MADRID (IDN) – Ze geven leven op bijna alle mogelijke manieren – ze leveren generatie na generatie; ze planten zaden en verbouwen gewassen, voeden hun gezinnen en verkopen voedsel op plattelandsmarkten; ze brengen water en warmte en offeren zichzelf op ter wille van hun volk, of het nu pasgeborenen, volwassenen of ouderen zijn.
Ze redden de biodiversiteit – de belangrijkste bron van de toekomst van elk levend wezen. Kortom, ze ontwikkelen en onderhouden de levenscyclus.
Toch zijn zij het slachtoffer van een vrijwel onzichtbare, ongehoorde, stille misdaad, aangezien miljoenen van hen elk jaar sterven door gemakkelijk en goedkoop te voorkomen oorzaken.
Afrika staat bovenaan de lijst van landen met de hoogste moedersterftecijfers ter wereld.
Hun sterftecijfers zijn huiveringwekkend: jaarlijks sterven ruim 500,000 vrouwen en meisjes tijdens de zwangerschap of bevalling, en jaarlijks lijden 10 tot 15 miljoen vrouwen aan langdurige handicaps en andere ziekten, laat staan aan onveilige abortussen. Alleen al in Mexico vinden bijvoorbeeld jaarlijks tot 500,000 illegale abortussen plaats*.
Alsof dit nog niet genoeg is, ervaren miljoenen vrouwen wereldwijd nog steeds onrecht, geweld en ongelijkheid in hun huizen, op de werkplek en in het openbare leven, volgens een nieuw rapport van de Verenigde Naties dat op 6 juli 2011 is uitgebracht en waarin regeringen worden opgeroepen dringend actie te ondernemen om echte gelijkheid tussen de seksen te garanderen.
‘Vooruitgang van de vrouwen in de wereld: in het nastreven van gerechtigheid’ is het eerste grote rapport van UN Women, het agentschap dat eerder dit jaar werd gelanceerd om leiding te geven aan de inspanningen van het wereldorgaan op het gebied van gendergelijkheid en de empowerment van vrouwen.
Het vlaggenschiprapport “is erop gericht om regeringen en het maatschappelijk middenveld te inspireren tot gedurfde actie om hun verplichtingen na te komen en ook de verwezenlijking van vrouwenrechten wereldwijd te versnellen”, vertelde Michelle Bachelet, voormalig Chileens president en huidig uitvoerend directeur van UN Women, op een persconferentie op 6 juli. op het VN-hoofdkwartier.
WETTEN OP PAPIER VOLDOEN NIET
Ze zei dat de focus op de toegang van vrouwen tot de rechter voortkomt uit de erkenning dat goed werkende wetten en rechtssystemen de basis vormen van gendergelijkheid.
Hoewel de rechtsstaat een gekoesterd principe is en de hoeksteen van democratisch bestuur wereldwijd, “sluit de rechtsstaat in te veel landen nog steeds vrouwen uit”, voegde ze eraan toe.
Het rapport stelt dat er de afgelopen eeuw een “transformatie” heeft plaatsgevonden in de wettelijke rechten van vrouwen, waarbij landen in elke regio de reikwijdte van de wettelijke rechten van vrouwen hebben uitgebreid. “Toch vertalen de wetten die op papier bestaan voor de meeste vrouwen in de wereld zich niet in gelijkheid en rechtvaardigheid”, voegt het eraan toe.
Het wijst er ook op dat, hoewel 139 landen en gebieden nu gendergelijkheid in hun grondwet garanderen, vrouwen nog steeds onrecht, geweld en ongelijkheid ervaren in hun privé- en beroepsleven.
“Nu de helft van de wereldbevolking op het spel staat, zijn de bevindingen van dit rapport een krachtige oproep tot actie”, aldus Bachelet. ‘De basis voor gerechtigheid voor vrouwen is gelegd: in 1911 stonden slechts twee landen in de wereld vrouwen toe te stemmen – nu is dat recht vrijwel universeel.
“Maar volledige gelijkheid vereist dat vrouwen de ware gelijken van mannen worden in de ogen van de wet – zowel thuis als op hun werk, en in de publieke sfeer”, verklaarde ze.
UN Women roept regeringen op een aantal stappen te ondernemen om een einde te maken aan de onrechtvaardigheden die vrouwen armer en minder krachtig houden dan mannen in elk land ter wereld.
Deze omvatten het intrekken van wetten die vrouwen discrimineren; het inzetten van meer vrouwelijke politieagenten, rechters, wetgevers en activisten in de “frontlinie van de rechtsbedeling”; en te investeren in "one-stop-shops" waar vrouwen op één plek toegang hebben tot justitie, juridische diensten en gezondheidszorg.
VRESELIJK
Een van de weerzinwekkende bevindingen van het rapport is dat hoewel huiselijk geweld nu in 125 landen verboden is, wereldwijd 603 miljoen vrouwen in landen leven waar het niet als misdaad wordt beschouwd.
Bovendien krijgen vrouwen in sommige landen nog steeds tot 30 procent minder betaald dan mannen en zijn ongeveer 600 miljoen vrouwen werkzaam in kwetsbare banen die niet worden beschermd door de arbeidswetten.
Het rapport stelt ook vast dat de bestaande wetten over de hele linie onvoldoende worden gehandhaafd. Veel vrouwen, zegt UN Women, deinzen terug voor het melden van misdaden vanwege het sociale stigma en de zwakke rechtssystemen.
De onbetaalbare kosten en praktische moeilijkheden die gepaard gaan met het zoeken naar gerechtigheid, van reizen naar een verre rechtbank tot het betalen voor duur juridisch advies, leiden tot hoge uitvalpercentages in zaken waarin vrouwen verhaal zoeken, vooral als het gaat om gendergerelateerd geweld, merkt het VN-agentschap op.
“Door wetten te veranderen en vrouwen praktische steun te geven om gerechtigheid te bewerkstelligen, kunnen we de samenleving veranderen en ervoor zorgen dat vrouwen en mannen in de toekomst echte gelijkheid genieten”, besluit het rapport.
PREVENTIE IS SLEUTEL
Eerder op 10 juni 2011 herhaalde Bachelet dat economische empowerment van vrouwen, politieke participatie, het beëindigen van gendergerelateerd geweld en het vergroten van de betrokkenheid van vrouwen bij vredesopbouw na conflicten de prioriteiten van het orgaan zijn.
Bachelet vertelde op een persconferentie in Genève dat haar kantoor ook zou samenwerken met andere VN-agentschappen en partners over onderwerpen variërend van onderwijs voor vrouwen en meisjes tot seksuele en reproductieve gezondheid.
Toen haar werd gevraagd hoe ze het probleem van seksueel geweld tegen vrouwen wilde aanpakken, zei ze dat preventie de meest effectieve manier is om de plaag aan te pakken.
Preventiemethoden omvatten onder meer het vergroten van het bewustzijn en het opleiden van zowel meisjes als jongens om genderstereotypen in de samenleving uit te roeien.
Over gendergerelateerd geweld in conflictsituaties waar VN-vredestroepen worden ingezet, zei Bachelet dat UN Women de beste praktijken zal gebruiken die zijn ontwikkeld door het VN-Ontwikkelingsfonds voor Vrouwen (UNIFEM) om soldaten op te leiden voorafgaand aan hun inzet om hun tactische paraatheid te vergroten om op rapporten te reageren. van seksueel geweld.
EINDE IMPUNITEIT!
Het was ook belangrijk om een einde te maken aan de straffeloosheid voor plegers van seksueel geweld en om snelle responsteams te ontwikkelen die juridische hulp kunnen bieden aan vrouwen op plaatsen die niet over de wettelijke capaciteit beschikken om dergelijke gevallen te behandelen, zei Bachelet.
Het hebben van meer vrouwen in vredeshandhavingsrollen had ook verschillende voordelen, waaronder het feit dat vrouwen zich meer op hun gemak voelden om met andere vrouwen over seksueel geweld te praten, zei ze.
Bachelet zei dat UN Women actief betrokken is geweest bij het bevorderen van de participatie van vrouwen – met respect voor de lokale verantwoordelijkheid voor het proces – in de democratische transities die gaande zijn in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.
Ze zei dat ze Egypte twee keer heeft bezocht en dat ze vervolgens Tunesië zal bezoeken, waar een aantal vrouwenorganisaties om hulp van het agentschap heeft gevraagd.
Ze merkte op dat sommige aspecten van genderongelijkheid het gevolg zijn van armoede, en benadrukte dat armoedebestrijding een andere manier is om uitingen van onrechtvaardigheid als mensenhandel, huwelijken op jonge leeftijd en kinderarbeid uit te roeien.
Baher Kamal is een in Egypte geboren, seculiere, pro-vredesjournalist. Dit rapport is een licht gewijzigde versie van een artikel dat voor het eerst verscheen op http://human-wrongs-watch.net, een blog gerund door de schrijver. Hij is te bereiken via [e-mail beveiligd].
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren