Als er één ding is dat samenvat wat er mis is met de manier waarop de overheid vandaag de dag functioneert, ACTA is het. Je zou het niet van de naam weten, maar de Anti-Counterfeiting Trade Agreement is een plurilaterale overeenkomst ontworpen om bestaande wetten voor de handhaving van intellectueel eigendom (IP) uit te breiden en uit te breiden naar internet. Hoewel er slechts tussen een paar landen over werd onderhandeld,1 het heeft mondiale gevolgen. Ten eerste omdat het nieuwe regels voor het internet zal creëren, en ten tweede omdat de normen ervan op andere landen zullen worden toegepast via het jaarlijkse Special 301-proces van de VS. ACTA, waarover in het geheim werd onderhandeld, omzeilde de checks and balances van bestaande internationale IE-normenbepalende instanties, zonder enige betekenisvolle inbreng van nationale parlementen, beleidsmakers of hun burgers. Erger nog, de overeenkomst creëert een nieuwe mondiale instelling, een ‘ACTA-comité’, dat toezicht moet houden op de implementatie en interpretatie ervan, en dat zal bestaan uit niet-gekozen leden zonder wettelijke verplichting om transparant te zijn in hun procedures. Zowel inhoudelijk als procesmatig belichaamt ACTA een achterhaalde top-down, willekeurige benadering van de overheid die niet in de pas loopt met de moderne noties van participatieve democratie.
De EU en 22 van haar 27 lidstaten Gesigneerd ACTA gisteren in Tokio. Dit nieuws is noch gedenkwaardig, noch verrassend. Dit is slechts de laatste stap in ruim drie jaar van niet-transparante onderhandelingen. In december heeft de Raad van de Europese Unie – een van de twee wetgevende organen van de Europese Unie, samengesteld uit leidinggevenden uit de 27 EU-lidstaten –ACTA aangenomen tijdens een totaal niet-gerelateerde vergadering over landbouw en visserij. Natuurlijk is dit niet het einde van het verhaal in de EU. Om ACTA als EU-wet te kunnen aannemen, moet het Europees Parlement stemmen over de vraag of het wordt aanvaard of verworpen.
In de VS zijn er groeiende zorgen over de grondwettigheid van de onderhandelingen over ACTA als een ‘enige uitvoerende overeenkomst’. Dit is niet alleen een semantisch argument. Als ACTA als verdrag zou worden aangemerkt, zou het door de Senaat moeten worden geratificeerd. Maar de USTR en de regering hebben consequent volgehouden dat ACTA een enige uitvoerende overeenkomst is waarover onder de macht van de president wordt onderhandeld. Op grond van die theorie heeft het geen goedkeuring van het Congres nodig en dus werd ACTA al bindend voor de Amerikaanse regering toen ambassadeur Ron Kirk het afgelopen oktober ondertekende.
Maar vooraanstaande Amerikaanse constitutionele geleerden het oneens zijn. Hoogleraren Jack Goldsmith en Larry Lessig, zette in 2010 vraagtekens bij de grondwettigheid van de classificatie van uitvoerende overeenkomsten:
De president heeft geen onafhankelijke constitutionele autoriteit over intellectueel eigendom of communicatiebeleid, en er bestaat al lang geen praktijk meer om uitsluitend uitvoerende overeenkomsten op dit gebied te sluiten. Integendeel: de Grondwet geeft het primaire gezag over deze zaken aan het Congres, dat belast is met het maken van wetten die de buitenlandse handel en intellectueel eigendom reguleren.2
(En trouwens, wij zijn het eens [pdf].)
Senator Ron Wyden stelt deze vragen al jaren en eist eerst een verklaring van hem USTR-ambassadeur Ron Kirk, President Obama, en nu de beste deskundige op het gebied van internationaal recht van de regering Harold Ko. Het onderscheid tussen uitvoerend akkoord en verdrag mag voor deze regering niet verloren gaan: als senator gebruikte vicepresident Joe Biden hetzelfde betoog van de regering-Bush te eisen dat zij de goedkeuring van de Senaat vraagt voor een wapenverminderingsovereenkomst.
Publieke belangengroepen en goed geïnformeerde politici betreuren deze problemen met ACTA al lang. Maar de impact van dubieuze wetsontwerpen in achterkamertjes krijgt nieuwe aandacht in het licht van de krachtige mondiale oppositiebeweging die is voortgekomen uit de internetblack-outprotesten van vorige week. Activisten en internetgebruikers over de hele wereld zijn zich bewust geworden van de gevaren van al te brede wetsvoorstellen voor handhaving, opgesteld door lobbyisten uit de monopolistische industrie, en zijn overhaast tot wetgeving gekomen door middel van strategisch lobbyen door dezelfde bedrijfsbelangen die SOPA en PIPA steunden. Tienduizenden zijn dat protesteren in de straten van Polen als hun ambassadeur Gesigneerd de overeenkomst in Tokio. Die van het EU-Parlement van de en anderen zijn onder vuur komen te liggen vanwege hun betrokkenheid bij deze wetten. Het lid van het Europees Parlement dat is benoemd tot rapporteur voor ACTA in het Europees Parlement, Kader Arif, ophouden gisteren uit protest. In een verklaring hij zei:
Ik wil het hele proces dat tot de ondertekening van deze overeenkomst heeft geleid op de sterkst mogelijke manier aan de kaak stellen: geen betrokkenheid van maatschappelijke organisaties, een gebrek aan transparantie vanaf het begin van de onderhandelingen, herhaaldelijk uitstellen van de ondertekening van de tekst zonder uitleg die ooit is gegeven, uitsluiting van de eisen van het EU-Parlement die bij verschillende gelegenheden in onze vergadering zijn geuit…
…Deze overeenkomst zou grote gevolgen kunnen hebben voor het leven van burgers, en toch wordt er alles aan gedaan om te voorkomen dat het Europees Parlement zijn zegje doet in deze kwestie. Daarom wil ik vandaag, nu ik dit rapport uitbreng waarvoor ik de leiding had, een krachtig signaal afgeven en de publieke opinie waarschuwen voor deze onaanvaardbare situatie. Ik doe niet mee aan deze maskerade.
Wij hadden het zelf niet beter kunnen zeggen. ACTA is weliswaar ondertekend door overheidsfunctionarissen, maar het is overduidelijk dat zij niet het algemeen belang vertegenwoordigen.
Het is nu aan de collectieve wil van het publiek om te beslissen wat er vervolgens moet gebeuren, en aan individuen om zich af te vragen hoe zij willen dat hun regering eruit ziet. Gelooft u in democratie? Bent u van mening dat wetten moeten worden gemaakt die onze collectieve belangen weerspiegelen, geformuleerd via een open, transparant proces? Een overeenkomst die iedereen, van experts tot leden van het maatschappelijk middenveld, in staat stelt een overeenkomst te analyseren, ter discussie te stellen en te onderzoeken die zal leiden tot wetten die mogelijk miljarden levens zullen beïnvloeden? Als we nu niets doen, zal deze overeenkomst vanzelf aan de macht komen. Nu de toekomst op deze manier op het spel staat, is het nooit te laat om te vechten.
~
Als u in Europa woont, volgt u deze links om te zien hoe u onmiddellijk actie kunt ondernemen en op de hoogte kunt blijven van de laatste updates:
La Quadrature du Net (@laquadratuur): Hoe te handelen tegen ACTA
Europese digitale rechten (@EDRi_org): Stop ACTA!
Open Rechten Groep (@OpenRightsGroup): ACTA: ondertekend, nog niet verzegeld – nu is het aan ons
Stichting voor een Vrije Informatie-infrastructuur (@FFII): ACTA-blog
Voor degenen in de VS: u kunt laten zien dat u zich verzet tegen het twijfelachtige besluit om over de ACTA te onderhandelen als enige uitvoerende overeenkomst om de juiste toetsing door het Congres te omzeilen door deze petitie ondertekenen op de website whitehouse.gov, waarin wordt geëist dat de regering ACTA ter goedkeuring aan de Senaat voorlegt.
EFF zal de mondiale implementatie van ACTA blijven monitoren en toezien op pogingen om ACTA te gebruiken om de Amerikaanse handhavingsbevoegdheden te verbreden.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren