BAGDAD, 30 november (IPS) – Het Iraakse ministerie van Volksgezondheid slaagt er niet in voldoende steun te bieden aan honderdduizenden die Fallujah zijn ontvlucht.
Artsen in Bagdad zijn verbijsterd waarom er weinig of geen hulp is verleend door het ministerie van Volksgezondheid aan bewoners of vluchtelingen.
“Tijdens de Najaf-gevechten deze zomer waren de zaken niet zo”, zegt dr. Riad Hussein, een plaatselijke chirurg in Bagdad. Er waren mobiele operatiekamers en er was voldoende hulp voor hen. Maar voor Fallujah hebben ze vrijwel niets gedaan. Waarom?â€
De dokter zei dat de beslissing een politieke beslissing leek. “De minister van Volksgezondheid is een sjiiet,” zei hij. En ik ben er niet zo zeker van dat hij gemotiveerd is om een soennitische stad als Fallujah te helpen.â€
Sommige artsen zeiden dat er een doelbewuste beslissing was genomen om de mensen in de belegerde stad niet te helpen.
†Het ministerie van Volksgezondheid heeft ons opgedragen geen hulp te verlenen aan Fallujans,†zegt dr. Aisha Mohammed uit Bagdad. Maar ze hebben tijdens het beleg niets gedaan om hen te helpen, en heel weinig in de vluchtelingenkampen in Bagdad.â€
Dr. Mohammed zei dat zij en verschillende artsen uit haar ziekenhuis moeite hadden gehad om voorraden van het ministerie van Volksgezondheid te krijgen voor vluchtelingen die waren gestrand in kampen rond Bagdad.
“Pas toen we tegen ze vochten, mochten we wat voorraden krijgen”, zegt ze tegen IPS. Wat ze ons uiteindelijk gaven nadat we erom hadden gevraagd, is nog steeds lang niet genoeg voor alle kampen. We zitten in een crisis.â€
Abel Hamid Salim, woordvoerder van de Iraakse Rode Halve Maan (IRC) in Bagdad, zegt dat het MOH (ministerie van Volksgezondheid) weliswaar toestemming gaf om hulp te vervoeren naar de vluchtelingen van Fallujah, maar het IRC geen steun in de vorm van materialen had gegeven. Hij zei dat ze nog geen woord hebben wanneer vluchtelingenfamilies naar Fallujah mogen terugkeren.
Musir Khasem Ali, hoofd van de PR-afdeling van het ministerie van Volksgezondheid, zegt dat er meer dan 400,000 vluchtelingen uit Fallujah zijn. Hij kon geen details geven over de manier waarop zijn ministerie de vluchtelingen hielp die nu over heel Centraal-Irak verspreid zijn.
Mede-Irakezen, in plaats van de regering of zelfs niet-gouvernementele organisaties, bieden het grootste deel van de hulp die de vluchtelingen nodig hebben.
Het ministerie zegt het nodige te hebben gedaan. “We voorzagen in alles wat de vluchtelingen nodig hadden”, zegt Shehab Ahmed Jassim, die voor het ministerie van Volksgezondheid verantwoordelijk is voor het beheer van de vluchtelingencrisis. †We hebben 20 ambulances naar het algemene ziekenhuis in Fallujah gestuurd.â€
Maar geen van deze ambulances kwam daadwerkelijk het stadsgebied binnen. Het algemene ziekenhuis van Fallujah bleef tot voor kort een no-go-zone voor mensen in de stad die vastzaten in hun huizen.
De vluchtelingen blijven intussen lijden. “We zijn ons ervan bewust dat er nu in de kampen ernstige problemen zijn op het gebied van diarree, verkoudheid, griep en gebrek aan elektriciteit en schoon water”, zei Jassim.
Terwijl kinderen in een vluchtelingenkamp op de campus van de Universiteit van Bagdad borden rijst uit de kleine moskee waar het kamp omheen ligt naar nabijgelegen tenten droegen, zei Um Aziz, een moeder van vijf kleine kinderen: ‘ook al hebben we niet genoeg van wat dan ook, het meeste van wat we hebben is afkomstig van gezinnen, en niet veel van het ministerie van Volksgezondheid.â€
Een andere vluchteling, Mohammed Abdel Shukir, 43, zei: “Het lukte me gisteravond om mezelf te bedekken met vijf dekens en ik huiverde nog steeds de hele nacht door.” Wijzend naar de tenten rond de moskee zei hij: “Waar kunnen we heen wanneer hebben de Amerikanen onze stad platgebombardeerd?â€
Sjeik Abu Ahmed, een andere vluchteling in het kamp, zei dat Humvees met Amerikaanse soldaten en leden van de Iraakse Nationale Garde hun kamp waren komen doorzoeken op gewonde strijders.
“Ik vertelde hen dat we geen gewonde strijders hadden, maar ze gingen van tent tot tent en namen hun geweren de moskee in”, zei hij. 'Natuurlijk vonden ze niemand, maar ze terroriseerden kinderen en vrouwen. Is wat ze onze stad hebben aangedaan niet genoeg voor hen?â€
(c) Dahr-Jamail uit 2004. Alle afbeeldingen en tekst zijn beschermd door het Amerikaanse en internationale auteursrecht. Als u Dahr's Dispatches op internet wilt herdrukken, moet u deze copyrightkennisgeving en een prominente link naar de website DahrJamailIraq.com toevoegen. Voor elk ander gebruik van afbeeldingen en tekst, inclusief maar niet beperkt tot reproductie, gebruik op een andere website, kopiëren en afdrukken, is toestemming van Dahr Jamail vereist. U kunt de berichten van Dahr uiteraard per e-mail doorsturen.
Meer teksten, foto's en commentaar op http://dahrjamailiraq.com
U bent geabonneerd op de e-mail Iraq Dispatches van Dahr Jamail omdat u ooit een abonnement heeft aangevraagd.
U kunt naar http://dahrjamailiraq.com/email_list/ gaan om u aan of af te melden voor de e-maillijst.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren