Irak is een land in oorlog.
Precies een jaar nadat ons werd verteld dat de oorlog voorbij was en dat de bevolking van Irak vrijheid had gekregen, werd het plein waar het standbeeld van Saddam omvergeworpen was, opnieuw onder de avondklok gesteld. De avondklok kon een mortieraanval op de Alwiyah Club, die naast het plein verborgen achter ontploffingsmuren staat, niet voorkomen.
Gisteren gaven berichten uit Falluja aan dat de stad nog steeds werd belegerd door de Amerikaanse bezettingsmacht, net als sinds dinsdag. In de ochtend kwam het bericht dat er een staakt-het-vuren was overeengekomen tussen Amerikaanse soldaten en verzetsstrijders, maar tegen de middag was het staakt-het-vuren opgeheven. De Amerikaanse bezettingsmacht was de stad blijven bombarderen met mortieren, Apache-helikopters, gevechtsvliegtuigen, RPG7's en clusterbommen.
Tegen de avond gaven medische hulpverleners de voorzichtige schatting dat het dodental van het bloedbad van deze week in Falluja 427 Irakezen had bereikt; Er zouden 1200 mensen gewond zijn geraakt. Een kennis arriveerde met videobeelden van gezinnen die de stad ontvluchtten in een poging Bagdad te bereiken. Ze vormden een karavaan van meer dan 10 kilometer lang en werden door Amerikaanse troepen verhinderd op te rukken.
We hebben geen nieuws over wat er gaande is in de overwegend sjiitische steden in het Zuiden, waar de afgelopen dagen gevochten is en waar mensen zich voorbereiden op de viering van Arbayeen, het einde van Muharram. Wij zijn afhankelijk van internationale nieuwskanalen en internet. Maar Muharram begon met het bombarderen van heiligdommen in Najaf en Kadhimiya, waarbij meer dan 178 mensen omkwamen. Wie zal beslissen dat hun belangen gediend kunnen worden door de pelgrimstocht aan te vallen?
De oorlog is geen burgeroorlog; het is een terreuroorlog waarin collectieve bestraffing een voorkeurstactiek is.
In Sadr City, waar sinds afgelopen zondag gevechten plaatsvinden tussen verzetsstrijders van het Mehdi-leger van Moqtada Al-Sadr en de Amerikaanse bezettingsmacht, hebben gezinnen slapeloze nachten doorgebracht met het luisteren naar het geluid van raketten, machinegeweervuur, tanks en laagvliegende helikopters.
Woensdagochtend bezochten we een huizenblok dat was getroffen door raketten die volgens hen maandagavond na 11 uur vanuit een helikopter waren afgevuurd. Eén raket raakte de keukenmuur en blies de kerosinetank op, waardoor brand ontstond. De tweede raket raakte de buitenmuur van een slaapkamer op de tweede verdieping en vernietigde al het meubilair daarin. Een derde raket raakte de hoekkamer van het naastgelegen gebouw, waar naar verluidt voedselrantsoenen voor 30 gezinnen waren opgeslagen. Het voedsel werd vernietigd. Gezinnen uit de buurt zijn tijdelijk vertrokken om bij familie of vrienden te gaan wonen.
We zagen ook de uitgebrande overblijfselen van twee auto's die volgens buren waren neergeschoten door raketten die de avond ervoor vanuit helikopters waren afgevuurd. Twee buren die vier mensen in een van de brandende auto's probeerden te helpen, werden vanuit tanks beschoten. In totaal kwamen naar verluidt zes mensen om het leven in de twee auto's. Er was geen avondklok ingesteld, maar het leek erop dat de Amerikaanse bezettingstroepen zich richtten op voertuigen die ze in het donker in beweging vonden.
'Als Amerika de gebieden niet verlaat, zal dit maar doorgaan', zei een man die zei getuige te zijn geweest van de aanval op een van de auto's. 'Amerika vecht tegen arme mensen'¦'
Deze oorlog wordt inderdaad zichtbaar uitgevochten met tanks en RPG7's, met helikopters en clusterbommen, maar de jaren van de door de VS gesteunde Ba'ath-dictatuur en de verarming van de meerderheid van het Iraakse volk waren ook jaren van oorlog. Ik luisterde gisteren toen een sjiitische man mij vertelde dat gedurende de twaalf jaar van door de VN opgelegde sancties de sjiitische gemeenschappen in Irak werkelijk twee soorten sancties moesten overleven: één van buiten Irak, en één opgelegd door de dictatuur daarbinnen. Aan deze ontneming van kiesrecht is geen einde gekomen tijdens het afgelopen oorlogsjaar dat we bezetting hebben genoemd. Armoede, ontkenning van onderwijs, ondervoeding: dit zijn ook vormen van oorlog, die op de lange termijn net zo dodelijk zijn als militaire machines.
Dit is een oorlog zonder einde.
Er is een gevoel van hopeloosheid dat de huidige terreur doordringt. Nu het aantal ontvoerde buitenlanders stijgt, beraadslagen NGO's en humanitaire organisaties zich over de vraag of ze wel of niet hun spullen moeten pakken en het land moeten verlaten. Een jonge Iraakse vrouw belde mij gisterochtend en begroette mij met woorden die afgestompt waren door berusting: 'We zijn dus weer in oorlog.' Ze zei dat ik het land moest verlaten.
Een Iraakse man die ik tegenkom beschrijft zijn land als een gevangenis, maar voegt eraan toe: 'Misschien is de gevangenis beter, want in de gevangenis is er tenminste een datum waarop je weet dat je kunt vertrekken.' Als buitenlander met een Canadees paspoort heb ik de mogelijkheid om te vertrekken en een keuze te maken.
We rijden langs het UNICEF-complex en zien dat er nieuwe explosiemuren zijn opgetrokken die de toegang tot hun kantoren afsluiten. Een weg die twee dagen geleden open was, is nu afgezet met prikkeldraad. De jongeman die de auto bestuurt, draait zich om en gebaart naar de doodlopende weg, een nieuwe variant op de vele doodlopende wegen die de stad in een labyrint hebben veranderd; 'Dit is Irak,' zegt hij glimlachend.
Dit rapport is geschreven door Andréa Schmidt voor het Iraq Solidarity Project. Het Iraq Solidarity Project is een in Montreal gevestigd basisinitiatief om directe, niet-gewelddadige steun te bieden aan Irakezen die strijden tegen de bezetting; de mobilisatie tegen de economische en militaire overheersing en het anti-oorlogswerk in Quebec en Canada versterken; en solidariteitsbanden opbouwen tussen de strijd tegen de bezetting van Irak en de strijd tegen de onderdrukking in Canada en Quebec.
Terwijl ze in Irak is, is Andréa per e-mail bereikbaar op [e-mail beveiligd] or [e-mail beveiligd].
Om in contact te komen met het Iraq Solidarity Project in Montreal, kunt u een e-mail sturen [e-mail beveiligd] of bel (514) 521-5252.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren