Een deel van deze informatie komt uit een samenvatting uitgegeven door de afdeling Onderhandelingszaken (een onafhankelijke groep die Palestijnse onderhandelaars adviseert):
– Het is 67 jaar geleden sinds de bezetting van 78% van Palestina in 1948.
– Het is 48 jaar geleden dat de bezetting van de overige 22% van Palestina (Westelijke Jordaanoever en Gaza) in 1967 begon.
– Tegenwoordig zijn er 12.5 miljoen Palestijnen, waarvan 7.2 miljoen vluchtelingen/ontheemden zijn (zes miljoen door de etnische zuivering van 1948-1950; 843,737 door Naksa uit 1967; en 345,217 binnenlandse ontheemden binnen de groene lijn; 57,669 intern ontheemden in de gebieden van 1967.
– UNRWA heeft 5.4 miljoen geregistreerde vluchtelingen en heeft 59 officiële vluchtelingenkampen (17 niet-officiële kampen) opgericht en daarin actief.
-Kampen zijn onstabiel. Zo woonden er bijvoorbeeld 162,000 mensen in het kamp Yarmuk in Syrië; de meesten van hen zijn de afgelopen drie jaar ontheemd geraakt en 1093 zijn in het belegerde kamp omgekomen of van de honger omgekomen. Een imam van een kamp gaf een fatwa die de consumptie van honden-, katten- en ezelvlees toestond. Wanhopige Palestijnen verdrinken ook in de Middellandse Zee en sterven in plaatsen als Gaza en Syrië, wanneer hun opties opraken. Ondervoeding, geboorteafwijkingen, kanker en andere gezondheidsproblemen nemen explosief toe.
-Toen de Balfour-verklaring in 1917 werd uitgegeven, waren er zo'n 850,000 Palestijnen, waarvan slechts 7% Joods-Palestijnen waren (en de meeste Joden waren ook tegen het zionisme).
– Er wonen nog steeds ongeveer 6.5 miljoen Palestijnen in Palestina, hoewel ze beperkt zijn tot het gebruik van 8.7% van het land (berekening Qumsiyeh) en zelfs in de resterende gebieden geen soevereiniteit hebben.
-Ongeveer 6.5 miljoen Israëlische Joden leven in het historische Palestina, waarvan de overgrote meerderheid immigranten of kinderen van immigranten zijn. Ze hebben toegang tot 91.3% van het land en hebben fysieke soevereiniteit over 100% ervan.
-Elk jaar worden er zo'n 1500 tot 1800 nieuwe Joods-Israëlische NGO's geregistreerd. Jaarlijks worden zo’n 100 nieuwe Palestijnse NGO’s geregistreerd. In totaal heeft historisch Palestina het hoogste aantal NGO's per bevolkingsomvang van welke plek dan ook op aarde. Veel, zo niet een meerderheid van deze NGO's (Israëlisch en Palestijns) vergroten de corruptie en corruptie en helpen de status quo van apartheid en racisme in stand te houden. Een virtuele industrie van buitenlandse hulp is opgebouwd rond ‘vrede’ en ‘ontwikkeling’, maar verankert feitelijk het apartheidssysteem.
– Miljoenen goede mensen met zeer beperkte middelen doen daarentegen geweldig werk om Palestina vooruit te helpen. Daartoe behoren kaders van vrijwilligers, de internationale solidariteitsbeweging, studentenorganisaties over de hele wereld, Palestijnse solidariteitsgroepen en meer.
-In zijn voortdurende beleid om burgers van Gaza te gebruiken als laboratoriumproefpersonen voor de ontwikkeling van nieuwe wapens, doodde Israël bij zijn aanval in de zomer van 2014 op Gaza 2,147 Palestijnen. De meeste daarvan waren burgers, waaronder 531
kinderen en 302 vrouwen. Bij de Israëlische aanval raakten ook 11,231 gewond, waaronder 3,258 Palestijnse kinderen.
-Het Israëlische Joodse publiek stemde in de meest rechtse regering in de Israëlische geschiedenis, inclusief ministers die nu dienen en die etnische zuiveringen en het afslachten van burgers steunen.
– Er is in de westerse landen steeds meer publieke steun voor de mensenrechten van de Palestijnen en ook voor boycot, desinvestering en sancties (BDS) om racisme en etnische zuivering te helpen beëindigen.
– Daarentegen treden politici in de westerse landen, dankzij massale lobbyinspanningen en mediacontrole, op als Israëlische handlangers, ook bij pogingen om BDS te bestrijden (en zelfs de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken).
– Er is een toenemend bewustzijn van de hypocrisie/dubbele standaard van de westerse overheid met betrekking tot de toepassing van het internationaal humanitair recht en VN-resoluties. Dit zelf drijft extremisme en noties van ‘macht maakt’
rechts". Zelfs onder de elites die aan de macht zijn, beseffen ze nu dat het een onmogelijke missie is om te beweren de verspreiding van een religieuze staat in Syrië en Irak (ISIS) te bestrijden en tegelijkertijd een racistisch groeiende religieuze staat in Palestina (de Joodse staat Israël) in stand te houden.
Kort gezegd: er is veel lijden dat begon met de zionistische kolonisatie en werd verergerd door het verraad van de Arabische leiders, maar de Palestijnse zaak blijft sterk dankzij het verzet van mensen over de hele wereld. Samen stippelen we de weg uit naar vrijheid en waardigheid, tegen alle verwachtingen in. De centrale vraag is wat ieder van ons persoonlijk doet om te helpen of te kwetsen (in de spiegel kijken).
Een luta continua.
Mazin Qumsiyeh
Professor Mazin Qumsiyeh geeft les en doet onderzoek aan de universiteiten van Bethlehem en Birzeit. Hij is directeur van het belangrijkste klinische cytogeneticalaboratorium en directeur van het Palestina Natuurhistorisch Museum en Instituut voor Biodiversiteitsonderzoek. Hij was eerder werkzaam op de faculteiten van de universiteiten van de Universiteit van Tennessee, Duke en Yale. Hij publiceerde meer dan 130 wetenschappelijke artikelen over onderwerpen variërend van biodiversiteit tot kanker. Hij was voorzitter van het Palestijnse Centrum voor Toenadering tussen Mensen en is momenteel lid van het bestuur van het Al-Rowwad Kindertheatercentrum in het vluchtelingenkamp Aida. Hij publiceerde honderden gerefereerde artikelen en verschillende boeken, waaronder ‘Mammals of the Holy Land’, ‘Sharing the Land of Canaan: human rights and the Israeli/Palestian Struggle’ (Engels, Spaans en Duits) en ‘Popular Resistance in Palestine: A geschiedenis van hoop en empowerment” (Arabisch, Engels, Frans, binnenkort beschikbaar in het Italiaans). Hij heeft ook een elektronisch activismeboek op zijn website gepubliceerd (http://qumsiyeh.org). Zijn voornaamste belangstelling gaat uit naar media-activisme en openbaar onderwijs. Hij hield honderden lezingen over de hele wereld en publiceerde meer dan 250 brieven aan de redacteur en 100 opiniestukken, en interviewde uitgebreid op tv en radio (lokaal, nationaal en internationaal).
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren