Kunt u ZNet alstublieft vertellen waar uw boek over gaat? Wat probeert het te communiceren?
Wicked Messenger: Bob Dylan and the 1960s (Seven Stories) vertelt twee met elkaar verweven verhalen uit de jaren zestig, over een onverzettelijk individuele kunstenaar en over de sociale beweging waarmee hij omging. Het één werpt licht op het ander. Dylan werd op jonge leeftijd geprezen als de stem van een generatie, maar kwam in opstand tegen het label en begon aan een eigen artistieke reis, waarbij hij de vernieuwende en majestueuze muziek van de albums uit het midden van de jaren zestig creëerde. Toch resoneren deze ‘antipolitieke’ liederen met politieke, sociale en culturele zorgen.
Het primaire doel van het boek is het traceren van de draad die Dylans rusteloze kunst verbindt met zijn snel veranderende omgeving. Ik zie de nummers echter niet als transparante reflecties van de tijd. Dylan was geen passieve bliksemafleider, een onpersoonlijke dirigent van grote historische stromingen. Integendeel, hij was een navigator van die stromingen. Hij gaf niet toe aan zijn volgelingen; hij ondervroeg hen.
Mijn boek is geen oefening in de romantiek van de jaren zestig. In Dylans welsprekende aanklachten tegen militarisme en racisme, zijn visies op een samenleving geregeerd door hebzucht en geregeerd door leugens, en in zijn gekwelde interactie met zijn tijd, zitten lessen en waarschuwingen voor het heden en de toekomst. “Om buiten de wet te leven moet je eerlijk zijn. En ik weet dat je altijd zegt dat je het ermee eens bent.”
Kun je ZNet iets vertellen over het schrijven van het boek? Waar komt de inhoud vandaan? Wat is er gebeurd om het boek te maken tot wat het is?
Ik groeide op in de Verenigde Staten in de jaren zestig en was vanaf mijn dertiende fan van Dylan. Hem ontdekken, grip krijgen op zijn werk, proberen gelijke tred met hem te houden waren vormende ervaringen, zowel politiek als esthetisch. Ik had over Dylan geschreven in mijn boek over Muhammad Ali, Redemption Song, maar had het gevoel dat er nog veel meer te ontdekken viel. Dus keerde ik terug naar de muziek – een unieke schatkamer – en tegelijkertijd naar de gebeurtenissen rondom de liedjes. Daarbij heb ik niet alleen geput uit gepubliceerde bronnen, maar ook uit mijn eigen herinneringen.
Ondertussen was er een nieuwe anti-oorlogsbeweging in opkomst en worstelde een nieuwe generatie activisten met de dilemma’s van het opbouwen van bewegingen – en het ontdekken van Dylan. Soms denk ik dat nieuwe activisten zich te veel laten afschrikken door de jaren zestig. Het genotzuchtig vieren van onze generatie en van Dylan doet hen geen goed. De erfenis van die tijd is rijk, maar alleen als deze kritisch wordt onderzocht.
Wat zijn je verwachtingen van het boek? Wat hoop je dat het politiek zal bijdragen of bereiken? Wat beschouwt u als een succes, gezien de inspanningen en ambities die u voor het boek heeft? Wat zou jou blij maken met de hele onderneming? Waarom zou je je afvragen of het alle tijd en moeite waard was?
Ik hoop dat het boek mensen terug zal sturen naar Dylans glorieuze liedjes met een aangescherpte eetlust en een grotere waardering voor hun genialiteit. Ik hoop dat ze uit de nummers een deel van de inspiratie, troost en stimulatie kunnen putten die ik erin heb gevonden. Ik hoop ook dat het boek iets zal toevoegen aan het begrip van de lezers van de complexiteit van de grote sociale bewegingen van de jaren zestig en van de relatie tussen kunstenaars en stromingen in het algemeen.
Ten slotte hoop ik dat het boek ons zal helpen de scherpe en uitdagende kant van zowel Dylans werk als de strijd van de jaren zestig te redden van sentimentaliteit, karikaturen en de verpakte banaliteit van de bedrijfsmedia.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren