Ik ben overweldigd dat 6 februari het begin is van mijn 43e jaar in de gevangenis. Ik heb door de jaren heen zulke hoge verwachtingen gehad dat ik misschien zou vertrekken en terugkeren naar mijn familie in North Dakota. En toch worstel ik hier in 2018 nog steeds voor mijn VRIJHEID op 73-jarige leeftijd.
Ik wil niet ondankbaar klinken tegenover al mijn supporters die mij al die jaren hebben gesteund. Ik hou heel veel van je en respecteer je en dank je voor de liefde en het respect dat je mij hebt gegeven.
Maar de waarheid is dat ik moe ben en dat mijn kwalen mij vaak dagenlang pijn bezorgen met weinig verlichting. Ik heb net een hartoperatie ondergaan en ik heb nog andere medische problemen die moeten worden aangepakt: mijn aorta-aneurysma, dat elk moment kan barsten, mijn prostaat en artritis in mijn heup en knieën. Ik denk niet dat ik nog tien jaar heb, en wat ik wel heb, zou ik graag met mijn gezin willen doorbrengen. Niets zou mij meer geluk brengen dan mijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen te kunnen knuffelen.
Ik ben niet naar de gevangenis gekomen om een politieke gevangene te worden. Ik maak deel uit van het inheemse verzet sinds ik negen jaar oud was. Mijn zus, neef en ik werden ontvoerd en naar een kostschool gebracht. Dit incident en de gevolgen ervan voor mijn nicht Pauline hadden een enorme impact op mij. Ditzelfde gevoel achtervolgt mij als ik nadenk over de afgelopen 42 jaar van valse gevangenschap. Deze valse gevangenschap geeft hetzelfde gevoel als toen ik de valse verklaring hoorde die de FBI had opgesteld over Myrtle Poor Bear die op de dag van het brandgevecht in Oglala was. Een verzonnen document waarmee ik in 1976 illegaal uit Canada werd uitgeleverd.
Ik weet dat jij weet dat de FBI-dossiers vol staan met informatie die mijn onschuld bewijst. Toch worden veel van die dossiers nog steeds achtergehouden voor mijn juridische team. Tijdens mijn beroep bij het 8e Circuit zei de voormalige aanklager, Lynn Crooks, tegen rechter Heaney. 'Edelachtbare, we weten niet wie die agenten heeft vermoord. Verder weten we niet welke deelname de heer Peltier eraan had.” Die verklaring ontlast mij en ik had vrijgelaten moeten worden. Maar hier zit ik, 43 jaar later nog steeds strijdend voor mijn Vrijheid. Ik heb mijn onschuld nu al zo lang bepleit, in zoveel rechtbanken, in zoveel openbare verklaringen uitgegeven via het Internationale Leonard Peltier Defensiecomité, dat ik dat hier niet zal beargumenteren. Maar ik zeg nogmaals dat ik die agenten niet heb vermoord!
Op dit moment heb ik mijn supporters hier in de VS en over de hele wereld nodig om mij te helpen. We hebben grote of kleine donaties nodig om mijn juridische team te helpen betalen om het onderzoek te doen dat ervoor zorgt dat ik weer voor de rechter kom of dat ik dichter bij huis wordt verplaatst of dat ik op medeleven wordt vrijgelaten op basis van mijn slechte gezondheid en leeftijd. Help mij alstublieft om naar huis te gaan, help mij mijn vrijheid te winnen!
Er is een nieuwe petitie die mijn Canadese broeders en zusters internationaal in omloop zijn en die bij mijn brief zal worden gevoegd. Gelieve te tekenen en download het zodat u het mee kunt nemen naar uw werk, school of gebedshuis. Verzamel zoveel mogelijk handtekeningen, een MILJOEN zou geweldig zijn!
Ik ben een krijger sinds mijn negende. Op mijn 73e blijf ik een krijger. Ik ben hier te lang geweest. Het begin van mijn 43e jaar plus ruim 20 jaar goed tijdskrediet, dat betekent 60+ jaar achter de tralies.
Ik heb je hulp nodig. Ik heb vandaag je hulp nodig! Een dag in de gevangenis is voor mij een leven lang voor degenen daarbuiten, omdat ik geïsoleerd ben van de wereld.
Ik blijf alleen sterk dankzij uw steun, door gebeden, activisme en uw donaties die mijn juridische hoop levend houden.
In de geest van Crazy Horse
Doksha,
Leonard Peltier
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren
1 Opmerking
Uw petitie is niet toegankelijk en bij een poging om een donatie te doen werd deze niet geaccepteerd!