Toespraak door Paul Burrows (afdeling Geschiedenis, U van Saskatchewan. Eerder deelnemer aan de ISM-campagne "Olive Harvest" op de bezette Westelijke Jordaanoever).
Wanneer u in internationale wateren aan boord gaat van een civiel schip en de inwoners ervan gaat bedreigen, neerschieten, ontvoeren of beroven, wordt u doorgaans een ‘piraat’ of een ‘terrorist’ genoemd, afhankelijk van uw motivaties. Maar volgens Israëlische militaire woordvoerders van de IDF waren het de Israëlische commando’s die werden ‘in een hinderlaag gelokt’, ‘aangevallen’ en bijna ‘gelyncht’ tijdens een ‘goed georkestreerde’ aanval door linkse mensen met messen en wapens. Volgens Israëlische functionarissen zijn het feitelijk de 700 burgers van de Gaza Freedom Flotilla, uit meer dan 30 verschillende landen, die 10,000 ton humanitaire hulpgoederen naar het grootste concentratiekamp ter wereld proberen te brengen. deze hulpverleners die de echte ‘provocateurs’ zijn.
Wij zijn hier vandaag omdat het Israëlische leger, zoals gewoonlijk, weer een daad van staatsterrorisme heeft begaan ze zijn degenen die zichzelf de slachtoffers noemen. Soortgelijke leugens hoorden we anderhalf jaar geleden, tijdens de wrede aanval van Israël op de Gazastrook. We hoorden soortgelijke leugens eerder toen Israël Libanon binnenviel en duizenden burgers doodde.
De leugens zijn niet nieuw, en om eerlijk te zijn: Israël heeft ze niet uitgevonden. Het is een eeuwenoude imperiale lens en logica, die zo vaak wordt herhaald en opnieuw wordt uitgebraakt door onze eigen media en politici in Canada, dat het algemeen wordt aangenomen. En wij in Canada zijn bijzonder ontvankelijk voor dit soort leugens, omdatwijzelf staan op gestolen grond. Wijzelf zijn vaak onverschillig voor de impact van het kolonialisme op de inheemse volkeren hier – onverschillig voor een 500 jaar durend proces datblijft om te proberen de titel van de Aboriginals en de historische herinnering met de hand of met een oplichter te ‘uitwissen’. Kortom, als we zelf niet kunnen begrijpen waarom sommige inheemse gemeenschappen blijven terugvechten, spoorwegen en snelwegen blokkeren, of zelfs af en toe de wapens opnemen om de overblijfselen van een krimpende landbasis te verdedigen – moeten we dan echt verbaasd zijn als de Israëli’s een soortgelijke kolonist tentoonspreiden? koloniale mentaliteit, laat staan racisme en eigengerechtigheid, en wreedheid die veel parallellen kent in onze eigen geschiedenis?
Canadezen zijn medeplichtig aan Israëls eigen wreedheden, vanwege de diplomatieke steun die Canada aan Israël biedt, en de aanhoudende en groeiende handelsrelaties die we hebben – terwijl we dat eigenlijk zouden moeten doenlang geleden te hebben deelgenomen aan de internationale campagne van boycot, desinvestering en sancties. Gisteren was Stephen Harper in Ottawa aan het dineren met de Israëlische premier Netanyahu, terwijl het Israëlische leger mensenrechtenactivisten in internationale wateren neerschoot, of hen vervolgens vasthield, en de broodnodige hulp doorgaf aan de bevolking van Gaza. Wij zijn ook medeplichtig vanwege de militaire componenten die Canada indirect bijdraagt aan het Israëlische leger, en die dat ook hebben gedaan consistent gebruikt op manieren die in strijd zijn met alle normen van het internationaal recht, laat staan met de ethiek. We kunnen deze geschiedenis en onze eigen medeplichtigheid aan Israëlische misdaden niet vergeten, ook al veroordelen we de nieuwste en doorgaans onevenredige aanval op burgers voor de kust van Gaza vandaag.
Het is ook de moeite waard om onszelf eraan te herinneren Waarom 700 internationale hulpverleners, staatsleden, Nobelprijswinnaars voor de Vrede en journalisten van over de hele wereld – inclusief Canada – hebben zich ertoe verbonden deze voorraden Gaza binnen te krijgen – en waarom een ander schip, de MV “Rachel Corrie”, vertrok vanuit Ierland, hè nog op weg, ondanks de wrede reactie van Israël. Israël bombardeert al jaren een uitgehongerde, gevangengenomen bevolking in een van de dichtstbevolkte gebieden op aarde, waarbij periodiek gebruik wordt gemaakt van F-16's en Apache-helikopters met Canadese componenten, en daarbij wordt gesteund door de stilte of medeplichtigheid van westerse regeringen. Dit zijn ‘misdaden tegen de menselijkheid’. Mensen in Gaza kunnen niet eens vluchten, omdat ze hun eigen grenzen niet controleren. Er wonen anderhalf miljoen mensen op een kleine strook land van in totaal ongeveer 360 vierkante kilometer. Dat is een kleinere geografische ruimte dan de stad Winnipeg. Stel je voor dat we allemaal letterlijk zijn ommuurd in Saskatoon, en misschien een kleine strook die zich uitstrekt tot Borden en Radisson, zonder toegang tot voedsel en medicijnen van buitenaf, antibiotica, dialysevoorraden, bloedplasma, geen controle over de zoetwatervoorziening, geen gegarandeerde elektriciteit, en geen brandstof voor de noodgeneratoren waarop ziekenhuizen moeten vertrouwen om patiënten in leven te houden. Stel je nu eens voor dat, na veertig jaar buitenlandse militaire bezetting en maanden en maanden van zo’n totale blokkade, waarbij ondervoeding en werkloosheid de norm zijn, de grootste humanitaire organisatie die enige vorm van hulp biedt, gedwongen wordt te stoppen met het verstrekken van voedselhulp – precies zoals de UNRWA deed. ongeveer anderhalf jaar geleden. Stel je nu voor dat we worden gebombardeerd door het vierde machtigste leger ter wereld – ogenschijnlijk vanwege de acties van enkelen die willekeurige en vrijwel geheel nutteloze zelfgemaakte raketten afvuren op land dat ooit van hen was. En stel je ook eens voor dat journalisten en VN-functionarissen de toegang tot het conflict worden ontzegd en verslag uitbrengen, en dat ‘respectabele’ mediabronnen bijna uitsluitend afhankelijk zijn van persconferenties die worden georganiseerd door degenen die de bommen laten vallen. Alleen dan Zult u een beeld krijgen van wat er in Gaza gebeurt?
Israël voert oorlog tegen het hele Palestijnse volk, in strijd met vrijwel elke Conventie van Genève, inclusief de duidelijke verboden op collectieve bestraffing zoals vastgelegd in het internationaal recht. Nelson Mandela en Desmond Tutu hebben deze week de blokkade van Gaza een van de ergste schendingen van de mensenrechten genoemd die momenteel in de wereld plaatsvinden. De helft van alle Gazanen zijn kinderen. 7 op de 10 Gazanen – 70% van de bevolking – verkeren in een staat van ernstige “voedselonzekerheid” – dat is een mooie term voor letterlijk niet weten waar je volgende maaltijd vandaan zal komen. De inwoners van Gaza zijn al meer dan tweeduizend jaar afhankelijk van de lokale visserij langs de Middellandse Zee. Maar nu niet meer. Tegenwoordig worden ze gedwongen vis door ondergrondse tunnels vanuit Egypte te smokkelen. VIS! Niet omdat de visserij is ingestort. Niet omdat British Petroleum, of Exxon, of een ander onverklaarbaar bedrijfsleengoed een voorspelbaar ‘ongeluk’ voor hun kust had. Maar omdat voor jaar de Israëlische marine is voor de kust van Gaza aan boord gegaan van Palestijnse vissersboten, heeft vissers lastiggevallen en vermoord, en heeft juist die boten, netten en vangsten in beslag genomen die een toch al uitgehongerd volk nodig heeft om te overleven. Deze is de reden waarom mensen van over de hele wereld zijn uitgevaren om het beleg te doorbreken. Deze Daarom steunen steeds meer mensen de internationale campagne voor boycot, desinvestering en sancties tegen Israël. En als ik ‘mensen’ zeg, bedoel ik niet onze zogenaamde ‘vertegenwoordigers’ in Ottawa. Dimitri Soudas, de woordvoerder van de premier, wachtte af wat de reactie van de VS zou zijn en bood gisteren een virtuele lipsynchronisatie aan: “Canada betreurt ten zeerste het verlies aan mensenlevens en de opgelopen verwondingen … We zijn momenteel op zoek naar meer informatie om licht werpen op wat er precies is gebeurd.” Dat heet ‘verzoening’ om te weten wat wat is er gebeurd. Wij niet genoodzaakt bent meer informatie om te weten dat dit staatsterrorisme was, gericht tegen burgers die een aanhoudende misdaad tegen de menselijkheid proberen te verzachten. De moorden van gisteren zijn een direct gevolg van verzoening zoals deze, een direct gevolg van het onvermogen van de wereld om Israël verantwoordelijk te houden voorverleden misdaden. Schaam je voor Israël en schaam je voor Canada!
Ik wil eindigen met iets hoopvols, als dat gezien de omstandigheden überhaupt mogelijk lijkt. Ik herinner me twintig jaar geleden dat Zuid-Afrikaanse apartheidsfunctionarissen en hun westerse geldschieters, waaronder de regering-Mulroney, ook hekelde het ogenschijnlijke ‘geweld’ van het Afrikaans Nationaal Congres – en dit was een nationale bevrijdingsbeweging die ook overwegend – maar niet uitsluitend – geweldloos. Ik herinner me ook de in wezen blanke supremacistische oppositie die werd geuit tegen één enkel, democratisch Zuid-Afrika met één persoon – één stem voor iedereen, ongeacht huidskleur. Zuid-Afrika heeft de Apartheid niet vrijwillig beëindigd. Er waren tientallen jaren van bloedige strijd voor nodig, gevoerd door een onderdrukte meerderheid, en groeiende steun van het internationale maatschappelijk middenveld voor een alomvattende boycot-, desinvesterings- en sanctiecampagne (BDS). De Israëlische apologeten hebben lange tijd geklaagd (of gedaan alsof ze treurden) over wat zij de ‘afwezigheid van een Palestijnse Gandhi’ noemden. Maar de realiteit – gisteren opnieuw bewezen op de “volle zee” – is dat Israël ze eenvoudigweg neerschiet. Als ze internationale mensenrechtenactivisten als Rachel Corrie en Tom Hurndall, of VN-functionarissen als Iain Hook, of een vloot internationale hulpverleners volkomen straffeloos kunnen vermoorden, waar denk je dan dat de Palestijnen mee te maken krijgen? De realiteit is dat de Palestijnen veel te leren hebben us over ‘terughoudendheid’ en geweldloos verzet – en niet andersom. Dit is precies waar het Palestijnse maatschappelijk middenveld vandaag de dag om vraagt: een geweldloze campagne die we kunnen voeren allen meedoen en ondersteunen. Als we geen actie ondernemen en geen gehoor geven aan hun oproep tot een BDS-campagne, zijn we medeplichtig aan misdaden tegen de menselijkheid. Degenen onder ons in Canada die gemotiveerd zijn door universele principes van steun voor de mensenrechten, en oprecht gekant zijn tegen oorlogsmisdaden, apartheid, kolonialisme en etnische zuivering – ongeacht van de dader of het slachtoffer – moeten onze plaats innemen in deze groeiende wereldstrijd voor betekenisvolle vrede, gerechtigheid en dekolonisatie, thuis evenals in het Midden-Oosten. Een betekenisvolle vrede is mogelijk For zowel Palestijnen en Joden in het hele land tussen de Jordaan en de zee. Het is duidelijk dat onze regering niet het voortouw zal nemen. Het is aan ons. Bedankt dat je naar buiten bent gekomen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren