ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
DonerenHet was hier deze week 108°C en de Franse politie was nog steeds bezig met traangas tegen vreedzame demonstranten – of het nu gaat om Gele Hesjes in Montpellier of ecologen in Parijs die protesteerden tegen de door kapitalisten veroorzaakte opwarming van de aarde op de heetste dag in het Frans geschiedenis!
Naarmate de tegenstellingen tussen de neoliberale economie en het menselijk leven zichtbaarder worden, lijkt repressie door de politie zelfs in de ‘democratieën’ het nieuwe normaal te zijn, en ik heb weinig berichtgeving, laat staan verontwaardiging, in de media gezien over deze laatste verontwaardiging. Pyromane brandweerlieden!
‘Dood de boodschapper’ – of het nu een vreedzame menigte burgers is of een klokkenluider als Julian Assange – lijkt het enige antwoord te zijn dat de verdedigers van het kapitalisme nog hebben, zelfs in de twee oudste republieken ter wereld: Frankrijk en de VS.
Vergeet de zogenaamde autoritaire ‘populisten’ en regelrechte tirannen zoals de geliefde kroonprins van Saoedi-Arabië (die gastheer zal zijn voor de volgende G-20 nadat hij een journalist heeft vermoord).
En toch worstelen we verder. Mijn lokale Gele Hesjesgroep neemt momenteel deel aan de Nationale Vergadering van Assemblies en presenteert onze Convergentie34-resolutie waarin de Gele Hesjes worden opgeroepen om samen met ecologen, worstelende arbeiders, vakbonden, studenten, gediscrimineerde mensen, vrouwen, enz. het hele land te blokkeren en fundamentele veranderingen afdwingen.
Met de totale ineenstorting van parlementair links bij de Europese verkiezingen lijkt de “eis van het onmogelijke” van de Gele Hesjes de enige redelijke oplossing die nog over is. En hoewel de regering van Macron bij die verkiezingen de “overwinning” claimde, kwam zijn partij in feite op de tweede plaats achter die van LePen, waarbij slechts 11% van de kiezers ervoor stemde.
Op lokaal niveau (Departement 34, L’Herault) komen we deze dinsdag bijeen, waarbij we voor de derde keer een twintigtal autonome lokale Gele Hesjes-groepen samenbrengen. Het heeft ons zeven maanden gekost om op ons hoofd te worden geslagen en belasterd om ons te organiseren, maar we zijn er nog steeds. En nog steeds bereid om de zaken gaande te houden tijdens de heilige zomervakantie – normaal gesproken de dood van de Franse sociale bewegingen van 20 tot 7 – gewoon om mensen eraan te herinneren dat we er nog steeds zijn… Bijvoorbeeld een ‘Yellow Beach’-demo dit weekend.
De hoop is dat de situatie in de herfst zal verergeren, wanneer mensen weer gaan werken en naar school gaan, en tot een algemene staking zal leiden. De problemen zijn er nog steeds, en Macron heeft NIETS gegeven in zijn neoliberale stoomwals om scholen, ziekenhuizen, openbaar vervoer, pensioenen, gezondheidszorg, werkloosheid te vernietigen en alles wat in zicht is te privatiseren (bijvoorbeeld de luchthavens van Parijs).
Dus onze Gele Hesjes-groepen zullen de deur open blijven houden voor meer mensen om zich bij de strijd aan te sluiten. We beginnen gestructureerd te worden; we blijven met onze flyers en gele hesjes op een paar rotondes in de hete zon staan; we zullen het stakende personeel van de spoedeisende hulp en de stakende HS-leraren blijven steunen (van wie sommigen weigeren de cijfers van hun leerlingen in te leveren voor het cruciale Baccalauréat-examen). De crisis is nog niet voorbij.
Een jaar geleden, toen de vakantietijd aanbrak, hadden de vertragingstactieken (eendaagse ‘stakingen’) van de Franse vakbondsleiders geleid tot de totale nederlaag van de georganiseerde arbeidersklasse, die onder de Thatcher-tegenhervormingen van Macron werd neergewalst. Toen, in de herfst, uit het niets, schoten de Gele Hesjes als paddenstoelen uit de grond in de vochtige bossen – een enorme sociale beweging, 300,000 man sterk, met de steun van 75% van het Franse publiek, strijdend tegen dezelfde hervormingen, maar van een slecht consumentenperspectief. Een hele verrassing, en acht maanden later nog steeds in leven.
Helaas slaagden de twee bewegingen er niet in zich te verenigen, ondanks de inspanningen van sommigen van ons, en de Macron-stoomwals bleef vooruitgaan, waarbij de burgerlijke vrijheden en het recht om te demonstreren werden verpletterd, waardoor de Gele Hesjes bebloed maar ongebogen achterbleven.
Een samensmelting van bewegingen en een daaruit voortvloeiende algemene staking is geen totaal onmogelijke hoop. Als de sociale strijd volgend najaar weer oplaait, zoals dat moet in deze steeds ongelijker wordende samenleving met een lange revolutionaire geschiedenis en een erfelijke haat tegen de minachtende aristocraten die erover regeren, wie weet wat er zal gebeuren?
Heeft iemand een beter idee?
1 Opmerking
Het kapitalistische systeem is onherroepelijk gebroken! Dit is het alternatief: http://www.thevenusproject.com