Als het ingewikkeld en verwarrend wordt, als je overweldigd wordt door te veel informatie, die dagelijks verandert; te veel verklaringen, sommige tegenstrijdig… probeer het in een bepaalde context te plaatsen door een stap terug te doen en naar het grotere langetermijnplaatje te kijken.
De Verenigde Staten streven naar wereldheerschappij, hegemonie waar mogelijk, hun belangrijkste bezigheid gedurende meer dan een eeuw, het is wat ze doen voor de kost. De Verenigde Staten, de NAVO en de Europese Unie vormen het Heilige Driemanschap. Het Heilige Driemanschap heeft dochterondernemingen, voornamelijk het Internationale Monetaire Fonds, de Wereldbank, de Wereldhandelsorganisatie, het Internationaal Strafhof … ze helpen allemaal om de regeringen die het Heilige Driemanschapszegel van goedkeuring missen in het gareel te houden: het IMF, de Wereldbank en de WTO leggen marktfundamentalisme op, terwijl buitenlandse leiders die te onafhankelijk handelen, bedreigd worden met uitlevering aan het ICC voor zware straffen, terwijl de Verenigde Staten sancties opleggen aan regeringen en hun leiders zoals alleen de Koning van de Sancties dat kan, zonder enig gevoel van hypocrisie of ironie.
En wie bedreigt de overheersing van de Verenigde Staten? Wie kan de hegemonie van het Heilige Driemanschap uitdagen? Alleen Rusland en China, als ze net zo imperialistisch zouden zijn als de westerse machten. (Nee, de Sovjet-Unie was niet imperialistisch; dat was zelfverdediging; Oost-Europa was een snelweg die tweemaal door het Westen werd gebruikt om binnen te vallen; tientallen miljoenen Russen werden gedood of gewond.)
Sinds het einde van de Koude Oorlog omsingelen de Verenigde Staten Rusland, bouwen de ene basis na de andere en zijn onophoudelijk op zoek naar nieuwe, ook in Oekraïne; de ene raketlocatie na de andere, met Moskou binnen bereik; De NAVO heeft de ene voormalige Sovjetrepubliek na de andere veroverd. Het Witte Huis en de onbetwiste Amerikaanse reguliere media hebben ons verzekerd dat dergelijke operaties niets met Rusland te maken hebben. En Rusland heeft hetzelfde te horen gekregen, tot groot onophoudelijk scepticisme van Moskou. “Kijk”, zei de Russische president Vladimir Poetin enkele jaren geleden over de NAVO, “is dit een militaire organisatie? Ja, het is militair. … Beweegt het richting onze grens? Het beweegt richting onze grens. Waarom?"
Het Heilige Driemanschap zou heel graag Oekraïne uit de boezem van Moskou willen rukken, de Russische Zwarte Zeevloot willen verdrijven en een Amerikaanse militaire en/of NAVO-aanwezigheid aan de Russische grens willen vestigen. (Voor het geval u zich afvroeg wat de aanleiding was voor de Russische militaire actie.) Het lidmaatschap van Kiev in de EU zou dan niet ver weg zijn; waarna het land de geneugten van het neoconservatisme zou kunnen omarmen, de voordelen zou kunnen ontvangen van het standaardpakket van privatisering, deregulering en bezuinigingen, en zich bij Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje zou kunnen voegen als een verarmd weeskind; maar geen prijs is te hoog om deel uit te maken van het glorieuze Europa en het Westen!
Het kon de Oekraïense opstandelingen en hun aanhangers van de westerse macht niet schelen wie hun Oekraïense bondgenoten waren bij het uitvoeren van hun staatsgreep tegen president Viktor Janoekovitsj vorige maand … misdadigers die politieagenten van top tot teen in brand staken … allerlei extreemrechtse mensen, inclusief Tsjetsjeniërs Islamitische militanten … een plaatsvervanger van de ultrarechtse Svoboda-partij, onderdeel van de nieuwe regering, die dreigt de kernwapens van Oekraïne binnen drie tot zes maanden weer op te bouwen. … de sluipschutters schieten op de demonstranten die blijkbaar niet waren wat ze leken te zijn – Uit een afgeluisterd telefoongesprek tussen Urmas Paet, de Estse minister van Buitenlandse Zaken, en EU-buitenlandchef Catherine Ashton, de chef van het buitenlands beleid van de EU, blijkt dat Paet zegt: “Er is nu een steeds sterker begrip dat het achter de sluipschutters niet Janoekovitsj was, maar iemand van de nieuwe coalitie.” … neo-nazi-demonstranten in Kiev die openlijk de Joden aan de kaak hebben gesteld en een spandoek hebben gehesen ter ere van Stepan Bandera, de beruchte Oekraïense nationalist die tijdens de Tweede Wereldoorlog met de Duitse nazi’s collaboreerde en wiens milities deelnamen aan wreedheden tegen Joden en Polen.
De Israëlische krant Haaretz meldde op 24 februari dat de Oekraïense rabbijn Moshe Reuven Azman “de joden van Kiev adviseerde de stad en zelfs het land te verlaten.” Edward Dolinsky, hoofd van een overkoepelende organisatie van Oekraïense Joden, beschreef de situatie voor Oekraïense Joden als “ernstig” en vroeg de hulp van Israël.
Al met al een twijfelachtige bende bondgenoten voor een twijfelachtige zaak; Het doet denken aan de misdadigers van het Kosovo Bevrijdingsleger die Washington aan de macht heeft gebracht voor een eerdere regimewissel, en die sinds 1999 aan de macht is gebleven.
Het inmiddels beroemde opgenomen telefoongesprek tussen de topfunctionaris van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland en de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, waarin zij bespreken welke Oekraïners Washington wel leuk zouden vinden in een nieuwe regering, en welke niet, is een voorbeeld van deze regimeverandering mentaliteit. De keuze van Nuland, Arseni Jatseniuk, kwam naar voren als interim-premier.
De National Endowment for Democracy, een agentschap dat in 1983 door de regering-Reagan werd opgericht om politieke actie en psychologische oorlogvoering te bevorderen tegen staten die niet verliefd zijn op het Amerikaanse buitenlandse beleid, is het belangrijkste niet-militaire instrument van Washington om regimeverandering teweeg te brengen. Op de website van de NED staan 65 projecten vermeld die zij de afgelopen jaren in Oekraïne financieel heeft ondersteund. De beschrijvingen die NED aan de projecten geeft onthullen niet het feit dat hun programma’s over het algemeen de basisfilosofie overbrengen dat werkende mensen en andere burgers het beste gediend zijn onder een systeem van vrij ondernemerschap, klassensamenwerking, collectieve onderhandelingen, minimale overheidsinterventie in de economie, en verzet tegen het socialisme in welke vorm dan ook. Een vrijemarkteconomie wordt gelijkgesteld met democratie, hervormingen en groei; en de voordelen van buitenlandse investeringen in hun economie worden benadrukt.
Het idee was dat de NED enigszins openlijk zou doen wat de CIA al tientallen jaren in het geheim deed, en zo, hopelijk, het stigma zou wegnemen dat geassocieerd wordt met geheime activiteiten van de CIA. Allen Weinstein, die hielp bij het opstellen van de wetgeving tot oprichting van de NED, verklaarde in 1991: “Veel van wat we vandaag de dag doen, werd 25 jaar geleden in het geheim gedaan door de CIA.”
NED ontvangt vrijwel al haar financiering van de Amerikaanse overheid ($5 miljard in totaal sinds 1991), maar noemt zichzelf graag een NGO (niet-gouvernementele organisatie) omdat dit helpt om in het buitenland een zekere geloofwaardigheid te behouden die een officiële Amerikaanse regering heeft. agentschap misschien niet. Maar NGO's zijn de verkeerde categorie. NED is een GO. De langdurige interventie van het land in Oekraïne is net zo bovenlegaal als de Russische militaire inzet daar. Journalist Robert Parry heeft opgemerkt:
Voor de NED en de Amerikaanse neoconservatieven duurde de electorale legitimiteit van Janoekovitsj slechts zolang hij de Europese eisen aanvaardde voor nieuwe “handelsovereenkomsten” en strenge economische “hervormingen” die vereist waren door het Internationale Monetaire Fonds. Toen Janoekovitsj over deze verdragen onderhandelde, oogstte hij lof, maar toen hij de prijs voor Oekraïne te hoog achtte en voor een genereuzere deal van Rusland koos, werd hij onmiddellijk een doelwit voor ‘regimeverandering’.
We moeten ons dus afvragen, zoals de heer Poetin vroeg: “Waarom?” Waarom financiert NED 65 projecten in één vreemd land? Waarom waren Washington-functionarissen bezig met het voorbereiden van een vervanger voor president Janoekovitsj, die in 2010 legaal en democratisch werd gekozen en die, ondanks de protesten, de verkiezingen naar voren had geschoven, zodat hij uit zijn ambt had kunnen worden weggestemd – en niet door een menigte kon worden weggegooid? Janoekovitsj deed herhaaldelijk belangrijke concessies, waaronder amnestie voor de gearresteerden, en bood op 25 januari aan om twee van zijn tegenstanders tot premier en vice-premier te benoemen; alles tevergeefs; sleutelelementen van de demonstranten, en degenen achter hen, wilden hun staatsgreep.
Carl Gershman, president van NED, schreef afgelopen september dat “Oekraïne de grootste prijs is”. De man weet waarover hij spreekt. Hij heeft de NED vanaf het begin voorgezeten en heeft toezicht gehouden op de Rozenrevolutie in Georgië (2003), de Oranje Revolutie in Oekraïne (2004), de Cederrevolutie in Libanon (2005), de Tulpenrevolutie in Kirgizië (2005), de Groene Revolutie in Iran (2009), en nu opnieuw Oekraïne. Het is alsof de Koude Oorlog nooit is geëindigd.
De huidige ongebreidelde vijandigheid van de Amerikaanse media jegens Poetin weerspiegelt ook een oude praktijk. De Verenigde Staten zijn er zo aan gewend dat wereldleiders hun mond houden en geen kritiek uiten op het beleid van Washington dat past bij de criminaliteit van dat beleid, dat wanneer Vladimir Poetin langskomt en zelfs maar een relatief milde veroordeling uitspreekt, hij wordt bestempeld als publieke vijand nummer één en zijn woorden worden dienovereenkomstig belachelijk gemaakt of genegeerd.
Op 2 maart veroordeelde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry de “ongelooflijke daad van agressie” van Rusland in Oekraïne (de Krim) en dreigde met economische sancties. “Je gedraagt je in de 21e eeuw gewoon niet op de manier van de 19e eeuw door een ander land binnen te vallen onder volledig verzonnen voorwendsels.”
Irak was in de 21e eeuw. Senator John Kerry stemde vóór. Hypocrisie van deze omvang moet gerespecteerd worden.
NASCHRIFT: De interim-premier van Oekraïne maakte op 7 maart bekend dat hij de NAVO-Raad heeft uitgenodigd om in Kiev een bijeenkomst te houden over de recente ontwikkelingen in het land. “Ik heb de Noord-Atlantische Raad uitgenodigd om Kiev te bezoeken en daar een bijeenkomst te houden”, zei Arseni Jatsenjoek tijdens een bezoek aan Brussel, waar hij een ontmoeting had met NAVO-secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen en EU-functionarissen. “Wij geloven dat het onze samenwerking zal versterken.”
Liefde tussen naties
door Viktor Dedaj, Parijs, Frankrijk
Het antwoord van Washington, of het gebrek daaraan, heeft de authenticiteit bevestigd van een YouTube-fragment van een uitgelekt telefoongesprek tussen de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland en de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, Geoffrey Pyatt, dat op 6 februari naar voren kwam. In het gesprek, gepost door een anonieme Rus Bron: Nuland en Pyatt bespreken het installeren van een nieuwe, pro-Amerikaanse regering die de fascistische oppositie zal omvatten die de straatprotesten tegen de Oekraïense president Viktor Janoekovitsj leidde. Ook al was de campagne van Washington voor regimeverandering gecoördineerd met de Europese Unie, in het telefoongesprek met Pyatt valt Nuland de EU aan omdat deze onvoldoende agressief is, door op een gegeven moment te zeggen: “Fuck the EU.” Dezelfde bron heeft ons de tekst verstrekt van een volgend gesprek tussen de EU en de VS.
EU: Maar je zei dat je van me hield!
VS: (zucht) Daar ga je weer.
EU: Ik heb alles voor je achtergelaten. Democratie, marktregulering, staatsbedrijven, sociale zekerheid, een onafhankelijk buitenlands beleid.
VS: (steekt een sigaret op): pffff… Niemand heeft je gedwongen.
EU: Ik had een internationale ster kunnen zijn, weet je?
VS: Ja, ja, bla, bla...
EU: De hele wereld had hoop op mij! Nu is het die slet, Latijns-Amerika, die pronkt met haar smerige progressieve beleid.
VS: Oh die... Ze was een lekker ding. Ik moet toegeven dat het destijds leuk was. Maar het is (voorlopig) voorbij. Nu ben je mijn teef.
EU: (snuiven): Serieus? Maak je geen grapje?
VS: Jij bent mijn kleine teef. Kom hier.
EU: Ga je mij slaan?
VS: Wat? Natuurlijk niet! Wat is er mis met je?
EU: Latijns-Amerika... Ze zegt dat je arrogant en gewelddadig bent. Ze zegt dat je geen vrienden hebt, alleen interesses.
VS: Zij is gek. Vergeet haar. Kom op, kom hier, mijn kleine teef.
EU: O Sam... Sam...
Een vraag over: Syrië
Er zijn talloze nieuwsverhalen geweest over bombardementen door de Syrische regering op burgergebieden, met berichten over veel doden en foto's en video's van zwaar beschadigde gebouwen. De bron van de verhalen die ik ben tegengekomen, als die al wordt genoemd, is bijna altijd een element van de “rebellen”; dat wil zeggen, degenen die zich verzetten tegen de Syrische regering.
In al deze verhalen – Heb je ooit een foto of video gezien van een vliegtuig dat bommen laat vallen? Of van de bommen in de lucht? Ik zeg niet dat de bomaanslagen niet hebben plaatsgevonden. Ik vraag me alleen af waarom er geen grafisch bewijs van is.
Dialoog met lezers
Het rapport van vorige maand lokte een ongewoon groot aantal kritische reacties uit, met betrekking tot twee fundamentele kwesties:
1) Mijn vraagtekens bij de wijdverbreide overtuiging dat als John F. Kennedy niet was vermoord, hij een einde zou hebben gemaakt aan de Amerikaanse militaire betrokkenheid in Vietnam. Degenen die mij schreven zijn ervan overtuigd dat in een tweede termijn als president, zonder de noodzaak om zich zorgen te maken over herverkiezing, de echte liberaal en man van de vrede die binnen JFK zetelde, vrij zou zijn geweest om te bloeien, en dat hij snel een einde zou hebben gemaakt aan de tot een oorlog die hij zogenaamd verafschuwde.
Ik had in het rapport geschreven: “Het lijkt erop dat we nooit met enige zekerheid zullen weten wat er zou zijn gebeurd als JFK niet was vermoord, maar ik ga nog steeds uit van zijn staat van dienst tijdens de Koude Oorlog als ik concludeer dat het Amerikaanse buitenlandse beleid zou zijn voortgezet. langs zijn imperiale, anticommunistische pad.”
Terwijl ik brief na brief las die deze bewering betwistte, kwam de gedachte bij mij op: dit is precies wat we vier jaar lang over Barack Obama hoorden: in zijn tweede ambtstermijn zou de echte liberaal en de man van de vrede naar voren komen; de Nobelprijswinnaar zou laten zien waarom hij de prijs verdiende. Welnu, moet ik ingaan op de vreselijke details van de tweede ambtstermijn van de man, van drone-moorden tot meedogenloze vervolging van klokkenluiders die zijn buitenlands beleid in twijfel trekken?
2) Ik stelde een mogelijke oplossing voor het internationale probleem van zelfmoordterroristen voor: ga naar de bron. Overspoel geselecteerde islamitische samenlevingen met deze boodschap: “Er is geen hemelse beloning voor het sterven als martelaar. Er zijn geen 72 mooie maagden die wachten om je te belonen voor het geven van je leven voor de jihad. Helemaal geen maagden. Helemaal geen seks.”
Lezer na lezer kreeg ik te horen dat het hele verhaal over maagden een mythe is. Dat kan heel goed het geval zijn, maar zoals ik hen heb uitgelegd, gebruikte ik het verhaal metaforisch, om het doden en sterven voor een religieuze zaak te beschrijven, en vervolgens het tegendeel te bewijzen dat Amerikaanse militairen moorden en sterven voor een ‘religieuze’ zaak die patriottisme wordt genoemd. nationalisme of Amerikaans exceptionisme. Beide ‘oorzaken’, de islamitische en de Amerikaanse, moeten worden afgeleerd. Dat was mijn punt. Er is geen excuus om een krachtige bom in een druk restaurant te laten ontploffen, noch om een krachtige bom in een woonwijk te laten vallen.
In het land waar geluk gegarandeerd is in de Onafhankelijkheidsverklaring
President Obama en vele andere politieke en mediafiguren hebben de discussie over het minimumloon opnieuw tot een verhit onderwerp gemaakt. Tijd voor mij om iets te herhalen dat ik in 2007 schreef:
“Denk je dat het verhogen van het minimumloon een goed idee is?”
"Denk nog eens na."
Dat was de boodschap van een paginagrote advertentie die in januari in de grote kranten verscheen. Het ging vergezeld van goedkeurende verklaringen van de gebruikelijke eminente verdachten:
“De reden dat ik bezwaar heb tegen het minimumloon is dat ik denk dat het banen vernietigt, en ik denk dat het bewijs daarvoor, naar mijn mening, overweldigend is.” Alan Greenspan, voormalig voorzitter van de Federal Reserve
“Het hoge werkloosheidspercentage onder tieners, en vooral onder zwarte tieners, is zowel een schandaal als een ernstige bron van sociale onrust. Toch is het grotendeels een gevolg van de minimumloonwetten.” Milton Friedman, Nobelprijswinnend econoom
Welnu, als het verhogen van het minimumloon zulke negatieve gevolgen kan hebben, dan is het zeker duidelijk wat wij als verlichte en humane mensen moeten doen. We moeten te verlagen Het minimumloon. En daardoor genieten van minder werkloosheid en minder sociale onrust. Sterker nog, als we het minimumloon naar nul verlagen, vooral voor arme zwarten … denk er eens over na! … Helemaal geen werkloosheid! Nauwelijks sociale onrust! Sterker nog – durf ik het te zeggen? – Wat als we de lonen helemaal zouden afschaffen?
“De moderne conservatief houdt zich bezig met een van de oudste oefeningen van de mens in de moraalfilosofie: namelijk de zoektocht naar een superieure morele rechtvaardiging voor egoïsme.” – John Kenneth Galbraith
Opmerkingen
1. Guardian Wekelijks (Londen), 27 juni 2001
2. RT-televisie (RT.com, Moskou/Washington, DC), 1 maart 2014
3. Vice-Michail Golovko, RT, 1 maart 2014
4. RT, 5 maart 2014, “Het Oekraïnebeleid en het morele bankroet van de EU”; het telefoongesprek zou op 26 februari hebben plaatsgevonden.
6. Washington Post, September 22, 1991
7. Victoria Nuland, sprekend bij de National Press Club, Washington, DC, 13 december 2013
8. Washington Post, September 26, 2013
9. “Face the Nation”, CBS, 2 maart 2014
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren