Veel mensen in de VS zeggen ‘NAM’ en denken automatisch aan Vietnam, de oorlog die de VS hebben verloren door heroïsche veldslagen van het Vietnamese volk en een lange, harde strijd in eigen land. Maar vandaag zou de beweging van niet-gebonden landen, de andere ‘NAM’, degene kunnen zijn om naar te kijken.
Duizend verslaggevers van over de hele wereld zijn deze week in Havana, Cuba, waar ze zich vermengen met topvertegenwoordigers (waaronder 50 staatshoofden) van de 116 lidstaten voor de 14e top en natuurlijk in de hoop een glimp op te vangen van de herstellende Fidel Castro , wie wel of niet verschijnt.
De Beweging van Niet-Gebonden Landen is het grootste blok van landen buiten de 190 leden van de Verenigde Naties, en dit geeft hen een krachtig potentieel om de wereldorde te veranderen, wat volgens de ontwerpresolutie van deze Top van plan is te doen.
Vijfenveertig jaar na de oprichting van de NAM en Cuba’s eerste voorzitterschap in Belgrado in 1961, neemt Cuba dit jaar opnieuw het roer over als voorzitter. Cuba heeft vooruitgang geboekt, zowel via zijn ministerie van Buitenlandse Zaken als via de ontwerpresolutie die van 11 tot 15 september door de ministers van Buitenlandse Zaken zal worden besproken en die zaterdag 16 september door de staatshoofden of hun vertegenwoordigers zal worden ondertekend, dat het zal werken aan het leiden van de beweging naar eenheid. solidariteit en krachtige actie. Het sleutelwoord hier is actie.
De NAM heeft de belangen van de ontwikkelingslanden vanaf het begin behartigd als alternatief voor de Derde Wereld tijdens de Koude Oorlog (gebaseerd op de Azië-Afrika Conferentie van 1955 in Indonesië), vanaf de vroege pogingen om het kolonialisme uit te bannen – vooral in Zuid-Afrika – door het ondersteunen van zelfbeschikking en bevrijdingsstrijd in vele delen van de wereld.
Onder een vrij Zuid-Afrikaans voorzitterschap, van 1998 tot 2002, probeerde de NAM zich te houden aan de principes die voor het eerst werden verkondigd op de Afro-Aziatische Conferentie in Bandung in 1955 en die leidden tot de oprichting van de beweging.
Hoewel het zichzelf niet langer, zoals toen, ziet als een neutraal blok dat zichzelf beschermt tussen strijdende wereldmachten, ziet het zichzelf wel als een alternatief voor de door de VS gedreven eenzijdige kijk op de wereld.
De NAM werkt binnen de Verenigde Naties en steunt al lange tijd de Palestijnse zaak en is betrokken bij alle crises in Irak, en ondersteunt ook progressieve politieke kwesties zoals de strijd tegen racisme en vreemdelingenhaat.
Dit is vooral begrijpelijk omdat Afrikaanse landen altijd belangrijk zijn geweest in de Beweging van Niet-Gebonden Landen. Momenteel omvat het NAM-lidmaatschap 53 landen in Afrika, 38 in Azië, 24 in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, en één in Europa (Wit-Rusland), en er worden er nog twee verwacht uit het Caribisch gebied wanneer Haïti en St. Kitts en Nevis dit keer toetreden.
Tijdens hun recente topontmoetingen hebben de niet-gebonden landen zich grote zorgen gemaakt over de noodzakelijke democratische hervorming van de Verenigde Naties en vooral van de Veiligheidsraad.
De door Cuba gepresenteerde ontwerpresolutie bevordert “het concentreren van de uitspraken, verklaringen en acties van de beweging op centrale kwesties die als prioriteiten zijn geïdentificeerd.” Het definieert als belangrijkste prioriteiten de verdediging van het multilateralisme, het verzet tegen pogingen om één enkel wereldbeeld op te leggen, en de verdediging van en respect voor het internationaal recht en het VN-Handvest.
Gebaseerd op kwesties van consensus over de gedeelde waarden en gemeenschappelijke belangen van de lidstaten, stelt het actieplan van de resolutie voor om de aanpak in verschillende fora te concentreren om geweld of dwang in strijd met het internationaal recht te veroordelen, en wordt specifiek de Amerikaanse blokkade van Cuba genoemd.
De resolutie roept ook op tot het definiëren van een strategie om volledige ontwapening te bewerkstelligen onder “strikte en effectieve internationale controle, waarbij maximale prioriteit wordt gegeven aan nucleaire ontwapening.”
De resolutie van deze Top roept naar verwachting op tot de “democratisering van de huidige internationale economische, commerciële en financiële orde” en tot versterking van de Zuid-Zuid-samenwerking. Verwacht wordt dat de resolutie van deze Top de NAM nieuw leven zal inblazen en haar tot actie zal aanzetten.
Het is zeker te hopen dat tenminste enkele van de duizend verslaggevers die een week op een paradijselijk eiland verblijven, verslag zullen uitbrengen over de inhoud van de bijeenkomst en niet alleen over de vraag of Fidel de openingstoespraak zal houden of het slotdiner zal verzorgen.
Als meerderheid in de wereld, en met een dynamisch actieplan, zal de NAM zeker de moeite waard zijn om te bekijken, te rapporteren en te steunen, omdat het inderdaad effectief een andere en betere wereld kan bewerkstelligen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren