Bewijs hiervan is de ondertekening van het AUKUS-verdrag (Australië, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten), de oprichting van de Quadrilateral Security Dialogue (QUAD), gevormd door Australië, India, Japan en de Verenigde Staten, en de Five Eyes Intelligence Alliance (Verenigde Staten). Staten, Groot-Brittannië, Canada, Nieuw-Zeeland en Australië) als instrumenten voor de militaire expansie van de NAVO in Azië en Oceanië.
Hetzelfde geldt voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, waar de Verenigde Staten beginnen aan een agressief uitbreidingsplan over alle breedte- en lengtegraden van de regio. In drie termijnen willen we enkele gegevens verstrekken om deze bewering te bevestigen.
Eind vorig jaar hadden de Verenigde Staten 12 militaire bases geïnstalleerd in Panama, 12 in Puerto Rico, 9 in Colombia, 8 in Peru, 3 in Honduras, 2 in Paraguay, evenals dergelijke installaties op Aruba, Costa Rica. onder meer Rica, El Salvador en Cuba (Guantánamo), terwijl zij tegelijkertijd haar zoektocht richt naar een totale dekking van het land- en zeeoppervlak van de regio.
In de Argentijnse territoriale wateren en op de Falklandeilanden, die door Groot-Brittannië zijn toegeëigend, is de NAVO aanwezig in een systeem van bases op de eilanden Ascensión, Santa Elena en Tristán da Acuña, dat de hele Atlantische Oceaan ‘bewaakt’, van het noorden tot het uiterste. Antarctische zone.
Volgens een rapport van het Amerikaanse ministerie van Defensie, geciteerd door de Venezolaanse website Misión Verdad, vormt Groot-Brittannië sinds mei 2022 een “strategische controledriehoek” over het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. Nucleaire onderzeeërs opereren ten zuiden van de Falklands. Bovendien “organiseren Frankrijk en de Verenigde Staten regelmatig gezamenlijke militaire oefeningen in de regio”.
De afgelopen jaren, en vooral na de komst van generaal Laura Richardson als hoofd van het Zuidelijk Commando van het Amerikaanse leger in oktober 2021, is de mate van agressieve inmenging van Washington in de regio dramatisch toegenomen. Dit viel samen met de komst van Joe Biden aan de macht, die een actief beleid heeft gevoerd om de traditionele (en natuurlijke) leidende rol van het ministerie van Buitenlandse Zaken in diplomatieke activiteiten te vervangen door die van het Pentagon, de Nationale Veiligheidsraad en zelfs de CIA. Een toenemend aantal functionarissen van deze instanties bezetten ambassadeursposten in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied.
De Amerikaanse strategie is erop gericht zijn aanwezigheid in de regio te versterken. In perspectief is de Zuid-Atlantische Oceaan bijzonder belangrijk geworden gezien de nabijheid van Antarctica, dat wordt gereguleerd door een verdrag dat in 2048 afloopt, de Amazone, het belangrijkste reservaat van zuurstof en biodiversiteit op aarde, en de drievoudige grens waar de Guaraní-watervoerende laag, de grootste bron van zuurstof ter wereld, zich bevindt. grootste waterreservoir bevindt.
Dit is wat de pogingen van de Verenigde Staten om de Koude Oorlog in de regio te herstellen zinvol maakt, dit keer tegen China en Rusland. Deze logica verklaart het besluit om er bij zes Latijns-Amerikaanse landen op aan te dringen hun Russische militaire uitrusting aan Oekraïne te doneren, waarbij Cuba, Nicaragua en Venezuela uiteraard van dit verzoek worden uitgesloten. Richardson waarschuwde dat Rusland, na China, de tweede tegenstander van de VS in de regio is, en benadrukte de strategische waarde ervan voor de VS.
De Amerikaanse generaal noemde China een “kwaadaardige statelijke actor” nadat 21 van de 31 landen in de regio het Chinese Belt and Road-initiatief hadden ondertekend, terwijl de investeringen van Peking in kritieke infrastructuur zoals diepwaterhavens, ruimteonderzoek en telecommunicatie, met 5G-netwerken en Huawei, is toegenomen.
Richardson benadrukte de ‘beschermende’ rol die de Verenigde Staten in de regio zullen spelen, omdat goede buren zijn ‘op elkaar letten’ betekent, wat Washington ‘verplicht’ de leiding te nemen in de strijd tegen georganiseerde misdaadnetwerken die zich bezighouden met mensenhandel, drugshandel en drugshandel. smokkel, ongereguleerde houtkap en illegale mijnbouw, en vooral “omdat het een regio is die rijk is aan hulpbronnen en zeldzame aardmetalen, met de zogenaamde Lithiumdriehoek die 60% van de wereldreserves bevat (in Argentinië, Bolivia en Chili), een metaal dat is zeer noodzakelijk voor de technologie”.
Op dezelfde manier heeft Richardson gezegd dat de Verenigde Staten geïnteresseerd zijn in olie (gezien de grote reserves in Guyana en 's werelds grootste reserves in Venezuela) en in koper en goud in de regio. Even zorgwekkend voor de Verenigde Staten is dat zuurstof en 31% van het zoete water op aarde zich in de Amazone bevinden. Om al deze redenen zou China, dat de belangrijkste handelspartner is geworden van verschillende landen in de regio, volgens haar op afstand moeten worden gehouden.
Deze logica maakt deel uit van de Amerikaanse strategie van ‘geïntegreerde afschrikking’, een vernieuwde vorm van de Nationale Veiligheidsdoctrine die tot doel heeft om onder leiding van het Pentagon ‘alle civiele en militaire capaciteiten van de regering, het bedrijfsleven, het maatschappelijk middenveld en de academische wereld van de Verenigde Staten samen te brengen’. Staten en al hun bondgenoten”.
Op de 15e Conferentie van Ministers van Defensie van Amerika in Brazilië in juli 2022 presenteerde minister van Defensie Lloyd Austin deze strategie aan zijn collega’s uit de regio. Twee maanden daarna, in september, benadrukte Richardson dit tegenover veertien militaire leiders op de Zuid-Amerikaanse Defensieconferentie. Het Amerikaanse belang heeft een regionaal perspectief dat wordt geschraagd door de noodzaak van Amerikaanse controle sinds de Monroe-doctrine tweehonderd jaar geleden werd afgekondigd.
Maar vanuit mondiaal perspectief vormen de strijdkrachten van Latijns-Amerika een strijdbaar potentieel dat niet kan worden onderschat. In 2018 telde Brazilië 334,000 actieve militairen, Colombia 200,000 en Argentinië 51,000. De NAVO heeft 3.5 miljoen actieve militairen en burgers. Volgens de denktank CELAG zouden Brazilië en Colombia alleen al meer middelen aan de NAVO bijdragen dan de Europese leden die in de jaren negentig zijn geannexeerd. In die zin is het de moeite waard om een vergelijking te maken, aangezien Argentinië bijvoorbeeld activa heeft die vergelijkbaar zijn met die van Bulgarije (1990) en Tsjechië (24,800) samen.
Om deze situatie en de intense imperiale activiteit om de Latijns-Amerikaanse en Caribische ruimte onder controle te krijgen beter te begrijpen, is het de moeite waard om de manier te bekijken waarop de interventie van de Verenigde Staten en de NAVO zich in sommige landen van de regio heeft gematerialiseerd:
Paraguay
Het Masterplan voor de bevaarbaarheid van de Paraguay-rivier is een initiatief van de Paraguayaanse regering om “het gebruik van deze bevaarbare waterweg te maximaliseren”, maar het was de Amerikaanse ambassadeur Marc Ostfield die de aankondiging deed. Het werk wordt ondersteund door Amerikaans kapitaal en zal worden uitgevoerd dankzij de diensten van het US Army Corps of Engineers, dat grote zorgen heeft veroorzaakt in Argentinië, dat van oordeel is dat een dergelijk besluit controle over het grondgebied door buitenlandse troepen zal betekenen. Vanzelfsprekend is het gebied een belangrijk onderdeel van het La Plata-bekken, het vijfde grootste zoetwaterreservaat ter wereld.
Op dezelfde manier houdt Washington niet op met zijn al lang bestaande voornemens om een militaire basis te installeren aan de Drievoudige Grens (Argentinië-Paraguay-Brazilië), onder het voorwendsel van de strijd tegen het internationale terrorisme en de drugshandel. In deze context worden pogingen om de regio te militariseren en de 'spelregels' te veranderen, zodat de VS gebieden onder permanente controle kunnen vestigen, in Argentinië als uiterst gevaarlijk beschouwd. Op dezelfde manier hebben sommige lokale politieke leiders hun bezorgdheid geuit over het feit dat hun regio verwikkeld raakt in een logica van confrontatie tussen de VS en China.
Hoewel de Paraguayaanse regering heeft gezegd dat het project 'samenwerking met Amerikaanse specialisten' impliceert, inclusief rivierstudies, maar geen militaire samenwerking, doet de totale ondergeschiktheid van Asunción aan de VS twijfel rijzen over deze bewering. In geopolitieke termen is er ook het feit dat Paraguay het enige land in Zuid-Amerika is dat geen betrekkingen onderhoudt met China.
Argentinië
Vanuit Argentijns perspectief houdt het besluit van Asunción om de Amerikaanse strijdkrachten aan te trekken om de bevaarbaarheid van de rivier de Paraguay te bevorderen nu verband met de groeiende voedselhandel, die in de context van de oorlog in Oekraïne strategisch is geworden.
Het doel van de waterweg is om 365 dagen per jaar de navigatie mogelijk te maken van schepen met grote diepgang en grote laadvolumes, waarbij de route wordt gecorrigeerd en eilanden en andere obstakels worden geëlimineerd. De aanwezigheid van specialisten van het Amerikaanse leger geeft het project een heel ander karakter dan wat oorspronkelijk als een civiel project werd gepresenteerd.
Aan de andere kant zijn de Verenigde Staten bezorgd over het feit dat de Argentijnse staat een nieuwe aanbesteding voorstelt voor het baggeren van de rivier de Paraná (die water ontvangt uit Paraguay), en sommige van de bedrijven die zullen proberen deze binnen te halen zijn van Chinese afkomst.
Voor de Verenigde Staten is het drielandenpunt tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay van het allergrootste belang. Het Zuidelijk Commando heeft financieringsbronnen geïdentificeerd voor “terroristische organisaties” gevestigd in West-Azië, waarbij de Libanese Hezbollah en de Palestijnse Hamas worden genoemd. Om deze vermeende dreiging het hoofd te bieden, werd samen met de drie Zuid-Amerikaanse landen en de Verenigde Staten een multilateraal mechanisme gecreëerd, genaamd 3+1.
Washington heeft ook grote belangstelling getoond voor Argentijns Patagonië. In deze context woonde de Amerikaanse ambassadeur in Argentinië op 8 augustus een bijeenkomst bij met vertegenwoordigers van de machtigste oliemaatschappijen ter wereld in de stad Neuquén (zo'n 1,140 km ten zuidwesten van Buenos Aires).
Vier jaar eerder, in 2018, werd de bouw aangekondigd van verschillende faciliteiten, op een fiscaal landgoed onder leiding en financiering van het Amerikaanse Zuidelijke Commando. Hoewel de ambassade in Argentinië zich haastte om te melden dat de werken deel uitmaakten van een ‘humanitair hulpproject’ dat tot doel had het vermogen van Neuquén om te reageren op natuurrampen te verbeteren, heeft het maatschappelijk middenveld van Neuquén dit idee verworpen, aangezien het wordt gekenmerkt door geheimhouding. gebrek aan informatie en communicatie over wat Argentinië heeft verkregen in ruil voor de overdracht van dit gebied in een gebied dat als van grote strategische waarde wordt beschouwd.
Volgens een rapport van journalist Ariel Noyola Rodríguez, gepubliceerd op het RT-portaal, maakt het project dat wordt gekarakteriseerd als een ‘gecamoufleerde militaire basis’ deel uit van een continentbrede strategie die wordt gekarakteriseerd als een nieuwe vorm van militaire interventie in de regio: de ‘ Humanitarian Assistance and Natural Disaster Response'-programma, gesponsord door het Amerikaanse Zuidelijk Commando.
Aan de andere kant kan in deze analyse niet over het hoofd worden gezien dat een deel van het Argentijnse grondgebied bezet is door NAVO-troepen. Tussen de 1,500 en 2,000 Britse militairen zijn op de Malvinas gestationeerd, waarvan sommigen permanent, evenals ultramoderne jachtbommenwerpers.
WORDT VERVOLGD
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren