇ 20 ਹੋਰ ਮਿੱਥਾਂ. ਉਹ ਗਲਪ ਦੀਆਂ ਦੋ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਵੀ ਹੈ: ਉਹ ਆਦਮੀ ਜੋ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਡਿੱਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਨਾਵਲ, ਉਹ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਰੰਗ ਬਦਲੇ. ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ-ਲਾਂਚ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਲਾਲ ਐਮਾ ਦਾ ਬਾਲਟਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਸਹਿਕਾਰੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਅਤੇ ਕੈਫੇ, TRNN ਸੰਪਾਦਕ-ਇਨ-ਚੀਫ਼ ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼ ਫਲੇਚਰ, ਜੂਨੀਅਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਨਾਵਲ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਠੇ, ਕੀ ਗਲਪ ਸਾਨੂੰ ਲਿਖਦੇ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਦੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ, ਕਿਉਂ ਅਧਿਕਾਰ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੱਬੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ — ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
ਪੋਸਟ-ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ: ਜੂਲਸ ਟੇਲਰ
ਟ੍ਰਾਂਸਕ੍ਰਿਪਟ
ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਕਾਹਲੀ ਪ੍ਰਤੀਲਿਪੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਪਰੂਫ ਰੀਡ ਸੰਸਕਰਣ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਉਪਲਬਧ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਠੀਕ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਬਾਲਟੀਮੋਰ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਰੈੱਡ ਐਮਾ ਦੇ ਸਹਿਕਾਰੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਅਤੇ ਕੈਫੇ ਵਿੱਚ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਰਾਤ ਲਈ ਸਾਡੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਥੇ ਆਉਣਾ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ। ਅਸੀਂ ਬੇਸ਼ੱਕ, ਇੱਥੇ ਬਿਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਨਾਵਲ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਵਾਲੀ ਗਲਪ ਰਚਨਾ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇੱਥੇ ਹਾਂ। ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਜਿਸ ਨੇ ਰੰਗ ਬਦਲੇ। ਅਤੇ ਬੇਸ਼ੱਕ, ਅਸੀਂ ਅਗਲੇ 45, 50 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੋਵਾਂਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਗੱਲ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡਾ ਟੀਚਾ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਪੜ੍ਹਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਸਪਾਰਕ ਨੋਟਸ ਸੰਖੇਪ ਦੇਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਅਮੀਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਅਗਲੇ 45 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼ ਹੈ। ਮੈਂ ਰੀਅਲ ਨਿਊਜ਼ ਨੈੱਟਵਰਕ ਦਾ ਸੰਪਾਦਕ-ਇਨ-ਚੀਫ਼ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਬਿਲ ਸਾਡੇ ਬੋਰਡ ਦੇ ਨਵੇਂ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਰੀਅਲ ਨਿਊਜ਼ ਨੈੱਟਵਰਕ ਵਿੱਚ ਸੰਪਾਦਕ-ਇਨ-ਚੀਫ਼ ਵਜੋਂ ਮੇਰੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਬਿਲ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਪਰ... ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋ, ਬਿਲ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਵੀ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੇਰਾ ਸ਼ੋਅ ਵਰਕਿੰਗ ਪੀਪਲ ਕਰਨ ਦੇ ਸੀਜ਼ਨ 1 ਤੋਂ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਵਰਕਰਾਂ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ, ਮਜ਼ਦੂਰ ਅੰਦੋਲਨ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਸੀਜ਼ਨ 1 ਤੋਂ, ਲੋਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਨ, "ਓ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ, ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।" ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਖਰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੋਅ 'ਤੇ ਰੱਖਣਾ ਪਿਆ। ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਬਾਇਓ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਹਵਾਲਾ, “ਬਿਲ ਫੈਚਰ ਜੂਨੀਅਰ ਬੀਕਨ ਪ੍ਰੈਸ 2012 ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੈਂਕਰਪਟਿੰਗ ਅਸ ਦੇ ਲੇਖਕ ਹਨ। ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਨਸਲੀ ਨਿਆਂ, ਮਜ਼ਦੂਰ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਕੁਨ, ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹਨ। . ਉਹ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਮਜ਼ਦੂਰ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਟ, ਅਤੇ ਰੇਡੀਓ, ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਤੇ ਵੈੱਬ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸਪੀਕਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹੈ। ਉਸਨੇ AFL-CIO, SEIU, ਅਤੇ AFGE ਸਮੇਤ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਦ ਮੈਨ ਹੂ ਫੇਲ ਫਰੌਮ ਦ ਸਕਾਈ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਤਲ ਦਾ ਰਹੱਸ।"
ਇਹ ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਖੁਰਚਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? 'ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਰੈੱਡ ਐਮਾ'ਜ਼ 'ਤੇ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਮਹਾਨ ਮਾਰਕ ਸਟੀਨਰ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਮਾਰਕ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ ਮਜ਼ਾਕ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਦੇ ਫੋਰੈਸਟ ਗੰਪ ਵਰਗਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਫੋਰੈਸਟ ਗੰਪ ਵਾਂਗ, ਹਰ ਵਾਰ ਮੈਂ ਅਮਰੀਕੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਜ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਸੀ, ਕੀ ਇਹ ਲੋਕ ਭੂਮੀਗਤ ਗਰਭਪਾਤ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ। , ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਨਾਗਰਿਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਲੜਦੇ ਹੋਏ, ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਾਰਕ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉੱਥੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, "ਓ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋ?" ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, "ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਬਿਲ ਫਲੈਚਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ?" ਜਾਂ ਨਾਬਾਲਗ ਲੀਗ ਬੇਸਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਜੋ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਨ, "ਓਹ, ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਯੂਨੀਅਨ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।" ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ, "ਹਾਂ, ਮੇਰਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ।"
ਪੱਛਮੀ ਸਹਾਰਾ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਨਿਰਣੇ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਪੂਰੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਗਲਪ ਵੀ ਲਿਖਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋ. ਅਤੇ ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਸਵਾਲ ਵੱਲ ਜਾਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੈ। 'ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਭ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਤੁਹਾਡੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕਲਪਨਾ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਆਈ ਅਤੇ ਕੀ ਇਸ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੀਤਾ ਹੈ? ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਘਰ ਨੂੰ ਹਿੱਟ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਵਰਕਰ ਪੱਖ, ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਨੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟਾਂ, ਪ੍ਰਚੂਨ, ਫੈਕਟਰੀਆਂ, ਗੋਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਮਜ਼ਦੂਰ ਕਾਰਜਕਰਤਾ ਪੱਖ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਤਕ ਪੱਖ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਉਲਟ. ਪਰ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਹਿੱਸੇ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਹਨ ਜਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਵਿਲੱਖਣ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਲਗਭਗ 11, 12 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਖਣੀ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਦਯੋਗਿਕ ਲਾਂਡਰੀ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਨੁਭਵ ਸਨ ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਰੌਲਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਨਵੀਨਤਮ ਨਾਵਲ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਤੁਹਾਡਾ ਕਿਰਤ ਜਥੇਬੰਦਕ ਕੰਮ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਿਤਕ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਮੈਂ ਇਹ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਹਿਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਹਿਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਸ ਲਈ, ਆਓ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਨਵਾਦ, ਰੀਅਲ ਨਿਊਜ਼ ਨੈੱਟਵਰਕ, ਜੋਹਨ ਡੂਡਾ, ਰੈੱਡ ਐਮਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਕੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਧੰਨਵਾਦ ਜੋ ਇੱਥੇ ਆਏ ਹਨ। ਮੈਂ ਸਨਮਾਨਿਤ ਹਾਂ।
ਗਲਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ ਪੇਂਟ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਭਾਗ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਵਰਕਰ ਸੀ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਵੈਲਡਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਕੁਇੰਸੀ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਲਈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲਿਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ. ਪਰ ਜੋ ਮੈਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ ਪੇਂਟ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਾਠਕ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਓ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਕਿੰਨਾ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, "ਠੀਕ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਰਸਾਇਣਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਰਸਾਇਣ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ।" ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਧੂੰਏਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਲਈ ਗਲਪ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਇੱਕ ਛਾਪ ਛੱਡਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜੀ, ਦੂਸਰੀ ਗੱਲ ਜੋ ਮੈਂ ਇਸ ਮੈਕਸ ਬਾਰੇ ਕਹਾਂਗਾ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਪਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਹਰ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਕਾਲਪਨਿਕ ਕਹਾਣੀ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਕਲਪਨਾ ਲਿਖਣ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੰਨੇ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਕਾਫ਼ੀ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੋ ਮੈਂ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਉਸ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ. ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਮੁਹਿੰਮ 'ਤੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਕਹੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਗਲਪ ਦੁਆਰਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਹੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਗੱਲ. ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਫਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸ਼ੋਅ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਦਾ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਹਾਂ। ਹਰ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ ਸਿਵਾਏ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਸੰਦਰਭ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਸ ਸਭ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਸ ਨਾੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਵਾਲ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਓ... ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵਾਂਗੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਿੱਲ ਬੁਣਦਾ ਹੈ। 45 ਤੋਂ 50 ਮਿੰਟ ਦੀ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨਾਵਲ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਡਾ ਅੰਤਮ ਟੀਚਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਣ, ਇਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹਣ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਆਓ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਆਦ ਦੇਈਏ.
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਯੇਅ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਚਲੋ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪੜ੍ਹੀਏ ਅਤੇ ਉਸ ਸੀਨ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਛਾਂਟੀ ਕਰੀਏ ਜਿਸਦਾ ਤੁਸੀਂ ਵਰਣਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਾਂਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੈ, ਸਹੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ.
ਇਹ ਜੁਲਾਈ 1978, ਕੁਇੰਸੀ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ, ਕੁਇੰਸੀ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। “ਅਲਬਰਟੋ ਪੇਰੇਜ਼ ਨਿਰਮਾਣ ਅਧੀਨ ਤਰਲ ਕੁਦਰਤੀ ਗੈਸ ਟੈਂਕਰ ਦੇ ਸਟਾਰਬੋਰਡ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਥਪਥ, ਉਸਨੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਸਵੇਰੇ 9:00 ਵਜੇ ਦਾ ਬ੍ਰੇਕ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਨਮੀ ਚਾਰਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਵੀ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਦੇ ਟੋਇਆਂ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵੈਲਡਰ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਨਮੀ ਦੇ ਆਦੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਪੇਡੇਜ਼ ਉਸ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਏ ਹੈਚ ਰਾਹੀਂ ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਥੀ ਐਲਿਸ ਲਵ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਲੀ ਸੀ ਐਲਿਸ ਬਰੇਕ 'ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ 15 ਫੁੱਟ ਪੌੜੀ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਤਖਤੇ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ, ਧਾਤ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ 'ਤੇ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ।
ਉਹ ਵੈਲਡਿੰਗ ਜਾਂ ਬ੍ਰੇਕ ਲੈਣ ਵੇਲੇ ਵਰਤੇ ਗਏ ਉਪਰਲੇ ਡੱਬੇ 'ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਸੀ। ਪੇਡੇਜ਼ ਨੇ ਐਲਿਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਡੱਬੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਝਾਤ ਮਾਰੀ ਜਿਸ 'ਤੇ ਉਹ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਆਰਕ ਵੈਲਡਿੰਗ ਲਾਈਨ, ਹੋਲਡਰ ਅਤੇ ਸ਼ੀਲਡ ਉਸਦੇ ਡੱਬੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਏ ਸਨ। ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਐਲਿਸ ਵਰਗੀਆਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਔਰਤਾਂ ਵੀ। ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਐਲਿਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਵਧੀਆ ਵੈਲਡਰ ਬਣਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ. ਪਰ ਯਕੀਨਨ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਵਿੱਚ ਅੱਧੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ [ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ 00:10:31] ਸੀ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਪੇਡੇਜ਼ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਉਸਦੇ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਚਿਪਕ ਗਈ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਤੋਂ ਨਫ਼ਰਤ ਸੀ, ਪਰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਉਸ ਕੋਲ ਨੌਕਰੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਪੇਡੇਜ਼ ਪੁਰਤਗਾਲ ਤੋਂ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਵੈਲਡਿੰਗ ਦਾ ਕੰਮ ਹੀ ਉਹ ਕੰਮ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਹ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਪਰ ਕੀ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ? ਪੇਡੇਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਨੱਕ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਮਾਸਕ ਖਿੱਚਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧੂੰਏਂ ਅਤੇ ਗੰਦਗੀ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਢੱਕਣਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਈਅਰ ਪਲੱਗਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਘੁਮਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਹੈਲਮੇਟ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਹੈਮਰਿੰਗ ਅਤੇ ਡ੍ਰਿਲਿੰਗ ਨੇ ਟੈਂਪੋ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ੀ ਫੜ ਲਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਰਮਚਾਰੀ ਸਵੇਰ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਪਰਤੇ ਸਨ। ਵੈਲਡਿੰਗ ਦੀ ਬਦਬੂ ਉਸਦੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤੀ ਮਾੜੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਦੋ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਲੋਅਰ ਲਗਾਤਾਰ ਚੀਕਣ ਵਰਗੀ ਆਵਾਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਲਗਾਤਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਧੂੰਏਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਵੈਲਡਿੰਗ ਰਾਡ ਨੂੰ ਹੋਲਡਰ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਢਾਲ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਖਿੱਚ ਲਿਆ, ਵਿਜ਼ਰ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਲੈਂਸ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇਖਿਆ। ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਚਾਪ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਚਮਕਦਾ ਸੁਨਹਿਰੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਲਾਵਾ ਵਰਗਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਲਾਵਾ ਇੱਕ ਵੈਲਡਿੰਗ ਬੀਡ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਡੱਬੇ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਖਿਤਿਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਰੌਲਾ ਸੁਣਿਆ, ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਰੁਕਿਆ, ਪਰ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਐਲਿਸ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਪੌੜੀ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵਾਈਬ੍ਰੇਸ਼ਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਐਲਿਸ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਦਿਆਂ ਸੁਣਿਆ। ਉਹ ਵੈਲਡਿੰਗ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਮਣਕੇ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਪਿਘਲੀ ਹੋਈ ਧਾਤ ਨੂੰ ਵੈਲਡਿੰਗ ਰਾਡ ਨਾਲ ਲਗਪਗ ਇਕ ਇੰਚ ਤੱਕ ਸੜ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪੇਡੇਜ਼ ਨੇ ਰੁਕਿਆ ਹੈ, ਇੱਕ ਢਾਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਧਾਰਕ ਤੋਂ ਡੰਡੇ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਡਿਸਕਨੈਕਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਐਲਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਿਆ, ਪਰ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਤਸੁਕ, ਪੇਡੇਜ਼ ਲਗਭਗ ਛੇ ਫੁੱਟ ਉੱਚਾ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ, ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਪੌੜੀ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਤਖਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਥਿਤ ਸੀ। ਉਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਝੁਕ ਗਿਆ, ਪਰ ਆਪਣਾ ਸੰਤੁਲਨ ਗੁਆ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਸਭ ਕੁਝ ਕਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ।”
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ਸਾਡਾ ਬਿੰਦੂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਕੀ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਲਿਆਉਣਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸੁਆਦ ਹੈ. ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਨਮੋਹਕ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਰਹੱਸਮਈ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਮੌਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਛਾਵੇਂ ਚਿੱਟੇ ਸਰਬੋਤਮ ਸੰਗਠਨਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਠੀਕ ਹੈ? ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਤੱਤ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਖੋਦਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਉਸ ਹਵਾਲੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਮਰਪਣ ਪੰਨੇ 'ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਵਾਕ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, "ਡੈਨੀ ਗਲੋਵਰ ਨੂੰ, ਜਿਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲਪ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਧੱਕਿਆ।"
ਇਸ 'ਤੇ ਫੈਲਾਓ. ਇਸ ਪਿੱਛੇ ਕਹਾਣੀ ਕਿੱਥੇ ਹੈ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਜਨਵਰੀ 1999 ਵਿੱਚ ਡੈਨੀ ਗਲੋਵਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਟ੍ਰਾਂਸ ਅਫਰੀਕਾ ਫੋਰਮ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਡੈਨੀ ਅਤੇ ਵਾਲਟਰ ਮੋਸਲੇ ਦੇ ਲੇਖਕ, ਜੈਨੇਟਾ ਕੋਲ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਡੈਲੀਗੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤਿਆ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਫਰਾਈ ਸੀ, ਮੈਂ AFL-CIO ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਡੈਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਡੈਨੀ ਇੱਕ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਨਸਾਨ ਸੀ, ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੇਠਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਟੌਸੈਂਟ ਲੂਵਰਚਰ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਉਮੀਦ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਸਪੇਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈਤੀਆਈ ਇਨਕਲਾਬ ਦੀ ਬਹੁਤ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਲਈ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀ ਸੀ।
ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇਲਾਜ ਲਿਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਭੇਜਦੇ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਦੇਖਾਂਗੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਇਕਬਾਲ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਇਲਾਜ ਕੀ ਹੈ. ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਤੁਰਕੀ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਲਾਜ ਕੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ, "ਠੀਕ ਹੈ।" ਪਰ ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲਿਆ, ਮੈਕਸ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲੀ ਲਾਈਨ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਇਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਮੂਰਖ ਹੋ? ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਇੱਕ ਇਲਾਜ ਲਿਖੋ. ਇਸ ਲਈ ਇਲਾਜ ਲਿਖੋ।'' ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਇਲਾਜ ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਲਾਜ ਕੀ ਹੈ। ਟਰੀਟਮੈਂਟ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਸਾਰ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਭੇਜਿਆ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਅਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਅਪਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਏਕਤਾ ਵੰਡ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ. ਮੈਂ ਇੱਕ ਏਜੰਟ ਕੋਲ ਗਿਆ ਜਿਸਨੇ ਮੇਰਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ, ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਸੰਭਵ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਸਦੇ ਅੰਤਮ ਸ਼ਬਦ ਸਨ, "ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਓ, ਮੈਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰੋ।"
ਪਰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਡੈਨੀ ਅਤੇ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵਾਲਟਰ ਮੋਸਲੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ, ਮੈਂ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸੀ ਜੋ ਅਕਾਸ਼ ਤੋਂ ਡਿੱਗਿਆ ਮਨੁੱਖ ਬਣ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਕਸ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਕਰ ਇਹ ਡੈਨੀ ਲਈ ਨਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਮੇਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਲਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅੱਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੇਵਜ੍ਹਾ ਬੇਰਹਿਮ ਸੀ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਖੁਦ ਇਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ. ਮੇਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜਿਸ 'ਤੇ ਮੈਂ ਸੱਚਾ ਫੀਡਬੈਕ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸੱਚੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਬੇਵਜ੍ਹਾ ਮਤਲਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਠੰਡੇਪਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਝੰਜੋੜਨਾ, ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਮਾੜਾ, ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਉਸ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕੁਚਲਣ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ, ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮ ਚੀਜ਼ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਮਹਾਨ ਰੈੱਡ ਐਮਾ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ, ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਇੰਨੇ ਬੇਰਹਿਮ ਨਾ ਬਣੋ। ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਦਾ ਮਹਾਨ ਮਾਸਟਰ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਮੁੱਲ ਅਤੇ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅਤੇ ਮੈਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿਚ ਡੁਬਕੀ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ 'ਤੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਭਾਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੋ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੰਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਗਲਪ, ਗਲਪ ਪੜ੍ਹਨਾ, ਗਲਪ ਲਿਖਣਾ, ਗਲਪ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨਾ, ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੋਚਣਾ ਜੋ ਗਲਪ ਸਾਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਸੋਚੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਖ਼ਿਆਲ ਵਿਚ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ? ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਗਲਪ ਨੂੰ ਓਨੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਾ ਲੈ ਕੇ ਕੀ ਗੁਆ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿੰਨੀ ਸਾਨੂੰ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਚਰਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਉਪਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹਨ? ਉਹ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਖਾਸ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕੁਰਾਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਤੌਰਾਤ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ। ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਸੈਕੰਡਰੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਅਕਸਰ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਤੱਥਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ. ਕਿ ਤੱਥ ਆਪਣੇ ਲਈ ਬੋਲਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਉਹ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਤੱਥ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੇ। ਉਹ ਸਹੀ ਸਿੱਟੇ 'ਤੇ ਆਉਣਗੇ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ. ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹਾਨ ਰਿਪਲੇਸਮੈਂਟ ਥਿਊਰੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਧਾਰਨਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ।
ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਿ ਗੋਰੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੋਰੇ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੀ ਮਿੱਥ ਨਾਲ ਜੁੜਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ, ਤੁਸੀਂ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ. ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗੀ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਸਮੂਹ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਲੇ ਲੋਕ ਅੱਗੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਜਾਂ ਔਰਤਾਂ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਾਂ ਜੋ ਵੀ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ, ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤੱਥਾਂ ਨੂੰ ਫਿੱਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ, ਅਸੀਂ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਉਲਝੇ ਹੋਏ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸੱਚ ਬੋਲਣਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਸੱਜੇ ਵਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ. ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸ ਨਾਲ ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਸੱਚ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਪਰ ਸੱਚਾਈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਜਬੂਰ ਹੈ.
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ ਗਲਪ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਕਿਮ ਸਟੈਨਲੇ ਰੌਬਿਨਸਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਨਤਮ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਮੰਤਰਾਲਾ, ਜੋ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਬਾਰੇ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਅਰਧ-ਗਲਪ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਤਬਾਹੀ. ਅਤੇ ਜੋ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਰਚਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਨਾ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, "ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਚਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਉੱਚਾ ਰਹਾਂਗਾ ਜਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰ ਲਵਾਂਗਾ।" ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਮੀਦ ਦੇ ਨਾਲ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਜਬੂਰ ਹੈ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਮੈਂ ਹੋਰ ਵੀ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਗਲਪ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਦਿਖਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਾਲ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਵਰਗੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਉਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ, ਅਤੇ ਅਮੀਰ, ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਚਰਚਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਸਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, ਮੈਂ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਾਰੇ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ, ਅਤੇ ਉਸ ਸੰਸਾਰ ਬਾਰੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀ ਉਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੈ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਮੈਂ ਬਹਿਸ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਅਸਲ, ਸੱਚੇ, ਮਨੁੱਖ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖੀ ਸਬੰਧ, ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ, ਅਤੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਜੀਵਨ ਸੁੰਦਰ, ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ, ਅਤੇ ਅਮੀਰ, ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ, ਅਤੇ ਲੜਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਗਲਪ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜੋ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ.
ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ 'ਤੇ ਦਿੱਖ ਦੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, "ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦਾ ਮੇਰਾ ਰਸਤਾ ਫਿਓਡੋਰ ਦੋਸਤੋਵਸਕ ਦੁਆਰਾ ਚਲਿਆ ਗਿਆ, ਮੈਂ ਉਹ ਮਾਣਮੱਤਾ ਖੱਬੀ ਗਿਰੀਦਾਰ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਮੈਂ ਫਿਓਡੋਰ ਦੋਸਤੋਵਸਕ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਜ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੋ ਧਿਆਨ ਉਸ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੰਸਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਜੇਮਜ਼ ਬਾਲਡਵਿਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਹਵਾਲਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਸਾਈ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਕੁਝ ਹੈ, "ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਿਆਰ ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।" ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ. ਅਤੇ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਨਿਮਰ ਅਨੁਭਵ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਇਹ ਸੱਚ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਇਕੱਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਜੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟਣਾ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ.
ਪਰ ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਗਲਪ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਉਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਕੁਝ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਖੱਬੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨਾ। .
ਠੀਕ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ. ਇਸ ਲਈ ਇਸ 'ਤੇ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਓ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਖੋਦੀਏ The Man Who Changed Colors, ਠੀਕ ਹੈ? ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਲੀਚ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋ. 'ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ. ਅਤੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਛਲੇ ਨਾਵਲ ਵਾਂਗ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਸੱਜੇ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਸਹੀ? ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ, ਮੁੰਡੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਵੈਲਡਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਵਰਤ ਰਹੇ ਹੋ ਅਤੇ ਲਿਖ ਰਹੇ ਹੋ। ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਹੀ ਹਾਂ? ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ ਕੀ ਜਾਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਨਾਵਲ ਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਨ ਫੇਲ ਫਰੌਮ ਦਾ ਸਕਾਈ। ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਸਲ, ਨਿਆਂ, ਬਦਲਾ, ਅਤੇ ਕੇਪ ਵਰਡੀਅਨਜ਼ ਬਾਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਦਿਲਚਸਪ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਬਦਲਾ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਰੇਖਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ? ਅਤੇ ਕਿਸ ਬਿੰਦੂ 'ਤੇ ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ?
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਇਹ ਇੱਕ ਰਸਕੋਲਨੀਕੋਵ ਸਵਾਲ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਕਦੇ ਇੱਕ ਸੀ.
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਉਹ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਜੂਝ ਰਿਹਾ ਹਾਂ. ਹੁਣ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਮੈਕਸ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਮੈਂ ਵੀ ਜੂਝ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੈ ਵਚਨਬੱਧਤਾ।
ਇਸ ਲਈ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਡੇਵਿਡ ਗੋਮਜ਼ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਵੀਹਵਿਆਂ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਉਹ ਕੇਪ ਵਰਡੀਅਨ ਅਮਰੀਕਨ ਹੈ। ਉਹ ਸਿੰਗਲ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ. 'ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਆਕਰਸ਼ਕ ਔਰਤਾਂ ਹਨ ਜੋ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਮੌਕੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਮੈਕਸ ਵਿੱਚ ਠੋਕਰ ਖਾ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵੀਹਵਿਆਂ ਦੀ ਲਿੰਗਕਤਾ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣਾ ਸੀ। ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸੱਠ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਲਿੰਗਕਤਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਲਿੰਗਕਤਾ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵੀਹਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋ। ਅਤੇ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼. ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਦੋਵੇਂ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਤੋਂ ਕੁਝ ਢਿੱਲੇ ਸਿਰੇ ਜੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਚਰਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਕਿ ਨਤੀਜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵਿੱਚ. ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਕੋਈ ਆਦਰਸ਼ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤੋਲਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁੱਦੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੇਪ ਵਰਡੀਅਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਚਰਚਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਕਸ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕੌਣ ਕੇਪ. ਵਰਡੀਅਨ ਹਨ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੇਪ ਵਰਡੀਨਜ਼ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, "ਕੀ? ਕੇਪ ਕੀ? ਤੁਹਾਡਾ ਮਤਲਬ ਕੇਪ ਹੈਰਿਸ ਹੈ?" ਸਹੀ? ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕੇਪ ਵਰਡੀਅਨਜ਼ 1492 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਫਰੀਕੀ ਆਬਾਦੀ ਸੀ ਜੋ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਅਮਰੀਕਾ ਆਈ ਸੀ।
ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਜਿਹੀ ਆਬਾਦੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਨਸਲ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਇੱਥੇ ਗੁਲਾਮੀ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਸਿਆਸੀ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਅਤੇ ਇਸ 'ਤੇ ਨਿਰਮਾਣ, ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪਿਛਲੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਉਂ ਆਏ? ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ, "ਕੀ ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬਿੱਲ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ ਜੋ ਤੁਰੰਤ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋ?" ਜਾਂ ਕੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਮੇਰੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ, ਮੇਰੇ ਅੱਧੇ ਮੁਕੰਮਲ ਨਾਵਲ, ਮੇਰੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਲਟਜ਼ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਮੇਰੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਨੋਟਬੁੱਕਾਂ ਅਤੇ ਨੋਟਬੁੱਕ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੋਟਬੁੱਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਫਲਿਪ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਰੰਤ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸੁਚੇਤ ਜਾਂ ਅਚੇਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਾਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਅਤੇ ਇਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਇਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲਿਖ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਮੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਵਨਾਵਾਂ, ਪਾਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪਲਾਟਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਡੂੰਘਾਈ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ, ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਆਤਮ-ਨਿਰਮਾਣ ਬਣ ਗਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਓਨੀ ਹੀ ਕਲਾ ਹੈ ਜਿੰਨੀ ਚੰਗੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਕਲਾ ਬਾਅਦ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਹਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ ਉਹ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਨਿਰੀਖਣ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੈਂ ਹਾਂ. ਅਤੇ ਮੈਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋੜਦਾ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਾਂ ਹੋਣ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕੈਮਰੇ ਨਾਲ ਸ਼ੂਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮਿਡਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਖਬਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖੀ, ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀ। ਅਤੇ ਉਸ ਮੈਕਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ, ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ, ਮੈਂ 15 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਲਿਖਣ, ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ, ਰਣਨੀਤੀ, ਰਣਨੀਤੀਆਂ, ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਲਪਨਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਫਜ਼ੂਲ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਦ ਮੈਨ ਹੂ ਫੇਲ ਫਰੌਮ ਦ ਸਕਾਈ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਦੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਨਾਬਾਲਗ ਲੀਗ ਬੇਸਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਨਾਲ ਫਸਿਆ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਨਾਲ ਅਟਕ ਗਿਆ, ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਇਹ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਧੀ ਤੋਂ ਨਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਸੜਕ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ The Man Who ਦੇ ਮੂਲ ਵਿਚਾਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਗਈ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਧੀ ਫਰਸ਼ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਪਿਤਾ ਜੀ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਮਿਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਦੋ।" ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਹਾਂ।" ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਮੈਨੂੰ ਲੋੜ ਹੈ. ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹੌਸਲੇ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਲੋੜ ਸੀ। ਪਰ ਦੋਵਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਪਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, "ਠੀਕ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਿਆ?" ਖੈਰ, ਇਸਦੇ ਦੋ ਜਵਾਬ ਹਨ. ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਾਉਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਲੱਗ ਗਏ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਲੱਗ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੱਲ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਕ ਰੂਪਰੇਖਾ ਬਣਾਈ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੰਖੇਪ ਰੂਪਰੇਖਾ, ਪਰ ਫਿਰ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ, ਮੇਰੀ ਧੀ, ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮਦਦਗਾਰ ਸੰਪਾਦਨ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ।
ਕਿਉਂਕਿ ਗਲਪ ਲਿਖਣਾ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਜੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਪਏਗਾ ਕਿ ਪਾਠਕ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਹੀ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਹੀ ਸ਼ਬਦ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਭਜਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਉਸ ਲਾਈਨ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਡੇ ਲਈ ਸਾਡੀ ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਮੈਂ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਮਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਲਈ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖੋਲ੍ਹਾਂਗੇ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇਣ, ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੱਸਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਸਮਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕੁਝ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਈਨਿੰਗ ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੇਖਕ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਦੀ ਮੈਂ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਪੱਖਾਂ ਲਈ ਜੋ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਜੋ ਨਿਰਪੱਖ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਰੇਸ਼ਮ ਬੁਣ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਬੱਸ ਇਸ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਮੈਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਵੈਲਡਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਟੇਪੇਸਟਰੀਆਂ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਇਸਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।
ਪਰ ਫਿਰ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰਤ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਚੀਜ਼ਾਂ 'ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਦਾਖਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਸ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਹੈ. ਇੱਕ, ਚੈਪਟਰ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਹਨ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਜੀ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਡੈਨ ਬ੍ਰਾਊਨ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਕਰਟ ਵੋਨਗੁਟ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪਸੰਦ ਸਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਕਲਪਨਾ ਬਾਰੇ ਹੈ. ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਮਨ ਦੀ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ.
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਸੱਜੇ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਉਲਝੇ ਹੋਏ ਹੋ. ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਘਣੀ ਟੋਸਲਟੋਯਾਨ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮੇਰੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਫੌਜ ਦੇ ਘੁੰਮਣ ਦੇ ਉਲਟ. ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਆਪਣੇ ਗੁਣ ਹਨ.
ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸਿਆ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜੋ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਫਸ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪਾਠਕ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ। ਉਹ ਬਿੰਦੂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਲਾਟ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਫਸ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅੰਤਮ ਨਤੀਜਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪਾਠਕ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ, ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੇ ਅਭਿਆਸ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਡਰ, ਸਸਪੈਂਸ, ਪਿਆਰ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ, ਉਮੀਦ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ. ਇਹ ਸਭ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਾਤਰ ਹਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੋੜ ਅਤੇ ਮੋੜ ਹਨ. ਬਸ ਉਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੁਆਰਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਗੱਲ ਕਰੋ.
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਾਂ, ਕੋਈ ਹੋਰ ਜੋ ਛੱਡਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਖਰੀਦਦਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੁਚੇਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਮੈਕਸ, ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਪਹਿਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਹ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਚੈਪਟਰ ਛੋਟੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਕੋਈ ਸਬਵੇਅ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਅਧਿਆਇ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਉਤਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਇਸਦਾ ਹਿੱਸਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਅਧਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਛੋਟਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਹੈ. ਬਿਲਕੁਲ ਉਹਨਾਂ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਇਸਦਾ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਆਮ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਦਿਓ. ਇੱਕ ਸੰਤੁਲਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਅੰਤਮ ਟੀਚੇ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਜਾਂ ਤਾਂ ਅੰਤਮ ਟੀਚੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ, ਜਾਂ ਉਹ ਰਣਨੀਤੀਆਂ 'ਤੇ ਜਨੂੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਅੰਤਮ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਠੀਕ?
ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਫਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਇਹ ਭੁੱਲਣਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਪਰ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ?
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਭਾਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, "ਮੈਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।" ਇਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਮੈਂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਸੂਖਮ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਚਰਚਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦ ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਬੁਰਜੂਆਜ਼ੀ ਦਾ ਕਿਹੜਾ ਭਾਗ ਹੈ, ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਨੀ ਪਵੇਗੀ... ਤੁਸੀਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪਲ ਤੋਂ ਖਿੱਚਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਮੁੱਦੇ ਉਠਾਏ ਹਨ। ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਪਾਠਕ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਤਸੁਕ ਹਨ, ਕੁਝ ਹੋਰ ਖੋਜ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕੇਪ ਵਰਡੀਨਜ਼ ਨਾਲ ਵੀ ਇਹੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜੋ 15 ਵਜੇ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ... ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਲੇਬਰ ਡੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੀਨ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਸਭ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੇਪ ਵਰਡੀਨਜ਼ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। 1970 ਵਿੱਚ. ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪਾਠਕ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, "ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਕੌਣ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦਿਓ. ਮੈਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਦਿਓ।” ਉਹੀ ਤੁਸੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਉਹੀ ਮੈਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਮੈਂ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੱਥ-ਲਿਖਤ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਖਰੜਾ। ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ, ਮੈਂ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੇਖਕ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ? 'ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਖਰੜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਪਾਠਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਅਸਫਲ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਲਾਈਨ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹੋ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਵਿਚਾਰ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸਮ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਉਂ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਇੱਥੇ ਬਾਲਟਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਭਰਾ ਐਡੀ ਕੌਨਵੇ ਦੇ ਗੁਜ਼ਰਨ ਤੋਂ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਰੈੱਡ ਐਮਾ ਵਿਖੇ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਐਡੀ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸੇਵਾ 'ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਬਾਹਰ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਐਡੀ ਨੇ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਯੋਜਿਤ ਕਰਨ ਦੋਵਾਂ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਤਸਵੀਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਐਡੀ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਲਗਭਗ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਉਮੀਦ ਕਰਨਗੇ, ਠੀਕ ਹੈ? ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੰਭਾਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਲਗਭਗ ਉਲਟ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਏਜੰਸੀ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਖੁਦ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਕਰਨਗੇ. ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪਾਠਕ ਕੀ ਸੋਚੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਵਾਕ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਵਾਕ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਵਾਕ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, "ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਲਿਆ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੇਪ ਵਰਡੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਮਿਲਿਆ?" ਪਰ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਫਿਰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿਚ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਸਹੀ? ਨਹੀਂ, ਬਿਲਕੁਲ। ਅਤੇ ਲੋਕ, ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦੋਵੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਏ ਹਨ, ਪਰ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਅਗਲੀ ਕਹਾਣੀ ਕੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਖਾਂ।
ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਸਿੱਟੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ ਜੋ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਾਪਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀ ਲੈ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਲਗਭਗ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਹ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ। ਅਸੀਂ ਥੈਂਕਸਗਿਵਿੰਗ ਡਿਨਰ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਹੀ ਸੀ. ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪੱਖ 'ਤੇ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਹੁਤ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਲੈ ਲਈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿੱਟਿਆਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰ, ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਇਸ ਸਿੱਟੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਤਾ ਲਗਾਓ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕਿਵੇਂ ਆਏ, ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਲਕੀਅਤ ਲੈ ਲਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਸਪੀਕਰ 3:
ਚਲੋ ਇਸਨੂੰ ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ ਲਈ ਛੱਡ ਦੇਈਏ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਨਵਾਦ. ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਨਵਾਦ.
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਠੀਕ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ 8:06 ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਲਈ ਲਗਭਗ 25 ਮਿੰਟ ਮਿਲੇ ਹਨ, [ਅਣਸੁਣਨਯੋਗ 00:46:11] ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਫਲੋਟਿੰਗ ਮਾਈਕ੍ਰੋਫੋਨ ਹੈ। ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮਾਈਕ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਵਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ 'ਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕੀਏ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਦੇ ਲਈ ਵੀ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਿੱਲ ਲਈ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਹਨ?
ਸਪੀਕਰ 4:
ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਗਲਪ ਲਿਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਫਾਇਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ ਪੇਂਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਬੰਧਿਤ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪੇਂਟ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਮੌਖਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ. ਮੈਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਅਲੈਸੈਂਡਰਾ ਪੋਰਟੇਲੀ ਦੁਆਰਾ ਆਰਡਰ ਹੈਜ਼ ਬੀਨ ਕੈਰੀਡ ਆਉਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਲੇਖਕ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਪੂਰਾ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਲ ਮੈਨੀਫੈਸਟੋ ਜਾਂ ਜੋ ਵੀ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ।
ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖਾਸ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀ ਬਦਲੇ ਬਾਰੇ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪੂਰੇ ਇਤਾਲਵੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਯਾਦ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਘਟਨਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਵੀ, ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਝੂਠੀ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਦੇ ਤੱਥ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਜੀ.
ਸਪੀਕਰ 4:
ਗਲਤ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ, ਝੂਠੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ, ਤੁਸੀਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਝੂਠੀ ਚੇਤਨਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਕੀ ਨਹੀਂ. ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਜਿਕ ਤੱਥਾਂ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਕਿ ਉਹ ਯਾਦਾਂ ਅਸਲ ਸਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਯਾਦਾਂ ਅਨੁਭਵੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਹੀ ਨਾ ਹੋਣ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ, ਵੱਡੀ, ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਅਨੁਭਵ ਲਈ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘਿਣਾਉਣੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਤਸੁਕ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਸਿਆਸੀ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। . ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਬੁਰਾਈ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਹਮਦਰਦੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਸਵਾਲ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ. ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਿਰੀਖਣ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੋਕ ਗਲਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਗਲਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਸ਼ੇਰ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ ਬਾਰੇ ਇਸ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਈਸਪ ਕਥਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੇਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਉਸੇ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। , ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਤੁਰਨਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੌਣ ਉੱਤਮ ਇਨਸਾਨ ਹੈ ਜਾਂ ਸ਼ੇਰ। ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਕਲੀਅਰਿੰਗ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਹਰਕੂਲੀਸ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਆਦਮੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, "ਇਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ." ਸ਼ੇਰ ਕਹਿੰਦਾ, "ਇਹ ਕੀ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ?" ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, "ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਨ ਸ਼ੇਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਹਨ।" ਅਤੇ ਸ਼ੇਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, "ਆਹ। ਪਰ ਜੇ ਇਹ ਮੂਰਤੀਆਂ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸ਼ੇਰ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਹਰਕਿਊਲਿਸ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਬਿੰਦੂ ਨੰਬਰ ਇੱਕ ਹੈ, ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਮੂਰਤੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਹੁਣ, ਅਸਲ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ 1934 ਦੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਹੜਤਾਲ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੜਤਾਲ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿੰਨੇ ਲੋਕ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ 1934 ਵਿੱਚ ਹੜਤਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੈਂਪ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ? ਸਹੀ? ਉੱਤਰੀ ਕੈਰੋਲੀਨਾ, ਦੱਖਣੀ ਕੈਰੋਲੀਨਾ, ਟੇਨੇਸੀ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੈਂਪ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਠੀਕ ਹੈ? ਹੁਣ, ਜਦੋਂ ਹੜਤਾਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਪੂੰਜੀ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਹੜਤਾਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਹਨ ਜੋ ਕਹਿਣਗੇ, "ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਯੂਨੀਅਨ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ” ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ, ਪਰ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਬਦਲ ਗਈ।
ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀ ਮੇਰੇ ਜਵਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਿੱਚ, ਸਾਨੂੰ ਤੱਥਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਝੂਠੀ ਯਾਦ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਝੂਠੀ ਚੇਤਨਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਝੂਠੀ ਯਾਦ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਹੈ।
ਹੁਣ, ਇਸ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਲਈ ਕੋਈ ਹਮਦਰਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਹਮਦਰਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਿਵਾਏ ਇੱਕ ਅਰਥ ਵਿੱਚ, ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹੈ… ਮੈਂ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਫਾਸੀਵਾਦੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਸਮਝ ਜਾਓਗੇ। ਮੇਰਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਲੰਘਿਆ ਉਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ. ਉਸ ਸਵਾਲ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ।
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇਸ 'ਤੇ ਪਿਗੀਬੈਕ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਜੇ ਮੈਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਜਨੂੰਨਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਰੀਅਲ ਨਿਊਜ਼' ਤੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਇਹ ਉਹੀ ਸਵਾਲ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਕਹਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਹਿਜ ਕਿਉਂ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦਾ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੀ ਕਹਾਂਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਸ ਸਵਾਲ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹਾਂ. ਉਹ ਕੰਮ ਜੋ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਤੀਤ ਤੋਂ ਪਰੇ, ਉਹ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਬਣੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਰਾਹ ਜਿਸ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਾਂ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮੁੱਖ ਘਟਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਸੀਈਓਜ਼, ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਅਤੇ ਪੰਡਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਿੰਦੂ ਤੋਂ ਕਵਰ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਪੂਰਬੀ ਫਲਸਤੀਨ, ਓਹੀਓ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਤਿੰਨ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ 3 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਨਾਰਫੋਕ ਦੱਖਣੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਦੇ ਪਟੜੀ ਤੋਂ ਉਤਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਖਾਤੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਕੀ ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਨ ਸਟੱਡਸ ਟੇਰਕੇਲ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਤੱਥ ਅਤੇ ਸੱਚ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਗਲਤ ਯਾਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧਵਾਰ ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵੀਰਵਾਰ ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਧੁੱਪ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯਾਦ ਹੈ, ਪਰ ਮੀਂਹ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਸੱਚ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਵਿਅਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ, ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਕਿ ਇੱਕ ਅਕਾਦਮਿਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਉਲਟ, ਮੈਂ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮੈਂ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ.
ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਹਰੇਕ ਕੋਲ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ. ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਗੱਲ ਜੋ ਮੈਂ ਕਹਾਂਗਾ, ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਲਪਨਾ, ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾ ਅਸਲ ਹਨ। ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਠੀਕ ਹੈ? ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ, 13 ਕਲੋਨੀਆਂ ਅਤੇ ਜਾਦੂ-ਟੂਣਿਆਂ, ਅਤੇ ਰਾਖਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅਸਲ ਸਨ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ। ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਖਸ਼ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਅਸਲ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਲੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕੁਚਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜਾਦੂਗਰ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ। ਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਮੂਲ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਇਹ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੈ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਾਰਸ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ, "ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਗਲਤ ਹੋ। ਇਹ ਚੀਜ਼ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।" ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਡੈਣ ਵਾਂਗ ਸਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਉੱਥੇ ਆਖਰੀ ਹਾਸਾ ਕੌਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬਿੱਲ ਲਈ ਹੋਰ ਸਵਾਲ ਹਨ?
ਮਰਕੁਸ:
ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਾਂ? ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਚੈੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਾਂਗਾ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ.
ਮਰਕੁਸ:
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਉਤਸੁਕ ਹਾਂ, ਠੀਕ ਹੈ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਨ ਜੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹੀਆਂ, ਪਰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹਾਂਗਾ, ਰੰਗ ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਸਿਰਲੇਖ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਅਤੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੁਣਦੇ ਹੋ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਦੇਵਾਂਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੇ ਨੋਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਕਰਮਚਾਰੀ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਵਿੱਚ, ਮੇਰੇ 20 ਫੁੱਟ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ 20 ਫੁੱਟ ਡਿੱਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨੌਂ ਫੁੱਟ ਡਿੱਗਣ ਅਤੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ 20 ਫੁੱਟ ਡਿੱਗਿਆ ਸੀ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਅਸਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਵੈਲਡਰ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ, ਡੇਵਿਡ ਗੋਮਜ਼, ਪੱਤਰਕਾਰ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਿਪਯਾਰਡ ਇੰਨੇ ਖਤਰਨਾਕ ਕਿਉਂ ਸਨ। ਅਤੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਮਾਈਨਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਦੂਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਉਦਯੋਗ ਸਨ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਇਕ ਹਾਦਸਾ ਸੀ ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਕਤਲ ਸੀ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮ੍ਰਿਤਕ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੌਣ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮਾਰਕ, ਇਹ ਜਵਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ.
ਜਵਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਹਿੱਸਾ, ਜੋ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ, ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕਹਿਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਉੱਥੇ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਿੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ। ਇਹ ਇੱਥੇ ਰਹੱਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।
ਜੌਨ:
ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਮਿਲਿਆ, ਬਿੱਲ, ਅਤੇ ਇਹ ਕੀੜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਹਿਤਕ ਆਲੋਚਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਭਾਵ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਕਿਸ ਨੇ ਇਹ ਕੇਸ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਖਾਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸਿਆਸੀ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਲਪਨਾ ਵਾਂਗ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ ਗਲਪ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਯੂਟੋਪੀਆ, ਡਿਸਟੋਪੀਅਨ ਭਵਿੱਖ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਅਸਲ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਠਕ ਵਜੋਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਹੈ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਪਦਾਰਥਕ ਵਿਸਤਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਇੱਕ ਖਾਸ ਤਰੀਕਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਵਾਲਟਰ ਮੋਸਲੇ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਤਸੁਕ ਹਾਂ, ਇਹਨਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਸਿਆਸੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਧਾ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜੇ ਸਰੋਤ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧ ਮਿਲਿਆ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਦਿਲਚਸਪ, ਜੌਨ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਵਿਗਿਆਨ ਗਲਪ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਹੈ ਅਤੇ ਕਤਲ ਦੇ ਰਹੱਸ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੁਭਾਵਕ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਡੈਨੀ ਗਲੋਵਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ, ਮੈਂ ਵਾਲਟਰ ਮੋਸਲੇ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਕਤਲ ਦੇ ਰਹੱਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਸ 'ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਰਿਣੀ ਹਾਂ.
ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਪਰ ਮੈਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਲਪਨਾ, ਉਰਸੁਲਾ ਲੇ ਗੁਇਨ, ਕਿਮ ਸਟੈਨਲੀ ਰੌਬਿਨਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਤੋਂ ਵੀ ਖਿੱਚਿਆ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ. ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, "ਠੀਕ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ?" ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੇਰਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ? ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਕੇਪ ਕੋਡ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਛੁੱਟੀਆਂ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਜੀਬ ਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਆਇਆ ਹਾਂ ਜੋ ਲਗਭਗ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਲੱਗਦੇ ਸਨ ਪਰ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਗੂੜ੍ਹੇ ਸਨ, ਪਰ ਮੈਂ ਕਾਲੇ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਗੰਦਗੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਿਆ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਹ ਲੋਕ ਕੌਣ ਹਨ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀ ਸੀ? ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਅਸਲ ਸਿੱਧੀ ਖੋਜ ਦੇ ਕੁਝ ਪੱਧਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਦੁਆਰਾ ਜਵਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ.
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇਵਾਂਗਾ, ਮੈਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਗਠਨ ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਬਾਰੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਾਮਕ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ। ਅਤੇ 19 ਦੇ ਆਸਪਾਸ… ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ '86 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ '85 ਵਿੱਚ ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਖੋਜ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। 1984 ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਜੈਸੀ ਜੈਕਸਨ ਦੀ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸ਼ੀਅਲ ਮੁਹਿੰਮ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਨਿਊ ਬੈੱਡਫੋਰਡ ਵਿੱਚ ਬਲੈਕ ਡੌਕ ਵਰਕਰਾਂ ਦੀ ਇਹ ਸਥਾਨਕ ਯੂਨੀਅਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ 'ਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣਾ ਸੀ। . ਮੈਂ ਕਿਹਾ, "ਡੈਮ ਬਲੈਕ ਡੌਕ ਵਰਕਰਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਕਰਨੀ ਪਈ।" ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਦ ਲੋਕਲ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਮੈਨੇਜਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਤੀਹ ਅਤੇ ਚਾਲੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਉਣ ਅਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ।
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਬਜ਼ੁਰਗ ਆਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਸੂਟ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਸਾਰੇ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਡੌਕਸ ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਹੋਣਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕਿਹਾ, "ਤਾਂ ਗੋਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ?" ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਰਾਮੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ ਜੋ ਯਿਸੂ ਬੋਲਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ, "ਗੋਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲੋ?" "ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ?" “ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ।” "ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ?" "ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ." ਠੀਕ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਖੁਰਕਦਾ ਹੋਇਆ ਚਲਿਆ ਗਿਆ, ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਗਲਤ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਇਤਫ਼ਾਕ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਜੈਕ ਗੁਸਟੂਡੀਓ ਨਾਮਕ ਕੇਪ ਵਰਡੀਅਨ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਇਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਨੱਬੇ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਵਜੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸੀ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ ਅਤੇ ਜੈਕ ਹੱਸ ਪਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਦੂਜਾ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਹ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ, ਤਾਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਗ੍ਰੀਨਵੁੱਡ ਮੁੰਡਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਕਿਹਾ, ਪਰ ਇਹ ਸੀ. ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਗ੍ਰੀਨਵੁੱਡ ਲੜਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ। ਜੈਕ ਬਸ ਹੱਸਿਆ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਬਿਲ, ਗ੍ਰੀਨਵੁੱਡ ਮੁੰਡੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਸਨ। ਉਹ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸਨ।
ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਗੋਰੇ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜੋ ਸਨ, ਤੁਸੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿੰਨੀ ਹਲਕਾ ਚਮੜੀ ਵਾਲਾ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਬਕਾ ਫੌਜੀ ਆਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਗਹਿਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ. ਇਹ ਖੋਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਜੋ ਦ ਮੈਨ ਹੂ ਫੇਲ ਫਰੌਮ ਦ ਸਕਾਈ ਅਤੇ ਦ ਮੈਨ ਹੂ ਚੇਂਜ ਕਲਰਸ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਦਲਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਸਾਰ ਕਿਵੇਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਉਦਾਹਰਣ ਨੂੰ ਕਾਲਪਨਿਕ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ, ਪਰ ਉਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਸਾਰ ਨੂੰ ਲਓ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਜੋੜਦੇ ਹੋ? ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਖੇਡਿਆ. ਇਸ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ।
ਮੈਕਸਿਮਿਲੀਅਨ ਅਲਵਾਰੇਜ਼:
ਖੈਰ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਓਹ, ਮਾਫ ਕਰਨਾ, ਕੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਵਾਲ ਸੀ? 'ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਲਾਈਨ ਨੂੰ ਛਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ.
ਸਪੀਕਰ 7:
ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਮ ਗੱਲ ਕਹਿਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਸਵਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਅਤੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ, ਕਿ ਸੱਜਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇਸ 'ਤੇ ਛੋਟਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਜਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੇਂਦ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਛੱਡਦੇ ਹਾਂ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ.
ਸਪੀਕਰ 7:
ਅਤੇ ਇਹ ਮੈਨੂੰ '04 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੰਪ੍ਰਦਾਇਕ ਦਫਤਰ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚਰਚ ਦੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਖੁਰਕ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਡਬਲਯੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਖਿੱਚਿਆ? ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਜਾਰਜ ਲੈਕੋਫ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਾਣੋ, ਹਾਥੀ ਬਾਰੇ ਨਾ ਸੋਚੋ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ. ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜੋ ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਪਕੜ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ 2+3 = 4, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਲੈਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਤੱਥ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਅਤੇ ਸੱਚਾਈ, ਪਰ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਲੈਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਚੱਲਣਗੇ। ਓਹ ਚੰਗਾ. ਮੈਂ ਹੁਣ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਮਾਤ ਦੇ ਲੋਕ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੀ ਹੈ।
ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਖੱਬੇਪੱਖੀਆਂ ਨੇ, ਹਮਲਾਵਰ ਡੈਮੋਕਰੇਟਸ ਨੇ ਵੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ-
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ.
ਸਪੀਕਰ 7:
… ਉਸ ਚੋਣ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ।
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਠੀਕ.
ਸਪੀਕਰ 7:
ਇਸ ਲਈ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਇਸ 'ਤੇ. ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਕਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਕਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜੋ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਕਵਿਤਾ ਨਿਆਂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਜਿੱਥੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੁਖੀ, ਹੋਮਲੇਟਿਕਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਦੁਬਾਰਾ, ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਕਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਭਾਵੇਂ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਜਾਗਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਕੰਮ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਣ। ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਪ੍ਰਚਾਰ। ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਗਲੇ ਚੋਣ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਵੀ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਖੱਬੇਪੱਖੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸਬਕ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ? ਜਾਂ ਕੀ ਅਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਇਹ ਸੋਚਣ ਦੀ ਗਲਤੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤਰਕ ਨਾਲ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਹੀ ਮੂਰਖ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਿਉਂ ਹੈ?
ਬਿਲ ਫਲੇਚਰ ਜੂਨੀਅਰ:
ਮੈਂ ਦੋਵੇਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਹੀ ਇੰਨਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੁਰਾਈ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਨੈਪਸ਼ਾਟ ਲਗਾਉਣ ਵਰਗਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਵੇਖੋ, ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਜਿਸਦਾ ਅਸੀਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਾਂ, "ਜਿਸ ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਹੋ, ਉਹ ਗਲਤ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ।" ਹੁਣ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਔਖਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਡਿਆ ਜਾਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ.
ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੋਕ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇ ਹੋਵਾਂਗਾ ਜੋ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸਨ. ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਕੱਢਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਗਧੇ ਨੂੰ ਲੱਤ ਮਾਰਨ ਦੇ ਉਲਟ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸਨ. ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹਨ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਹ ਦੱਸ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਖੇਡੇ ਗਏ ਸਨ, ਗੋਰੇ ਲੋਕ ਖੇਡੇ ਗਏ ਹਨ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਆਓ ਅਸਲੀ ਬਣੀਏ। 500 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੀਤ ਅਤੇ ਨਾਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਗਰੀਬ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਣ। ਹਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ 1934 ਦੀ ਗੱਲ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਖੇਡੇ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਖੇਡਿਆ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੇਡਿਆ, ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਖੇਡੇ ਹੋ. ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਇਹ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਸੀਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਸਹੀ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਬਿਹਤਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੋਕ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਣ।
ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪਿਆ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੌੜਦੇ ਹੋਏ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਦੇ ਆਖਰੀ ਨਾਮ ਗੋਨਜ਼ਾਲੇਜ਼ ਵਰਗੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੁਣ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਰੁਕੋ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਹੌਰ ਨੂੰ ਫੜੋ... ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ? ਉਹ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕਹਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਗਏ ਹਨ. ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਇੱਕ ਗੈਰ-ਲਾਤੀਨੋ ਕਾਲਾ, ਠੀਕ ਹੈ? ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਦਿਮਾਗ ਗੁਆ ਲਿਆ ਹੈ? ਖੈਰ, ਇੱਕ ਅਰਥ ਵਿੱਚ, ਹਾਂ, ਜਵਾਬ ਹਾਂ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ? ਪਰ ਜਵਾਬ ਦਾ ਦੂਜਾ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ. ਉਹ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸ 'ਤੇ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤੱਥ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਸ ਤੋਂ ਟੁੱਟ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ, ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਮੁੱਦੇ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮ ਗੱਲ ਕਹਾਂਗਾ. ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਲਈ, ਇਹ ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜ਼ੋਂਬੀ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹਨ, ਮੈਂ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਜ਼ੋਂਬੀਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜ਼ੋਂਬੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਬੱਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਬੱਸ ਕੋਈ ਵੀ ਫਿਲਮ ਦੇਖੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਦੇਖੋਗੇ, ਠੀਕ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਬਣਨਾ। ਅਤੇ ਇਹੀ ਹੋਇਆ। ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਹਿੱਸਾ, ਉਹ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੂਮਬੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬਹਿਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਹਨ, ਜੋ ਗਾਣੇ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਜ਼ੋਂਬੀਜ਼, ਮਿਸ਼ਰਤ ਅਲੰਕਾਰ ਗਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਠੀਕ ਹੈ? ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਯਕੀਨਨ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਕਿ ਲੋਕ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੁਆਰਾ ਕੁਚਲ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਓ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੀਏ. ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਬਿਡੇਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਰਥਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਕੋਲ ਹੈ, ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਚਲੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ?
ਇਹ ਸਾਡੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।
ZNetwork ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਾਨ