- De afgelopen 25 tot 30 jaar heeft de Zweedse elite op militair, veiligheids- en buitenlands beleid het Zweedse beleid 180 graden veranderd.
- Deze fundamentele veranderingen zijn geïnitieerd door de sociaaldemocratische regering onder leiding van Goran Persson en minister van Buitenlandse Zaken Anna Lindh en zijn vrijwel zonder publiek debat doorgevoerd.
- De toenadering tot het interventionisme, het militarisme en de VS/NAVO op alle terreinen is gepland, stapsgewijs, heimelijk en oneerlijk; Kortom, een democratie onwaardig.
- Deze elite is loyaler aan Brussel en Washington dan aan de Zweden.
- Als uw beeld van Zweden is dat het een vooruitstrevend, innovatief en vredesbevorderend land is met een mondiale mentaliteit en voorstander van het internationaal recht, dan is het – helaas – achterhaald.
Hoe Zweden is veranderd
Zweden is niet langer neutraal en is alleen formeel niet-gebonden; er is geen nauwere bondgenoot dan de VS/NAVO. Het land is gestopt met het ontwikkelen van eigen beleid en positioneert zichzelf feitelijk in het kader van de EU en de NAVO. Het levert niet langer belangrijk nieuw denken op – de laatste was de Commission on Common Security (1982) van Olof Palme.
Het land heeft geen ontwapeningsambassadeur en vindt de VN niet belangrijk; er is geen enkele Zweed onder de VN-blauwhelmen. Geen van de toppolitici stelt zich beschikbaar als bemiddelaar in internationale conflicten.
De afschaffing van kernwapens staat hoog op de agenda en is problematisch als NAVO-aspirerend land. Maar één ding is niet veranderd: Zweden blijft 's werelds grootste wapenexporteur per hoofd van de bevolking.
Zweden draagt niet langer bij aan de bescherming van kleinere staten door zich te houden aan het internationaal recht. De elites steunden de bombardementen op Servië/Kosovo van harte. Het was van oordeel – ook onder sociaal-democratisch leiderschap – dat de massamoordende sancties tegen Irak en de bezetting passend waren.
Omdat Zweden niet legaal wapens kan exporteren naar een land in oorlog, maar wel een nauwe militair-technologische samenwerking met de VS handhaaft, besloot het parlement van de VS een uitzondering te maken.
Zweden steunde de vernietiging van Libië en nam daar met zijn vliegtuigen deel, maar voerde alleen verkenningsmissies uit en geen bombardementen.
Zweden steunde de geplande oorlog tegen Syrië niet, maar uitte ook geen enkele hoorbare kritiek op de steun van het Westen aan alleen de militante oppositie, inclusief leden van Al-Qaeda.
Carl Bildt
De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt opereert vooral als een uitstekend geïnformeerde reiziger en blogger op het gebied van internationale zaken, die niet al te veel van zijn kostbare tijd lijkt te willen verspillen aan het ministerschap. En als hij dat doet, staat hij er niet om bekend dat hij veel mensen om hem heen raadpleegt.
Dat zou een reden kunnen zijn dat zijn commentaren op verschillende gebeurtenissen herhaaldelijk lachwekkende media-aandacht trekken. Als je, zoals hij heeft gedaan, de voormalige president van Oekraïne Janokovich vergelijkt met de Noorse Quisling en daarmee Poetin gelijkwaardig maakt aan Hitler en Rusland aan nazi-Duitsland, opereer je niet langer als staatsman, maar eerder als een emotionele heethoofd of een marketingadviseur. (Voeg daarbij dat Bildt onlangs in het ”Zaterdaginterview” van de Zweedse omroep weigerde afstand te nemen van neonazistische elementen in Kiev).
Bildts simplificerende, verdraaide interpretatie van Georgië 2008 onthult zijn bevooroordeelde emotionaliteit, waar hij eerder – bijvoorbeeld tijdens zijn positie als hoge vertegenwoordiger in Bosnië – respect verdiende omdat hij op een intellectueel nuchtere manier opereerde.
Als je geen eigen manier van denken en beleid hebt, zijn Russofobe platitudes alles wat je nodig hebt. En het komt in aanmerking voor Christiane Amanpour van CNN.
Zweden stevent af op het NAVO-lidmaatschap
Hier volgen enkele recente gebeurtenissen/nieuws die het betreurenswaardige pad dat Zweden – eerder zijn elites dan zijn volk – heeft besloten te volgen, verder benadrukken.
- De Zweedse veiligheidspolitieke elite beschouwt deze jaren “bredere allianties met de NAVO en de EU” als Defensie nieuws heeft ons onlangs geïnformeerd.
Hoe raadselachtig! Na tijdens de zware confrontaties en spanningen in de jaren van de Koude Oorlog neutraal en niet-gebonden te zijn geweest, moet Zweden nu toetreden tot de NAVO, terwijl er nergens een enkele analyse bestaat die het waarschijnlijk maakt dat Zweden in de nabije toekomst met een dreiging zal worden geconfronteerd .
Terwijl het intelligente veiligheids- en defensiediscours nu gaat over menselijke veiligheid, het milieu en hightech-uitdagingen, praten de Zweedse elites alleen over defensie als wapens.
Dit is een gevaarlijk ‘groepsdenken’, gestuurd door bureaucratische gevestigde belangen en betaald door belastingbetalers die de facto meer door deze belangen worden bedreigd dan door Poetin. Een reality check zou tot een reality chock leiden.
Kruisraketten voor “afschrikking”
- Zweedse vliegtuigen zullen nu, in het licht van een handig hysterische interpretatie van de crisis in Oekraïne, hun vliegtuigen uitrusten met kruisraketten. (Defensie nieuws)
Ongelooflijk genoeg worden dit soort besluiten genomen met de intellectueel slordige mantra dat het bijdraagt aan het 'afschrikkingsvermogen' van het land.
Het veiligheidspriesterschap van het land bestaat uit een aantal onderzoekers op het gebied van militaire zaken bij grote, goed gefinancierde staatsinstituten die in nauw contact staan met politici en het leger met wie militair-loyale journalisten nauwe banden hebben. Iedereen, volg de partijlijn! Saté in de doos! Daag de domeinaannames niet uit!
Zweden springt nu op een zinkend schip
Het land dat ooit iets deed voor een betere wereld, heeft zich aangesloten bij de militaristische wereld. In een tijd waarin zowel de NAVO als de VS zwakker worden, is de Zweedse elite dwaas van plan alle Zweedse eieren daar te leggen.
Het heeft geen beleid ten opzichte van bijvoorbeeld de BRICS-landen, of enige visie op de wereld over twintig jaar waar het naartoe kan navigeren. Het heeft geen idealen, waarden of verplichtingen, alleen een ‘volg de VS/NAVO en EU’-mentaliteit.
De Amerikaanse ambassadeur wordt uitgenodigd om te chanteren
- De Amerikaanse ambassadeur in Zweden, Mark Brzezinski, heeft Zweden onlangs gezegd zich bij de NAVO aan te sluiten, anders krijgt het land geen enkele hulp in geval van een aanval – kortom: chantage door de maffiosi, vermomd als diepe bezorgdheid en genereus aanbod om te brengen (wel voorwaardelijk) hulp. Dit werd onthuld door het conservatieve Zweedse dagblad Svenska Dagbladet. Google vertaling hier.
Hoeveel – en welke – ambassadeurs krijgen de kans om rechtstreeks met alle partijen in het Zweedse parlement te spreken?
De boodschap is pure chantage – en gebaseerd op angst – omdat iedereen weet dat als Rusland iemand zou aanvallen, Zweden niet het eerste doelwit zou zijn en dat het in het belang van de NAVO zou zijn om Zweeds grondgebied onder controle te houden voordat de Russische strijdkrachten zich van ergens anders naar elders zouden verspreiden. het Scandinavische gebied.
Kortom, de belangen van de NAVO in Zweden zijn veel groter dan die van Zweden in de NAVO. Wat je ook van deze fantasieën mag denken, het is precies dat: niemand heeft een geloofwaardig scenario bedacht voor de manier waarop Zweden door Rusland zou worden binnengevallen en weerloos zou blijven.
Als een van de grootste legers per hoofd van de bevolking zijn bevolking niet kan verdedigen, is er iets mis mee
Maar dit is de militair-fundamentalistische propaganda waar de Zweden deze jaren het doelwit van zijn: we moeten lid worden van de NAVO omdat we zo'n zwakke verdediging hebben dat we onszelf niet kunnen verdedigen!
De defensiewoordvoerder van de liberale partij, Allan Widman, verklaarde dit onlangs op een manier die indicatief is voor het lage intellectuele niveau van de defensiediscussies hier: “Ik kan alleen maar zeggen dat Rusland ongeveer 140 miljoen inwoners telt en Zweden 9 miljoen. We zullen niet in staat zijn om op eigen kracht serieuze uitdagingen van buitenaf het hoofd te bieden...’
Als het Zweedse leger geen enkele bescherming kan bieden aan de 9 miljoen Zweden met een budget van 8 miljard dollar (een van de 10% hoogste per hoofd van de bevolking ter wereld) tot zijn beschikking, wordt het tijd om je af te vragen hoe inefficiënt en kostenmaximaliserend het is kan zijn zonder dat zijn leiderschap wordt ontslagen.
- Deze week nog werd besloten dat AWACS-vliegtuigen door het Zweedse luchtruim mogen vliegen in verband met crisismissies in Oekraïne.
- Zweden (en Finland) bespreken hoe militaire hulp, inclusief troepen, van de NAVO kan worden ontvangen (zie Dagens Nyheter 27 april 2014). Dit gaat verder dan wat de NAVO-leden Denemarken, Noorwegen en IJsland ooit hebben geaccepteerd. En Zweden is geen NAVO-lid! (Misschien ziet u hier een petitie tegen hier)
Het is tijd om te beginnen nadenken
Neem het geld, het prestige, de privileges en de fondsen van de Militair-Industriële-Media-Academische Complexen – MIMAC – van de wereld – en ook in Zweden – en dwing hen te denken:
• Denk voor het algemeen belang en niet voor hun gevestigde belangen.
• Denk voor de wereld en niet voor hun parochiale psychopolitieke nationalisme.
• Denk aan de menselijke veiligheid van het volk en maak geweldpreventie tot het hoogste doel.
• Denk eerst aan een geweldloos beleid en gebruik het leger als laatste redmiddel, in overeenstemming met het VN-Handvest.
• Denk zoals je zou moeten in een democratie, met het volk, voor het volk en door het volk.
Zolang je alleen maar gevechtsvliegtuigen in je kast hebt staan, zullen de problemen van de wereld gezien worden als bombardementsmissies.
En dat is het moment waarop vrede, samenwerking en wederzijds begrip achterwege blijven en koude – zelfs warme – oorlogen ‘realistisch’ worden. Dit mag niet de toekomst van Zweden zijn.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren