Diane Ravitch, ooit een onderwijsfunctionaris van George HW Bush en pleitbezorger voor een grotere verantwoordelijkheid op basis van tests, is de afgelopen jaren de meest prominente tegenstander van Michelle Rhee's stijl van op charters gebaseerde onderwijshervormingen geworden (een stijl die ook door Barack Obama werd omarmd).
In een uitgebreid gesprek vorige week sprak Ravitch met Salon over nieuwe gegevens die werden aangeprezen door aanhangers van charterscholen, progressieve verdeeldheid over Common Core en de ED-agenda van Chris Christie. “Er zijn steden waar over tien jaar geen openbaar onderwijs meer zal zijn”, waarschuwde Ravitch. Een verkorte versie van ons gesprek volgt.
De conferentie van uw Netwerk voor Openbaar Onderwijs werd afgesloten met een oproep voor hoorzittingen in het Congres over gestandaardiseerde tests met hoge inzet. Hoe zouden die hoorzittingen eruit zien en wat denk je dat ze aan het licht zouden brengen?
Ik denk dat ze bijvoorbeeld naar de kosten zouden vragen. Er zijn veel staten die bezuinigen op openbare scholen, terwijl ze tegelijkertijd veel betalen voor testen... Texas bijvoorbeeld, een paar jaar geleden... heeft 5.3 miljard dollar bezuinigd op openbare scholen, en op het moment dat Tegelijkertijd gaf Pearson een contract voor bijna $500 miljoen... Ze zeiden dat er 15 eindexamens zouden zijn om de middelbare school af te ronden en veroorzaakten een opstand van de ouders: er waren zoveel boze moeders, ze organiseerden een groep genaamd TAMSA – Texanen pleiten voor betekenisvolle beoordeling van studenten – beter bekend als Moms Against Drunk Testing…
Er zijn schooldistricten waar een zeer aanzienlijk deel van het schooljaar wordt besteed aan de voorbereiding op het afleggen van de tests… Testbedrijven verkopen wat zij ‘tussentijdse beoordelingen’ noemen… Kinderen krijgen dus testvoorbereiding voor testvoorbereiding. En hoe meer tijd er besteed wordt aan het toetsen en voorbereiden van toetsen, hoe minder tijd er besteed wordt aan daadwerkelijke instructie…
Ik was afgelopen herfst in Pittsburgh, waar de bezuinigingen zo ernstig waren dat [een] fanfare op de middelbare school geen instrumenten heeft, maar ze hebben testen...
Los Angeles heeft een paar maanden geleden een deal gesloten om 1 miljard dollar uit te geven om elke student en personeelslid uit te rusten met een iPad. Het geld werd gehaald uit een 25-jarige obligatie voor de bouw van scholen, om wegwerpmateriaal te kopen. De iPads zullen over drie of vier jaar verouderd zijn... Ondertussen hebben de scholen onvervulde reparatiedata... En tegelijkertijd zijn tekenleraren ontslagen. Ze hebben het over het integreren van kunst in andere vakken, wat betekent dat er geen kunstleraren meer zijn... Ze hebben ook de helft van de bibliotheken op de basis- en middelbare school gesloten. Dus wat zijn de opportuniteitskosten van het uitgeven van al dit geld aan testen?
En ik denk dat we de wet die er gaat komen nog niet eens begrijpen. Want als onderdeel van de overstap naar Common Core moeten alle tests in het hele land online gaan. Welnu, dit is een feest voor alle verkopers – en niemand heeft zelfs maar de vraag onderzocht: hoeveel miljarden zullen er worden uitgegeven om elke school en elk kind achter een computer te zetten? … Kleuters weten niet hoe ze een computer moeten toetsenborden.
We zijn ook geïnteresseerd... [in] misbruik van gestandaardiseerde tests... Dit verhaal dat een paar weken geleden overal in de nationale media verscheen, over dit kind dat stervende was in een hospice - en de staat Florida stond erop dat hij zijn test moest afleggen … Dan was er het kind geboren zonder hersenstam – ze wilden hem ook laten testen.
De iPads die u noemde: waren de iPads bedoeld voor het afnemen van toetsen?
Ze zijn uitsluitend genomen ter voorbereiding op Common Core-tests...
Toen ze afgelopen voorjaar in de staat New York de Common Core-test aflegden, slaagde 3 procent van de Engelse taalleerders ervoor. 97 procent faalde erin...
Het is uit de hand gelopen… De Race to the Top van Arne Duncan en Barack Obama vereist dat staten de testscores gebruiken om de leraren te beoordelen… Het is niet geldig, het is niet accuraat. Je beoordeelt de leraren eigenlijk op basis van de kinderen in haar klas.
In een stuk Eerder dit jaar bekritiseerde Randi Weingarten, president van de Amerikaanse Federatie van Leraren, haar steun voor de Common Core-standaarden zelf, op grond van het feit dat ze “een reeks standaarden zijn die zijn ontworpen om de overgang te maken van alleen maar weten en onthouden van informatie tot het hebben van de vaardigheden en gewoonten om kennis toe te passen, wat van cruciaal belang is in de wereld van vandaag.” Waarom ben je het er niet mee eens?
Nou, dat weten wij niet. Feit is dat we geen bewijs hebben dat de Common Core-standaarden zijn wat we zeggen dat ze zijn totdat we ze hebben uitgeprobeerd. Ze zijn nergens uitgeprobeerd, ze zijn getest – en we weten dat waar ze worden getest, ze enorme mislukkingen veroorzaken. Ik zou dus zeggen dat we meer tijd nodig hebben voordat we kunnen oordelen dat er een wondermiddel in zit.
Ik weet het, en veel leraren weten het, ze zijn volkomen ongeschikt voor kinderen in de kleuterklas, het eerste leerjaar, het tweede leerjaar en het derde leerjaar, want toen ze werden geschreven, was er niemand in de verschillende schrijfcommissies die een expert was op het gebied van voor- en vroegschoolse educatie. … Ze zijn ook volkomen ongeschikt voor kinderen met een handicap; ze kunnen het niet bijhouden. Er zit een aanname in de Common Core dat als je iedereen hetzelfde leert, iedereen met dezelfde snelheid vooruitgang zal boeken. En dat is niet de menselijke natuur. Zo werkt het niet.
Maar ik denk dat Randi ook zei – en ze is in haar positie geëvolueerd – dat de Common Core-normen moeten worden losgekoppeld van het testen. En we zitten op dezelfde pagina. Ze is het er ook mee eens – we hebben hierover gesproken – dat de normen moeten worden beoordeeld door deskundige leraren, en dat als er een oplossing nodig is, deze moet worden gerepareerd. Dat is mijn standpunt. Ik ben er niet tegen, ik ben er tegen in hun huidige vorm, en ik ben tegen de gestandaardiseerde tests die eraan gekoppeld zijn.
Hoe beoordeelt u in bredere zin de rol van de nationale AFT en de [Nationale onderwijsvereniging], in de strijd om de onderwijshervorming? Zijn er transformaties die u binnen die vakbonden wilt zien?
De leraren in heel Amerika worden verpletterd. Ervaren leraren, ervaren leraren, uitstekende leraren, hebben het gevoel dat het geen beroep meer is – het is gewoon een testtechnicus geworden. Het is niet de baan waarvoor ze getekend hebben.
Ik was een paar weken geleden in North Carolina, waar een enorme braindrain van leraren plaatsvindt. Florida heeft zojuist de resultaten vrijgegeven van hun lerarenevaluaties, en bijna de helft van hun Leraren van het Jaar werd ‘ineffectieve leraren’ genoemd. Ik bedoel, er komt een punt waarop: wie zou in dit land leraar willen zijn?
Ik zou dan ook graag zien dat vooral de NEA zich meer uitspreekt. Ik denk dat Randi nogal openhartig is. Maar wat er op staatsniveau gebeurt, is een nachtmerrie voor leraren en voor het lerarenberoep. Wat er gebeurt met het federale beleid maakt deel uit van wat een aanval op het lerarenberoep aanmoedigt.
Het idee dat je leraren kunt beoordelen op basis van de toetsscores van hun leerlingen wordt niet ondersteund door bewijs of ervaring. Het moedigt ‘lesgeven op de proef’ aan. Het moedigt een vernauwing van het curriculum aan. Het moedigt enorme uitgaven aan voor gestandaardiseerd testen. En er zit gewoon geen bewijs achter.
In 2012, toen de Newark Teachers Union een deal aankondigde om peer-evaluatie van leraren in te voeren, maar ook door [Mark] Zuckerberg gefinancierde, door testen beïnvloede prestatiebonussen, jij vertelde me dat er “een zeer goede mogelijkheid was dat de Newark Teachers Union en Randi Weingarten Chris Christie naar de schoonmaak brengen” in termen van de hoeveelheid geld in de deal –
Rechts.
– maar dat het betalen van leraren op basis van testscores neerkomt op “het behandelen van hen als ezels in plaats van professionals”, en dat leraren elders zeiden: “Hoe kunnen we dit bestrijden als ze er in Newark mee instemden?” Hoe beoordeelt u wat er sindsdien is gebeurd?
Wat is gebeurt nu is de hoofdinspecteur van scholen, aangesteld door Chris Christie, heeft gezegd dat ze plannen heeft om maar liefst duizend leraren te ontslaan, en dat ze ongeveer een derde van de scholen wil omvormen van openbare scholen naar charterscholen. En de privatisering van het openbaar onderwijs gaat snel in Newark, en ze geeft niet op. Ze kondigde zelfs aan dat ze niet meer naar de vergaderingen van de onderwijsraad zou gaan – [wat juridisch gezien] een gekozen adviesraad is.
Newark heeft al bijna twintig jaar geen lokale controle meer over zijn scholen. Ze stonden onder staatscontrole...
En het contract van de leraar is nietig als het gaat om al deze schoolsluitingen. Dus als ze scholen sluiten, zullen ze vakbondsleraren ontslaan, de leraren verpletteren, mensen ontslaan en ze vervangen door Teach for America.
Gelooft u dat het openbaar onderwijs beter af zou zijn als Teach for America zou sluiten?
Ik denk dat het openbaar onderwijs beter af zou zijn als Teach for American jonge mensen zou opleiden om assistent-leraren te worden, en ze dan de klas in zouden komen om ervaren leraren te helpen, hun vak te leren, en dan twee jaar als leraren zouden doorbrengen. Het is duidelijk dat ze niet zullen sluiten. Ze zijn een van de rijkste organisaties in Amerika… Kijk naar hun raad van bestuur – wauw. Ze kregen $50 miljoen van Arne Duncan, $100 miljoen van Eli Broad en vrienden, en $100 miljoen van de Walton Foundation. Ze gaan niet weg, maar wat ze moeten doen is er in de eerste plaats voor zorgen dat ze, als ze deze jonge kinderen naar de scholen sturen, een opleiding krijgen. Vijf weken training is niet professioneel. Ze komen dus onvoorbereid binnen op de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd.
En na twee jaar zijn de meeste verdwenen. Ze moeten zich engageren voor drie jaar, en het eerste jaar moet een jaar zijn waarin ze zich voorbereiden op het leren lesgeven.
Wat is de impact geweest op de nationale strijd tegen de Lerarenstaking in Chicago?
Ik denk dat het voor leraren in het hele land ongelooflijk bemoedigend was om de Chicago Teachers Union verenigd te zien. Wat vooral indrukwekkend was, was dat ze niet staakten voor lonen of voordelen voor zichzelf – ze staakten voor betere onderwijs- en leeromstandigheden. Ze staken voor de kinderen, en ze kregen ook de steun van ouders uit Chicago. De enige steun die ze niet hadden, waren de nationale media.
Die staking werd dus enorm verkeerd weergegeven in de media, als “daar gaan die hebzuchtige leraren weer, kijk eens hoeveel geld ze verdienen, meer geld verdienen dan de verarmde ouders van hun kinderen.” Dat was belachelijk. Maar ik denk dat het inspirerend was voor leraren in het hele land, en het liet zien dat de leraren, tenminste in één stad, niet zouden gaan liggen en hun kinderen in een overvol klaslokaal zouden laten zitten zonder kunst, geen bibliotheek en veel dingen. van dingen die ze niet hadden en die de kinderen van Rahm Emmanuel verwachten als onderdeel van hun opleiding.
En de stap in Chicago, maar ook elders, om gestandaardiseerde tests te boycotten – waar zie je dat heen gaan?
De test die ze boycotten – op dit moment zijn er maar een paar verschillende scholen die het doen – is een test die geleidelijk wordt afgeschaft. Het heeft dus niet echt een enorme impact – en toch reageren de openbare scholen in Chicago op een zeer straffende manier.
Bij het lezen van verhalen uit de Chicago-pers, over hoe ze richtlijnen blijven uitsturen waarin staat dat ze de kinderen moeten isoleren, tegen de kinderen moeten zeggen dat ze moeten gaan zitten en een bevestigende verklaring moeten afleggen – het is een hysterische reactie, over ‘oh mijn God, een kind, ergens, zou dat kunnen doen’. geen gestandaardiseerde test afleggen.” En je moet een beetje een stap terug doen en zeggen: “Wanneer werden Pearson en McGraw-Hill de scheidsrechters van privileges in het Amerikaanse onderwijs?”
…Het gaat maar door en door met de miljardenbedrijven die bepalen wie de winnaars en wie de verliezers zijn in de Amerikaanse samenleving. In feite hebben we nu de gestandaardiseerde testbedrijven als scheidsrechters van onze meritocratie …
We testen gestandaardiseerd wat er in 'Brave New World' is gedaan. En in ‘Brave New World’ werd de meritocratie al vanaf de conceptie bepaald. We gebruiken gestandaardiseerde tests als onze manier om kinderen uit te zoeken en te zeggen: "jij staat aan de top en je staat onderaan." Het probleem daarmee is dat dit een einde aan de sociale mobiliteit suggereert. Want het enige dat we weten over gestandaardiseerde tests is dat ongeacht welke gestandaardiseerde test het is, degenen die dat wel doen hebben aan de top staan en degenen die nog niet staan onderaan…
Er zijn een paar kinderen die ondanks alle obstakels de top bereiken. En kinderen uit hele rijke omstandigheden die op de bodem vallen. Maar over het geheel genomen en consistent is de gestandaardiseerde test een weerspiegeling van de sociaal-economische status. Dus in feite wordt de gestandaardiseerde test dan een geven aan degenen die dat wel hebben, en… het certificeren van de have-nots als have-nots.
Gouverneur Andrew Cuomo zei zojuist tijdens een pro-charter-bijeenkomst tegen burgemeester Bill de Blasio: “We zullen charter-scholen redden.” Voorstanders van het Handvest hebben rechtvaardiging geclaimd in de laatste CREDO-studie van Stanford in 26 staten. Na in 2009 te hebben vastgesteld dat studenten van charterscholen het equivalent van zeven dagen per jaar aan leesonderwijs verloren in vergelijking met traditionele openbare scholen, ontdekte CREDO vorig jaar dat ze in plaats daarvan 7 dagen gewonnen. Wat vindt u van dat onderzoek?
Wie kan het schelen? Wie kan het schelen? Charter-scholen [mogen] de kinderen weggooien die ze niet willen. Ze mogen de kinderen met lage scores weggooien. Ze mogen kinderen met een ernstige handicap uitsluiten. Ze mogen geen kinderen accepteren die geen Engels spreken. En dan ga je ze vergelijken met... de scholen die al die kinderen opvangen? Ik bedoel, echt – dit is belachelijk.
Uit elk demografisch onderzoek blijkt dat New Yorkse charters, zoals charters overal ter wereld, verschillende demografische kenmerken hebben. Ze nemen niet dezelfde kinderen mee... Ze nemen niet de kinderen mee met Engelse taalproblemen, en als ze kinderen met een handicap hebben, zijn dat de lichtste soorten handicaps. Dus alle kinderen met een ernstige beperking zitten op de openbare scholen, en dan staat er in de charters: ‘Wij hebben jullie verslagen.’
…Dit neigt naar een duaal schoolsysteem: één schoolsysteem voor de bevoorrechte kinderen, of de kinderen die geen grote problemen hebben… de charters, die hun leerlingen mogen kiezen en degenen die ze niet willen uitsluiten. En de andere is nodig om iedereen mee te nemen.
Peter Cunningham, voormalig adjunct-secretaris van het Obama-ministerie van Onderwijs, vorig jaar verdachte u van “openlijk en onberouwvol oproepen tot lage normen en impliceren dat hele segmenten van de studentenpopulatie geen studiemateriaal zijn...” Is dat eerlijk?
Nou, dat is belachelijk. Dat is belachelijk. Je moet niet vergeten: Peter is een PR-man. Hij is geen opvoeder. Ik heb nooit opgeroepen tot lage normen, en wat hij ook zei, het was gewoon verdraaien...
Ik herhaal gewoon: hij is een PR-man. Hij is geen opvoeder.
Heeft u enige verschuiving in welke richting dan ook gezien bij de regering-Obama sinds het begin van het presidentschap?
Openbare scholen worden vandaag de dag belegerd... Een nieuwsschrijver uit Detroit zei dat gouverneur Snyder het openbare onderwijs in Michigan wil vernietigen. Heb je Arne Duncan naar Michigan horen gaan om daarover te klagen? Ging Arne Duncan naar Wisconsin om de overheidswerkers te verdedigen toen Scott Walker al hun collectieve onderhandelingsrechten wegnam en de vakbonden aanviel?
Nee. Hij was in Miami, met de president en Jeb Bush, en vierde een zogenaamde turnaround-school, die een maand later een bericht kreeg dat deze op het punt stond te worden gesloten, omdat er nog geen verandering in was gekomen.
En is de aanpak van de regering-Obama volgens u de afgelopen jaren beter of slechter geworden?
Het is consistent geweest. Race to the Top is ontworpen door mensen van het New Schools Venture Fund… een belangrijk knooppunt van charters, privatisering en winstoogmerkoperaties. En de regering-Obama heeft nu voorgesteld en wordt bevestigd dat de CEO van het New Schools Venture Fund de nummer twee van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs zal worden...
De vorige CEO van het New Schools Venture Fund... was Joanne Weiss, en zij is degene die hielp bij het ontwerpen en overzien van Race to the Top, en vervolgens stafchef werd van Arne Duncan... Ze schreef een blog voor Harvard Business Review... waarin ze zei dat het creëren van nationale normen en tests een nationale markt voor leveranciers creëert. Nou, ik heb nog nooit gehoord dat het Amerikaanse ministerie van Onderwijs een beleid voert dat gebaseerd is op het creëren van een nationale marktplaats voor leveranciers.
Ik bedoel, wat er is gebeurd, is dat de regering-Obama feitelijk de Republikeinse agenda heeft. De Democratische agenda was gelijkheid. Race to the Top gaat niet over gelijkheid.
Het federale beleid moet erop gericht zijn dat het geld terechtkomt daar waar de kinderen de hoogste behoeften hebben. Het federale beleid van vandaag is concurrentie en een race.
Wat is dan de beleidsagenda die de Democratische Partij op onderwijsgebied naar voren zou moeten brengen?
De beleidsagenda moet er een zijn van gelijkheid, dat wil zeggen het sturen van middelen van de federale overheid naar de meest behoeftige scholen, waar de kinderen de hoogste behoeften hebben.
Erop aandringen dat elke school kinderen een volledige opleiding biedt, die niet alleen de basisbeginselen van lezen en schrijven en wiskunde omvat, maar ook wetenschap en kunst, en taal, geschiedenis en maatschappijleer. Zorg ervoor dat elke school in dit land voldoende wordt gefinancierd. Dat wil zeggen dat zij over de middelen beschikt die zij nodig heeft voor de kinderen die zij inschrijft. Dat is gewoon eenvoudig. Dat doen wij nu niet.
Er zijn scholen die geen geld meer hebben, en steeds meer geld gaat naar verkopers. En er zijn steden waar over tien jaar geen openbaar onderwijs meer zal zijn. Dat is niet goed. Openbaar onderwijs is een van de fundamentele instellingen voor een democratie. En toch zullen er steden zijn zonder openbaar onderwijs. Hun scholen zullen worden gerund door particulier management. En de particuliere managers zullen vrij zijn om hun studenten te kiezen en degenen uit te sluiten die ze niet willen.
Hoe sterk denkt u dat de positie van Obama op dit moment is binnen de Democratische Partij?
Ik heb niet per se een inschatting van de Democratische Partij. Ik kan je vertellen dat er onder ouders en leraren een groeiend gevoel van verontwaardiging bestaat over het feit dat hun kinderen worden bedrogen.
Leraren verlaten het beroep in groten getale... In de jaren tachtig was het modale lesjaar 1980. Dat is nog maar één tot twee jaar... Uit het onderzoek blijkt heel duidelijk dat eerstejaarsdocenten niet de sterkste leraren zijn...
Dit is het eerste jaar geweest dat het tij onder ouders zich echt heeft gekeerd tegen al het gestandaardiseerde testen. En het publiek begint het beeld te zien, namelijk dat hun scholen een tekort aan middelen hebben, de scholen moeten bezuinigen, maar er is genoeg geld voor leveranciers en tests.
Staat uw kant nog steeds in de verdediging in deze strijd op nationaal niveau?
Nee. Absoluut niet. Ik bedoel, we hebben absoluut geen geld meer uitgegeven, daar bestaat geen twijfel over. Ik denk niet dat we in de verdediging zitten – we hebben het publiek bij ons. En als we nog steeds een democratie zijn, zullen we winnen.
En we zien de terugslag gebeuren in gemeenschap na gemeenschap... Middelbare scholen organiseren zich – ze zijn georganiseerd in Providence, waar ze de hoofdinspecteur van scholen aan hun kant hebben, die ruzie maakt met de staatsraad van onderwijs... Ze zeggen: 'niet doen' Gebruik geen gestandaardiseerde test als eindvereiste voor de middelbare school… De kinderen weten meer dan de staatscommissaris, omdat een gestandaardiseerde test door zijn ontwerp een zeer aanzienlijk aantal kinderen zal mislukken. En we weten wie die kinderen zullen zijn...
In North Carolina hebben ze de leraren gedemoniseerd, en een van de wetten die ze hebben aangenomen heeft elke leraar in de staat de carrièrestatus ontnomen. En twee van de grootste schoolbesturen in de staat hebben gezegd: “We zullen de wet niet naleven. We respecteren onze leraren, we willen onze leraren behouden…we gaan de staat aanklagen”…
In Texas lieten we de moeders van Texas de wetgevende macht overtuigen om alle tests terug te draaien. In Tennessee zijn de moeders georganiseerd; ze noemen zichzelf de Mama Beren. We hebben allerlei groepen in het hele land die zich vormen als... bijna een guerrillastrijder, die zeggen: 'We willen onze kinderen beschermen tegen al dit overmatig testen, en het onderwijs wordt gekaapt door een filosofie van big data, en dat is slecht. voor kinderen. En kinderen zijn geen datapunten – het zijn kinderen… We voelen ons niet in het minst defensief… We zijn met velen en zij met weinigen.” Maar het andere deel is dat alles wat ze nu doen – 'zij' zijnde deze bedrijfshervormingsbeweging – mislukt. Leraren beoordelen op basis van testscores werkt niet. Charter-scholen zijn niet beter dan openbare scholen... Natuurlijk kun je meer winst behalen als je de slecht presterende kinderen eruit haalt, maar wie gaat de slecht presterende kinderen opvoeden?
Zijn het geen mensen? Zijn het geen Amerikaanse burgers? Verdienen zij geen onderwijs?…
Waarom het openbaar onderwijs vernietigen, zodat een handjevol mensen kan opscheppen dat ze naast hun jacht ook een charterschool hebben?
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren